Την εορτή της Γεννήσεως της Παναγίας, της Θεοδόχουκαι ΠαναχράντουΘεομήτορος, τηςυπέροχης Κόρης, «που κράτησε μέσα της τοπυρτης Θεότητος, πουέφερε σωματούμενο τονενυπόστατο Λόγο τουΘεού, που σάρκωσε και γέννησε τον Σωτήρα του κόσμου και Λυτρωτή μας Χριστό», τίμησε, με τηδέουσα και απαστράπτουσα λαμπρότητα,η πανορθοδόξου φήμης, περίδοξη και παλαίφατη της του Κύκκου Μονή.
«Το οχυρό τούτο της ψυχής και του πνεύματος», η της Ελεούσας Μονή, «την οποία η Πάνσεπτη Εικόνα της Θεομήτορος, της Ελεούσας της Κυκκώτισσας, την περικοσμεί, την περιφρουρεί και την αρωματίζει, κατά τρόπο μυστικό, με τη χάρη και την ευλογία της», πλημμύρισε από το πλήθος των ευλαβών προσκυνητών από όλη την Κύπρο, αλλά και το εξωτερικό, που προσήλθαν στην πανηγυρίζουσα αυλή της Κυρίας Θεοτόκου,για να προσκυνήσουν την θείανκαι χαριτόβρυτο Εικόνατης,την υπό του ιερωτάτου Αποστόλου Λουκά ιστορηθείσα, για να ανάψουν ένα κερί στη Χάρη Της και να καταθέσουν τις προσευχές, τη δοξολογία, τους πόθους και τα αιτήματά τους μπροστά στην πανάμωμη Μορφή της.
Το εσπέρας της Πέμπτης, 7ης Σεπτεμβρίου 2023, τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του σεπτού Καθηγουμένου της Μονής,Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, συμπαραστατούμενου από Πατέρες της Μονής και πλειάδα κληρικών της Μητροπόλεως και άλλων εκκλησιαστικών επαρχιών, καθώς και του Αγιορείτη Ιερομονάχου π. Αντίπα.
Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της εορτής ο Άγιος Κύκκου χοροστάτησε κατά τον Όρθρο, τέλεσε τη θεία Λειτουργία και,κατά τη διάρκεια του “Κοινωνικού”, κήρυξε τον θείο λόγοπροςτο πλήθος των πιστών, οι οποίοι από ένθεο ζήλο και αληθινή αγάπη προς την Παναγία μας κατέκλυσαν το Καθολικό και τους αύλειους χώρους της Μονής, αλλά και προς όλους όσοι παρακολουθούσαν τη λατρευτική Σύναξη από τους δέκτες των τηλεοράσεών τους τόσο στην Κύπρο, όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω της δορυφορικής μεταδόσεως.
Ο Κύκκου Νικηφόρος, με τον πάντα μεστό και μελίρρυτο λόγο του, αναφέρθηκε αρχικά στο θεολογικό νόημα της εορτής και ακολούθως ξεδίπλωσε τις ποιμαντικές του ευαισθησίες και την αγωνιώδη έγνοια του για την «επικίνδυνα κλυδωνιζόμενη παγκόσμια ειρήνη», αλλά και για τησυνεχιζόμενη, για μισό σχεδόν αιώνα, θύελλα της τουρκικής θεομηνίας στον τόπο μας.
«Η Γέννηση της Θεοτόκουυπήρξεεξαίρετο γεγονός της θείας οικονομίας. Ήτανηέναρξητης πραγματοποιήσεως των θείων υποσχέσεωνκαιπροφητειών. Υπήρξε το προοίμιο της σωτηρίας τουανθρωπίνου γένους, τηςαναγεννήσεωςτου κόσμου καιτηςανακαινίσεωςτηςοικουμένη
Στησυνέχεια ο Πανιερώτατος στηλίτευσε, όλως ιδιαιτέρως, τη μεγάλη ηθική κατάρρευση, που επέφερε ο σύγχρονος επιστημονικός και τεχνολογικός πολιτισμός, ο οποίος, όπως υπογράμμισε, «αφηνιασμένος, κατεδαφίζει κάθε πνευματική έφεση και μεταφυσική ανησυχία, και οάνθρωποςδενενδιαφέρεταιγιατην
»Φρικτός, λοιπόν, φρικτότατος είναιοεφιάλτηςτηςανθρωπότητας σήμερα, γιατί στηνεποχήαυτήτηςεπανάστασηςτης
Στο σημείο αυτό ο Πανιερώτατος έκανε λόγο και για τον επικρατούντα σε παγκόσμια κλίμακα απαράδεκτο στρουθοκαμηλισμό, επισημαίνοντας ότι: «Κλείνουμε όλοιτα μάτια στον κίνδυνο και, επειδήδεντον βλέπουμε, φανταζόμαστε πωςδεν είναι υπαρκτός. Καιόμως! Σ’ αυτήτην κρίσιμη καμπή της ιστορίας, που νέα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα αλλάζουντηνόψητου κόσμου καιαπειλούνμεένα παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο. Σ’ αυτήτηνώρα, πουοάνθρωπος«αὐτό τό μέγιστο καιἐλάχιστο ὄν τῆς γῆς», όπως πολύ ορθά λέχθηκε, βρίσκεται μόνος και παραζαλισμένος μπροστά στο φάσμα ενός πυρηνικούολέθρου, επιβάλλεται παγκόσμια κινητοποίηση όλωντωνλαών της γης, για να σταματήσει ο συνεχιζόμενος πόλεμος στηνΟυκρανίακαιέτσιναμηνυλοποι
»Δεν είναι λοιπόν καιρός για αυταπάτες. «Τό ἐς αὔριον» ποτέ δενωφέλησετονάνθρωπο. Όλοι μαζί οι λαοί της γης, να συστρατευθούμε πρέπει σ’ ένα παγκόσμιο ειρηνιστικό κίνημα, απαλλαγμένοαπόοποιαδήποτε σκοπιμότητα, καινααγωνιστούμε για τηνεδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης. Γιατί μόνο ηειρήνη σεμια παγιωμένη σταθερή μορφή θααπελευθερώσειτον σημερινό άνθρωποαπότο ρίγος του θανάτου», πρόσθεσε, για να υποδείξει ότι θα πρέπει όλοι μας να γίνουμε στην πράξη ειρηνοποιοί, όπως μας θέλει ο Κύριος, σύμφωνα με το: «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται»,τηςεπί τουΌρουςΟμιλίας του.
