Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια το διήμερο 13 και 14 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε όπως κάθε χρόνο ο Ιερός Ναός των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κοζάνη, με την ευκαιρία της δεσποτικής Εορτής της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.

Ανήμερα της εορτής το πρωί τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο, ενώ έλαβαν μέρος οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γρεβενών κ. Δαβίδ, ο οποίος χοροστάτησε και στον Όρθρο, Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος, Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος και ο οικείος Ποιμενάρχης Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.

Στo τέλος του Όρθρου πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη τελετή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ενώ στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο οικείος Ποιμενάρχης Σεβ. Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τους Αγίους Αρχιερείς που λάμπρυναν με την παρουσία τους την πανήγυρη αλλά και προς όσους συμμετείχαν και συνέβαλαν στην άρτια διοργάνωση της με πρώτο τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης και Προϊστάμενο του Ιερού Ναού, Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου π. Χριστοφόρο Αγγελόπουλο.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ώ τού παραδόξου θαύματος! εν τούτω έθνη βάρβαρα ήττηνται· εν τούτω σκήπτρα ανάκτων ήδρα­σται».

Εορτή τής Υψώσεως τού τιμίου Σταυρού καί η Αγία μας Εκκλησία μνημονεύει σήμερα τόσο τήν πρώ­τη ύψωσή του, όταν η αγία ισα­πό­στολος Ελένη μετά από προσπά­θει­ες πολλών ετών αξιώθηκε νά ανακαλύψει τόν Σταυρό τού Κυ­ρίου, τόν οποίο είχαν καταχώσει οι Ιουδαίοι σέ μία χαράδρα, καί έριχναν επάνω στούς σταυρούς τά σκουπίδια τους, καί τούτο γιά νά μήν τιμάται από τούς χριστιανούς αλλ’ ώ τού θαύματος, εκεί πού ήταν τά σκουπίδια, φύτρωνε πάντοτε ο βασιλικός! όσο καί τή δεύτε­ρη ύψωσή του από τόν ευσε­βή βασιλέα Ηράκλειο, ο οποίος κα­τόρ­θωσε μέ τή δύναμη τού Σταυ­ρού νά νικήσει τούς Πέρσες, πού τόν είχαν αρπάξει από τά Ιεροσό­λυμα, καί νά τόν υψώσει καί πάλι έναν χρόνο αργότερα στήν αρχική του θέση.

Δέν είναι όμως μόνο τά δύο αυτά ιστορικά γεγονότα πού κάνουν τούς χριστιανούς σέ όλο τόν κόσμο νά τιμούν τόν Σταυρό τού Κυρίου μας. Δέν είναι μόνο αυτά τά γεγο­νό­τα, τά οποία καθιέρωσαν τήν εορτή τής Υψώσεως τού τιμίου Σταυρού, τήν οποία καί σείς ευλα­βώς κατ’ έτος εορτάζετε καί χαρμο­σύνως πανηγυρίζετε στόν περικαλ­λή αυτόν ναό τών αγίων ενδόξων βα­σιλέων καί ισαποστόλων Κων­στα­ντίνου καί Ελένης, πανήγυρη στήν οποία μετά πολλής χαράς συμμετέχει η ελαχιστότης μου καί οι Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς κατόπιν τής ευγενούς καί φιλαδέλφου προσκλήσεως τού πολυσεβάστου ποιμενάρχου σας, Σε­βασμιωτάτου Μη­τρο­πολίτου Σερβίων καί Κοζά­νης κ. Παύλου, πρός τόν οποίο καί εκφράζω τήν ευγνωμοσύνη μας καί τίς θερμότατες ευχαριστίες μας.

