Σίφνος, 25η Μαρτίου 2021
Ἀγαπητοί ΣυνΈλληνες , Φίλτατοι ΣυνΣίφνιοι,
Σήμερα, ἑορτάζομε τήν σημαδιακή ἐκείνη ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου μας Ἀειπαρθένου Μαρίας τό 1821, ὃταν σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμός ὑπό τήν καθοδήγηση τῆς Φιλικῆς Ἐταιρείας, μέ πρωτεργάτες τά παλλικάρια τοῦ Μωριά (Πελοποννήσου) , Θεόδωρο Κολοκοτρώνη & τήν οἰκογένειά του (Ἀντώνιο Κολοκοτρώνη, Πᾶνο Κολοκοτρώνη, κλπ) , Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά), Γρηγόριο Δικαῖο (Παπαφλέσσα) , Δημητράκη Κολλιόπουλο (Πλαπούτα), Ἀναγνώστη Παπαγεωργίου (Ἀναγνωσταρᾶ), Κανέλλο Δεληγιάννη, Ἀνδρέα Λόντο, Ἀνδρέα Ζαΐμη καί πολλούς ἂλλους , τά παλλικάρια τῆς Ρούμελης (Στερεᾶς Ἑλλάδος) καί τῆς Ἠπείρου, Γεώργιο Καραϊσκάκη, Ὀδυσσέα Ἀνδροῦτσο, Ἀθανάσιο Γραμματικό (Διᾶκος), Μᾶρκο Μπότσαρη, Ἰωάννη Φαρμάκη, Ἰωάννη Μιχαλόπουλο, Νικολάκη Μητρόπουλο, Ἰωάννη Τριαντάφυλλο (Μακρυγιάννη), Πανουργιᾶ Πανουργιᾶ, Ἰωάννη Ξύκη (Δυοβουνιώτη), Δῆμο Σκαλτσά καί πολλούς ἂλλους, τούς μυημένους Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Διακόνους, Ἱερομονάχους καί Μοναχούς ὃπως οἱ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, Σαλώνων Ἠσαΐας, Ὠλένης Φιλάρετος, Χριστιανουπόλεως Γερμανός (κατά κόσμον Ζαφειρόπουλος), Λιτζῶν καί Ἀγράφων Δωσίθεος (κατά κόσμον Παναγιωτίδης), Κομανῶν Ἀγαθάγγελος, Ἀμυκλῶν Δανιήλ, Μενδενίτσης Διονύσιος, Βρεσθένης Θεοδώρητος, Ἀρδαμερίου Ἰγνάτιος, Μαρωνείας Κωνσταντίνος, Ρωγῶν Ἰωσήφ, Ἡγούμενος Δαμιανός (κατά κόσμον Δημήτριος Τσαννόπουλος), Ἡγούμενος Διονύσιος Βούλγαρης, Τσάμ Καλόγερος καί ἑκατοντάδες ἂλλους, τούς Ἓλληνες τῆς Διασπορᾶς Δημήτριο Ὑψηλάντη, Ἀλέξανδρο Μαυροκορδᾶτο, Ἰωάννη Κωλέττη, Πέτρο Ἠπίτη καί ἑκατοντάδες ἂλλους, τούς καί τίς Ναυμάχους Κωνσταντίνο Κανάρη, Ἀνδρέα Μιαούλη, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, Ἀλέξανδρο Ραφαήλ (Ραφαλιᾶ), Ἀνδρέα Πιπίνο, Ἀντώνιο Κριεζῆ, Ἰωάννη Ματρόζο, Γκίκα Γκιώνη, Μέξη Χατζηγιάννη, Δημήτριο Παπανικολῆ, Γεώργιο Σαχτούρη, Ἰάκωβο Γιακουμάκη (Τομπάζη) καί δεκάδες ἂλλους, τούς φλογερούς Φιλέλληνες, Κάρολο Νόρμαν, Λόρδο Βύρωνα, Ἰωάννη Ἰάκωβο Μάγιερ, Φρανσουά ντέ Σατωμπριάν, Μαξίμ Ρεμπώ, Τόμας Γκόρντον, Κάρολο Φαβιέρο, Τζώρτζ Τζάρβις, Μορίς Περζά, Ἒρνστ Μάνγκελ καί ἑκατοντάδες ἂλλους, ὁμνύοντας (ὁρκιζόμενος) στήν Πίστη τοῦ Χριστοῦ καί διαλέγοντας τήν Μεγάλη ἡμέρα τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τούς τρομερούς
γιά ἐμᾶς τούς Ἑλληνορθοδόξους συνειρμούς καί τίς συνοδές νοηματοδοτήσεις, ἐξεκίνησε τῶν νῦν ὑπέρ πάντων Ἀγώνα γιά τήν Νίκη τῶν Ἑλλήνων.
