Του Ιερομονάχου Ιγνατίου Ζακάκη

Αγαπητοί Αδελϕοί και Πατέρες,

Είναι όντως εξαίσιο να σε σκέπτονται αγαπώντας σε και μάλιστα με αμοιβαιότητα όσο ζεις. Είναι εξαιρετικά συγκινητικό, αν εξακολουθούν να σε θυμούνται μνημονεύοντας σε με αγάπη, εκτίμηση και συγκίνηση όταν μη ζώντας πιά εδώ επίγεια, υπάρχεις στα επέκεινα.

Λίγα λόγια, για τον μαρτυρικό Επίσκοπο Λαρίσης Ιγνάτιο τον Πνευματικό καθοδηγητή και σεβαστόν Γέροντά μας, την σεβάσμια λεκτική μορϕή, τον πράον, τον γαλήνιο, τον διδάσκων και νουθετών μαρτυρικώς Επίσκοπον Λαρίσης & Τυρνάβου κυρό Ιγνάτιο.

Από την 28ην Μαίου 1994 ξεκινάει ο δρόμος του μαρτυρίου σου, όπου τον ανέβηκες με ταπείνωση, καρτερία και υπομονή, κέρδισες σεβαστέ μας γέροντα τις καρδιές των ανθρώπων, των αντιϕωνούντων και σε εμάς, ως παράδειγμα ενός Επισκόπου πατέρα και όχι Μητροπολίτου.

Δεν θα εμϕανισθείς πλέον εις την Ωραίαν Πύλην δια να ευλογήσεις τον πιστόν λαόν του Θεού, που επί 24 συναπτά έτη εποίμανες με τόσο καλοσύνη και αϕοσίωση, είμαστε όμως βέβαιοι, Γέροντά μας,ότι από τον Ουράνιον Θυσιαστήριον του Δεσπότου Χριστού έχων διαρκώς εν τω του Αποστόλου Παύλου και περί πάντα σεαυτόν παρεχόμενος τόπον καλών έργων, εν την διδασκαλία αδιαϕθορία, σεμνότητα, αϕθαρσία, λόγον υγιή και ακατάγνωστον ίνα ο εξ εναντίας εντράπη μηδέν έχων περί ημών λέγειν ϕαύλον, αϕήνεις πίσω σου Γέροντα την εντύπωση του καλού ποιμένος.

Γνωρίζουμε, Γέροντά μας και πατέρα μας, ότι μακάριοι οι νεκροί οι εν κυρίω αποθνήσκοντες, ίνα αναπαύσονται εκ των κόπων αυτών, τα δε έργα αυτών ακολουθείς. Τα δικά σου έργα είναι πολλά τέτοια, τόσα που μας κάνουν Γέροντά μας να αναϕωνήσουμε ‹‹Ω θεία και Ιερά του Χριστού Εκκλησία, μέλισσα Ιγνάτιε παμμακάριστε. Συ γαρ των Αγίων εδρέψω τας αρετάς. Ηλίου τον ζήλον, Μωυσέως τον Πράον, Πέτρου την ομολογίαν και Παύλου την Θεολογίαν ››. Θα βλέπουμε όλοι μας εκείνον, όστις Αρχιεράτευσεν εν τη ακακία της καρδιάς αυτού και εν τη συνέσει των χειρών αυτού.

Ψυχή απλή, αγιασμένη, αγγελομίλητη, μας έϕυγες…Πήγες κοντά στον Θεό μας, που πάντοτε με υπομονή υπηρέτησες. Σου υποσχόμεθα, ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, Γέροντά μας, .Λουλούδι εύοσμο του καθένα μας, η Ευγνωμοσύνη θα στολίζει τον σεπτό τάϕο σου στον χώρο που εσύ διάλεξες πίσω από το Ιερό του Αγίου Αχιλλείου, στην πόλη της Λάρισας, που τόσο αγάπησες αλλά και εκείνη στο τέλος σε λάτρεψε.

Σεβαστέ μακαριστέ μου Γέροντα, Μητροπολίτα Λαρίσης και Τυρνάβου κυρέ Ιγνάτιε, λόγω του προσωπικού μου Γολγοθά, ενώπιον του Αγίου σκηνώματός σου δεν μπορούσα να τελέσω ούτε Τρισάγιο. Έχω όμως στην ψυχή μου και στα αυτιά μου την ηχώ των λόγων σου : ‹‹ Έχε, μανάρι μου, την ευχή μου! ››.

Αναπαύσου εν ειρήνη, τίμιε Γέροντα. Εύχου, υπέρ ημών των παραλειπομένων.

Καλή Ανάσταη, Δεσπότη μας !

Εκουσίως εχώρεις προς το μαρτύριον,

Και λεόντων ευτόλμως εξήπτες σύ τας ορμάς,

όπως το σώμα ολικώς το σον σπαράξωσι֗ και ούτω σίτος ασλεσθείς,

προσηνέχθης τω Χριστώ,

άρτος ηδύς Θεοϕόρε.

Όν νύν ικέτευεν εν υψίστοις,

Υπέρ ημών σεπτέ Μητροπολίτα, κυρέ Ιγνάτιε.

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙΣ

ΙΓΝΑΤΙΟΣ