Ύστερα από την μεροληπτική στάση της πολιτείας κατά της Εκκλησίας και κυρίως στο θέμα της συνύπαρξης των πιστών στους χώρους λατρείας που για μας είναι οι εκκλησίες μας , περιμέναμε μία στοιχειώδη αντίδραση από όλους ανεξαιρέτως τους Μητροπολίτες, ή τουλάχιστον μία συμπαράσταση σ’ αυτούς που όρθωσαν( Αρχιερείς και ιερείς) το ανάστημά τους και υπερασπίστηκαν τα όσια και τα ιερά και σύρθηκαν στα Αστυνομικά Τμήματα και θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Και επιθυμούσαμε ή μάλλον είχαμε την απαίτηση – γιατί οχι- η Διοικούσα Εκκλησία να υπερασπιστεί περισσότερο το βαλόμενο πανταχόθεν ποίμνιό της και να κηρύξει πανστρατιά κατά της πολεμικής που δέχθηκε η Εκκλησία, οι πιστοί -και το φρικτότερο- αυτό το Μέγα Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.Δεν θέλαμε να βγουν στους δρόμους και στα καλντερίμια για να διαδηλώσουν για την πίστη μας. Μια στοιχειώδη αντίσταση περιμέναμε. Έναν λόγο που να μας κάνει να νοιώθουμε ότι κρατάμε γερά ως Εκκλησία και δεν είμαστε ένα ασήμαντο παράρτημα του κράτους .
Επιστράτευσαν όλη τους την ρητορική τους τέχνη για να μας πείσουν ότι η τηλεόραση,ή ο ηλεκτρονικός υπολογιστής( αυτά που πριν πενήντα χρόνια ο πολύς Αυγουστίνος Καντιώτης τα θεωρούσε εργαλεία του διαβόλου) θα «μετέδιδαν» προσωρινά την ευλογία της Εκκλησίας στην… κατ’ οίκον Εκκλησία και όλα τα άλλα,τα ηχηρά παρόμοια που ακούστηκαν κατά την περίοδο της καραντίνας.
Εν τούτοις βρέθηκε Μητροπολίτης όπου αντέδρασε πάραυτα και… δυναμικά (!), αλλά, φευ, μόνον όταν έννοιωσε ότι τσαλακώθηκε το προσωπικό του προφίλ. Άλλη μια φορά το έκανε όταν βγήκε να αποστομώσει όλους εμάς «τους εγγύτερα του εκκλησιαστικού γίγνεσθαι»όπως μας απεκάλεσε, γιατί τολμήσαμε να αμφισβητήσουμε τη στάση της Εκκλησίας. Ναι σωστά καταλάβατε πρόκειται για τον Σεβ. Μεσσηνίας Χρυσόστομο, ο οποίος μας εκπλήσσει κάθε φορά με το εκρηκτικό ταπεραμέντο που διαθέτει.
Και μάλιστα καταφέρθηκε ευθέως εναντίον της εφημερίδας που τα έγραψε, της «δημοκρατίας», με αποστολή εξώδικου.
«Δεν είμαι αλαζών, αλλά… ταπεινός» λέει με εξώδικό του στη «δημοκρατία» (που προκαλεί κατάπληξη και πιθανότατα θα φέρει ποικίλες αντιδράσεις) ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος. Ο σεβασμιότατος ενοχλήθηκε από σχόλια της εφημερίδας μας που αφορούν συμπεριφορές και ενέργειές του. Κάνει σαν να μη γνωρίζει ότι αυτές σχολιάζονται με δηκτικό τρόπο σε ορισμένους εκκλησιαστικούς κύκλους. Η «δημοκρατία» μετέφερε απλώς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που (αν χρειαστεί) φανταζόμαστε αρκετοί θα επιβεβαιώσουν και επωνύμως!