Ο Μητροπολίτης Κύκκου εκφράζοντας,στη συνέχεια του λόγου του, την ιδιαίτερη ευαισθησία και ποιμαντική του έγνοια για τον αγώνα που διεξάγει ο ελληνισμός της Κύπρου έναντι του προαιώνιου και αδίστακτου τούρκου εισβολέα, που επιβουλεύεται τη φυσική και εθνική ύπαρξή μας, αναφέρθηκε στην «εκνευριστική απάθεια» και την «ποντιοπιλατική υποκρισία» των ισχυρών της γης, οι οποίοι εξακολουθούν να παραμένουν βουβοί μάρτυρες μπροστά στα συνεχιζόμενα, ακόμη και σήμερα, ανοσιουργήματα της αρπακτικής μανίας της Τουρκίας.
«Σήμερα, λοιπόν, που ως κυπριακός Ελληνισμός βλέπουμε τηναδικίαναεπικρατεί, την κακία να κατισχύει, τη βία να θριαμβεύει, τη δικαιοσύνη να σταυρώνεται, τηνελευθερίανα διώκεται καιτηνακρωτηριασμένηημικατεχόμ
Κατακλείοντας τον λόγο του ο Πανιερώτατος επεσήμανε: «Στους παντοειδείς κινδύνους ναμηνξεχνούμε ποτέ, πως, πάνω από τις εύθραυστες συμμαχίες καιανθρώπινες βεβαιώσεις, ο μόνος αμετακίνητοςκαι βέβαιος σύμμαχος και βοηθός είναι ο παντοδύναμος Θεός καιηΥπέρμαχος Στρατηγός τουέθνους μας, ηυπεραγία Θεοτόκος, η Παναγία μας, προς τηνοποία ηελληνική ψυχή πάντοτε είναι στραμμένη.
»Η σημερινή εορτή της Παναγίας, αγαπητοί Χριστιανοί, πρέπει ναθεωρηθείως μία πρόσκληση της Εκκλησίας μας να ξυπνήσουμε απότον λήθαργό μας καιναμιμηθούμετηνυπέραγνη Μητέρα τουΘεούστηνεπίγεια πορεία της. Καιθατημιμηθούμεμετην τήρηση τωνευαγγελικώνεντολώντουΥιού της καιΘεού μας, Κυρίου ημώνΙησούΧριστού».
Μετά το τέλος της λατρευτικής συνάξεως, κλήρος και λαός ανήλθαν εν πομπή στο Μέγα Συνοδικό της Μονής, όπου εψάλη πολυχρονισμός στον Πανιερώτατο και στη συνέχεια δέχθηκε τις εόρτιες ευχέςτου κλήρου και του προσκυνητών, που έσυραν τα βήματά τους μέχρι τα δασύσκια ψηλώματα της Παναγίας του Κύκκου προκειμένου να συνεορτάσουν το Γενέσιο της Παναγίας μας και να τιμήσουν την πανάμωμη Μορφή της.
Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι σύμφωνα με την τυπική διάταξη της Μονής Κύκκου, κατά την παραμονή της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου, η θαυματουργός Εικόνα της Ελεούσης, κατέρχεται, μετά δεήσεως, από το θρόνο της και εναποτίθεται στον Νάρθηκα του Καθολικού, προς προσκύνηση και ευλογία των πιστών. Η σεπτή εικόνα αναβιβάζεται και πάλι στο θρόνο της το απόγευμα της κυριωνύμου ημέρας της Εορτής, μετά τον Εσπερινό.
Λουκάς Α. Παναγιώτου