Είναι γεγονός ότι η «τρομοκρατία» που επικράτησε, ή κατ’ άλλους η σύνεση με την οποία χειρίστηκε η πολιτεία το ζήτημα της πανδημίας, δημιούργησε νέα δεδομένα και καταστάσεις μη αναστρέψιμες, οι οποίες αν επαναληφθούν θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στην Εκκλησία.
Και όλο αυτό ερμηνεύθηκε από πολλούς ως μία ηττοπαθής στάση της Διοικούσας Εκκλησίας μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο γεγονός, όπως ήταν αυτή η πανδημία.

Με την στάση αυτή, μειώθηκε το εκκλησίασμα αισθητά, τόσο που εφαρμόζονται τα μέτρα αποστάσεων κ.λ.π χωρίς προσπάθεια!

Είχαν την φαεινή ιδέα κάποιοι Άγιοι να βγουν και να πουν εν μέσω κορονοϊού ότι θα «πείσουν το λαό μας να μείνει στα σπίτια του για να περιφρουρήσουμε το αγαθό της υγείας»!
Και ο λαός όντως ακολούθησε τις εντολές. Πλην όμως στην μετά κορονοϊό  περίοδο ελευθερίας -έστω με μέτρα και αποστάσεις- ο λαός  δεν επέστρεψε στους ναούς με την ζέση που περιμέναμε. Κάτι έγινε τις ημέρες του Πάσχα αλλά και αυτό σε περιορισμένη κλίμακα. Απομακρύναμε τον λαό με τα ίδια μας τα χέρια! «Τοις μεν χείλεσι» τιμούμε και πιστεύουμε στον Θεό, «η δε καρδία πόρρω απέχει» απ’ Αυτόν.

Δείξαμε δυστυχώς, στον λαό μας ότι οι ΚΥΑ, οι κυβερνητικές εντολές και οι γνώμες «ειδικών» βαρύνουν περισσότερο από την πατροπαράδοτη πίστη, την  ευσέβεια και την  παράδοσή μας.
Έτσι οι αρμόδιοι στους Ναούς μας εφαρμόζουν τις εντολές χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αφού το εκκλησίασμα ήταν και παραμένει αραιό. Ένας μικροσκοπικός ιός έφερε τα πάνω-κάτω, διχογνωμίες, φοβίες, ταραχές.
Ωστόσο, καλοθελητές που πάντα υπάρχουν, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η μικρή αλλά σταθερή παρουσία κρουσμάτων που υπάρχει, οφείλεται στις εκκλησίες κι όχι στα μπαρ και στις άλλες μαζικές συγκεντρώσεις που γίνονται στις πλατείες μέχρι τώρα και στο άνοιγμα της εστίασης που ακολούθησε.
Κι όμως κανείς δεν βγαίνει να πει μετά λόγου γνώσεως ότι  δεν υπήρξε ούτε ένα κρούσμα από εκκλησίασμα και πολύ περισσότερο  απο την θεία κοινωνία.

Να βγει η Εκκλησία, έστω και απολογητικά, να πει ότι ενώ κοινωνήσαμε χιλιάδες πιστών κανείς δεν προσεβλήθη απο κορονοϊό! Κόλλησαν οι άνθρωποι από κάθε σημείο και συνωστισμό εκτός από την Εκκλησία.

Και αυτό είναι το θαύμα που ζεί η Εκκλησία μας. Ξεχάσαμε τί έγινε τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια; Μπέρδευαν τα λόγια τους οι αρμόδιοι από τα μηδενικά αρνητικά αποτελέσματα…
Συνεχίζουν να  φορτώνουν όμως, στην Εκκλησία την όποια αστοχία  τους.

 Και η Εκκλησία σιωπά σαν να το αποδέχεται! Σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά στο σχεδιασμό της Κυβέρνησης και τα φορτώνει στην Εκκλησία. Βρήκαν την εύκολη λύση!
Κι όμως γιατί δεν ρωτάτε να σας πουν πόση μείωση υπάρχει στο εκκλησίασμα; Μείωση που δεν δικαιολογεί όχι μάσκες αλλά ούτε μέτρα!
Αν έχετε κάποιο  σοβαρό εύρημα που να ιχνηλατείτε στον εκκλησιασμό να το συζητήσουμε και να το αντιμετωπίσουμε. Αλλά δεν έχετε τίποτα!
Αυτά που ισχυρίζεστε  για το εκκλησίασμα και τις μάσκες προκαλούν την οργή  μας! Και αυτό δεν θα μας περάσει εύκολα.
Ελπίζουμε ότι οι Ιεράρχες μας  δεν θα επαναλάβουν τα όποια λάθη του πρόσφατου παρελθόντος και δεν θα αιφνιδιαστούν και θα λάβουν τα… μέτρα τους ώστε να φροντίσουν και μεριμνήσουν αυτοί «τα του οίκου τους» χωρίς την παρέμβαση της πολιτείας.
Κάποιες φωνές Ιεραρχών που ακούω να συναινούν με τις κυβερνητικές εξαγγελίες σε μόνιμη βάση θεωρώ ότι οφείλονται περισσότερο σε δημόσιες σχέσεις παρά σε πραγματικές διαθέσεις.

 Η Εκκλησία αυτή τη φορά πρέπει να βγει ενωμένη και δυνατή από την όποια νέα δοκιμασία προκύψει εφ´εξής. Δεν θα πρέπει να  υπάρξει  διχογνωμία, ώστε το πλήρωμα της Εκκλησίας να είναι αναπαυμένο.

Μια δεύτερη στάση ηττοπάθειας εκ μέρους των Ιεραρχών μας  θα αποβεί εις βάρος της Εκκλησίας και θα απομακρύνει ολότελα το λαό μας από τους ναούς μας.

Οι χλιαροί θα κόψουν τον ομφάλιο λώρο και οι πιστοί ίσως αναζητήσουν περισσότερο συνεπείς, ορθοφρονούντες, θαρραλέους και ομονοούντες κληρικούς.

Ήδη δημιουργείται ένα τέτοιο κίνημα εντός της Εκκλησίας στο οποίο συμμετέχουν και απλοί ιερείς μας.

Δεν αναφέρομαι στα ακραία παραδείγματα του Σεβ. Κυθήρων Σεραφείμ και του Σεβ. Αιτωλίας Κοσμά.Ούτε του Σεβ. Μόρφου Νεοφύτου στην Κύπρο. Ούτε σε όσους τους ακολουθούν παριστάνοντες τους σύγχρονους μάρτυρες!

Μπορεί οι προθέσεις τους να είναι ορθόδοξες και να βασίζουν τις αιτιάσεις τους στην παράδοση αλλά ο τρόπος που το επιδιώκουν είναι εντελώς …ανορθόδοξος, σχεδόν υβριστικός. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ολότελα αποκομμένοι από τα συμβαίνοντα στον κόσμο μας και στην εποχή μας. Ευτυχώς προς το παρών  πείθουν μόνον τους ακραίους.

 Αλλά όσο περνά ο καιρός και αν η Εκκλησία δεν κρατήσει μια πιο σταθερή στάση, τότε τα ακραία φαινόμενα θα πολλαπλασιαστούν και  θα δημιουργήσουν προβλήματα που δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να προβλέψουμε! Κι αυτό θα είναι ολέθριο για την Εκκλησία μας!