ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ
Σαν σήμερα, 18 Αυγούστου 2007,άρχισε η τελευταία πράξη μιας μεγάλης πορείας ενός σπουδαίου,σημαντικού και ρηξικέλευθου Πρωθιεράρχη της Εκκλησίας μας, του Χριστόδουλού μας.
Με με το πέρασμά Του από την ηγετική
θέση του Πρωθιεράρχη της Εκκλησίας μας, μας σημάδεψε: το λαό μας,την πατρίδα μας,την Εκκλησία μας.
Μέχρι τώρα τον θυμόμαστε με την ίδια ένταση και την ίδια αγάπη, σα να μην πέρασε μία μέρα…!
Σαν σήμερα, έφευγε αεροπορικώς με το Πρωθυπουργικό αεροπλάνο για το Μαιάμι, προκειμένου να υποβληθεί στην μεταμόσχευση του ήπατος! Δυστυχώς δεν έγινε ποτέ, για τους γνωστούς λόγους!
Μετά την περιπέτεια που είχε με την υγεία του και την πρώτη χειρουργική επέμβαση που είχε υποβληθεί στο Αρεταίειο,είχε απωλέσει μεγάλο βάρος, ενώ παράλληλα είχε χάσει την ζωντάνια που τον διέκρινε… Ηταν πάντα, όμως,
«ο Χριστόδουλός μας»,ο Αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας!
Ανήμερα της Παναγίας εκκλησιάστηκε σεμνά και διακριτικά στον Αγιο Σπυρίδωνα Παγκρατίου αλλά η καρδιά Του, η ψυχή Του και η σκέψη Του ήταν στραμμένες στα Ιερά Προσκυνήματα της Παναγίας μας σε όλη την Ελλάδα! Στην Παναγία της Τήνου, στην Εκατονταπυλιανή της Πάρου, στην Παναγία Σουμελά, στην Αγιάσο της Μυτιλήνης, σε όλη την επικράτεια! Και περίμενε το βράδυ να δεί από την τηλεόραση στιγμιότυπα από τον εορτασμό της Παναγίας στα προσκυνήματα αυτά και εσυγκινείτο από την προσέλευση των πιστών που έσπευδαν γονατιστοί, «φορτωμένοι στρατοκόποι της ζωής», όπως τους αποκαλούσε για να ζητήσουν την βοήθεια της Μεγαλόχαρης! Και ήταν τότε που σιγοψιθύριζε:
“Και σε μεσίτριαν έχω προς τον φιλάνθρωπον Θεόν, μη μου ελέγξη τας πράξεις, ενώπιον των Αγγέλων, παρακαλώ σε, Παρθένε, βοήθησόν με εν τάχει”.
Στις 18 Αυγούστου 2007, αναχώρησε με το Πρωθυπουργικό αεροσκάφος για το Μαιάμι, για να του γίνει η μεταμόσχευση του Ήπατος που δεν έγινε ποτέ! Επέστρεψε στην Αθήνα στις 26 Οκτωβρίου με τις ελπίδες να λιγοστεύουν πλέον! Αντιμετώπισε την ασθένεια καρτερικά και παλληκαρίσια και πάντοτε δοξαστικός προς τον Θεό! Ακόμη και το …”γιατί σε μένα Θεέ μου”, που εξεστόμισε σε μία ανθρώπινη στιγμή του, σε μία συνέντευξή του, το αναπλήρωσε με χιλιάδες προσευχές που έβγαιναν από τα χείλη του τις ώρες του μεγάλου πόνου! Ο καλός Θεός μας δεν τον ταλαιπώρησε πολύ! Τον ήθελε κοντά Του. Το μαρτύριο τελείωσε το πρωί μίας ασήμαντης ημέρας που η κοίμησή του την έκανε σημαντική: το ξημέρωμα της 28ης Ιανουαρίου 2008!
Τότε που παρέδωσε την ψυχή Του στον Θεό κσι δημιουργό Του, τον οποίο υπέρμετρα αγάπησε και υπηρέτησε με αφοσίωση και αυταπάρνηση μέχρι το τέλος! Να είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε την θαυματουργή Του επίδραση και παρουσία πολύ σύντομα! Ο Θεός θα επιλέξει τον χρόνο και τον τρόπο! Να είστε βέβαιοι!
Το κενό που άφησε πίσω του ο Χριστόδουλος δυσαναπλήρωτο.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διέρχεται η πατρίδα μας κατά τους οποίους η Εκκλησία μας διώκεται, συρρικνώνεται και περιορίζεται στην αμιγώς εκκλησιαστική αποστολή της, ο Χριστόδουλος θα έκανε τη διαφορά και θα αποτελούσε τον μεγάλο ανατροπέα όλων εκείνων που επιδιώκουν ή σιωπούν στην επιχειρούμενη αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας.
Τον Χριστόδουλο θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη! Οσο ζούμε! Όσα χρόνια μας δώσει ο Θεός, μέχρι να έλθει το πλήρωμα της δικής μας ζωής, για να πάμε να τον βρούμε στην Θριαμβεύουσα Εκκλησία μας!