Είναι μαζί μέ αυτά τά ιστορικά γεγονότα καί η εμπειρία τών θαυ­μάτων τού Σταυρού, τά οποία έζη­σε τό ευσεβές Γένος μας κατά τή μακραίωνη ιστορική του πορεία. Διότι από τήν εμφάνισή του στόν νεαρό τότε καί ειδωλολάτρη ακό­μη αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, μαζί μέ τήν ουράνια υπόδειξη «εν τούτω νίκα», ο Σταυρός τού Κυρίου μας, τό ξύλο αυτό τής καταδίκης καί τής ατιμώσεως, δέν είναι μόνο πηγή σωτηρίας καί απολυτρώσεως από τήν αμαρτία καί τόν θάνατο, δέν είναι μόνο τό ζωηφόρο φυτό, τό οποίο χαρίζει στόν πεπτωκότα άνθρωπο ζωή καί αθανασία, δέν είναι μόνο «όπλον κατά τού διαβό­λου» καί «τών πνευματικών τής πονηρίας εν τοίς επουρανίοις», δέν είναι μόνο σύμβολο νίκης καί θριάμ­βου κατά τών αοράτων εχθρών, αλλά καί σύμβολο νίκης καί θριάμβου καί κατά τών ορατών εχθρών, σύμβολο ισχύος καί δυνά­μεως τών εις Χριστόν πιστευόντων καί αγωνιζομένων γιά τό αγαθό καί τό δίκαιο.

«Εν τούτω έθνη βάρβαρα ήττην­ται· εν τούτω σκήπτρα ανάκτων ήδρασται».

Αυτόν τόν ύμνο επαναλάμβαναν οι πατέρες μας εορτάζοντας κατά τή διάρκεια τών χρόνων τής σκλα­βιάς τή σημερινή μεγάλη εορτή τής Υψώσεως τού τιμίου Σταυρού. Αυτόν τόν ύμνο επαναλάμβαναν οι πατέρες μας, σηκώνοντας τόν δικό τους βαρύ καί αβάστακτο σταυρό τής υποδουλώσεως στόν αλλόθρη­σκο καί βάρβαρο κατακτητή, πού διέλυσε τή χριστιανική αυτοκρα­το­ρία τους, πού βεβήλωσε τούς ναούς καί τά μοναστήρια τους καί πού πολλές φορές μετέτρεψε τόν σταυρό σέ αγχόνη, γιά νά κρεμάσει από αυτήν τήν αγχόνη τίς χιλιάδες τών νεο­μαρτύρων, μέ πρώτο τόν ιερομάρ­τυρα πατριάρχη άγιο Γρηγόριο τόν Ε/, οι οποίοι δέν θέλησαν νά αρνη­θούν τήν πίστη τους στόν Εσταυ­ρωμένο Αρχηγό καί τελειωτή τής πίστεώς τους, τόν Χριστό, δέν θέλησαν νά αφήσουν νά σβύσει η ελπίδα τους ότι μετά τόν σταυρό θά ακολουθήσει καί η ανάσταση, η ανάσταση τού Γένους.

Γι’ αυτό, έστω καί άν μέ φόβο καί κρυφή λαχτάρα εόρταζαν τήν εορ­τή τής Υψώσεως τού τιμίου Σταυ­ρού, δέν έπαυσαν ποτέ νά πιστεύ­ουν ότι «εν τούτω έθνη βάρβαρα ήττηνται» καί ότι ο Χριστός θά χά­ριζε καί πάλι στό ευσεβές καί πιστό Γένος τών Ελλήνων, πού επί αιώ­νες διεφύλαξε τό ζωηφόρο ξύλο τού Σταυρού του, «νίκας κατά βαρ­βάρων».

Γι’ αυτό καί, όταν έφθασε η ευλο­γη­μένη ώρα νά ξεσηκωθούν οι πα­τέ­ρες μας καί νά αποφασίσουν νά αγωνισθούν γιά τήν ελευθερία τους από τόν Τουρκικό ζυγό, τόν Σταυρό επέλεξαν ως σύμβολο, τόν Σταυρό έβαλαν στά λάβαρα καί τίς σημαίες τους, τόν Σταυρό ύψωσαν, όταν ξεκίνησαν τήν επανάσταση τού 1821, καί τή χάρη καί τή βοή­θειά του επικαλούντο σέ όλες τίς κρίσιμες στιγμές τών αγώνων τους.