Ὁ Ἀγώνας ἦταν γιά τήν Νίκη τῶν Ἑλλήνων γιά αὐτό τό σύνθημα ἦταν «Νίκη ἢ Θάνατος» καί ὂχι ὃπως λανθασμένα διατυπώνεται «Ἐλευθερία ἢ Θάνατος» καί αὐτό διότι οἱ Ἐπαναστάτες πρόγονοί μας αἰσθάνονταν Ἐλεύθεροι καί ὂχι ραγιάδες (ὑποτακτικοί). Ἡ Ἐπανάσταση ἐπραγματοποιήθη γιά νά διώξη ὁ Ἑλληνισμός τόν βάρβαρο τύραννο ἀπό τά πατρῶα ἐδάφη καί νά ἀποκαταστήση τήν ἒννομη τάξη ἡ ὁποία κατελύθη τό 1453, ὃταν ὁ Βασιλεύς Του ἒπεσε μαχόμενος ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς πρωτεύουσας Κωνσταντινουπόλεως.
Ὃταν ἒλεγε ὁ Στρατάρχης τοῦ Γένους Θεόδωρος Κ. Κολοκοτρώνης στά παλληκάρια του πρίν την μάχη γιά νά τά ἐμψυχώση «ἂντε να πολεμήσωμε νά διώξωμε τούς Περσάδες», ἒκανε εὐθεία σύγκριση τῶν μαχῶν τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐναντίων τῶν Περσῶν (Μαραθώνα & Σαλαμίνα) μέ τούς εἰσβολεῖς Τούρκους Ὀθωμανούς καί ἒδειχνε τήν συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀνἀ τούς αἰῶνες κονιορτοποιώντας κάθε εἲδους προσπάθεια τῶν ὁπαδῶν τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας νά πείσουν τούς συμπαθοῦντες Εὐρωπαϊκούς λαούς ὃτι οἱ Νεοέλληνες δέν ἀποτελοῦν συνέχεια τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων ἢ τῶν Βυζαντινῶν προγόνων τους.
Ὃλος αὐτός ὁ Ἀγώνας ἐστηρἰχθη ὃμως στήν ἀκλόνητη Πίστη τῶν Ἑλλήνων στόν Τριαδικό Θεό καί στήν Θεομήτορα Παναγία καί γι’ αὐτό ἀκόμη καί οἱ πιό φωτισμένοι πρωτεργάτες τῆς Ἐπαναστάσεως ὃπως ὁ Πρίγκηψ Ἀλέξανδρος ‘Υψηλάντης καί οἱ ἒμποροι οἱ ὁποῖοι ἐδημιούργησαν τήν Ἀρχή (Φιλική Ἑταιρεία) ἒγραψαν στήν Διακήρυξη τοῦ Ἀγῶνος, στίς 24 Φεβρουαρίου 1821, «Μάχου ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος» πρῶτα τό «ὑπέρ Πίστεως» καί κατόπιν τό «ὑπέρ Πατρίδος». Αὐτό δυστυχῶς έμεῖς οἱ Νεοέλληνες τό ὑποβαθμίσαμε συστηματικῶς καί βοηθούντων τῶν φθινόντων ἐκκλησιαστικῶν ἀναστημάτων, ἀφήνομε σήμερα νά διατρέχη τό Ἒθνος ἡ ἀντίληψη ὃτι ἡ Ἐπανάσταση ἒγινε ἐπειδή ξεσηκώθηκε ὁ λαός ἐπειδή δέν ἂντεχε τήν καταπίεση τῶν συμπατριωτῶν του προυχόντων καί κοτζαμπάσηδων. Μέγιστη παραποίηση τῆς Ἱστορίας μας ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ σέ τραγικά ἀδιέξοδα ὡς Ἒθνος. Ὃπως ἒλεγαν καί οἱ ἀρχαῖοι ἡμῶν πρόγονοι τρία(3) εἶναι τά συστατικά τῶν Ἑλλήνων «τό ὁμόθρησκον {ἲδια θρησκεία}, τό ὁμόαιμον {ἲδια καταγωγή} καί τό ὁμόγλωσσον {ἲδια γλώσσα}» ἀσχέτως σέ ποία πόλη-κράτος κατοικοῦσαν ἢ ἀργότερα σέ ποῖο κρᾶτος. Ἐμεῖς ἐπιζητοῦμε τώρα νά καταργήσωμε «τό ὁμόθρησκον» (βλέπε συμπεριφορές τύπου νῦν Προέδρου τῆς Δημοκρατίας) , αὒριο τό ὁμόγλωσσον (βλέπε πομφόλυγες Ἂννας Διαμαντοπούλου περί ἰσοτίμου Ἀγγλικῆς γλώσσης) καί σιγά-σιγά καί τό «ὁμόαιμον» (βλέπε διακηρύξεις καί πρακτικές τύπου Τασίας Χριστοδουλοπούλου καί τοῦ κόμματος της περί τουριστῶν/μεταναστῶν πού ἁπλά λιάζονται).
