Του π. Ηλία Μάκου

Η Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου, που ο Επίσκοπός της Δημήτριος, ακολουθεί το βίωμα αγάπης προς νειάτα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα παιδιά.

Έτσι οργανώθηκαν και φέτος κατασκηνώσεις αγοριών και κοριτσιών δημοτικού και γυμνασίου  στο χωριό Γλυκομίλι, όπου υπάρχουν σύγχρονες εγκαταστάσεις, σ’ ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, για το οποίο φρόντισε η αδελφή Μαρία, που έχει αφιερωθεί με παλμό καρδιάς στο έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου

Με την πνευματική καθοδήγηση του Επισκόπου κ. Δημητρίου, στελέχη της Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, κληρικοί και λαϊκοί, μέσα από διάφορες δραστηριότητες, ακολουθίες, προσευχή, ομιλίες, παιχνίδια κ.ά., ανοίγουν δρόμους στα παιδιά. Τους δίνουν δυνάμεις.

Τους πλημμυρίζουν την ψυχή από Θεό, από ζωή, ενεργητικότητα. Και αυτά ανταποκρίνονται, ανακαλύπτοντας συνεχώς ευγενικούς πόθους στην καρδιά τους.

Αποκτούν εφόδια για να ριχτούν με δυναμικότητα στον καλό αγώνα της πίστης και της ανθρωπιάς, όπου θα βρουν την ικανοποίηση, τη χαρά, την αίσθηση ότι αξίζει να ζουν και να κερδίζουν το αριστείο της αρετής.

Καταλαβαίνουν πόσο ωραίο είναι, πόσο ωφέλιμο και μεγάλο να στέκονται ολόθρα και να αγωνίζονται.

Και να μένουν σταθερά στο θέλημα του Χριστού. Σ’ αυτή την πορεία ενισχύονται από το πρόσωπο, το λόγο, τις εμπνευσμένες πράξεις του Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου, αλλά και την πατρική στοργή και το φωτεινό ήθος του Μητροπολίτη κ. Δημητρίου.

Και οι στιγμές τους στις κατασκηνώσεις είναι ώρα της θείας αύρας, όπου πάνω από της αλήθειας την πηγή σκυμμένα, ρουφάνε αχόρταγα γάργαρο νερό, νάματα ζωής.

Είναι ώρα-σταθμός γαλήνης. Είναι ώρα ειλικρίνειας με το Θεό και τον εαυτό τους.

Αξίζει να σημειωθεί πως οι κατασκηνώσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη θέση Γλυκομίλι της Μητρόπολης Αργυροκάστρου λειτουργούν ανελλιπώς από το 2002 με την αδιάκοπη φροντίδα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου.

Κατά τα 20 αυτά έτη φιλοξενήθηκαν πάνω από 3000 χιλιάδες μαθητές/τριες από όλες τις περιοχές της Μητρόπολης Αργυροκάστρου (Αργυρόκαστρο, Άγιοι Σαράντα, Χειμάρρα κ. λπ.).

Και βοηθήθηκαν στο να έχουν ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά τους για να βλέπουν και να ακούν όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά,  όσα εύφημα, όσα τους κάνουν να έχουν αρετή.  

Και να μη λησμονούν ότι η ζωή τους θα είναι ανάλογη του δρόμου, τον οποίο ακολουθούν. 

Και δέχονται στο χώρο των κατασκηνώσεων την προτροπή “σώσε την σεαυτού ψυχήν”, που έχει μεγάλη σημασία. 

Η “γυμναστική” της ψυχής, η φροντίδα να είναι η ψυχή υγιής , δυνατή στους πειρασμούς, ισχυρή στις δυσκολίες, ανδρεία στα εμπόδια, αξίζει ασύγκριτα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, έχει ανυπολόγιστη αξία. Και ισόβια και αιώνια.