Μάλιστα τελέστηκε και αγρυπνία στη μνήμη του αγίου Προκοπίου, όπου η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα κατανυκτική.

Να σημειωθεί ότι η ζωή του αγίου Προκοπίου δείχνει ότι δεν αρκεί κανείς να ακούει και να παραλαμβάνει τον Ευαγγελικό λόγο και να τον παραδέχεται, αλλά πρέπει και να τον τηρεί. Να μένει πιστός στη θεωρία και στην πράξη, όπως έκανε ο άγιος Προκόπιος.

Κρατήθηκε σταθερά στην πίστη. Γιατί αυτή ήταν το ανάβαθρο στους διωγμούς εναντίον του. Αλλά ήταν και η υπερκόσμια σκάλα, με την οποία ανήλθε στους ουρανούς, αφού επιτέλεσε, χύνοντας το αίμα του, τα καθήκοντά του πάνω στη γη, που τα υπαγόρευε η ζωντανή πίστη.

Δεν φθάνει δηλαδή να έχουμε την ορθή πίστη, χρειάζεται μαζί μ’ αυτή να έχουμε και βίο ανάλογο.

Και ο μεγαλομάρτυρας Προκόπιος απέδειξε ότι δεν μπορούμε να σωθούμε χωρίς την ορθή πίστη. Δεν μπορούμε, όμως, να σωθούμε χωρίς τα έργα, που τα εμπνέει η βαθιά πίστη στο Θεό και στη διδασκαλία Του.

Υπάρχει κίνδυνος, τον οποίο διατρέχουμε πολλοί από εμάς, ενώ πιστεύουμε θεωρητικά, από την άλλη πλευρά δεν καταβάλλουμε προσπάθεια και πρακτικά, συνειδητά, να γίνουμε πραγματικοί Χριστιανοί.

Στο πρόσωπο του αγίου Προκοπίου ήταν ζωγραφισμένη η εικόνα του Θεού και τα έργα των χειρών του, τα αισθήματά του, οι σκέψεις του ήταν αντάξια της πίστης μας.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ

Όταν το 1992, πριν 29 χρόνια έγινε η πρώτη Θεία Λειτουργία εκεί ο χώρος ήταν ένα εστιατόριο. Ήταν πολύ δύσκολο να επιστρέψει και πάλι αυτός ο αγιασμένος χώρος.

ΟΑρχιεπίσκοπος Αναστάσιοςαναζητούσε να γίνει κάποιο θαύμα. Και ο δικός μας Θεός, είναι ο Θεός των εκπλήξεων και των θαυμάτων. Ο ναός παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση. Και συμφωνήθηκε και με το Δήμο Τιράνων και με αρμόδιους κυβερνητικούς να χτιστεί ο ναός εκ νέου.

Καταρτίστηκε ένα σύγχρονο σχέδιο, που ταιριάζει στο χώρο και στην παράδοση. Ήδη συγκεντρώνονται χρήματα για την ανέγερση του ναού.

Ο ναός του αγίου Προκοπίου στα Τίρανα χτίστηκε αρχικά πιθανώς το 1795. Στο εσωτερικό της εκκλησίας αυτής οι τοίχοι ήταν βαμμένοι με ασβέστη, η οροφή ήταν κατασκευασμένη από σανίδες και το δάπεδο ήταν πλακόστρωτο. Γύρω από την εκκλησία υπήρχε χριστιανικό νεκροταφείο.

Το 1938 κατεδαφίστηκε και άρχισε να ανεγείρεται πάλι το 1940 για να ολοκληρωθεί το 1945 και εγκαινιάστηκε στις 20 Μαΐου από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόφορο Κίσι.

Η εκκλησία ήταν βυζαντινού ρυθμού, σκαλισμένη με πέτρες λαξευμένες σε ύψος δύο μέτρων και συνεχιζόταν ο τοίχος με τούβλα. Είχε μήκος 23,5 μέτρα και πλάτος 18 μέτρα.

Το δάπεδο της εκκλησίας ήταν πλακόστρωτο με λευκά μαρμάρινα πλακάκια. Το τέμπλο ήταν επίσης κατασκευασμένο από λευκό μάρμαρο και το πλαίσιο από μαύρο μάρμαρο.

Και πάλι κατεδαφίστηκε το 1960 για να κατασκευαστεί στη θέση της πάρκο κ.λπ.

Ο σημερινός ναός είναι δημιούργημα των χρόνων της ανασύστασης της Εκκλησίας της Αλβανίας από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.