Σήμερα λοιπόν, ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὃπου στό ἒνδοξο νησί μας ἑορτάσαμε ταπεινά ἀλλά ὑπερήφανα τήν 200η Ἐπέτειο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως (Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας), ἐκκλησιαζόμενοι στήν Παναγία τοῦ Βουνοῦ, σηκώνοντας τά λάβαρά μας, καταθέτοντας τό χειροποίητο δάφνινο στεφᾶνι μας στό Ἡρῶον, ἐπιδεικνύοντας τά ἃγια ἐνθυμήματα τοῦ Ἀγῶνος τά ὁποῖα φυλάττομε στό Ἱστορικό, Ἐθνογραφικό καί Λαογραφικό Μουσεῖο Σίφνου ὃπως α) ἓνα ἀπό τά ὃπλα τοῦ Ναυάρχου Κανάρη, β) και γ) τό ὁλόσωμο πορτραῖτο καί τήν πόρπη ζώνης τοῦ Ἐθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου Ε’, δ) τό μποῦστο (αντίγραφο από γύψο βάσει τοῦ ὁποίου ἐφιλοτεχνήθη ἀπό τόν διάσημο γλύπτη Νικόλα με πρωτοβολία καί δαπάνη τοῦ Συνδέσμου Σιφνίων ἡ μαρμάρινη προτομή στόν Ἀρτεμώνα) τοῦ Διδασκάλου Νικολάου Χρυσόγελου (πρωτεργάτη τοῦ Ἐκστρατευτικοῦ Ἐπαναστατικοῦ Σώματος 300 ἐνόπλων Σιφνίων καί μετέπειτα Α’ ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Παιδείας καί Θρησκευμάτων για δύο θητεῖες), ε) τόν Πολεμικό Σταυρό τοῦ συμπατριώτου μας Δημητρίου Κώνστα, στ) καί ζ) τούς ζωγραφικούς πίνακες τοῦ Μάρκου Βότσαρη καί τοῦ Ἀθανασίου Διάκου, η) τά δύο κανόνια τά ὁποῖα κοσμοῦν τό Ἡρῶον καί θ) πυρομαχικά βλήματα ἐποχῆς, δηλώνομε τήν Πίστη μας στόν Τριαδικό Θεό καί τήν ἂδολη ἀγάπη μας πρός τήν Πατρίδα μας, τιμώντας αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἐτίμησαν τό Ἑλληνικό Ἒθνος δίνοντας ὃ,τι πολυτιμότερο εἶχαν, δηλαδή την ἲδια τους την ζωή, ἀκολουθώντας τό ἀρχαῖο Ἐπίγραμμα ἐπάνω στόν τάφο τῶν Τριακοσίων Σπαρτιατῶν στίς Θερμοπύλες «τοῖς κοίνων ρήμασι πειθόμενοι» . Λόγους καί ἒργα τά ὁποῖα ἐδιδάχθησαν ἀπό πατριῶτες παιδαγωγούς στούς ὁποίους προσβλέπομε καί σήμερα γιά τήν ἀφύπνιση τοῦ Ἒθνους μας .
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ , ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΙΦΝΙΩΝ
Ἀντώνιος Γ. Ζαμπέλης
Πρόεδρος Δ.Σ
