You are currently viewing Σιατίστης Παύλος: ”Καταστρέψαμε τη χώρα τους, γιατί θέλουμε φτηνούς εργάτες”

Σιατίστης Παύλος: ”Καταστρέψαμε τη χώρα τους, γιατί θέλουμε φτηνούς εργάτες”

  • Reading time:0 mins read

Την Ακολουθία της Α΄ Στάσης των Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο τέλεσε το βράδυ της Παρασκευής 18 Μαρτίου 2016 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Παναγία, η οποία αποτελεί το αγαπημένο πρόσωπο των ανθρώπων, που επικαλούνται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής τους.

Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Παύλο πλαισίωναν ο ιερείς του Ναού π. Στέφανος και π. Στέργιος καθώς και ο διάκονος Προκόπιος.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης τόνισε:

«…Οι χαιρετισμοί υμνούν και προβάλλουν έντονα δύο γεγονότα. Το πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Παναγίας και το δεύτερο, συνέπεια του πρώτου, η σάρκωση του Θεού. Και ίσως διερωτηθεί κανείς, γιατί ψάλλουμε τους Χαιρετισμούς κάθε βδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής …
Σ’ αυτήν την ευλογημένη περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής κάθε Παρασκευή η Παναγία μας έρχεται να μας αγκαλιάσει και να μας φανερώσει την αρχή της αγάπης του Θεού.
Ανάμεσα στα άλλα, σήμερα στους χαιρετισμούς, δηλαδή, ο καθένας τους είναι μια αιτία για να δοξάζουμε το Θεό, ακούσαμε να λέγεται: «Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις• χαίρε, δι’ ής βρεφουργείται ο Κτίστης». Η σειρά είναι ανάποδα. Κανονικά έπρεπε να λέει πρώτα «Χαίρε, δι’ ής βρεφουργείται ο Κτίστης• Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις».

Χαίρε στην Παναγία, γιατί χάρη σε σένα, η δημιουργία ολόκληρη γίνεται καινούργια. Ποιο είναι το καινούργιο; Ο κόσμος ο παλιός όδευε στη φθορά και στο θάνατο.

Και τώρα ο κόσμος γίνεται νέος, όχι γιατί αλλάζει εξωτερικά, αλλά γιατί αλλάζει οντολογικά. Γιατί τώρα πλέον η ζωή πολιτεύεται στον κόσμο, γιατί ο θάνατος νικιέται και έτσι πλέον γίνεται μια καινούργια αρχή στη δημιουργία, που δεν έχει τέλος στη φθορά και το θάνατο, αλλά τη ζωή και το περίσσευμα της ζωής.

Και το ερώτημα, με ποιο τρόπο γίνεται η κτίση καινούργια; Είναι το δεύτερο που σας είπα, είναι όμως το πρώτο «χαίρε, δι’ ής βρεφουργείται ο Κτίστης•»

Να, τι κάνει νέο τον κόσμο. Ότι χάρη στη Παναγία γίνεται βρέφος ο κτίστης. Αυτός που δημιούργησε τον κόσμο, όλη την δημιουργία και τον άνθρωπο, αλλά την οποία, όμως, ο άνθρωπος με την αλαζονεία του την υπέταξε στη φθορά και στο θάνατο, μαζί και τον εαυτό του.

Και τώρα μέσα στο πάνσοφο και πανάγαθο σχέδιο του Θεού, ο δημιουργός του κόσμου γίνεται βρέφος, για να αρχίσει μια καινούργια ιστορία, γιατί τώρα ο Χριστός γίνεται ο νέος Αδάμ.

Ο καινούργιος άνθρωπος, που μέσα του δεν έχει πια την φθορά όπως του πρώτου ανθρώπου, αλλά την αθανασία του.

Τώρα πλέον σ’ αυτή την καινούργια πραγματικότητα, που οφείλεται στο ότι στα άχραντα σπλάχνα της Παναγιάς ενώθηκε ο Θεός με τον άνθρωπο, υπάρχει πλέον η χαρά και το περίσσευμα της χαράς, η ζωή και το περίσσευμα της ζωής και έτσι πλέον ο άνθρωπος χαίρεται και ευφραίνεται.
Τώρα η ζωή μας έχει νόημα. Όσες δυσκολίες και αν συναντήσουμε, δεν είναι άξια τα παθήματα αυτής της ζωής μπροστά στη δόξα που περιμένει τον άνθρωπο.

Κι όλοι οι Άγιοι μέσα στην Εκκλησία μας, αυτή ακριβώς τη δόξα περίμεναν, αυτήν έζησαν και σ’ αυτήν βρίσκονται.
Έτσι, λοιπόν, η Παναγία μας είναι το μεγάλο δώρο του Θεού σε μας, αλλά και το μεγάλο δώρο το δικό μας στο Θεό.

