ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΗΛΙΑΔΗ
Μολονότι η Ουκρανία πάντα είχε την παραδεδεγμένη Ορθόδοξη Εκκλησία – αυτόνομη Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας (ΟΟΕΠΜ) – ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πετρό Ποροσένκο και διάφοροι δημόσιοι υπάλληλοι συνεχίζουν να υπόσχονται στους πιστούς κάποια νέα ενιαία αυτοκέφαλη εκκλησία στην βάση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου (ΟΟΕΠΚ) και της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας (ΟΑΟΕ) οι οποίες δεν είναι καθολικά αναγνωρισμένες.
Άραγε, σε τι ελπίζουν ψευδο-εκκλησιαστικές και κοσμικές εξουσίες της Ουκρανίας βουτώντας στον εθνικισμό; Αν οι δηλώσεις τους είναι πολύ βροντόφωνες; Δεν μπορούν να καθιερώσουν τον διάλογο μεταξύ των διασπαστικών ΟΟΕΠΚ και ΟΑΟΕ!
Πρώτα απ’ όλα, κατά την Σύναξη 22 – 28 Ιανουαρίου το 2016 στο Σαμπεζύ οι Προκαθήμενοι των Αυτοκέφαλων Ορθοδόξων Εκκλησιών βεβαίωσαν ομόφωνα ότι η ΟΟΕΠΜ – είναι η μόνη κανονική ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας. Οικουμενικός Πατριάρχης στην σειρά του προφύλαξε τους επισκόπους των ουκρανικών ορθοδόξων εκκλησιών στην διασπορά από το συλλείτουργο με διασπαστές και τους κάλεσε να συντονίζουν τις επισκέψεις στο έδαφος της ΟΟΕΠΜ με τον Προκαθήμενό της, τον ιεράρχη Ονούφριο. Λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρά ότι δεν υπάρχουν κανονικές αιτίες για το Φανάρι να αναγνωρίσει το Πατριαρχείο Κιέβου.
Την ίδια στιγμή, το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης βασίζοντας σε τυχόν συμφωνίες δεν θα μπορέσει να αναγνωρίσει τον “πατριάρχη” Φιλάρετο ο οποίος υποστηρίζεται από το επίσημο Κίεβο. Καταρχάς, η αποδοχή των ουκρανών διασπαστών στον κόλπο της παγκόσμιας Ορθοδοξίας θα οδηγήσει στις απρόβλεπτες συνέπειες για πολλές αυτοκέφαλες εκκλησίες. Όλο το σύστημα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας θα είναι σε κίνδυνο διότι τέτοιο προηγούμενο μπορεί να καταστρέψει τέτοιες ιδέες σαν π.χ.: το κανονικό έδαφος, η ενιαία αυτοκέφαλη εκκλησία, η διάσπαση κ.τ.λ.
Κατά δεύτερον, το 1992 ο αρχηγός της ΟΟΕΠΚ καθαιρέθηκε στις τάξεις των μοναχών, το 1997 αναθεματίστηκε από την Αρχιερατική Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τις όλες ενιαίες αυτοκέφαλες εκκλησίες υποστήριξαν αυτήν την απόφαση. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την αντίδραση των αυτοκέφαλων εκκλησιών αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα δεχτεί στις τάξεις τους τέτοιο Ιεράρχη ή τον διάδοχό του. Όχι μόνο η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και διάφορες ορθόδοξες εκκλησίες θα έχουν το δίκαιο να διαγράψουν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο από τα Δίπτυχα, αν και κατέχει μεγάλο πόστο.
Κατά τρίτον, η υποστήριξη την οποία συνεισφέρουν οι κοσμικές εξουσίες στον Φιλάρετο φρενάρει την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ ουκρανικών ορθόδοξών εκκλησιών. Επομένως, η αναγνώριση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου όχι μόνο δεν θα βελτιώσει την κατάσταση της ουκρανικής ορθοδοξία αλλά και θα οδηγήσει στην ορθόδοξη διάσπαση οικουμενικής έκτασης.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, μπορεί να παρουσιαστεί τέτοια πρόταση υπέρ της οποίας ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα λάβει τόση μεγάλη ευθύνη, θα μηδενίσει όλες τις προσπάθειές του για την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Σύνοδού της Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά από 1200 χρόνια και θα αποφασίσει να μπει στην ιστορία ως ο Πατριάρχης-αιρετικός ο οποίος διέσπασε την Ορθοδοξία. Και για ποιο λόγο; Να ικανοποιήσει τις εθνικιστικές φιλοδοξίες των ουκρανών πολιτικών και ψευδο-κληρικών οι οποίοι είχαν καταδικαστεί από την Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 1872.
