Ο αιφνίδιος θάνατος του αλήστου μνήμης Μητροπολίτου Δράμας Παύλου, δεν ήταν μόνο ένα πλήγμα για την Ιστορική Μητρόπολη της Δράμας, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, τον Ποντιακό Ελληνισμό, την Μακεδονία, την Ελλάδα ολόκληρη! Η κατά κόσμον απώλειά του συνεπάγεται ότι εσίγησε μια Έντιμη, Θεολογική και Εκκλησιαστική Ορθόδοξη, Ελληνική, Πατριωτική Φωνή, που μιλούσε για τα δίκαια  συμφέροντα της Φυλής και του Έθνους μας…!!!
Εσιώπησε δια παντός ο σπουδαιότερος Ιεράρχης από τη νέα γενιά Ιεραρχών.
Ο Δράμας κυρός Παύλος ήταν ένας φλογερός κληρικός, ένας παπάς παλιάς κοπής, ένας ντρόμπρος εκκλησιαστικός άνδρας, ειλικρινής και φιλότιμος, που δεν ήξερε να μασάει τα λόγια του. Με το κύρος και την πυγμή που διέθετε, αλλά και το χάρισμα του λόγου του, ήξερε πώς να κερδίσει τον συνομιλητή του και να προβάλλει τα δίκαια που υποστήριζε. Η φωνή του, «ως φωνή υδάτων πολλών», ερχόταν κάθε φορά για να αφυπνίσει συνειδήσεις και για να πει αλήθειες που οι άλλοι δεν έλεγαν!
Η Ελλάδα από σήμερα είναι φτωχότερη, γιατί έχασε έναν αγνό πατριώτη. Η διοικούσα Εκκλησία στερήθηκε έναν θεοσεβή και φιλόθεο εκκλησιαστικό ηγέτη και συνάμα τον μπεσαλή «Μητροπολίτη της. Ούτως έδοξε τω Κυρίω. Μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον ότι ητοιμάσθη αυτώ τόπος αναπαύσεως» κοντά στον προκάτοχό του Άγ. Χρυσόστομο Σμύρνης, τον μπουρλοτιέρη Παπαφλέσσα,τον έχοντα τους ίδιους καημούς μ’ αυτόν, Γερμανό Καραβαγγέλη αλλά και με τον Μεγάλο Αρχιεπίσκοπο Αθηνων και Πάσης Ελλάδος, τον Χριστόδουλό μας, που τόσο τον αγαπούσε και τον θεωρούσε άξιο συνεχιστή των δικών του οραματισμών!
Αιωνία του η Μνήμη…!!!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ…!!!

Σ.Μ.Τ.