Του π. Ηλία Μάκου

Πολλές, πάρα πολλές είναι οι μαρτυρίες για τα θαύματά του, γεγονός, που σημαίνει, ότι και με το πνεύμα και με το σώμα του δόξασε το Θεό στο γήινο βίο του, έγινε θυσία ζωντανή στο θυσιαστήριο της αγάπης του Κυρίου. Και ανταμοίφθηκε…

Ο άγιος Αρσένιος της Πάρου, που καταγόταν από τα Ιωάννινα, αλλά διέπρεψε πνευματικά στην Πάρο (γι’ αυτό ταυτίστηκε με το νησί) και η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 31 Ιανουαρίου (κοιμήθηκε το 1877), αποδείχθηκε άνθρωπος θερμής πίστης.

Με στραμμένα τα μάτια στον ουρανό, συναντούσε το χέρι του Θεού, που τον σήκωνε ψηλά.

Τον ανόρθωνε στις πτώσεις, όταν βυθιζόταν στα κύματα των δοκιμασιών και στο πέλαγος των θλίψεων.

Και του έδινε τη δύναμη να στηρίζει ασθενείς.

Θαυματουργούσε εν ζωή, θαυματουργεί και σήμερα και τα άγια λείψανά του, που βρίσκονται στη Μονή Χριστού Δάσους Πάρου, είναι πηγή παρηγοριάς θεραπεύουν, διασώζουν, επιλύουν προβλήµατα της ζωής και µε κάθε τρόπο δείχνουν την θαυμαστή παρουσία του ανάμεσά μας.

Οι μαρτυρίες-διηγήσεις για τα θαύματα-παρεμβάσεις του αγίου διάφορες και πρόσφατες. 

Ένα από αυτά η εμφάνιση σε γιατρό και η καθοδήγηση, ώστε να αποφύγει το θάνατο ασθενής.  

Αφού μόνασε για έξι χρόνια στο Άγιο όρο και έλαβε, παρά τις αντιδράσεις του, τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης, παρέμεινε για λίγο στη Μονή Πεντέλης. Από εκεί μετέβη στις Κυκλάδες, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και κατέληξε στην Πάρο.

Πάντοτε είχε στο πλευρό του τον γέροντά του Δανιήλ, αφού μαζί μετακινούνταν.

Όταν ο γέροντας εξεδήμησε, ασκήτεψε στη γνωστή Μονή Λογγοβάδρας Πάρου, όπου εκλέχτηκε και ηγούμενος, αλλά παραιτήθηκε, για να ασχοληθεί πιο ολοκληρωμένα με την άσκηση και την εξομολόγηση. Η ζωή του περιελάμβανε λίγο φαγητό, εξαντλητική νηστεία, ασταμάτητη προσευχή και πολλή μελέτη της Αγίας Γραφής.

Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος και τον βαδίζουν λίγοι. Είναι δύσβατος και ανηφορικός. Και, όμως, είναι ο μόνος, που φθάνει ως τη σωτηρία. Γι’ αυτό είναι αληθινά ευτυχείς όσοι τον βαδίζουν…

Ο Αρσένιος της Πάρου μας ξεκαθαρίζει ότι σ’ όλες τις στιγμές της ζωής μας, τις ευχάριστες μα και τις δυσάρεστες, τις δύσκολες, να έχουμε πάντοτε προς τον ουρανό το βλέμμα. Ψηλά, ας κοιτάζουμε.

Εκεί είναι ο Κύριος και Θεός μας. Στέκει από πάνω μας και απλώνει την προστασία   Του μέσα στην απελπισία μας.

Όταν κάνουμε τέτοιες σκέψεις και όταν κανονίζουμε την όλη ζωή μας κατά τα διδάγματα του Χριστού, τότε, όπως ο Αρσένιος της Πάρου, θα έχουμε αντάλλαγμα πολύτιμο και σταθερό; 

Ποιο αντάλλαγμα; 

Θα έχουμε την ειρήνη και την αταραξία στην ψυχή μας, καθώς και κάθε ελπίδα μας στο έλεος του Θεού και στην πρόνοιά Του και στην προστασία Του. 

Σε όλους του κινδύνους και σε όλα τα δυσάρεστα γεγονότα και τις θλίψεις θα καταφεύγουμε με την προσευχή στον παντοδύναμο και εύσπλαχνο Θεό.

Και όχι μόνο δεν θα μας κυριεύει ποτέ ο φόβος και η απελπισία, αλλά σε πολλές περιπτώσεις θα ζούμε και θα βλέπουμε γεγονότα, τα οποία θα βεβαιώνουν την προστατευτική επέμβαση του Θεού.