Αυτό αποδεικνύει, εκτός τών άλλων, καί τό μήνυμα πού έστειλε στήν ελληνική κυβέρνηση ο Γέρος τού Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκο­τρώ­νης, όταν κατέ­λαβε τό 1822 τό Ναύπλιο, στό οποίο έγραφε: «Εις δόξαν τού αηττήτου Σταυρού καί τού πρωτοκλήτου Ανδρέα, χθές εισήλθομεν εις τό υπερήφανον Παλαμήδι καί υψώσαμεν τάς νικη­τάς τού Σταυρού σημαίας μέ τρό­πον ανήκοντα εις τήν δόξαν τού Χριστού».

Τιμώντας καί εμείς σήμερα τή μεγάλη εορτή τής Υψώσεως τού τι­μίου Σταυρού, μαζί μέ τήν επέ­τειο τών 200 χρόνων από τήν έναρξη τής Ελληνικής Επαναστά­σεως τού 1821, άς εκφράσουμε τήν ευγνωμοσύνη μας πρός τόν εν αυτώ προσπαγέντα Σωτήρα καί Λυ­τρωτή μας, ο οποίος μέ τή θυσία του επί τού Σταυρού δέν μάς χάρισε μόνο τήν απαλλαγή μας από τήν αμαρτία καί τήν καταδυναστεία τού διαβόλου, αλλά καί μάς κλη­ροδ­ότησε τόν Σταυρό του ως όπλο ισχυρό, διά τού οποίου «έθνη βάρ­βαρα ήττηνται».

Άς τού εκφρά­σου­με τήν ευγνω­μοσύνη μας, γιατί μέ τή δική του βοήθεια ο αγώνας τών πατέρων μας ευοδώθηκε, καί έτσι εμείς μπο­ρούμε νά εορτάζουμε ελεύθεροι τή σημερινή εορτή καί νά δοξάζουμε τόν Χριστό γιά τήν ελευθερία πού μάς χάρισε.

Η σημερινή όμως εορτή μάς υπενθυμίζει ότι γιά κάθε ανάσταση απαιτείται θυσία, απαιτούνται θυ­σίες, τίς οποίες θά πρέπει όλοι μας νά είμαστε έτοιμοι νά κά­νουμε, ακολουθώντας τό παρά­δειγ­μα τού Κυρίου μας πού θυσιά­σθηκε πρώ­τος γιά τή σωτηρία μας, αλλά καί τών πατέ­ρων μας πού θυσιάσθη­καν γιά τήν ελευθερία τού Έθνους μας.

Εορτάζοντας, λοιπόν, σήμερα τόν τίμιο Σταυρό, άς επικαλούμεθα μέ πίστη τή χάρη του, ικετεύοντάς τον νά διαφυλάττει τήν πατρίδα μας, η οποία δυστυχώς διέρχεται άσχημες ημέρες, αλλά καί νά προστατεύει καί τόν κα­θένα μας προσωπικά μέ τή δύναμή του καί νά μάς σώζει πάντοτε από κάθε ορα­τό καί αό­ρατο εχθρό καί κίνδυνο.

Ευχαριστίες πάλιν καί πολλάκις πρός τόν Σεβασμιώτατον ποιμενάρχην σας, αυτόν τόν εκλεκτό ιεράρχη τής Εκκλησίας μας, ο οποίος είχε τήν καλωσύνη διά μίαν εισέτι φοράν νά προσκαλέσει καί εμένα καί τούς Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς, νά εορτάσουμε αυτή τή μεγάλη εορτή τής Εκκλησίας μας, τήν Ύψωση τού τιμίου Σταυρού. Άς ευχηθούμε ο τίμιος Σταυρός νά μάς βοηθά καί νά μάς υψώνει στή σωτηρία μας. Αμήν.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