Γεννήθηκε στη Χίο, στις 14 Αυγούστου1923.
Μετά την περάτωση του δημοτικού, τον Οκτώβριο του 1938, μετέβη στο Γυμνάσιο της Ιερουσαλήμ, από το οποίο αποφοίτησε το 1941.

Στις 4 Μαρτίου 1944 εκάρη μοναχός από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Τιμόθεο Α’,μετονομασθείς σε Διόδωρος.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1944 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 5 Οκτωβρίου 1947 στο δεύτερο βαθμό. Κατόπιν Συνοδικής απόφασης το 1952 εστάλη στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αποφοίτησε το 1957, οπότε και επέστρεψε στο Πατριαρχείο ως Καθηγητής της Πατριαρχικής Σχολής – Βιβλιοφύλαξ και Αρχειοφύλαξ.

Το 1958 διορίσθηκε Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου και το 1959 Δραγουμανεύων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Στις 10 Νοεμβρίου 1962 εξελέγη και χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως από τον Πατριάρχη Βενέδικτο Α’. Το ίδιο έτος διορίσθηκε Πατριαρχικός Επίτροπος στο Αμμάν και την Ανατολική Ιορδανία.

Στις 3/16 Φεβρουαρίου 1981 εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων, η δε ενθρόνισή του έγινε την 16 Φεβρουαρίου/1 Μαρτίου1981 στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, με το όνομα Διόδωρος Α’.

Ως Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ, «Μητρός των Εκκλησιών», «επόμενος τη αρχαία συνηθεία» άρχισε τις επίσημες επισκέψεις ανά τις κατά τόπους Ορθόδοξες Αδελφές Εκκλησίες με πρώτο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και συνέχεια την Εκκλησία της Ελλάδος, Ρωσίας, Γεωργίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Κύπρου και «προς μαρτυρίαν της Ορθοδόξου Κοινωνίας και ενότητος» το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981 σε επίσημη τελετή στη Θεολογική Ρωσική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης (τότε Λένινγκραντ) αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1982 έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ρόναλντ Ρήγκαν στο Λευκό Οίκο.

Πέθανε στην Ιερουσαλήμ στις 20 Δεκεμβρίου 2000 78 ετών

Στον πρώτο χρόνο της πατριαρχίας του, περιεργαζόμενος την κρύπτη της μονής της Μικρας Γαλιλαίας, όπου κείνται οι τάφοι των τελευταίων πατριαρχών, είχε εκφράσει την επιθυμία, οταν πεθάνει, να ταφεί εις το κεντρικό παρεκκλήσιο του αγιου Νικολαου της κρύπτης του ναου αυτού των Γαλιλαιων Ανδρών. Χωρίς να το γνωριζει, είχε προβλέψει την εις ουρανούς αναχώρησή του την ημερα της μνήμης του Αγίου Νικολαου! Εκεί και ετάφη, όπως επιμαρτυρεί και ο απέριττος τάφος του. Η μνήμη αυτού ειη αιωνία!!!