Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Επανερχόμαστε από την ιστορική παρένθεση στους λόγους  που έχουν δυσαρεστήσει τους Ιεράρχες και καταγράφουμε τις τελευταίες επισημάνσεις μας .

–Ένα ακόμη ζήτημα που συζητείται αρνητικά είναι οι εκλογές βοηθών Επισκόπων.  Την αθρόα παραγωγή βοηθών Επισκόπων -κάτι σαν εκλογή του Επισκόπου της γειτονιάς σας- και όχι με αντικειμενικά κριτήρια, αποδεκτά από όλους, αλλά με δικά του μέτρα και σταθμά. Όπου θέλει και όποιον θέλει. Προήγαγε σε Επισκόπους κληρικούς άλλων Μητροπόλεων και ούτε καν μπήκε στον κόπο να το συζητήσει με τους Μητροπολίτες τους! Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος για παράδειγμα – σοβαρός και πνευματικός Ιεράρχης και με μεγάλη απήχηση στο λαό μας -έμαθε για την προαγωγή του κληρικού του Αρχιμ. Νεκταρίου Παρασκευάκου, τη μέρα της εκλογής του! Αν αυτό δεν είναι καταφρόνηση του Αρχιερέως και περιφρόνηση της Συνοδικότητας, τότε τι είναι;

Το ζήτημα αυτό έχει ενοχλήσει και με τον τρόπο που κάνει τις επιλογές του. Είχαν ζητήσει τώρα Βοηθό και οι Μητροπολίτες Ξάνθης, Πειραιώς και Φωκίδος. Ενώ τους είχε πει ναί, στη συνέχεια τους είπε ότι είστε νέοι ακόμη. Όταν φτάσετε στα 80! Αλλά προφανώς και αυτό θα αλλάξει όταν χρειαστεί να κάνει κάποιον βοηθό σε Μητροπολίτη της αμέσου επιρροής του, που δεν θα έχει συμπληρώσει το 80ό έτος.

–Οι Αρχιερείς θεωρούν τις εκλογές Επισκόπων, ικανοποίηση φιλοδοξιών, ικανοποίηση εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου αιτημάτων Μητροπολιτών, οι οποίοι είτε του έχουν προσφέρει, είτε εκείνος αναμένει να του προσφέρουν «εκδουλεύσεις» (γιατί όλο αυτό  μου θυμίζει σιμωνία;…!) και τις χαρακτηρίζουν υποτιμητικές για το επισκοπικό αξίωμα.

Κατά την εκτίμηση μελών της Ιεραρχίας, οι εκλογές Μητροπολιτών και Επισκόπων έχουν καταντήσει μια γραφειοκρατική κοσμική διαδικασία, ένας διορισμός. Οι πολλοί κληρικοί τις θεωρούν ως μια προαγωγή στον μέγιστο βαθμό της εκκλησιαστικής Ιεραρχίας και πιστεύουν ότι όταν εκλεγούν αφού την εξάντλησαν μπορούν να απολαμβάνουν τα αγαθά του αξιώματός τους… Αλλά και αυτό δεν είναι λύση.

Του κάνουμε μια πρόταση για να διασώσει τι εναπομείναν κύρος της Ιεραρχίας: να μεταφέρει την εκλογή Ιεραρχών στην ΔΙΣ όπως ήταν κάποτε. Τουλάχιστον δεν θα έρχεται  η  Ιεραρχία στην άχαρη θέση να δίνει υποσχέσεις που δεν τηρεί  και δεν θα αναγκάζεται και ο ίδιος να λέει ψέματα!

 -Ένα άλλο ζήτημα που προκάλεσε πικρία στους Αρχιερείς  είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος αντιμετώπισε το Σώμα της Ιεραρχίας. Σε κάθε πρόταση που ακουγόταν έλεγε ένα ξερό “ναι” και δεν έδινε εντολή για να γραφεί στα πρακτικά και να γίνει, να υλοποηθει. Όπως για παράδειγμα ο Μητροπολίτης Παροναξίας Καλλίνικος έμεινε άφωνος όταν, επί δεκάλεπτο έκανε προτάσεις υπενθυμίζοντας παλαιότερες πρακτικές από την Ιεραρχία, επί των ημερών του Χριστοδούλου, και ο Αρχιεπίσκοπος  τον κοίταξε πάνω από τα γυαλιά του και στο τέλος είπε ένα ξερό «ναι να το κάνουμε», χωρίς να ζητήσει να καταγραφεί στα πρακτικά για να γίνει follow up από την Γραμματεία.

–Δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος ότι «…παρουσιάστηκε μια Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ενωμένη, με αγάπη…». Ενωμένη; Πώς θα ονόμαζε ο Αρχιεπίσκοπος τις 37 ψήφους υπέρ του μεταθετού; Γιατί προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι ήταν ένα ηχηρό χαστούκι στον ίδιο αλλά και προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη!

Αναφέρθηκε επίσης στην «αγάπη»! Ποιά αγάπη; Που ενέπαιξε έναν συνεπίσκοπό του ή που συμπεριφέρθηκε απαξιωτικά στον Μητροπολίτη Βεροίας που στάθηκε διαχρονικά  στο πλευρό του και τον ψήφισε ως Αρχιεπίσκοπο; Και όταν ήλθε η ώρα  να διεκδικήσει τον ιστορικό θρόνο της Θεσσαλονίκης του φέρθηκε απαξιωτικά!Τι παραπάνω από τον Παντελεήμονα  έκανε ο Παύλος (ο οποίος όλοι ξέρετε πόσο τον αγαπούσα) προς τον Αρχιεπίσκοπο για να συναινέσει στο μεταθετό του, το οποίο αν ζούσε θα ήταν μονόδρομος; Τι δεν έκανε ο Παντελήμων; Ήταν απαράδεκτη η συμπεριφορά τόσο του Αρχιεπισκόπου όσο και του Πατριάρχου σε έναν Επίσκοπο ουχί τυχαίο, με 40 ολόκληρα χρόνια αρχιερωσύνης. Αλλά «εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν», είπε ο Χριστός.Ευτυχώς που η Θεσσαλονίκη έπεσε σε καλά χέρια!  Ο Φιλόθεος θα επουλώσει πολλά κενά! Αλλά και πάλι θα έλθει η ώρα που τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και ο Πατριάρχης θα πρέπει να απαντήσουν το γιατί! Όχι σε μας! Αλλά στον Κύριο! Τίποτα δεν μένει  αναπάντητο!

  – Το τελευταίο ζήτημα, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό από τα προηγούμενα, είναι η έλλειψη μέριμνας για τον πιστό λαό και το μέλλον στα πλαίσια των  εργασιών της Ιεραρχίας.Παντελής απουσία συζήτησης και  προβληματισμού για τα προβλήματα του ποιμνίου, για την πορεία αυτού του λαού μέσα στον σύγχρονο κόσμο  και για τα τεκταινόμενα σε βάρος του και σε βάρος της Εκκλησίας.

Εκλογές, περιουσίες, προαγωγές, δημόσιες σχέσεις, αγαθοεργίες είναι στην ημερησία διάταξη. Τίποτε για τα ζητήματα που ο λαός θέλει κοντά του την Εκκλησία. Τίποτε για τη Μακεδονία, τίποτε για τα μαθήματα των θρησκευτικών, της ιστορίας, της γλώσσας, τίποτε για το άρθρο 3 του Συντάγματος, τίποτα για το «ουδετερόθρησκο κράτος», που έχει εγκατασταθεί με την ανοχή της Εκκλησίας, όρο τον οποίο ο Αρχιεπίσκοπος δέχθηκε χωρίς κάποια  αντίδραση όταν παρουσία του και σε πανελλήνια τηλεοπτική σύνδεση τον εξήγγειλε ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας! Και ασφαλώς δεν έκανε τίποτα η Εκκλησία για να το αλλάξει!

 Να σημειωθεί ότι εδώ και πολλά χρόνια, από την εποχή που ο αείμνηστος  Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κυρός Προκόπιος του τα έλεγε ευθέως και χωρίς να τον φοβάται εντός της Ιεραρχίας έως και μέχρι πρόσφατα(και σήμερα μας λείπει η φωνή του Προκοπίου), ενώ  ζητείται από τον Αρχιεπίσκοπο να συζητηθούν τα οικονομικά της Εκκλησίας και τα της περιουσίας εκείνος ενώ λέει ναι, στην πράξη  το αρνείται επιμόνως. Θέλει να επικρατεί σκότος!

Ως προς την περιουσία από το έτος 1952 έως σήμερα ουδείς την γνωρίζει, ούτε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, ούτε η ΕΚΥΟ, ούτε φυσικά κάποιος Μητροπολίτης.

