ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗΣ ΕΝ Τῌ ΝΕᾼ ΑΡΓΥΡῌ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΩΣ ΠΕΠΟΙΚΙΛΜΕΝῌ ΛΑΡΝΑΚΙ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΣΚΗΝΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΟΣΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΑΘΩΝΙΤΟΥ ΕΝ Τῌ ΙΕΡᾼ ΜΟΝῌ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΓΑΘΩΝΟΣ
Ἡ μετακομιδὴ τοῦ Ἱεροῦ Σκηνώματος ἔλαβε χώραν τὰς βραδινὰς ὥρας τῆς 18ης τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 2023, ἐν τῷ Καθολικῷ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀγάθωνος ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου καὶ Ποιμενάρχου ἡμῶν, Φθιώτιδος Συμεὼν τοῦ Α’, κατὰ τὴν ἑξῆς τάξιν:
Λαβὼν καιρὸν ὁ Ἀρχιερεύς, ἀνέγνωσεν εἷτα σχετικὴν συγχωρητικὴν εὐχὴν εἰς τοὺς συμμετασχόντας εἰς τὸ τοιοῦτον θεάρεστον ἐγχείρημα Ἱερομονάχους καὶ Μοναχούς, ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς, ὡς καὶ τοὺς συνοδεύοντας αὐτὸν Κληρικούς.
Πάντων ἀλληλοσυγχωρηθέντων, ἤρχισεν εὐθὺς ἀμέσως Ἱερὰ Παννυχίς. Ἀνοιγείσης τῆς παλαιᾶς λάρνακος καὶ ἀφ’ οὗ ἐξητάσθῃ πάνυ λεπτομερῶς τὸ ἀνοικτὸν ἀρχικὸν φέρετρον ἐντὸς τοῦ ὁποίου κεῖται ἐξ’ ἀρχῆς τὸ θαυματουργὸν ἄφθαρτον σκήνωμα τοῦ Ὁσίου, διὰ τυχὸν ἐπελθούσας φθορὰς αἵτινες θὰ ἐπῃρέαζον ἀρνητικῶς τὴν ἀνθεκτικότητά του, τελικῶς, οὐδὲ μία φθορὰ εἰς τὸ φέρετρον εὑρέθη ἥτις θὰ παρῃμπόδιζεν τὴν ἀσφαλῆ μετακομιδήν του, σχετικῶς εὐκόλως ἡ τοιαύτη μετακομιδὴ ἐπραγματοποιήθῃ ὑπὸ τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς.
Εἰς τὸν Νάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ ἀνέμενεν ἵνα δεχθῇ ἐντός της τὸ χαριτόβρυτον λείψανον, ἡ νέα ἀργυροποίκιλτος λάρναξ, μερίμνῃ τοῦ Σεβασμιωτάτου, διακεκοσμημένη ἐπίσης μετωπικῶς καὶ περιτέχνως
μετὰ ἁγιογραφιῶν, αἵτινες σχέσιν ἔχουσιν μὲ τὸν βίον τοῦ Ὁσίου Βησσαρίωνος καὶ τὴν ἐν Φθιῴτιδι Ἐκκλησίαν. Εἰδικὴ βάσις ἐρειδομένη ἐπὶ στηριγμάτων ἐν τῷ βάθει τῆς Νέας Λάρνακος εἶχεν ἀποσπασθεῖ ἐκ τοῦ δαπέδου της καὶ άνέμενεν τὸ ζωηφόρον σῶμα, κεκαλυμμένη ὑπὸ πορφυροῦ πολυτελοῦς ὑφάσματος, ὅπως καὶ τὸ καθ’ ὅλου ἐσωτερικὸν τῆς δευτέρας. Ἱμάντες ἐρυθροὶ κατὰ ζεύγη ἔχουσιν τοποθετηθῇ εἰς τὰς πλευρὰς τῆς βάσεως, πρὸς εὐχερεστέραν τοποθέτησιν τοῦ Ὁσίου ἐντὸς τῆς Νέας Λάρνακος. Τὸ φέρετρον ἐτοποθετήθη παραπλεύρως, ἵνα εὐτρεπισθῶσιν, κατὰ τὸ δυνατόν, τὰ εὐῳδιάζοντα ἄμφια τοῦ Ὁσίου καὶ ἵνα -τὸ κατὰ δύναμιν- ἀπαλλαγῷσιν ταῦτα τοῦ εὐλογηθέντος χοός, ἔτι ἐκ τῆς ταφῆς. Τὸ μικρὸν Τετραευαγγέλιον τὸ ὁποῖον κρατεῖ ὁ Ὅσιος εἰς τὴν δεξιάν του χεῖρα παρουσιάζει τοιαύτην ἀναλλοίωτον ὄψιν, καινουργοῦς