Όπως καταγγέλθηκε δημόσια από κύκλους της Ελληνικής Μειονότητας και της Ορθόδοξης Κοινότητας  στην Αλβανία, μέσα στη Μ. Εβδομάδα και κοντά στην εορτή του αγίου Γεωργίου, καταπατήθηκε, για μια ακόμη φορά, από ιδιωτικά συμφέροντα παραθαλάσσια έκταση, περιουσία της Μονής Αγίου Γεωργίου Τσούκας στα Εξαμίλια των Αγίων Σαράντα, η οποία έχει ανακαινιστεί πλήρως από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο και φιλοξενεί μαθητικές κατασκηνώσεις.

Η έκταση έχει παραχωρηθεί αυθαίρετα σε επιχειρηματία για την ανέγερση τουριστικής μονάδας, με την ονομασία, μάλιστα, «Monastiri Resort».

Από το 1994 η Εκκλησία της Αλβανίας προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει επίδοξους καταπατητές.

Η περιουσία της Μονής, που με αποδεικτικά στοιχεία της ανήκει και έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες για τη νομομοποίησή της, μέχρι στιγμής παραμένει νομικά ακατοχύρωτη, λόγω της κωλυσιεργίας των αρμοδίων.

Τι και αν η Μονή του αγίου Γεωργίου από το 2017 κατέθεσε αποδεικτικά έγγραφα και ιστορικές πηγές και έκανε τις κατάλληλες κινήσεις για την επίσημη κατοχύρωση της ακίνητης περιουσίας της, που ανέρχεται σε περίπου 1200 στρέμματα, δεν πήρε καμία απάντηση. Δεν υπήρξε εγγραφή στο υποθηκοφυλακείο.

Αντί αυτού, εγκρίθηκε ο “Αναθεωρημένος Χωροταξικός Σχεδιασμός των Παράκτιων στους Δήμους Χιμάρας και Αγίων Σαράντα”, σύμφωνα με τον οποίο όλοι οι κολπίσκοι στην περιοχή αυτή, όπου υπάρχει και από ένα Ορθόδοξο μοναστήρι, μετατράπηκαν σε τουριστικές δομές!

Χαρακτηρίζεται δημόσιος χώρος το Μοναστήρι, επειδή, δυστυχώς, αν και υπάρχουν τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων για την απόδοσή της, δεν έχει προχωρήσει η επιστροφή μεγάλου μέρους της περιουσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, που είχε κατασχεθεί επί κομμουνιστικού καθεστώτος.

Έτσι πολλά μοναστήρια και πολλοί ναοί στην Αλβανία, που είναι αναγνωρισμένα ως πολιτιστικά μνημεία, θεωρούνται ιδιοκτησία του κράτους!

Στην περίπτωση της Μονής του αγίου Γεωργίου στα Εξαμίλια των Αγίων Σαράντα παραβιάζονται και δεσμευτικές ευρωπαϊκές συνθήκες, που έχει υπογράψει η Αλβανία, περί προστασίας περιβάλλοντος, αφού αυτή αποτελεί τμήμα της Λιμνοθάλασσας και Υγροβιότοπου του Βουθρωτού.

Παλαιότερα και η εφημερίδα “Ανάσταση” της Εκκλησίας της Αλβανίας είχε γράψει σχετικά: «Δεν αποτελεί πια προσπάθεια, αλλά είναι γεγονός, η απογύμνωση από την ακίνητη περιουσία που αποτελεί ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου στη χερσόνησο των Εξαμιλίων, νότια των Αγίων Σαράντα. Χωρίς να επεκταθεί κανείς στα νομικά τερτίπια που χρησιμοποιήθηκαν, που στην ουσία απομακρύνουν απ’ την ουσία της υπόθεσης, γίνεται λόγος για την πιο τυπική περίπτωση υφαρπαγής ακίνητης περιουσίας σήμερα, υπό την άμεση ευθύνη της πολιτείας, ιστορικά αναγνωρισμένης ιδιοκτησίας της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας. Δεν είναι δυστυχώς η μοναδική περίπτωση, αλλά είναι η πλέον τυπική».

Και το άρθρο σημείωνε: “Και ότι σήμερα εξελίσσεται αποτελεί οριστική εκτέλεση, διότι αλλοιώνεται μια και καλή το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά και ο χαρακτήρας χρήσης του ακινήτου. Τούτο διότι η υφαρπαγή, η κτηματολογική μεταβίβαση και η διαστρεβλωμένη εγγραφή στα υποθηκοφυλακεία συνδυάζεται με ταυτόχρονη έκδοση άδειας οικοδομής για μεγάλων διαστάσεων τουριστικές εγκαταστάσεις καθιστώντας έτσι περίπλοκη- για την ακρίβεια αδύνατη- την διεκδίκηση στο μέλλον του δικαιώματος”.

Και κατέληγε αποκαλύπτοντας ότι “η περίπτωση του Μοναστηριού του Αγίου Γεωργίου διευκολύνει στο να καταλάβει κανείς την ουσίας της παράνομης λεηλασίας και της συνεργασίας του κράτους με σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα. Θα ήταν παράβλεψη εάν δεν θα επισημαίνονταν, ότι εν τέλει, όπως επιβάλει η οικονομική λογική και όπως υποδεικνύει η πείρα, η απόδοση και κοινωνική ωφελεία απ’ την εκμετάλλευση του συγκεκριμένου φυσικού και πολιτιστικού αποθέματος και τόσων άλλων, θα ήταν πολλαπλά μεγαλύτερη στην περίπτωση, που γίνονταν σεβαστό το δικαίωμα του πραγματικού ιδιοκτήτη και η δική του συγκατάθεση στην αξιοποίηση. Ο άλλος δρόμος οδηγεί σε παραβίαση της έννομης τάξης, απώλεια της κοινωνικής συνοχής και μείωση της αειφόρου οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής”.

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

Να σημειωθεί ότι η ίδια διαδικασία καταπάτησης των περιουσιών τους εξελίσσεται και στις της Μονές Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Κακομιά και των Αγίων Θεοδώρων στους Δρυμάδες.

Να θυμίσουμε ότι είχε ασκηθεί ποινική δίωξη σε κατοίκους της Χειμμάρας, οι οποίοι, με ιδιωτική πρωτοβουλία, ύψωσαν, ως εκπλήρωση τάματος, μεγάλο σταυρό στο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Αειθαλιώτισσας στη Χειμμάρα, αφού το κράτος δεν αναγνωρίζει το Μοναστήρι ως ιδιοκτησία της Εκκλησίας και το θεωρεί ακινητο του δημοσίου!

Εξάλλου αναστάτωση έχει προκαλέσει στην Αλβανία η υπογραφή σύμβασης της κυβέρνησης με το Αλβανο-Αμερικανικό Αναπτυξιακό Ταμείο, σύμφωνα με την οποία παραχωρείται ο αρχαιολογικός χώρος του Βουθρωτού.

Πλέον τα δικαιώματα ανασκαφών, προβολής, εκμετάλλευσης της ροής επισκεπτών, υποδομών φιλοξενίας και επενδύσεων ανήκουν σε ιδιωτικά συμφέροντα.

ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ

Παρότι τα αλβανικά δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει στην Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας την ιδιοκτησία σε όλους τους ναούς και τα μοναστήρια, εδώ και πολλά χρόνια οι διαδικασίες “σκοντάφτουν” στην “Επιτροπή Επιστροφής και Αναγνώρισης Περιουσιών”, η οποία δεν εκδίδει τις σχετικές πράξεις.

Προβλέπεται πως κάθε δικαιούχος, εκτός από τα δικαστήρια, θα πρέπει να αποδείξει και στη συγκεκριμένη Επιτροπή ότι είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης, προκειμένου να έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει την περιουσία του.Με το αιτιολογικό αυτό, η Επιτροπή δεν πείθεται και δεν αποδέχεται ότι τα μοναστήρια και οι ναοί ανήκουν στην Εκκλησία της Αλβανίας!

Δεν είναι ορθό να παραβλέπεται επίμονα το αίτημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας να εφαρμοστεί η συμφωνία, που ψηφίστηκε από το αλβανικό κοινοβούλιο ως νόμος, ανάμεσα σ’ αυτή και το υπουργικό συμβούλιο της Αλβανίας, και διευθετηθεί και το θέμα αυτό.

Έτσι οι Ορθόδοξοι της Αλβανίας ζητούν, χωρίς άλλες χρονοτριβές και άλλα προσχήματα, όλοι οι ναοί, οι μονές, τα ιερά λείψανα, οι εικόνες, τα αντικείμενα λατρείας και οτιδήποτε άλλο της ανήκει, να της επιστραφούν, γιατί είναι σεβαστά, πολύτιμα και καθαγιασμένα για όλους τους ανά την οικουμένη Ορθοδόξους, και ασφαλώς και για τους πιστούς της Αλβανίας.

Είναι αξιοσημείωτο ότι επανειλημμένα σε ετήσιες εκθέσεις για τις θρησκευτικές ελευθερίες του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, επισημαίνεται η αδικαιολόγητη καθυστέρηση, όπως και η αδιαφορία, σχετικά με το ζήτημα της επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων των θρησκευτικών κοινοτήτων.