Πανηγυρικά, με λιτανεία και λατρευτικές εκδηλώσεις και με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, τιμήθηκε και φέτος (το διήμερο 28 και 29 Σεπτεμβρίου) στην Παραμυθιά η ανακομιδή λειψάνου του αγίου Δονάτου, στις 29 Σεπτεμβρίου 2000, 23 χρόνια πριν,

Ο άγιος Δονάτος, επίσκοπος Ευροίας, που κοιμήθηκε το 387, τάφηκε κοντά στο ναό, που ο ίδιος έφτιαξε, και σε τάφο που τον ετοίμασε μόνος του στην περιοχή της σημερινής Γλυκής.

Μια πρώτη ανακομιδή των λειψάνων του αγίου Δονάτου μαρτυρείται κατά τον 6ο αι., όταν ιλλυρικοί πληθυσμοί κατέφυγαν στην Κέρκυρα λόγω των Αραβο-Σλαβικών επιδρομών.

Για λόγους ασφαλείας, δηλαδή για να διαφυλαχθούν από τους βαρβάρους, το 604, τα λείψανα του αγίου Δονάτου μεταφέρθηκαν στην Κασσιώπη Κέρκυρας.

Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες τα λείψανα βρέθηκαν, μετά από πέντε αιώνες, στην Κεφαλλονιά, το 1126.

Πάντως τα πήρε (για κλοπή μιλάνε ιστορικοί) από το νησί ο Δόγης Δομήνικος Michiel, επιστρέφοντας από στρατιωτική αποστολή στην Παλαιστίνη.

Τα λείψανα κατατέθηκαν στο ναό της Παναγίας της νήσου Μουράνο της Βενετίας, της Επισκοπής του Torcello.

Σήμερα φυλάσσονται εκεί η κάρα του και μέρος του λειψάνων (απόκτημα υπάρχει στη Μονή Μεγάλου Σπηλαίων Καλαβρύτων), σε λειψανοθήκη σχήματος ανθρωπίνου σώματος σε ύπτια στάση, ενδεδυμένης με αρχιερατικά άμφια.

Το έμπροσθεν μέρος της λειψανοθήκης από το 1964 καλύπτεται με γύψινη προσωπίδα!

Να αναφερθεί ότι το 1952 στο ναό του αγίου Basso, που μετατράπηκε σε μουσείο, ανακαλύφθηκε από τον αρχαιολόγο F. Forlati, κάτω από το πλακόστρωτο του ναού, λίθινη σαρκοφάγος με επιγραφή για τον Άγιο Δονάτο.

Η επιστροφή τεμαχίου του Λειψάνου

Τεμάχιο του λειψάνου του αγίου Δονάτου του θαυματουργού επέστρεψε, στις 29 Σεπτεμβρίου 2000, από την Εκκλησία της Παναγίας του Murano της Βενετίας, στην Παραμυθιά και εναποτέθηκε με λαμπρότητα στον ομώνυμο μεγαλοπρεπή ναό και από τότε η τοπική Εκκλησία εορτάζει την ανακομιδή του.

Στην τελετή υποδοχής συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Παραμυθίας Τίτος, αείμνηστος Πρεβέζης Μελέτιος και ο πρώην Άρτης Ιγνάτιος.

Με πρωτοβουλία και άοκνες και συστηματικές ενέργειες του Μητροπολίτου Παραμυθίας Τίτου, σε αγαστή συνεργασία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά και τον τότε δήμαρχο Βαγγέλη Κάτσιο, το τεμάχιο λειψάνου, ύστερα από πολύχρονη διαδικασία έφτασε στην Παραμυθιά.

Αυτή η προσπάθεια βοηθήθηκε και από τον εκπαιδευτικό (θεολόγο), πρόεδρο της επιτροπής επιστροφής του λειψάνου του αγίου στην Παραμυθιά, αείμνηστο Αποστολάκη.