Ο κ. Χρυσόστομος μας ψέγει επίσης επειδή τον εμπλέκουμε στα σενάρια διαδοχής του Αρχιεπισκόπου. Ωστόσο στο εξώδικο που μας απέστειλε δεν διαψεύδει αυτές τις φιλοδοξίες! Κάθε άλλο, αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο, συμπληρώνοντας απλά ότι διακατέχεται από «αίσθημα ταπεινότητας και αδελφικότητας». Στο τέλος του κειμένου, αναφερόμενος στη διαδοχολογία, γράφει: «Ελπίζω κάποιοι να μην κρίνουν εξ ιδίων τ’ αλλότρια». Ποιοι κάποιοι; Εμείς πάντως δεν φιλοδοξούμε να γίνουμε Αρχιεπίσκοποι… ούτε μπορούμε. Μήπως ο κ. Χρυσόστομος έστειλε σε εμάς το εξώδικο για να απαντήσει σε άλλους Ιεράρχες; Χωρίς να το καταλάβει, μάλλον μας δικαιώνει επιτιθέμενος σε άλλους μητροπολίτες, που πιθανόν να αποτελούν τις «πηγές» όσων γράφουμε…
Σε κάθε περίπτωση η εφημερίδα μας δεν είχε σκοπό να θίξει τον κ. Χρυσόστομο και τον τιμά ως επίσκοπο. Θα συνεχίσει όμως να επιτελεί το καθήκον της και να σχολιάζει όταν χρειάζεται συμπεριφορές και δηλώσεις, όπως επιβάλλει το δημοσιογραφικό λειτούργημα, μεταφέροντας γνώμες ή ρεπορτάζ για το κλίμα μεταξύ των ανθρώπων της Εκκλησίας. Ο κ. Χρυσόστομος φανταζόμαστε ότι δεν θεωρεί ότι είναι υπεράνω κριτικής ούτε… αναμάρτητος! Θα μπορούσε να μας στείλει τη δική του εκδοχή, που με χαρά θα δημοσιεύαμε. Προτίμησε όμως το απειλητικό εξώδικο! Αυτό σε κάθε περίπτωση δεν φανερώνει ούτε ανεκτικότητα ούτε ταπεινότητα…
Ως προς τις πληροφορίες μας για όσα ανέφερε σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου, προφανώς αυτές δεν προέκυψαν από το μυαλό μας, αλλά από σχετική ενημέρωση αυτοπτών μαρτύρων! Ας τους ψάξει εκεί που πρέπει… Στο εξώδικό του αναφέρει ότι «η αντίθετη άποψη, διατυπωμένη πάντοτε με ευγένεια και σεβασμό προς τον συνομιλητή, αποτελεί δι’ εμέ οξυγόνο Δημοκρατίας και Ελευθερίας». Ταυτόχρονα όμως μας απειλεί να μην τολμήσουμε καν να… σχολιάσουμε το εν λόγω εξώδικο! Ωραία άποψη περί δημοκρατίας…
Τέλος, επειδή ο σεβασμιότατος δείχνει να μην αντέχει την κριτική, τον ρωτάμε: Αφού τον αδικήσαμε όπως λέει, γράφοντας ότι μετέχει σε παιχνίδια διαδοχολογίας, γιατί δεν δηλώνει ευθέως ότι ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ για τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο; Αν το πράξει, ευχαρίστως να του ζητήσουμε συγγνώμη. Τελεία και παύλα!
✔️Τι αναφέρει στο εξώδικο ο μητροπολίτης
Αναλυτικά ο μητροπολίτης Μεσσηνίας αναφέρει στο εξώδικο: «…Το εν λόγω δημοσίευμα, υπογεγραμμένο (προφανώς ως ψευδώνυμο) από τον αυτοαποκαλούμενο ως «Μελχισεδέκ» (!!!), βρίθει δυστυχώς ανακριβειών, ψευδολογιών και άκρως υβριστικών, συκοφαντικών και δυσφημιστικών δι’ εμέ αναφορών.
Αρχικώς με παρουσιάζει και εμφανίζει, άνευ οιασδήποτε βεβαίως στοιχειοθετήσεως, ως δήθεν “αλαζόνα και μη ανεχόμενο αντίθετη άποψη”και στη συνέχεια, όπερ και το πλέον δηλητηριώδες, ως το Μητροπολίτη εκείνο που υποτίθεται ότι δημιούργησα προβλήματα στην πρόσφατη συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ), η οποία και ασχολήθηκε με τη στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος στα πλαίσια της εξελισσομένης πανδημίας και έτι περαιτέρω επιχείρησα,
ανάλγητος ων, να καρπωθώ προσωπικά οφέλη ενόψει κάποιων αόριστων “μελλοντικών μου
σχεδιασμών”!!! Χαρακτηριστικά εν προκειμένω είναι τα ακόλουθα χωρία του όλου κειμένου, τα οποία τυγχάνουν και άκρως δηλωτικά του ύφους και ήθους αυτού, καθώς και των σκοπιμοτήτων που προσπαθεί να υπηρετήσει:
“…την ώρα που μετράμε νεκρούς… ο Χρυσόστομος πίστεψε πως βρήκε εκείνο το κενό για να ανάψει τον σπινθήρα της διαδοχολογίας του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου».
Ο συντάκτης του κατάπτυστου αυτού κειμένου, με άκρως ειρωνικό και απαράδεκτο ύφος και επιχειρώντας να μου προσάψει οίηση απολύτως ασύμβατη βεβαίως με το σχήμα και το χαρακτήρα μου, μου προσάπτει τη φράση (επί λέξει μεταφορά από το δημοσίευμα) “Λ εγκλίζ σε μουά”, παραφράζοντας γνωστή ρήση Γάλλου μονάρχη για να προκαλέσει τους αντίστοιχους συνειρμούς.
