You are currently viewing Τα δάκρυα του Χριστόδουλου για την Μακεδονία που όλοι οι  άλλοι ξέχασαν …

Τα δάκρυα του Χριστόδουλου για την Μακεδονία που όλοι οι άλλοι ξέχασαν …

  • Reading time:2 mins read

✔️Από το ταξίδι στη Μακεδονία για την επέτειο του θανάτου των Τέλλη Άγρα και Αντώνη Μίγγα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση με την υγεία του. 

🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Ο Χριστόδουλος  δεν ήταν απλά ένας ακόμη Αρχιεπίσκοπος… Ήταν ο Αρχιεπίσκοπος που μίλησε στις καρδιές των Ελλήνων. Ήταν ο Χριστόδουλος μας! Ήταν εκείνος που με την χαρακτηριστική του φράση «ελάτε όπως είστε», έφερε τη νεολαία στην εκκλησία. «Χριστόδουλε σε πάμε» ήταν το σύνθημα που φώναζαν μαθητές και φοιτητές όταν τους επισκεπτόταν στο σχολείο. «Και εγώ σας πάω» τους απαντούσε λέγοντας τους ένα ανέκδοτο.

Όλα τα  χρόνια της Αρχιεπισκοπικής του θητείας- ακόμη και όταν κάποια θρασίμια προσπαθούσαν να τον απαξιώσουν- ήταν το πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Μιλούσε με τη γλώσσα του λαού χωρίς να διστάσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και την αργκό που μιλούν τα νέα παιδιά  για συμβουλεύσει τους νέους για να αποφύγουν τα ναρκωτικά, να κρίνει τις πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας, στη μοναξιά και τα ψυχολογικά προβλήματα.Ήταν εκείνος που συγκρούστηκε με το … Σημιτικό σύστημα που ήθελε να βγάλει την Εκκλησία από το χάρτη της κοινωνίας και κυρίως στο ζήτημα των ταυτοτήτων. Ήταν εκείνος που με τις ομιλίες του «έβαζε φωτιά» στις ψυχές, μιλώντας για την Πατρίδα και το Έθνος και προειδοποιώντας για εκείνα που έρχονται. Γι’ αυτό και πολεμήθηκε λυσσαλέα, όσο κανένας άλλος…Και είναι κρίμα που μετά από τόσους Μητροπολίτες που εξέλεξε ούτε πένας δεν υπάρχει που να πατά στα χνάρια του και να τον θυμίζει!

Ξημερώματα της 28ης Ιανουαρίου του 2008 ο χαρισματικός αυτός ηγέτης «κοιμήθηκε», αφήνοντας ορφανούς τους Έλληνες… Γιατί έτσι ακριβώς αισθάνθηκαν… Το μένος των διωκτών του ήταν τέτοιο που ακόμη και στον θάνατό του δεν τον άφησαν ήσυχο. Αποφάσισαν να γίνει η κηδεία του καθημερινή, ώστε να μην μπορούν να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία οι χιλιάδες των Ελλήνων από όλη τη χώρα, που ήθελαν να τον δουν για τελευταία φορά. Ακόμη και έτσι όμως και σε πείσμα των… εκσυγχρονιστών, πάλι χιλιάδες βρέθηκαν εκεί, στο πλευρό του και τον συνόδευσαν μέχρι την τελευταία του κατοικία!κ

Ο Χριστόδουλος και τα δάκρυά του για την Μακεδονία

Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έμεινε στην ιστορία και εξαιτίας, των γεμάτων Ελλάδα, λόγων του. Ιστορική πλέον η ομιλία του από τα ποτισμένα με αίμα Ηρώων, χώματα της Μακεδονίας μας, δακρύζοντας Ήταν τέτοιες μέρες που είχε πάει στα αγιασμένα χώματα της Μακεδονίας. 7 Ιουνίου 2007. Και στο ταξίδι αυτό άρχισαν να γράφονται οι τίτλοι του τέλους του. Είχε πει τότε :

«Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα, γιατί κάποια Ελλάδα αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Και η Μακεδονία είναι αυτή που κρατάει ψηλά τα λάβαρα, με τέτοιες ιστορίες, αναμνήσεις, με την ιστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς υπολογισμούς, χωρίς έξωθεν εντολές, χωρίς υπαγορεύσεις….! Για αυτό καλό θα ήτανε, όλοι οι Έλληνες να έρχονται από καιρού εις καιρόν στη Μακεδονία. Και να προσέχουνε που πατάνε, γιατί σε κάθε βήμα μπορεί να πατήσεις χώμα ιερό. Μπορεί να πατήσεις έναν τάφο. Μπορεί να πατήσεις ένα λείψανο. Είναι διάσπαρτος ο τόπος από θυσία. Αυτή η θυσία μας δίνει ζωή. Αυτή η θυσία μας συντηρεί. Και είναι το αντίδοτον της παγκοσμιοποίησης που θέλει όλα να τα ισοπεδώσει. Να μη μιλάμε για αγώνες, να μη μιλάμε για πολέμους, να μη μιλάμε για θυσίες….»

Στις 7 Ιουνίου είχε μεταβεί στον τόπο της θυσίας των Τέλλου Άγρα και  Αντώνη Μίγγα για την επέτειο των εκατό χρόνων στις 7 Ιουνίου  1907.

Η θυσία σας, μας οδηγεί, είχε πει!  Για την Μακεδονία, για την Ελλάδα !!!
Στις 7 Ιουνίου του 1907, Βούλγαροι κομιτατζήδες κρέμασαν αυτόν και τον Τώνη Μίγγο ανάμεσα στα χωριά Τέχοβο και Βλάδοβο. Ο Σαράντος Αγαπηνός, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Τέλλου Άγρα, γεννήθηκε το 1880 στους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας, όπου υπηρετούσε ως εφέτης ο πατέρας του.
Ο Αντώνης Μίγγας ήταν Έλληνας Μακεδονομάχος με καταγωγή από την Νάουσα γεννήθηκε το 1876. Ήταν στενός συνεργάτης του Μακεδονομάχου Σαράντου  Αγαπηνού.
Λίγες ημέρες αργότερα , το Σάββατο  9 Ιουνίου 2007 εισήχθη στο Αρεταίειο και την Τετάρτη 13 Ιουνίου υποβλήθηκε σε εγχείρηση αφαίρεσης καρκίνου από τα έντερα. Από δω ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση που έληξε το πρωινό της 28ης Ιανουαρίου του 2008 με την Κοίμηση του που σκόρπισε με θλίψη όλο τον κόσμο!
Να γιατί θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις καρδιές των Ελλήνων, που τον αποζητάνε αυτές τις δύσκολες στιγμές, αναφωνώντας «Που ‘σαι Χριστόδουλε»!
🔺Φωτογραφία της ημέρας της κηδείας των δύο Μακεδονομάχων  ηρώων αλλά και δύο φωτογραφίες κατά τη διάρκεια του αγώνα.