Σ’ ένα πανέμορφο τροπάριο των Χριστουγέννων λέει: «Όταν Κύριε μπήκες στον κόσμο μας κι έγινες άνθρωπος, το καθένα από τα δημιουργήματά σου, με το δικό του τρόπο, σου πρόσφερε τον ύμνο. Ποιος είναι ο τρόπος; Οι άγγελοι τον ύμνο, οι ουρανοί τον αστέρα, οι μάγοι τα δώρα, η έρημος την φάτνη, η γη το σπήλαιο, ημείς δε μητέρα παρθένον».

Αυτή είναι η προσφορά μας. Γι’ αυτό η Παναγία είναι η δόξα όλου του γένους των ανθρώπων. Και η Παναγία μας δείχνει πόσο ψηλά είναι προορισμένος να φτάσει ο άνθρωπος.
Έτσι, λοιπόν, στον κόσμο μας με τα προβλήματά του και τις δυσκολίες του δεν σκύβουμε το κεφάλι. Ο Θεός έρχεται για να γίνει μέτοχος του πάθους μας και η Παναγία έχει γνωρίσει το πάθος.

Γι’ αυτό, λοιπόν, πορευόμαστε με ελπίδα και με τη βεβαιότητα ότι, τα παθήματα αυτού του καιρού δεν είναι άξια μπροστά στη δόξα που περιμένει τον άνθρωπο. Να ευχαριστήσουμε, λοιπόν, την Παναγιά μας, που είναι η παρηγοριά μας, η απαντοχή μας, η ελπίδα μας, η προστασία μας.

Όλα αυτά τα λόγια που της λέμε, και να μάθουμε να ακουμπάμε σ’ αυτήν. Και είναι καιρός, αγαπητοί αδελφοί, να ξαναγυρίσουμε στην Παναγιά μας και να αφήσουμε όλα εκείνα τα αγκάθια που κουβαλάμε μέσα μας,, θέλοντας να γίνεται το δικό μας θέλημα, γιατί αυτό τελικά είναι εκείνο που πλήττει τη δική μας τη σωτηρία.

Να ευχαριστήσουμε, λοιπόν, την Παναγία μας, γιατί μας έδωσε την ευλογία μιας καινούργιας ζωής, που δεν μπορεί πια κανείς θάνατος να την νικήσει».

Πριν το τέλος, ο Σεβασμιώτατος ζήτησε την προσοχή του Εκκλησιάσματος, για να τους πει ότι, όλοι σας και όλοι μας βλέπουμε τα όσα διαδραματίζονται αυτή την περίοδο στην πατρίδα μας και ιδιαίτερα το φρικτό θέαμα των προσφύγων ανθρώπων και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών.

Θέλω να ξέρετε ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήτανε πολύ καλοβαλμένοι στον τόπο τους αλλά εμείς οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι καταστρέψαμε τη χώρα τους, γιατί χρειαζόμαστε στην Ευρώπη ένα εκατομμύριο εργάτες φτηνούς. Αυτός είναι ο μόνος λόγος και μην ακούτε τίποτα άλλο.

Αλλά τα χαλάσαμε στον αριθμό, γιατί δεν φανταζόμασταν τη ζημιά που θα κάναμε. Είναι πάρα πολύ συγκινητικό, όταν οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι κλείνουν τις πόρτες, οι απλές γυναίκες του λαού μας, ανοίγουν τις πόρτες και τους βάζουν στο σπίτι τους.

Επειδή υπάρχει ενδεχόμενο και στη δική μας την περιοχή να έρθουν. Για λίγο να μείνουν, γιατί θέλουν να φύγουν. Αλλά πρέπει να τους φερθούμε αρχοντικά, χριστιανικά και σύμφωνα με την παράδοση του λαού μας.

Χθες είχαμε ιερατικό συνέδριο και παρακάλεσα όλους τους ιερείς της Μητροπόλεώς μας να το ανακοινώσουν στις Ενορίες τους.

Θα αρχίσουμε για δύο βδομάδες να συγκεντρώσουμε τρόφιμα, είδη υγιεινής και ακόμα είδη που αφορούν στην περιποίηση των παιδιών, των μωρών, γιατί αυτά είναι που τα έχουν ανάγκη.

Γι’ αυτό, λοιπόν, ξηρά τροφή, κονσέρβες και είδη υγιεινής γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που τους βλέπουμε να κυλιόνται στη λάσπη, ζητώντας την ελευθερία τους και κάποιοι να ενωθούν με την οικογένειά τους, που ήδη βρίσκεται έξω.

Εμείς θα τιμήσουμε την παράδοσή μας, παρά τη φτώχεια που μας δέρνει και τα προβλήματά μας.

Είναι η στιγμή που αναδείξαμε τη μεγάλη αρχοντιά του Έλληνα, που ξέρει τι θα πει προσφυγιά και ξέρει ακόμα και το λίγο να το μοιράζεται.

Γι’ αυτό, λοιπόν, σας παρακαλώ να επιδοθούμε σ’ αυτήν την εκστρατεία της αγάπης και της ανθρωπιάς.