“Για τον Μεσσηνίας όποιος έχει αντίθετη γνώμη δεν έχει δικαίωμα γνώμης, λένε ενοχλημένοι Ιεράρχες”. Προφανώς ποιος είπε, πότε, σε ποιον και τι ακριβώς αποτελούν ανούσιες λεπτομέρειες για το λιβελογράφο.
“Ο Μεσσηνίας ήταν αυτός που έκανε τη ΔΙΣ πολύωρη, μπλόκαρε την απόφαση να είναι κεκλεισμένων των θυρών εξαρχής οι λειτουργίες και προκάλεσε την κυβέρνηση να βγει μπροστά και να αποφασίσει αυτό που θα έπρεπε να αποφασίσει η ΔΙΣ”.
“Εδειξε (αναφέρεται ο συντάκτης στο πρόσωπό μου) συμπεριφορά Πάπα, κάνοντας ξεκάθαρο προς όλους ότι δεν δικαιούνται να ομιλούν”.
“Για τον Μεσσηνίας όποιος έχει αντίθετη γνώμη δεν έχει δικαίωμα γνώμης, λένε ενοχλημένοι Ιεράρχες, συμπεριφέρεται στην Εκκλησία ωσάν να είναι ένα σωματείο, ένα τσιφλίκι”.
Από όλα τα ανωτέρω καθίσταται απολύτως σαφές ότι πρόκειται για κατάπτυστο κείμενο, εμπεριέχον αποκλειστικά και μόνο ψευδολογίες, αποκυήματα νοσηρής φαντασίας τα οποία και προδήλως ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Αποκλειστικός σκοπός δε του δημοσιεύματος είναι να με προσβάλει και μειώσει ως άνθρωπο και Ιεράρχη προσάπτοντας εις εμέ χαρακτηριστικά εντελώς ξένα με το χαρακτήρα μου και εφευρίσκοντας “γεγονότα”προερχόμενα και αρμόζοντα σε χαλκεία που αρέσκονται σε ανάλογα λιβελογραφήματα.
Από την πλευρά μου, και ας μου συγχωρηθεί η χρήση του 1ου ενικού, ουδεμία σχέση είχα ή έχω με την υιοθέτηση αλαζονικών συμπεριφορών, τις οποίες θεωρώ εντελώς ασύμβατες με την προσήνεια, ανεκτικότητα και αγάπη που χαρακτηρίζουν την Εκκλησιαστική ζωή και τους οιασδήποτε βαθμίδας Λειτουργούς της. Η αντίθετη άποψη, διατυπωμένη πάντοτε με ευγένεια και σεβασμό προς το συνομιλητή, αποτελεί δι’ εμέ οξυγόνο Δημοκρατίας και Ελευθερίας, όπως και αφορμή για έναν καλόπιστο και εποικοδομητικό διάλογο. Αλλοίμονο στην “ομοφωνία των νεκροταφείων” που ιστορικά συνάντησε η ανθρωπότητα σε άλλους χώρους και καθεστώτα και όχι βεβαίως σε ένα φάρο αγάπης, αδελφικότητας και ελευθερίας όπως η Εκκλησία μας.
Σε ό,τι αφορά στην τρέχουσα και αναμφίβολα πρωτοφανή υγειονομική κρίση, η Εκκλησία της Ελλάδος, με αίσθημα ευθύνης έναντι του ποιμνίου, έλαβε δύσκολες όσο και αναγκαίες αποφάσεις σε συνεργασία πάντοτε με την πολιτεία. Ανήκω σε εκείνους που με νηφαλιότητα και σεβόμενος τόσο την κρισιμότητα των περιστάσεων όσο βεβαίως και την Εκκλησιαστική μας Παράδοση και Κανονικότητα συνέβαλα, ελπίζω εποικοδομητικά, στην ανάδειξη όλων των πτυχών του ευαίσθητου αυτού ζητήματος το οποίο η Εκκλησία μας αντιμετώπισε με ιδιαίτερη σωφροσύνη και υπευθυνότητα. Τα περί του αντιθέτου αναφερόμενα και ιδίως υπονοούμενα στο εν λόγω δημοσίευμα αποτελούν απαράδεκτη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και τίποτε πέραν αυτού.
Τέλος η αναφορά στην εκμετάλλευση της συγκυρίας ενόψει “μελλοντικών επιδιώξεων” πέραν του ότι αποτελεί εκ μέρους του ανωνύμου συντάκτη έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού στην ηγεσία της Ιεραρχίας ουδεμία σχέση έχει με τη μοναδική επιδίωξή μου η οποία και αυτονοήτως συνίσταται στην υπηρέτηση της Εκκλησίας και του ποιμνίου της με αίσθημα ταπεινότητας και αδελφικότητας. Ελπίζω κάποιοι να μην κρίνουν εξ ιδίων τ’ αλλότρια».
