ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ
Μελετώντας προσεκτικά τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης αυτής που διενεργήθηκε πρόσφατα και παρουσιάζει τη θέση της Εκκλησίσς στη σύγχρονη κοινωνία μας, το συμπέρασμα είναι απογοητευτικό έως τραγικό!
Η πρώτη διαπίστωση που εκλαμβάνουμε από την μελέτη των ευρημάτων είναι οτι η κοπιώδης προσπάθεια 10 ολόκληρων ετών του Χριστόδουλου πήγε χαμένη! Ο αγώνας αυτός,με προσωπικό κόστος του Μακαριστού μεγάλου Πρωθιεράρχη Χριστοδούλου, να επαναφέρει την Εκκλησία στο κέντρο της κοινωνίας, χάθηκε μαζί με Εκείνον δια παντός(;)– ο χρόνος θα δείξει αν θα βρεθεί κάποτε άξιος συνεχιστής αυτού του σπουδαίου έργου!
Η έρευνα απέδειξε οτι ο λαός μας στην πλειοψηφία του δυσπιστεί έναντι της Εκκλησίας και διακατέχεται από μία έντονη διάθεση αντικληρισμού. Αυτό που πρέπει να δούμε πρώτα απ’ όλα στην έρευνα αυτή είναι η στάση του κόσμου- είτε θρησκεύεται είτε όχι– απέναντι στον ρόλο της Εκκλησίας, με αφορμή την οικονομική κρίση. Είναι η Εκκλησία ως θεσμός στα μάτια του κόσμου, αντάξια των περιστάσεων;
Εκ των ευρημάτων προκύπτει οτι συνολικά το 43% των πολιτών, απάντησε θετικά ή πολύ θετικά για την Εκκλησία.
Αντίθετα το 32% ,έχει αρνητική έως πολύ αρνητική άποψη για την Εκκλησία και τον κλήρο, ενώ το 25% δεν γνωρίζει, έχει πλήρη άγνοια.
Χοντρικά δηλαδή, 2 στους 3 Ελληνες πολίτες, έχουν αρνητική θέση για τον ρόλο της Εκκλησίας ειδικά την περίοδο της κρίσης, είτε δεν έχουν γνώμη γιαυτή, γιατί δεν ξέρουν τί κάνει.
Και εδώ ξεκινά ο προβληματισμός και η απογοήτευση όλων μας. Ανεξαρτήτως του αν θρησκεύεται κανείς είναι δυνατόν να μην γνωρίζει οτι σερβίρονται καθημερινά χιλιάδες μερίδες σε όλες τις Ιερές Μητροπόλεις, σ΄ ολόκληρη τη χώρα, και διανέμονται τόνοι τροφίμων;;, Είναι δυνατόν να μη γνωρίζει οτι τα ιδρύματα που συντηρούν με δικά τους έξοδα οι Μητροπόλεις είναι υπερπλήρη από εμπερίστατους συνανθρώπους μας με κάθε λογής προβλήματα και ανάγκες ενώ η μισή κοινή γνώμη, δεν γνωρίζει τί γίνεται ή δεν το αξιολογεί ως θετική πράξη της Εκκλησίας έναντι του δοκιμαζόμενου λαού μας!!
Πρόκειται για ηθελημένη αρνητική αξιολόγηση ή για στάση ελαφρά τη καρδία;
Τα ευρήματα της έρευνας αυτής δείχνουν πολλά πράγματα. Πρωτίστως πάντως αποδεικνύουν αυτό που έλεγε ο Μακαριστός Χριστόδουλος : “Η Εκκλησία δεν είναι μία μεγάλη ΜΚΟ, όπως θέλουν να μας καταντήσουν! Δεν είναι αυτός ο ρόλος της και η αποστολή της”.
Και αν η Εκκλησία αναγκάσθηκε να αναλάβει έργο που δεν της αναλογεί το έκανε για να βοηθήσει το λαό μας στη δοκιμασία του.
Επίσης τα στοιχεία της έρευνας αυτής αποδεικνύουν μία παθογένεια πολλών ετών της Εκκλησίας, την οποία πρέπει κάποτε να αντιμετωπίσει για την επόμενη μέρα. Και η παθογένεια αυτή έγκειται στο γεγονός οτι η Εκκλησίε δεν επικοινωνεί σωστά το έργο της , την προσφορά της , αλλά και τις ανάγκες που έχει με αποτέλεσμα η βαθειά μάζα του λαού μας να μην γνωρίζει το έργο της Εκκλησίας.
Όταν διαχειρίζεσαι έναν τέτοιο όγκο φιλανθρωπικού έργου και ο λαός μας αγνοεί τι συμβαίνει ή η πληροφορία φθάνει στρεβλή, τότε κάτι δεν πάει καλά και θα πρέπει η ίδια η Εκκλησία να αναλάβει να μεταφέρει παντού το έργο της Εκκλησίας.
Αντίστοιχη με την παραπάνω είναι και η επόμενη διαπίστωση.Το 80% των πολιτών λέει, θεωρούν πως η Εκκλησία δεν μπορεί να επιβιώσει οικονομικά μετά από έναν πιθανό χωρισμό της με το κράτος.
Με απλά λόγια ο λαός θεωρεί την Εκκλησία κρατικοδίαιτη. Πιστεύουν πως το κράτος την κρατά όρθια και την «ταΐζει» και πως χωρίς αυτό θα διαλυθεί εις τα εξ ών συνετέθη. Ποια; Η Εκκλησία που προυπήρχε εδώ και 21 αιώνες και μάλιστα εδώ στη χώρα μας ήταν ένας ζωντανός κσι Θεοίδρυτος οργανισμός, πριν καν υπάρξει κάν το ελληνικό κράτος.
Σε μια εποχή που ο κόσμος επικοινωνεί με χιλιάδες τρόπους και η πληροφορία έχει τεράστια σημασία για όλη την ανθρωπότητα, είναι τραγικό να μην μπορεί η Εκκλησία να επικοινωνεί το τεράστιο έργο της και την προσφορά της. Είναι μια αδυναμία που θα πρέπει να θεραπευθεί , πριν είναι αργά.
Όσο για τον χωρισμό Εκκλησίας – Κράτους… Αλήθεια μπορεί ένας άνθρωπος να εξηγήσει και σε μάς και σε όλο τον κόσμο τι σημαίνει χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους;
Τι αλήθεια, θα γίνει και τι θα αλλάξει αν πραγματοποιηθεί αυτός ο χωρισμός. Γιατί έχω την υποψία πως ακόμη και οι συμπολίτες μας που απαντούν σε αυτό το ερώτημα– άλλοι θετικά κσι άλλοι αρνητικά–ουσιαστικά δεν γνωρίζουν με τι συμφωνούν ή διαφωνούν, μιας και ο καθένας έχει στο μυαλό του μια δική του άποψη η οποία εξυπηρετεί τις πεποιθήσεις του και τις ιδεοληψίες του.
