Η πρώτη Ανάσταση όπως καθιερώθηκε να λέγεται εορτάστηκε και εφέτος με τον γνωστό ξεχωριστό τρόπο εις τον ναό Ευαγγελίστριας Χίου, όπου ο σεμνός αλλά παραστατικός Ιερέας του ναού πατήρ Χριστοφόρος Γουρλής έχει δώσει μίαν άλλη διάσταση στη μέρα με τον τρόπο που τιμά τη μέρα και αναβιώνει ένα παλαιό έθιμο, το οποίο οι Χιώτες καθιέρωσαν εντονότερα και συμβολικά τα χρόνια της τουρκοκρατίας!
«Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην, ότι σύ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» έψαλε ο ιερέας π. Χριστοφόρος Γουρλής και αμέσως μετά η εκκλησία σείστηκε από τους χτύπους των Σημάντρων που σήμαναν τη νίκη του Θεανθρώπου επί του Θανάτου.
Ο ιερέας σκόρπισε δαφνόφυλλα σύμβολα της νίκης του Χριστού. Την ίδια ώρα οι πολυέλαιοι της εκκλησίας κουνήθηκαν -σαν από σεισμό- και οι πιστοί χτύπησαν τις πάγκες, τα στασίδια, συμμετέχοντας με αυτό τον ιδιαίτερα ηχηρό τρόπο στη χαρμόσυνη είδηση της Ανάστασης του Κυρίου.
Η ορμητική έξοδος του π.Χριστοφόρου εκ του Ιερού Βήματος με έναν δυνατό σάλτο,λες και είναι ιπτάμενος και κατέρχεται εξ ουρανού μεταβαίνοντας από την Ωραία Πύλη στο Σολέα του ναού,η διανομή της δάφνης με τρόπο αέρινο,το χτύπημα των καθισμάτων στα στασίδια και το ταρακούνημα των πολυελαίων αναβιώνει το έθιμο στο έπακρον και έχει γίνει η συγκεκριμένη ενορία πόλος έλξης όχι μόνο για τους Χιώτες αλλά και για τους ξένους που επισκέπτονται το νησί και θέλουν να ζήσουν από κοντά τη μέρα. Και εφέτος προσήλθαν εκατοντάδες για να μην πω χιλιάδες πιστών ( και μη πιστοί, αφού είδαμε και Τούρκους μέσα στο εκκλησίασμα). Όλοι πηγαίνουν για να ζήσουν το έθιμο και να απολαύσουν μια μεγάλη ημέρα της Εκκλησίας μας που τείνει να ξεχαστεί και να περάσει στην αιωνιότητα ως μία ακόμη παράδοση που ξεχάστηκε!
Δεν είναι τυχαίο το οτι όλες οι τηλεοράσεις απόψε θα έχουν συμπεριλάβει στα δελτία ειδήσεων τους, την πρώτη Ανάσταση από την Ευαγγελίστρια Χίου και τον πατέρα Χριστοφόρο Γουρλή να εξέρχεται σχεδόν πετώντας εκ του ιερού Βήματος και να τον αποκαλούν ιπτάμενο ιερέα!´Εχει γίνει viral.
Ο π. Χριστοφόρος Γουρλής είναι ο ιερέας που δοκιμάστηκε κατά τα έτη της πανδημίας διότι θέλησε να μείνει πιστός στην ιερή αποστολή του και αμετακίνητος στο ιερό καθήκον του και να μην υπακούσει στις ανωθεν εντολές και στις εισαγγελικές απαγορεύσεις οι οποίες δεν θα έπρεπε να έχουν ουδεμία ανάμιξη στα εσωτερικά της Εκκλησίας! Χάρη στην αγάπη του κόσμου έμεινε αλώβητος και ξεπέρασε την δοκιμασία συνεχίζοντας το θεάρεστο έργο του! Είχα να παρακολουθήσω από κοντά το έθιμο πολλά χρόνια! Ίσως και τριάντα. Και το έζησα πάλι εφέτος. Και βρήκα την απάντηση στην απορία που πάντα είχα: τι είναι αυτό που κάνει τον π. Χριστοφόρο να θέλει να ζει τόσο έντονα και παραστατικά το έθιμο αυτό. Είναι η πίστη, ο ένθεος ζήλος του, η αφοσίωσή του στην Εκκλησία και η τήρηση των όρκων που έδωσε κατά την χειροτονία του. Αυτό τον οπλίζει με δύναμη και τον οδηγεί σε μια θεία σαλότητα η οποία τον κάνει ξεχωριστό. Όταν είχαν συμβεί τα γεγονότα τότε με την πανδημία,ο μακαριστός Δράμας Παύλος μου είχε πει για τον π. Χριστοφόρο: το παιδί αυτό έχει μια ξεχωριστή δύναμη μέσα του η οποία τον κατευθύνει. Μακάρι η Εκκλησία μας να είχε μερικούς ακόμη ωσάν τον π. Χριστοφόρο. Θα είχε άλλη πορεία στην κοινωνία! Αλλά αυτό το έλεγε ο Παύλος. Ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος, προφανώς έχει άλλη άποψη!