σχεδὸν βιβλιδίου! Αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες σιτόχροες, εἶναι ἱλαρῶς καὶ φυσικῶς κεχρωσμένοι, ἡ δὲ κεφαλὴ μὲ πλήρεις σχεδὸν τὰς ὀφθαλμικὰς κόγχας καὶ εὐκρινὲς τὸ ἀνοικτόχρουν ὑπογένειον γεννοῦν ζωηροτάτην τὴν ἐντύπωσιν ὅτι ὁ Ὅσιος ἀκροᾶται τῶν λογισμῶν καὶ τῶν ζητημάτων ἡμῶν. Λεπτὴ εὐῳδία ἐξήρχετο διαρκοῦντος τοῦ εὐπρεπισμοῦ τοῦ κεχαριτωμένου τούτου σώματος, ἡ δὲ συγκίνησις πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τὴν περὶ ἧς εὐλογίαν, ὑπῆρξεν ἐντονωτάτη. Πῶς ὁ Ὅσιος ταπεινῶς καὶ ἡσύχως παρεδίδετο εἰς τὰς φροντίδας τοῦ Ποιμενάρχου του, τῶν ἀδελφῶν καὶ συλλειτουργῶν του, τῶν νῦν πεφιλημένων δακρυόντων συμμοναστῶν του, ἀλλὰ καὶ τῶν ἑτέρων εὐσεβῶν λαϊκῶν τῶν διακονούντων τὴν Μονήν, οἵτινες ὡς ἐνσαρκώσεις τῆς κυρηνείου Χάριτος ἐκοπίαζον ἀόκνως!
Μετὰ πολλοῦ σεβασμοῦ καὶ ἐνώπιον τοῦ συγκεκλονισμένου Ἱεράρχου μας, οἱ Πατέρες αἵρουν τὸ χριστοφόρον σῶμα καὶ τοποθετοῦσιν τοῦτο ἐπὶ τῇ ρηθείσῃ βάσει. Ὁποῖα ἀνέκφραστα συναισθήματα ἅτινα γεννῶσιν δάκρυα εἰς τοὺς καμμύοντας ὀφθαλμοὺς ἡμῶν, παλμοὺς τε ἁγιοπνευματικούς, οἵτινες καθιστῶσιν χοροβατούσας θεαρέστως τὰς ψυχάς!
Αἵρεται ἡ βάσις καὶ μετὰ τοῦ ἐπ’ αὐτῆς σώματος κατατίθεται ἐντὸς τῆς Νέας Λάρνακος, περίτεχνον δὲ κάλυμμα κρύπτει τὴν ὄψιν καὶ τὴν κεφαλήν. Ἀκολούθως ἡ Λάρναξ σφραγίζεται δι’ εἰδικοῦ διαφανοῦς πίνακος.
Ἀπόλαυσον Ὅσιε Πάτερ τὴν νέαν, πανταχοῦ διατρανουμένην, ἤδη καὶ μετ’ ὀλίγον, ἐνθρόνισίν σου, τόσον εἰς τὴν νέαν ἀργυρῆν σου Θήκην, ὅσον καὶ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν, εὔχου δὲ δι’ ἡμᾶς τὰ σὰ τέκνα!
Πληρωθείσης τῆς Ἱερᾶς Παννυχίδος, τῆς δὲ νυκτὸς προϊούσης, ἐπακολουθεῖ θυμίασις καὶ νῖψις τῶν χειρῶν τοῦ Ἀρχιερέως, εἷτα δ’ ἁπάντων τῶν συμμετασχόντων, μεθ’ ὧν, κύκλῳ τῆς λαμπρᾶς Λάρνακος ψάλλονται εἰς τρεῖς στάσεις τὰ Ἐγκώμια τοῦ Ὁσίου ἐκ τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Δέλτου, ἔνθα προσφάτως ἐκδοθεῖσα καλλιεπεστάτη Ἀκολουθία, μεθ’ αἰτήσεων καὶ θυμιάσεως εἰς τὰ ἐνδιάμεσα τῶν τριῶν στάσεων. Μεθ’ ὧν ἀκολουθοῦσιν ὁ Πολυχρονισμὸς τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, Πανοσιολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου πατρὸς Γερμανοῦ καί, τέλος, ἐπισφραγίζεται ἡ τοιαύτη πνευματικὴ εὐφροσύνη διὰ τοῦ Πολυχρονισμοῦ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου καὶ πεφιλημένου Πατρός ἡμῶν, κκ Συμεών.
Ἀκολούθως, συγκεκινημένοι ἅπαντες, ἀπήλθομεν ἐν τοῖς κελλίοις, αἰνοῦντες, ὑμνοῦντες καὶ δοξάζοντες τὸν Θεόν.
Ἐν τῇ Ἳερᾷ Μονῇ Ἀγάθωνος
Ἀρχιμ. Ἐφραὶμ Γ. Τριανταφυλλόπουλος
Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιῴτιδος
