Του Σωτήρη Μ. Τζούμα  

Ο κορονοϊός είναι σε έξαρση και σίγουρα πρέπει να έχουμε το νου μας για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Ακολουθούμε τις συστάσεις των ιατρών και εφαρμόζουμε  τους κανόνες του.

Ο αδόκητος Θάνατος του πολύκλαυστου φίλου Μητροπολίτη  Λαγκαδά Ιωάννη μας έχει συντρίψει κυριολεκτικά  και παράλληλα μας θύμισε την ματαιότητα της ζωής.

Όμως να το πούμε προς εκείνους που βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα: ο φιλακόλουθος Ιεράρχης  Ιωάννης δεν κόλλησε  Κορονοϊό από την θεία Κοινωνία αλλά απο την συναναστροφή του με ανθρώπους.Ας σταματήσει επιτέλους η σπέκουλα της φθοράς. Εις ουδέν οφελεί και μόνο θόρυβος γίνεται.

Και ασφαλώς ας σταματήσουν οι επιτήδειοι να αμφισβητούν  την θεία κοινωνία. Όσοι πιστεύουν και δεν φοβούνται ας κοινωνούν. Αυτοί που φοβούνται ας μείνουν μακριά από την Εκκλησία και  ας σιωπήσουν! Έχουμε θυμώσει πολύ τον Θεό με την αποστασία μας. Ας μην γνωρίσουμε περισσότερο την οργή Του.

 Η ολοένα και αυξανόμενη τάση πολιτικών, ιατρών και άλλων, να παρεμβαίνουν σε δογματικά θέματα και στην πεμπτουσία της πίστεώς μας, στο φρικτό μυστήριο της θείας μεταλήψεως, αποτελεί πρόκληση και φανερή πολεμική προς τα ιερά και τα όσια της πίστεως μας, όπως τα παρελάβαμε από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ο Οικ. Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρά τις αυθαιρεσίες Ιεραρχών του Θρόνου( για λόγους που γνωρίζουν οι ίδιοι)έχει αποφανθεί για το θέμα με τρόπο αδιαπραγμάτευτο. Το αυτό και η Εκκλησία της Ελλάδος. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος μολονότι δεν ομιλεί συχνά, εντούτοις είπε με τρόπο ιδιαίτερα ηχηρό “η Θ. Κοινωνία δεν διαπραγματεύεται”.

Παρά την σταθερή στάση της Εκκλησίας, τα ΜΜΕ σε καθημερινό επίπεδο, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές παρεμβάσεις τους, αφού μας λένε πρώτα  όσοι ασχολούνται με το θέμα ότι είναι καλοί  χριστιανοί, παραπέμπουν  το ζήτημα στην άποψη των λοιμωξιολόγων, από τους οποίους πρέπει να παίρνουμε οδηγίες. Αποσιωπώντας βέβαια την δήλωση της κ. Γιαμαρέλου ότι όποιος πιστεύει κοινωνεί άφοβα αλλά και εσχάτως την κ. Λινού η οποία δύο φορές έκανε ομολογία πίστεως και είπε προς τους δημοσιογράφους πάψτε να μπερδεύετε τα επιστημονικά θέματα με τα δογματικά. Συγχίζετε τον κόσμο. 

Ωστόσο το θέμα αυτό , όπως το θέτουν  κάποιοι ξερόλες δημοσιογράφοι και λοιποί σχολιαστές  μου θυμίζει το ανάλογο… ενδιαφέρον των κρατικών Αρχών της Σοβιετικής Ένωσης κάποτε  που πολύ συχνά επικαλούντο την υγεία του λαού  προκειμένου να βρουν ένα πρόσχημα για να κλείνουν τις εκκλησίες. 

Η συχνότερη μέθοδος ήταν να απαγορεύεται κάθε επισκευή στους ναούς και να στερούνται και του δικαιώματος να προμηθευτούν καύσιμη ύλη για θέρμανση. Το χειμώνα οι ναοί ήταν ψυγεία και ο κόσμος πάγωνε, κυριολεκτικά τουρτούριζε. 

Τότε επενέβαιναν οι αρχές και «έκλειναν» αυτές τις εκκλησίες για να μην εκτίθεται ο λαός σε κίνδυνο κρυολογήματος!

Βέβαια, το ενδιαφέρον  για την θεία κοινωνία εκδηλώνεται κομμάτι όψιμα, μια και η πρακτική που ακολουθεί η  Εκκλησία ακολουθείται επί αιώνες και ποτέ, μα ποτέ, δεν παρουσιάσθηκε ούτε μια φορά κρούσμα μόλυνσης, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας αλλά και η ανθρωπότητα ολόκληρη επλήγη από λοιμώδεις ασθένειες και επικίνδυνα μεταδοτικές. 

Και να φαντασθεί κανείς ότι οι ιερείς μας που υπηρετούν στα νοσοκομεία και μάλιστα στα Λοιμωδών και παλαιότερα στα Σανατόρια και στα λεπροκομείο, ανέκαθεν κοινωνούσαν και κοινωνούν αρρώστους που πάσχουν από μεταδοτικές ασθένειες και υστέρα «καταλύουν» οι ίδιοι, δηλαδή πίνουν και αποτελειώνουν τα υπολείμματα της Θείας Κοινωνίας που έχουν μείνει μέσα στο Άγιο Ποτήριο. Ποτέ, λοιπόν, δεν παρουσιάσθηκε περίπτωση να μολυνθούν είτε οι ίδιοι, είτε χριστιανοί που εκοινώνησαν από το ίδιο Άγιο Ποτήριο.

Αν αυτοί που μας συνιστούν να απέχουμε της θείας μεταλήψεως ή ζητούν να γίνεται χρήση σε κουταλάκια μιας χρήσεως έχουν υπόψιν τους έστω και μια περίπτωση μόλυνσης ας μας το  πουν! Φοβούμαι, όμως, ότι άδικα θα ψάχνουν…

Αν από  τον Μάρτιο είχαμε κρούσμα σε Ναό από θεία κοινωνία θα το έλεγαν κάθε μέρα τα παπαγαλάκια του συστήματος που κατά τα άλλα δηλώνουν ότι είναι καλοί χριστιανοί αλλά δεν ….κοινωνούν για να μην κολλήσουν κορονοϊό.

Η Εκκλησία διδάσκει ότι η Θεία Μετάληψη είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Ο ίδιος ο Κύριός μας είπε ότι όποιος τρώγει το Σώμα Του και όποιος πίνει το Αίμα Του, αυτός δέχεται τον ίδιο το Χριστό μέσα του. Γίνεται μια συνένωση,δηλαδή,  του 

Θεανθρώπου Χριστού με τον κάθε άνθρωπο.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε ότι ο άνθρωπος που κοινωνεί γίνεται «σύσωμος και σύναιμος» Χριστού. Δηλαδή, το αίμα του Χριστού αναμειγνύεται με το δικό του και αντίστοιχα το σώμα του Χριστού ενώνεται με το δικό του. Ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Ο τρώγων μου τησάρκα  και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ». Κατά συνέπεια, η Θεία Κοινωνία είναι μια ουσιαστική ενοποίηση και ενσωμάτωση ή 

μάλλον συσσωμάτωση του Χριστού με τον κοινωνούντα άνθρωπο.

 Άλλωστε και η λέξη «Κοινωνία» αυτό υποδηλώνει. Αλλά όποιος δέχεται μέσα του τον

Χριστό δέχεται τη ζωή, δεν δέχεται τον 

θάνατο. 

Γιατί ο Χριστός χαρίζει ζωή. Ο ίδιος πάλι είπε ότι ήρθε στον κόσμο «ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν». 

Και η Θεία Μετάληψη ονομάζεται και «φάρμακον αθανασίας» γιατί χαρίζει στον κοινωνούντα τη δύναμη του 

Θεού. 

Το θέμα, βέβαια, είναι ζήτημα πίστεως και μόνο έτσι μπορεί να το δει κανείς. 

Στ’ αλήθεια πώς είναι δυνατόν η συμμετοχή μας στη ζωή του Χριστού να ενέχει για μας τον κίνδυνο του θανάτου; Αυτό θα ήταν αναίρεση της ίδιας της υπόστασής μας.

Ίσως, βέβαια, κάποιος και μετά από τα παραπάνω να εξακολουθήσει να 

διερωτάται αν τελικά οι νόμοι της φύσεως αναιρούνται μέσα στη Θεία Κοινωνία. 

Θα απαντούσα ότι τους νόμους της φύσεως τους έθεσε ο Δημιουργός Θεός και ο ίδιος μπορεί να τους μεταβάλλει κατά την ανεξιχνίαστη θέλησή Του. “Όπου Θεός γαρ βούλεται νικάται φύσεως τάξις”.

Τι είναι το θαύμα; Δεν είναι ανατροπή των φυσικών νόμων; 

Και δεν ζούμε καθημερινά θαύματα που συντρίβουν τη λογική μας; Έχουμε μάθει να σκεπτόμαστε «λογικά», να μιλάμε «λογικά», να ενεργούμε «λογικά». Αυτό το «λογικό» ισχύει για ό,τι και για όσο θέλει ο Θεός. Αν ο Θεός αποφασίσει αλλιώς, τότε αυτό που στα μάτια μας φαίνεται λογικό, γίνεται παράλογο και τανάπαλιν. 

Ο Θεός πολύ συχνά αποδεικνύει τη «σοφία» των 

ανθρώπων αληθινή μωρία, και είναι δυστύχημα, τελικά, ο εγκλωβισμός των ανθρώπων στο 

καλούπι της ανθρώπινης λογικής, που συχνά φαίνεται παράλογη.

Στο θέμα, λοιπόν, της Θείας Κοινωνίας, οι γιατροί λογικά σκεπτόμενοι, ίσως αποφανθούν ότι μπορεί να μεταδοθεί κάποια ασθένεια μεταδοτική με τη χρήση της ίδιας λαβίδας, όπως μεταδίδεται με τη χρήση του ίδιου ποτηριού ή του ίδιου πηρουνιού με έναν ασθενή.

Όμως ο πεπερασμένος νους του ανθρώπου, το μυαλουδάκι μας, δεν μπορεί να τα κατανοήσει όλα. Και όπως λέει και ένας ύμνος της Εκκλησίας μας: “ου φέρει νέο μυστήριον έρευνα” αλλά προσεγγίζεται μόνο με την πίστη! “Όσοι πιστοί” λοιπόν! Τα θεία πράγματα δεν μετριούνται με τα ανθρώπινα μέτρα. Και οι αμύητοι δεν έχουν λόγο στα του οίκου μας. Οι “κόκκινες γραμμές” της πίστεώς μας είναι βαμμένες με το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά και δεν παραβιάζονται! Ο “ουρανός και η γη θα παρέλθουν” αλλά τα λόγια του Κυρίου μένουν εις τους αιώνας! Όπως το σώμα χρειάζεται τον άρτο για να στηριχθεί έτσι και η ψυχή μας έχει ανάγκη από τον Ουράνιο άρτο για να ζήσει.