Και δεν μιλάμε για την περιουσία που είχε η Εκκλησία κάποτε  και την έδωσε στο Κράτος και την έχει κάνει τριλογία εκδόσεων ο Αρχιεπίσκοπος. Μιλάμε για την παρούσα περιουσία, αυτή που διαχειρίζεται αποκλειστικά ο ίδιος και τη διαθέτει σε όποιον θέλει εκείνος, χωρίς Συνοδικές αποφάσεις, όπως το Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης που το έδωσε στον φίλο του ανιψιού του και τώρα δεν πληρώνει αυτά για τα οποία δεσμεύτηκε. Μιλάμε ακόμη για την περιουσία της Ι. Μονής Πετράκη (ακίνητη και εισπράξεις) που θέλει να περάσει τον διαχειριστικό της έλεγχο στην Αρχιεπισκοπή -κάτι που είναι εντελώς παράνομο- και συμφώνησαν και όλοι δυστυχώς οι Συνοδικοί πλην του Γέροντος Καρυστίας Σεραφείμ  και του Ιωαννίνων Μαξίμου (και όταν πήγε να διαφωνήσει και ο Αιτωλίας Δαμασκηνός υπέστη το μπούλινγκ, που σας περιγράψαμε προχθές και συμμορφώθηκε). Μιλάμε για το σχέδιο ελέγχου όλης της εκκλησιαστικής περιουσίας από την Αρχιεπισκοπή, ερήμην της Ιεραρχίας. Επι της ουσίας καταστρατηγείται το Συνοδικό σύστημα και γίνονται καραμπινάτες καταχρήσεις και μη σύννομες ενέργειες!Και γιατί να γνωρίζουν οι Μητροπολίτες τα σχέδια που έχει για την εκκλησιαστική περιουσία! Τους πέφτει λόγος; Ασφαλώς και όχι!

Και για όλα αυτά δεν μιλάει κανείς!Ούτε και αυτοί που ξέρουν!  Ρωτήσαμε Ιεράρχη να μας πει τη γνώμη του και μας είπε: Και αν μιλήσω τι θα γίνει; Αφού κάνει ο,τι θέλει και δεν τολμά κανείς να του πει μα τι κάνετε; Που πάτε; Την υστεροφημία σας δεν την σκέφτεστε; Αλλά όλοι θέλουν να το παίζουν καλοί και να φέρονται με δουλοπρέπεια για να τους ικανοποιεί και κανένα αίτημα! 

Δυστυχώς, ούτω πως  έχει η κατάσταση στην Διοικούσα Εκκλησία, και το καταθέτω πραγματικά με πόνο ψυχής. Δεν κάνω αντιπολίτευση στον Ιερώνυμο.Την κάνει μια χαρά και μόνος του!Τον έχει καταλάβει η οίηση και δεν λογαριάζει κανένα! Όμως οι πτώσεις των μεγάλων κάστρων γίνονται από μπανανόφλουδες!Να το θυμάστε  αυτό!  Είμαι πολύ μικρός για να τα βάλω με τέρατα. Και αν γράφω πάλι παρουσιάζοντας τα κακώς κείμενα, το κάνω για να υπενθυμίσω τι έκανε ο ίδιος και η παρέα του στον Χριστόδουλο. Πόσο δύσκολα πέρασε αυτός ο μεγάλος Πρωθιεράρχης από μικρούς και ασήμαντους, από φθονερούς και μνησίκακους! Ζει Κύριος ο Θεός!

Υπάρχουν βέβαια, και λαμπρές εξαιρέσεις στην Εκκλησία μας. Ευτυχώς που υπάρχουν!

Όμως όφειλε η Εκκλησία της Ελλάδος, ως φιλόστοργος μητέρα να σκύψει πραγματικά στα προβλήματα του λαού, να δείξει αληθινό ενδιαφέρον στα υπαρξιακά, κοινωνικά, ηθικά, ακόμη και οικονομικά του προβλήματα.

Έγινε ο χαλασμός στην Θεσσαλία, προηγουμένως στον Έβρο, παντού αναταραχές, πόλεμοι, δυστυχία, πόνος… Ποιός θα δώσει ελπίδα στον λαό μας; Πιστεύετε Μακαριώτατε στον Χριστό; Πιστεύετε Άγιοι Αρχιερείς στον λόγο του Θεού, στο Ευαγγέλιο; Ρητορικά ερωτήματα! Γιατί κάθε μέρα καλείστε να αποδεικνύετε αυτό που είστε και να εκπληρώνετε την θεία αποστολή σας.

Αν  πιστεύετε  πραγματικά- και δεν έχουμε λόγους  να μην το πιστεύουμε- πρέπει να γίνεστε  «τα πάντα τοις πάσι», να μην δίνατε «ύπνο τοις οφθαλμοίς» και «τοις βλεφάροις νυσταγμό» κατά τον Παύλειο λόγο, να οργώνετε την Ελληνική γη δίνοντας ελπίδα στον λαό μας, δηλαδή Χριστό! Να κατεβάζατε τον Ουρανό στην γη και να ανεβάζατε όλους εμάς τους πιστούς στον Ουρανό, γιατί αυτό πρέπει είναι το έργο ΣΑΣ.