 Αναφορά Οικουμενικού Πατριάρχη

Αναφορά στον άγιο Δονάτο, Επίσκοπο Ευροίας Θεσπρωτίας έκανε παλαιότερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μιλώντας στον καθεδρικό ναό του Λούγκρο της Καλαβρίας.

Μάλιστα προέτρεψε ο Επίσκοπος Ευροίας Δονάτος να έχει την εκκλησιαστική και τη λειτουργική τιμή, που του αξίζει.

Απευθυνόμενος στους πιστούς της Ελληνοαλβανικής Επισκοπής του Λούγκρο της Καλαβρίας της Ιταλίας, υπογράμμισε ότι ο επίσκοπός τους Δονάτος Ολιβέριο:

«Φέρει το όνομα Έλληνος Πατρός της Εκκλησίας, τα μάλα θαυματουργού, του Επισκόπου Ευροίας της Ηπείρου, ενός των 150 Θεοφόρων Πατέρων της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας Β΄ Οικουμενικής Συνόδου η οποία, ως γνωστόν, εκτός από τήν συμπλήρωσιν του ιερού Συμβόλου της Πίστεως διά των περί Αγίου Πνεύματος, περί Εκκλησίας, περί Βαπτίσματος και προσδωκομένης αναστάσεως θεσπισμάτων της, απεφάνθη επίσης διά του 3ου Κανόνος αυτής:

Τον μέντοι Κωνσταντινουπόλεως Επίσκοπον έχειν τα πρεσβείατής τιμής μετά τον της Ρώμης Επίσκοπον, διά το είναι αυτήν Νέαν Ρώμην.

Τιμάται ο Άγιος Δονάτος ιδιαιτέρως ως προστάτης της Θεσπρωτίας και της πόλεως της Παραμυθιάς. Επομένως, είναι ιδιαιτέρως οικείος, όχι μόνον εις τον φέροντα το όνομά του Επίσκοπον, αλλά και προς τους ενταύθα Χριστιανούς, πολλοί των οποίων κατάγονται εκ προγόνων εξ Ηπείρου και Αλβανίας, διό και προτρεπόμεθα φιλαδέλφως να τυγχάνη ο Θεοφόρος ούτος Πατήρ ημών της εκκλησιαστικής και λειτουργικής τιμής την οποίαν αξίζει».

Στήριγμα το λείψανο του αγίου Δονάτου

Για τους πιστούς της Θεσπρωτίας, και όχι μόνο, το λείψανο του αγίου Δονάτου στην Παραμυθιά είναι ένα στήριγμα για τα δυσάρεστα της ζωής τους.

Κατά το παράδειγμα του αγίου Δονάτου καλείται ο κάθε Χριστιανός να έχει επιδιώξεις πάντοτε ανώτερες, ουδέποτε ευτελείς. Πάντοτε πνευματικότερες και αγιότερες.

Πάντοτε διακρινόμενες από την αγάπη και την ανιδιοτέλεια. Πάντοτε με ελατήρια αγνά και ευγενή. Ο δρόμος του Χριστιανού, δίδαξε ο άγιος Δονάτος, είναι πάντοτε πορεία προς τα ιδανικά. Δρόμος δυσανάβατος, ίσως, οδηγεί, όμως, σε ύψος μεγάλο. Οδηγεί στον ουρανό!

Το λείψανο του αγίου Δονάτου είναι μια υπενθύμιση να ζούμε, όχι χωρίς κόπο και προσπάθεια, αλλά ως διεκδικητές μιας θέσης στη βασιλεία των ουρανών.

Δεν μας ωφελεί το όνομα το χριστιανικό μόνο, εάν δεν εργασθούμε για την καλλιέργεια του εαυτού μας, εάν δεν βιάζουμε τον εαυτό μας να απαλλάσσεται από τις ηθικές ελλείψεις και να ακολουθεί τη στενή οδό, που βγάζει στην αληθινή ζωή.