You are currently viewing Παραβίαση ή περιορισμός;

Παραβίαση ή περιορισμός;

  • Reading time:1 mins read

Του Μανώλη Τρούλη
Νομικού

«Η συνταγματικότητα των μέτρων εξαρτάται από την αλήθεια της απειλής». Όλη η αλήθεια κρύβεται στην ακροτελεύτια πρόταση στο άρθρο του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Ανδρέα Δημητρόπουλου. Όμως, πως μπορείς να «μετρήσεις» την αλήθεια της απειλής, όταν δεν γνωρίζεις ποια είναι ακριβώς η απειλή. Όλοι οι ειδικοί επιστήμονες ομονοούν σε ένα πράγμα: ότι αγνοούν τα βασικά χαρακτηριστικά της απειλής του Covid-19. Για παράδειγμα αγνοούν το ρυθμό εξάπλωσης, αγνοούν τη θνητότητα, αγνοούν τη δομή του. Αλήθεια, σε ποια ακριβώς αλήθεια αναφέρονται οι «ειδικοί» όταν μιλούν για τον άγνωστο ή αόρατο εχθρό; Την αλήθεια που έρχεται από την Κίνα; Την αλήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας; Την αλήθεια των απανταχού Κυβερνήσεων; Την αλήθεια του Bill Gates; Ποια είναι η πηγή της αλήθειας στην οποία βασίστηκαν οι Κυβερνήσεις ανά τον κόσμο για να παραβιάσουν ευθέως και απροκάλυπτα την Ελευθερία του ατόμου.

Αν είναι οι 3.318 θάνατοι από τον ιό που έχει μέχρι σήμερα επισήμως ανακοινώσει η Κίνα, τότε μιλάμε για έναν αναξιόπιστο διεθνή συνομιλητή, αφού μόνο στο διάστημα της πανδημίας, οι θάνατοι στην Κίνα από κάθε αιτία – με τα στοιχεία του 2019 – ανήλθαν σε περίπου 3.500.000 εκατομμύρια. Αν είναι η αλήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τότε δεν έχετε παρά να αναζητήσετε τις πηγές χρηματοδότησης (προϋπολογισμός 4 δις ετησίως, 1/4 από τα Κράτη 3/4 από ιδιωτική χρηματοδότηση!). Αν είναι των Κυβερνήσεων, δεν έχετε παρά να αναλογιστείτε το πολιτικό κόστος σε περίπτωση που αντιταχθούν σε μία παγκόσμια τάση με το δίλημμα, ζωή ή θάνατος. Αν είναι η αλήθεια του Bill Gates, δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στις δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για για να διαπιστώσετε την ετήσια χρηματοδότηση με 400 εκατομμύρια δολάρια !!! από το ίδρυμα Bill and Melinda Gates, μάλιστα, την ίδια στιγμή που διαθέτει ήδη από το 2012 το 25% των μετόχων της εταιρείας κολοσσού Ecolab που δραστηριοποιείται στον τομέα υγείας.

Το ελληνικό Σύνταγμα αναφέρεται σε περιορισμό, όχι σε ακύρωση του δικαιώματος της ελευθερίας (5Σ π.3), το οποίο, μάλιστα, προστατεύεται αυστηρά από το νομοθέτη που ρητά απαγορεύει την αναθεώρηση της σχετικής διάταξης (σελ. 292 Γενική Συνταγματική Θεωρία – Ο απόλυτα αυστηρός χαρακτήρας ορισμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, Α. Δημητρόπουλος). Δεν απαιτείται εμβάθυνση στο Συνταγματικό Δίκαιο. Αρκεί η Γενική Συνταγματική Θεωρία.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα μέτρα που ελήφθησαν απο το σύνολο των ανεπτυγμένων χώρων δεν περιορίζουν απλώς την ελευθερία, αλλά την παραβιάζουν κατάφορα. Την ακυρώνουν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απαγόρευση της κατά μόνας επαφής με τη φύση συνιστά αδιανόητη παραβίαση της ελευθερίας. Σήμερα το 2020 στην Ελλάδα υφίσταται καθολική απαγόρευση για κολύμπι στη θάλασσα… για ψαροντούφεκο κοκ. Στην Ουγγαρία ο Πρωθυπουργός μετατράπηκε εν μια νυκτί σε Μονάρχη. Αυτό όλο συνιστά παραλογισμό ή συνδυασμό παραλογισμού με σκοπιμότητα.

Η λογική προσέγγιση στηρίζεται στην απλή, αλλά συνάμα αυστηρή Συνταγματική επιταγή: άρση των μέτρων που παραβιάζουν την ελευθερία και εφαρμογή αυστηρών μέτρων που την περιορίζουν μέχρι να βεβαιωθούμε ότι ο κίνδυνος έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Το είδος, το εύρος και τα λοιπά χαρακτηριστικά των μέτρων αυτών είναι ευθύνη της συντεταγμένης Πολιτείας. Εκείνη θα πρέπει να μελετήσει, να αποφασίσει και τέλος να μεριμνήσει για την εφαρμογή τους.

Η εύκολη λύση για τους αιρετούς ανά τον πλανήτη, χωρίς πολιτικό κόστος, είναι το «μένουμε σπίτι» για αόριστο χρόνο. Ποιος όμως θα κληθεί να πληρώσει το “μάρμαρο” αυτής της επιλογής; Μα φυσικά εμείς και οι επόμενες γενιές. Το σπίτι δεν αποτελεί πεδίο δράσης και δημιουργίας για τον άνθρωπο, αλλά προσωρινό καταφύγιο. Το πεδίο δράσης των ανθρώπων και η ελευθερία δεν περιορίζονται με καταστολή… μόνον ο φόβος μπορεί να το καταφέρει.

Είναι σωστό να αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα και υπευθυνότητα μία κρίση, αλλά είναι λάθος να την αντιμετωπίζεις φοβικά επικαλουμενος ανεπιβεβαίωτους αριθμούς. Ουδεμία ένδειξη επιστημονικά τεκμηριωμένη δεν υπάρχει που να παραπέμπει σε αφανισμό της ανθρωπότητας, ώστε να δικαιολογείται η υπερβολή. Δυστυχώς, προς το παρόν, υπερισχύει ο φόβος της αγανάκτησης. Ο φόβος, όμως, στο τέλος υποχωρεί. Νομοτέλεια…