Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Έχω ασχοληθεί πολλές φορές με το θέμα.Και έχω αφιερώσει και χώρο και χρόνο. Ίσως γιατί το συναντώ συχνά στη ζωή μου.

Υπάρχει μία κατηγορία ανθρώπων γύρω μας, που όσα και αν τους προσφέρει ένας συνάνθρωπός τους, τα θεωρούν δεδομένα και μάλιστα ως υποχρέωση του άλλου,προς το πρόσωπό τους.
Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν παντού, σε όλα τα επίπεδα και τις βαθμίδες του δημόσιου βίου και σε όλα τα επαγγέλματα .
Και γίνονται εύκολα αντιληπτοί,εξαιτίας του κακού χαρακτήρα τους, αλλά και της αμετροέπειας που τους διακρίνει. Και δυστυχώς και της μεγάλης ιδέας που έχουν για τον εαυτό τους!

Κατά σύμπτωση το ανθρώπινο αυτό είδος, ξεκινά την πορεία του με πανομοιότυπο τρόπο μέ εί να φτάσει  το στόχο του. Κι όταν φτάσει τότε ξεχνά και αγνοεί αυτούς που βοήθησαν καθώς και όλους αυτούς που τους στάθηκαν για να ανέλθουν στις θέσεις και στα αξιώματα που είχαν στοχεύσει!Κάτι σαν του κισσού το πλάνο ψήλωμα.

Ωστόσο θα περίμενε κανείς τέτοιοι άνθρωποι, να μην υπάρχουν και να μην ευδοκιμούν εντός των κόλπων της Εκκλησίας!
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και αφθονούν και αναδεικνύουν αυτό το ξεχωριστό “ταλέντο”, ευθύς μόλις αρχίσουν να ανέρχονται τα αξιώματα και τις θέσεις και μάλιστα ,ευθύς μόλις ανέλθουν στον ύψιστο βαθμό της Αρχιερωσύνης!

Τόσο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όσο και προ αυτού ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, είχαν όπισθεν από τον χώρο του γραφείου τους στην Ιερά Αρχιεπισκοπή,μία πινακίδα που έγραφε το εύστοχο και χιλιοειπωμένο:

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός, του ευεργετηθέντος αχαρίστου».

Μπορεί να έχει την ίδια πινακίδα και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Άλλωστε εκείνος έχει γευτεί όπως μαθαίνουμε τελευταία  την άψινθο της αχαριστίας  από πολλά μέτωπα. Αλλά …μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης.

Και οι τρεις Προκαθήμενοι δεν ήταν απλώς μόνον υποψιασμένοι για την ύπαρξη των αχαρίστων στη ζωή τους και στο περιβάλλον τους αλλά έχουν  γευτεί στο έπακρο, όπως συχνά  έλεγε ο αείμνηστος Χριστόδουλος, την αχαριστία, ακόμη και από δικούς τους ανθρώπους, απο δικά τους πνευματικά παιδιά και αναστήματα!

Εμείς γιατί να εξαιρεθούμε από αυτό;

Το αυτό συμβαίνει και τώρα…
Βοηθήσαμε  ανθρώπους, που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν χάσει το δρόμο προς την κορυφή και με τις μικρές μας δυνάμεις βοηθήσαμε να ανέλθουν εκεί όπου επιθυμούν διακαώς και αφού το επιτυγχάνουν αυτό, μετά φέρονται με τρόπο αχάριστο και αλαζονικό, λες και τους χρωστάμε να τους παρέξουμε την όποια βοήθεια και συμπαράσταση!
Και η συμπεριφορά αυτή γεννά τον προβληματισμό και τη θλίψη, γιατί δείχνει κενό συνείδησης και περίσσευμα αχαριστίας!

Στις σκέψεις αυτές, έχω καταλήξει πολλές φορές και κυρίως όταν απογοητεύομαι από τις συμπεριφορές κάποιων Ιεραρχών μας, που όσο ζούσε ο Χριστόδουλος και εκείνοι ήταν ακόμη Αρχιμανδρίτες, φιλούσαν ακόμη και … λερωμένα ράσα και έδειχναν τις καλές και σεβαστικές τους διαθέσεις, οι οποίες όμως, όπως αποδεικνύεται ήταν υποκριτικές και ψεύτικες!Πάνω απ´όλα ήταν ο στόχος. Όλα τα έκαναν μέχρι να γίνουν Αρχιερείς! Μετά βλέπουν αφ´υψηλού και αγνοούν ή και σνομπάρουν ακόμη, αυτούς που μέχρι χθές τους άνοιγαν πόρτες!

Για παράδειγμα υποψήφιος Αρχιερεύς μέχρι που κατάφερε να εκλεγεί είχε άριστες σχέσεις με τον υπογράφοντα και μάλιστα του έδινε και πληροφορίες μέσα από τα Συνοδικά γραφεία!Και μάλιστα κατά την εποχή που είχε αναλάβει το τιμόνι της Εκκλησίας  ο Ιερώνυμος. Μετά μας έβλεπε και μας βλέπει αφ´υψηλού! Και έκανε και κάνει  τον παράγοντα πατώντας πάνω σε Αρχιερείς που του μάζεψαν τον παραφουσκωμένοι  φάκελο τον οποίο ο  μακαριστός γέροντας  Πειραιώς Καλλίνικος  κράδαινε στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για να μην τον προαγάγει. Αλλά ήλθαν έτσι τα πράγματα που η προαγωγή ήλθε.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δυστυχώς και  εντός του χώρου της Εκκλησίας!

Ναι δυστυχώς, αφού ανέλθουν μία προς μία τις θέσεις και γίνουν και Αρχιερείς, μετά μας γράφουν στο …τακούνι του αριστερού .. υποδήματος των-γιατί μας το παίζουν και αριστεροί! Αρκεί που αυτοί έγιναν όπως λένε. Και έχουν αυτοκίνητο με οδηγό και όλα πληρωμένα! Αλλοίμονο σε μας! Που ακόμη και αν μας κεράσουν έναν καφέ γευόμαστε περισσότερο την πίκρα του παρά τον γευόμαστε και τον απολαμβάνουμε κόκο- κόκο!

Τα παραδείγματα πολλά και ποικίλα! Τί να πρωτοθυμηθώ!
Αρχικά είχα σκεφτεί να τα συμπεριλάβω  όλα αυτά, ένα-ένα,στο δεύτερο μεγάλο βιβλίο που έχω γράψει για τον Χριστόδουλο.  Αλλά θα έβγαινε  μεγάλο το κεφάλαιο αυτό.  Γιαυτό είπα ότι πρέπει να ασχοληθώ εκτενέστερα και να γίνουν όλα αυτά  ένα ξεχωριστό βιβλίο το οποίο να αποκαλύπτει  κρυφά και άγνωστα μέχρι τώρα γεγονότα του σύγχρονου εκκλησιαστικού μας βίου!Και από την Αρχιεπισκοπεία Ιερωνύμου Β´. Έχουμε πολλά παραδείγματα εδώ που πρέπει να αναλυθούν και να φωτιστούν δεόντως! Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έπαθε όλα αυτά που έλεγε για τον Χριστόδουλο και το περιβάλλον του. Μόνο που το τότε περιβάλλον του Χριστοδούλου είχε σεβαστεί στο ακέραιο  τον Μακαριστό Πρωθιεράρχη και ποτέ δεν μαγάρισε την σχέση του μαζί του! Μπορεί να πει και ο Μακ.Ιερώνυμος το ίδιο; Δε νομίζω! Αλλά δεν είναι της παρούσης αυτό!

Στον υπό έκδοση Β τόμο μου , τον αφιερωμένο στον Μεγάλο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, κάνω εκτενή αναφορά στους Αρχιερείς που εξελέγησαν επί των ημερών του καθως και λεπτομέρειες της για κάθε εκλογή, το παρασκήνιο και τα σχετικά!Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί που εξελέγησαν επί Χριστοδούλου.Υπάρχουν κι αυτοί που ευεργετήθηκαν άμεσα από τον Χριστόδουλο και οι οποίοι κατέληξαν σήμερα να είναι οι Γενίτσαροι!

Και δυστυχώς το …θεάρεστο αυτό έργο της αχαριστίας το ακολουθούν σήμερα κάποιοι Αρχιμανδρίτες που αυτό που τους ενδιαφέρει είναι μόνο η προαγωγή σε Επίσκοπο! Το έργο για το οποίο φόρεσαν το ράσο και έδωσαν όρκους κατά την χειροτονία τους περνά σε δεύτερη μοίρα! Γιαυτό ο κόσμος έχασε την εμπιστοσύνη του και απακρύνθηκε! Η κρίση που περνάμε δίνει τη δυνατότητα της συσπείρωσης του λαού μας αλλά παράλληλα δίνει την ευκαιρία στους σωστούς κληρικούς μας να κάνουν αυτό που πρέπει και να αποδείξουν οτι ο δρόμος της Εκκλησίας οδηγεί από τον Γολγοθά στην Ανάσταση και όχι σε σκοτεινούς διαδρόμους μιάς απατηλής καριέρας!

Αλλά επειδή το θέμα ειναι τεράστιο και όσο γράφω τόσο θυμάμαι γεγονότα και μάλιστα πρόσφατα, που με κάνουν να θυμώνω και να αηδιάζω,σταματώ εδώ βάζοντας άνω τελεία!