Την Πέμπτη 11 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Οι επτά λόγοι της Υπεραγίας Θεοτόκου» (Α’ μέρος) με την ευκαιρία της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» αποτελεί μία ευκαιρία πνευματικής ωφέλειας και παρηγορίας στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Διανύουμε ήδη την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου, την περίοδο, που όπως και όλος ο μήνας Αύγουστος είναι αφιερωμένος στο ιερό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Αειπαρθένου Μαρίας.
Η Θεοτόκος Μαρία είναι μοναδικό πρόσωπο στην ιστορία. Δεν είναι υπερβολή ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο ιστορικό πρόσωπο το οποίο μπορεί να συγκριθεί με την Υπεραγία Θεοτόκο. Επί 20 αιώνες η παγκόσμια σκέψη ασχολείται με Αυτήν χωρίς να εξαντλείται. Η προσωπικότητά της, η ζωή της, οι αρετές της, η παρουσία της, αποτελούν θέμα βαθύ, ωραίο και ανθρώπινο, με το οποίο ασχολήθηκαν φιλόσοφοι, θεολόγοι, λογοτέχνες, ζωγράφοι, μουσικοί, ποιητές και ιδίως οι χριστιανοί. Οι πιστοί αποβλέπουν προς Αυτήν ως προς μητέρα, έτοιμη να βοηθήσει, να χειραγωγήσει, να πρεσβεύσει και να σώσει.
Η ιστορία δεν γνωρίζει πολλά για τη ζωή της Παναγίας. Είναι αρκετά άλλωστε όσα αναφέρει η Καινή Διαθήκη και η χριστιανική παράδοση για να μας δώσουν μία ιδέα της ζωής και της σκέψεώς της.
Η ζωή της περιγράφεται σε λίγες γραμμές. Τέκνο των ευσεβών Ιωακείμ και της Άννης το οποίο αφιέρωσαν στον Θεό. Η σύλληψη και η γέννησή της έγινε κατά τρόπο φυσικό και ανθρώπινο, δεν ήταν άσπιλη η σύλληψή της. Ένα μόνο πρόσωπο γεννήθηκε «ασπίλως», το Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου. Η Θεοτόκος δεν συνελήφθη και δεν γεννήθηκε ασπόρως και ασπίλως από τους γονείς της, αλλά έγινε άσπιλη διά του Αγίου Πνεύματος, το οποίο την επεσκίασε κατά τον Ευαγγελισμό της, προκειμένου να συλλάβει ασπόρως και να γίνει μητέρα του Εμμανουήλ.
Από το σημείο αυτό αρχίζει η ιστορία της στην Καινή Διαθήκη και τελειώνει με την προσφώνηση του εσταυρωμένου Υιού της «γύναι, ίδε ο υιός σου» και προς τον Ιωάννη, τον ηγαπημένο και θεολόγο, «ιδού η μήτηρ σου». Κατακλείδα στην ιστορία της Παναγίας μας είναι η παρουσία της στην εκλογή του αποστόλου Ματθία, εις αντικατάσταση του Ιούδα, στο ίδιο υπερώο, όπου κατά την Πεντηκοστή παρευρίσκετο και αυτή και μάρτυρας της καθόδου του Αγίου Πνεύματος.
Τα υπόλοιπα γεγονότα της ζωής της δεν περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη. Ήταν, άλλωστε, φυσικό, διότι ο σκοπός της Καινής Διαθήκης είναι να εκθέσει εν ολίγοις τη ζωή και τη διδασκαλία του Κυρίου. Αλλ᾽ ο,τι δεν κατεχωρήθηκε στην Καινή Διαθήκη, δεν χάθηκε. Η χριστιανική δράση και σκέψη σώθηκε στην ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, η οποία είναι πηγή ισότιμη με την Καινή Διαθήκη σε αυθεντικότητα. Από τις σελίδες της ιερής αυτής Παραδόσεως μαθαίνουμε τα της ζωής και του θανάτου τόσο της Θεοτόκου όσο και των αποστόλων του Κυρίου.
Αν και έζησε τόσο χρόνια κοντά στον Υιό της και αργότερα μαζί με τους μαθητές του, ελάχιστοι λόγοι της διασώθηκαν. Τους διέσωσε ο ευαγγελιστής Λουκάς και ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Αξίζει να μελετήσουμε έναν προς έναν τους λόγους της Παναγίας μας, διότι εκτός από τη ζωή και την προσωπικότητά της οι λόγοι αυτοί είναι για μας κληρονομία πολύτιμη.