Δεν θα κάνατε ένα συνέδριο για την «Θεολογία», την οποία τόσα χρόνια είχατε ξεχάσει και οδηγήσει στην παρακμή και δεν θα ξοδεύατε στις φιέστες τόσα χρήματα έστω και αν ήταν από χορηγούς.

Θα τα προσφέρατε προς τον  πάσχοντα συνάνθρωπο. Για τα παιδιά που δίνουν μάχη με την επάρατο και οι οικογένειες τους   για να τα σώσουν έχασαν τα σπίτια τους και βγήκαν στη ζητιανιά για να έχετε να λέτε! Γιατί αυτοί είστε! Αλλά θα ασχοληθώ διεξοδικά με το συνέδριο σε άλλο κείμενο.

Αλλά θα σας απευθύνω όμως  τώρα τη μομφή όλου του Θεολογικού κόσμου που ξεχάσατε να μνημονεύσετε αυτούς που μετέτρεψαν στο χώρο της Θεολογίας, τους γαϊδουρόδρομους σε λεωφόρους, αυτούς που εργάστηκαν με αγάπη και αφοσίωση προς την Εκκλησία και τα Θεολογικά γράμματα  για να υπάρχετε σήμερα όλοι εσείς. Δεν βρήκατε μία λέξη να πείτε για έναν Παναγιώτη Τρεμπέλα και έναν Ευάγγελο Θεοδώρου. Ντροπή! Και που δεν καλέσατε και τους ανθρώπους του ΣΩΤΗΡΑ! Που θα ήσασταν τώρα  εσείς αν δεν υπήρχαν αυτοί; Και όχι μόνον! Είπαμε, όρεξη να έχουμε να γράφουμε.

Δυστυχώς, η διοίκηση της Εκκλησίας μας επαναπαύεται στην δόξα του Αρχιεπισκοπικού θρόνου ο Πρώτος  και του  Αρχιερατικού αξιώματος οι Αρχιερείς (ευτυχώς όχι όλοι) και στην εξουσία που τους έδωσε οι παντελονάδες. Κάποτε επι Χριστοδούλου ο όρος αυτός σας είχε στοιχειώσει γιατί ήμουν εγώ μέσα στα πράγματα και με αποκαλούσατε έτσι και φίλια και εχθρικά στόματα. Τους παντελονάδες που σας αντικαθιστούν σήμερα σε γεγονότα που έπρεπε να είναι Αρχιερείς δεν τους βλέπετε; Δεν σας πειράζουν; Αλλά γιαυτό είμαι εδώ για να σας τα υπενθυμίζω!

Τρέφεστε όλοι με τις κολακείες κάποιων κληρικών – και αναξίων- πού εσείς χειροτονείτε και που τα βράδια είναι άλλοι ή…άλλες και το πρωί λειτουργοί του Υψίστου και επειδή αποδεκατούν τα παγκάρια για να σας δίνουν την λογία και την τριμηνία, σιωπάτε ένοχα!

«Ο δε μείζων υμών έσται υμών διάκονος» είπε ο Χριστός, Άγιοι! «…και υμείς έξωθεν μεν φαίνεσθε τοις ανθρώποις δίκαιοι, έσωθεν δε μεστοί εστέ υποκρίσεως και ανομίας»!!

Μακάρι να αντιληφθείτε την κρισιμότητα των καιρών μας. Αν όχι, φοβούμαι ότι μόλις φύγει και αυτή η γενιά, η οποία εξακολουθεί να πιστεύει και να θρησκεύεται, θα μείνετε με τους περίλαμπρους Ναούς στους οποίους όμως, θα θυμιάζετε άδεια στασίδια.

Υ.Γ. Αρχιερεύς τον οποίο σέβομαι Και εκτιμώ μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα το οποίο θεωρώ ότι εκφράζει την όλη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε: «Σε διαβάζω. Τα διαβάζω! Τι να πω; Με συνέχει θλίψη και απογοήτευση. Πες μου πλην της σιωπής τι να πούμε πλέον. Σε κάθε μελέτημά σου να καταλήγεις και με ένα Ιδιόμελο της Εξοδίου Ακολουθίας για να αντιληφθούμε την ματαιότητα της κενοδοξίας μας. Σε ασπάζομαι».