Την Κυριακή 22 Αυγούστου το πρωί στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στην Καστανιά του Βερμίου τελέστηκε λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο με την ευκαιρία του καθιερωμένου κτιτορικού μνημοσύνου.

Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε ο Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, ενώ έλαβαν μέρος ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Στο τέλος τελέστηκε το κτιτορικό μνημόσυνο, ενώ ακολούθησε τρισάγιο στο κοιμητήριο του Ιερού Προσκυνήματος.

Ο κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Θαρσείτε, εγώ ειμί· μή φοβεί­σθε».

Στά τρία χρόνια τής δημοσίας ζω­ής του ελάχιστες είναι οι φορές κα­τά τίς οποίες ο Χριστός αφήνει τούς μαθητές του, προκειμένου νά προσευχηθεί μόνος του. Μία από αυτές μάς περιέγραψε στό σημερι­νό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο ευαγ­γελιστής Ματθαίος.

Μετά τό θαύμα τού πολλαπλασια­σμού τών πέντε άρτων καί τών δύο ιχθύων καί τόν χορτασμό τών πεντα­κισχιλίων ανδρών ο Χριστός ζητά από τούς μαθητές του νά μπούν στό πλοίο καί νά απομα­κρυν­θούν. Καί ο ίδιος, αφού περι­μένει νά φύγει τό πλήθος, ανεβαί­νει στό όρος «κατ’ ιδίαν προσεύ­ξασθαι».

Ο Χριστός συνομιλεί μέ τόν Θεό-Πατέρα του, τήν ώρα πού οι μαθη­τές του συνομιλούν μεταξύ τους μέσα στό πλοίο. Τή συνομιλία τους όμως αυτή τήν διαταράσσει ο άνε­μος καί η τρικυμία πού δημιουργεί καί τούς κάνει νά κινδυνεύουν μέ­σα στή νύκτα, πού τούς στερούσε κάθε ελπίδα νά βρούν βοήθεια.

Καί όμως στήν πιό βαθειά νύκτα, στήν τετάρτη φυλακή τής νυκτός, όπως σημειώνει ο ιερός ευαγγελισ­τής, τίς τελευταίες ώρες δηλαδή πρίν νά ξημερώσει, τή στιγμή πού ασφαλώς οι μαθητές βίωναν τήν απελπισία καί τήν απόγνωση γιά τή σωτηρία τους, εμφανίζεται ο διδάσκαλός τους, εμφανίζεται ο Χρι­στός, καί μάλιστα «περιπατών επί τήν θάλασσαν» καί τούς δια­σκε­δάζει τόν φόβο λέγοντας: «Θαρ­σείτε, εγώ ειμί· μή φοβείσθε». Μή φοβάσθε, εγώ είμαι, έχετε θάρ­ρος.

Μία φωνή, μία παρουσία μέσα στό πιό πυκνό σκοτάδι, διώχνει τόν φόβο, διώχνει τήν απελπισία, διώ­χνει τόν κίνδυνο. Καί η φωνή δέν είναι άλλη παρά τού Χριστού. Καί η παρουσία δέν είναι άλλη παρά τού Σωτήρος καί λυτρωτού τών αν­θρώ­πων, πού εμφανίζεται κατά τήν τετάρτη φυλακή τής νυκτός καί καταπαύει τόν κλύδωνα τών κυμάτων καί σώζει τούς μαθητές του.

Ορισμένοι ερμηνευτές θεωρούν ότι η νύκτα συμβολίζει τήν επίγεια πορεία τής ανθρωπότητος μετά τήν έξοδό της από τόν κήπο τής Εδέμ.

Η πρώτη φυλακή τής νυκτός εί­ναι η περίοδος κατά τήν οποία ζού­σαν οι άνθρωποι μακριά από τόν Θεό, μέσα στήν αμαρτία πού οδή­γησε στόν κατακλυσμό τού Νώε. Η δεύτερη φυλακή είναι εκείνη πού φθάνει μέχρι τή στιγμή πού ο Θεός έδωσε τίς εντολές του στόν προφή­τη Μωϋσή γιά νά βοηθήσει τούς ανθρώπους νά αποφύγουν τήν αμαρ­τία. Η τρίτη φυλακή τής νυ­κτός είναι η πορεία τών ανθρώπων πού, άν καί είχαν τόν Μωσαϊκό νόμο, δέν ακολουθούσαν τίς εντο­λές τού Θεού. Καί η τετάρτη φυ­λακή τής νυκτός είναι αυτή κατά τήν οποία ο Χριστός έρχεται στόν κόσμο γιά νά σώσει τούς ανθρώ­πους, καί σώζει όσους θέλουν νά τόν ακολουθήσουν, όπως έσωσε καί τούς μαθητές του.

