Ταφή ή καύση νεκρών; Ποια η θέση της Εκκλησίας; Η Εκκλησία δεν αποστρέφεται τον άνθρωπο, ακόμα και όταν αμαρτάνει. Αποστρέφεται την αμαρτία. Έτσι και το σώμα του ανθρώπου η Εκκλησία δεν το αποστρέφεται, αλλά το τιμά όταν ο άνθρωπος είναι ζωντανός, αλλά και όταν φεύγει από αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ’ εικόνα Θεού όχι μόνο ως ψυχή αλλά και ως σώμα.

Η αποστροφή στο σώμα του ανθρώπου συνήθως συναντάται στις ανατολικές θρησκείες, την ειδωλολατρεία και τη σατανολατρεία. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Ο χριστιανός δεν αποστρέφεται το σώμα του, αλλά επιθυμεί την εν Χριστώ ανακαίνισή του μέσα από αυτό, το οποίο δέχεται την άκτιστη θεία χάρη. Γι’ αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά τα λείψανα των αγίων και τα διατηρεί ως πολύτιμους θησαυρούς.

Διαβάζοντας κάποιος στην Αγία Γραφή και ειδικά στην Παλαιά Διαθήκη θα δει ότι η καύση των νεκρών αντιμετωπίζεται ως ειδωλολατρική συνήθεια και ο θάνατος αυτός συνδέεται με ειδεχθή εγκλήματα. Στην Καινή Διαθήκη η ταφή των νεκρών θεωρείται αυτονόητη και το πιο τρανό παράδειγμα είναι το πρόσωπο του Χριστού, ο οποίος ετάφη και αναστήθηκε εκ των νεκρών. Γι’ αυτό και εμείς οι χριστιανοί ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν».