Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Στις 30 Ιανουαρίου 2020, μαζί με τη μεγάλη εορτή των Τριών Ιεραρχών, εορτάζεται και η εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Τήνου την ημέρα αυτή, το 1823, πριν 198 ολόκληρα χρόνια.
Μιας εικόνας, που έχει θεραπεύσει, βοηθήσει και προστατεύσει αναρίθμητους ανθρώπους.
Η Παναγία είναι η αγάπη του λαού, η καταφυγή του και το προσκύνημά του.
Η ίδια η Παναγία αποκάλυψε, εμφανιζόμενη σε όνειρο μοναχής, την επιθυμία της να βρεθεί η παμπάλαια εικόνα της.
Είχε προηγηθεί, το 1821, χρονιά ξεσηκωμού του Ελληνικού Έθνους, αποτυχημένη προσπάθεια, μετά από όνειρο, που είδε ένας μεγάλης ηλικίας απλός άνθρωπος, κηπουρός στο επάγγελμα, ο Μιχάλης Πολυζώης.
Ύστερα από ένα χρόνο, το καλοκαίρι του 1822, επί τρεις συνεχόμενες Κυριακές, η μοναχή Πελαγία της Μονής Κεχροβουνίου έβλεπε σε όνειρο την Παναγία να την καλεί προς ανακάλυψη της εικόνας της. Αρχικά οι ανασκαφές, που έγιναν σε κτήμα ιδιώτη, δεν έφεραν στο φως την εικόνα της Παναγίας, αλλά το ναό του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου του 1823, και ενώ έψαχναν εθελοντές εργάτες από τα χωριά την εικόνα της Παναγίας, τελικά βρέθηκε, αφού αυτό ήταν το θέλημα της Μητέρας του Θεού.
Με αξίνα έσκαβε ο Εμμανουήλ Μάτσας από το χωριό Φαλατάδος. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε ότι η αξίνα ακουμπάει πάνω σ’ ένα ξύλο.
Ξεσκεπάζοντας από το χώμα το σημείο, διαπίστωσε ότι πρόκειται για το πρώτο μισό της εικόνας, τον Άγγελο με τον κρίνο.
Με ζήλο και με μια σιγουριά εξακολούθησε την αναζήτηση, έως του σε λίγα λεπτά ήρθε στο φως και το άλλο μισό, που απεικόνιζε την Παναγία να κάθεται πάνω σ’ ένα θρόνο. Και τα δύο τεμάχια αποτελούσαν την εικόνα του Ευαγγελισμού.
Το νέο διαδόθηκε γρήγορα και πιστοί από ολόκληρο το νησί έφθαναν στο χώρο ανεύρεσης της εικόνας μέχρι αργά το βράδυ, κρατώντας λαδοφάναρα, προκειμένου να βλέπουν μέσα στη νυχτιά.
Από τότε κιόλας καθιερώθηκε κατά τον εορτασμό της εύρεσης της εικόνας του Ευαγγελισμού μια λαμπαδηφορία, που τοπικά ονομάζεται «Φαναράκια».
Είναι στη χάρη της Παναγίας μυριάδες στολίδια ευγνωμοσύνης ανοιγμένα: Τα πολύτιμα πετράδια και τα διαμαντικά και τα μαργαριτάρια… Τα μαλάματα και τα ασήμια, που κρεμασμένα, από χέρια ευγνώμονα, τη σκεπάζουν ολόκληρη. Και ψυχές γονατισμένες μπροστά στον ανθό της Παναγίας στέκουν ανυμνώντας Την και παρακαλώντας Την.
Αυτές οι ψυχές παίρνουν ουράνια φλόγα από τον άσβεστο δαυλό της Παναγίας, που καίει, και δεν φοβούνται την τραμουντάνα στης ζωής τα λιμάνια.