Άς προσέξουμε τόν συμβολισμό. Ο Χριστός μέ τήν ενανθρώπησή του δέν βγάζει τούς ανθρώπους, ακόμη καί αυτούς πού τόν πιστεύ­ουν καί τόν ακολουθούν, όπως οι μαθητές του, από τή νύκτα ούτε τούς απαλλάσσει από τούς κινδύ­νους καί τούς πειρασμούς πού ελ­λοχεύουν σ’ αυτήν. Είναι όμως πα­ρών πάντοτε γιά νά βοηθήσει καί νά σώσει όσους τόν πιστεύουν καί τόν ακολουθούν. Είναι παρών γιά νά τούς απευθύνει, όπως καί πρός τούς μαθητές του τό «Θαρσείτε, εγώ ειμί· μή φοβείσθε».

Αυτή τήν ενθαρρυντική προτρο­πή απηύθυνε ο Χριστός καί στούς πατέρες καί τούς προγόνους μας, τούς μοναχούς καί τούς ηγουμέ­νους τής ιστορικής μονής τής Πα­ναγίας Σουμελά, πού επί αιώνες τήν διακονούσαν καί τήν δια­τη­ρού­σαν ως κα­τα­φύγιο γιά όλους τούς Ποντί­ους.

Τήν ίδια ενθαρρυντική προτροπή απηύθυνε καί πρός τόν ιερομόναχο Αμβρόσιο Σουμελιώτη, ο οποίος μετέ­φερε τή θαυματουργή εικόνα τής Παναγίας από τό παλαιό μοναστήρι της στόν Πόντο, αλλά καί πρός τούς πρώτους ιδρυτές τού Σω­ματείου «Παναγία Σουμελά» καί κτίτορες τού ιερού αυτού Προ­σκυ­νήματος, τούς μακα­ρ­ιστούς Φίλω­­να Κτενίδη καί Πα­να­­γιώτη Τανιμανίδη καί τούς συνερ­γάτες τους, οι οποίοι έστησαν εδώ τό νέο κατοικητήριο τής Παναγίας Σου­με­λά καί τού Ποντιακού Ελληνι­σμού.

«Θαρσεί­τε, εγώ ειμί· μή φοβεί­σθε».

Αυτήν τήν προτροπή επανα­λαμ­βά­νει καί πρός εμάς ο Χριστός σή­με­ρα, γιά νά μάς ενθαρρύνει καί νά συνεχίσουμε τόν αγώνα μας, αλλά καί γιά νά υπομείνουμε τίς δοκι­μα­σίες πού προκαλεί η πανδη­μία τού κορωνοϊού καί όσα άλλα ανη­συ­χητικά συμβαίνουν στόν κόσμο.

Άς έχουμε πίστη καί εμπιστοσύνη στόν Θεό, άς ζητούμε τή βοήθειά του καί άς προσπαθούμε νά είμεθα κοντά του καί νά μήν τόν εγκατα­λεί­πουμε. Καί νά είμεθα βέβαιοι ότι καί Εκείνος, διά πρεσβειών τής Υπεραγίας Θεοτόκου τής Σουμε­λιω­τίσσης, θά μάς προστατεύσει καί θά μάς σώζει πάντοτε από κάθε κίνδυνο καί κάθε κακό.

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τούς Σεβ. Αρχιερείς, τόν Γέροντα Πριγκηποννήσων καί τόν Σεβ. Κίτρους, οι οποίοι σήμερα ήλθαν νά συμπροσευχηθούν μαζί μας, καθώς θά τελέσουμε τό μνημόσυνο τών αειμνήστων κτιτόρων, καί νά ζητήσουμε όλοι μαζί, καί πρώτοι οι Αρχιερείς, από τήν Παναγία τή Σουμελιώτισσα, νά κρατά αυτό τό προσκύνημά της μακριά από τούς πειρασμούς καί από τίς δυσκολίες, νά δίδει δύναμη σέ αυτούς πού διακονούν μέ αφοσίωση τήν Παναγία καί όλους εμάς πού ερχόμεθα νά προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τή χάρη τής Παναγίας.

Εύχομαι αυτή η χάρη νά είναι πλούσια πρωτίστως στούς Αρχιερείς, πού διακονούν τόν Θεό αλλά καί τόν άνθρωπο καί ιδιαίτερα σέ αυτές τίς ημέρες πού είναι τόσο δύσκολες, αλλά καί σέ όλους τούς διακονητές καί σέ όλους μας. Επαναλαμβάνει ο Κύριος καί διά τής Κυρίας Θεοτόκου τής Σουμελιωτίσσης, «μή φοβείσθε, εγώ ειμί»· καί όλα θά κατευθύνονται πάντοτε μέ τή χάρη τού Κυρίου καί τίς ευχές τής Παναγίας μας εις τό αγαθό. Αμήν.

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