Μια φωτογραφία αναμφισβήτητα ιστορική και μοναδική.
Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Διακρίνουμε τρεις νέους χαριτωμένους Διακόνους κατά το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και μάλιστα ο μεσαίος ετοιμάζεται για τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης (ενεδύθη ήδη το ιερατικό στιχάριο).
Κανείς από όσους τους έβλεπαν τότε, δεν περίμενε ότι αυτοί οι νέοι και φερέλπιδες κληρικοί θα εξελίσσονταν σε τρεις δυναμικούς Ιεράρχες της Εκκλησίας μας. Πρόκειται, από αριστερά, για τους σημερινούς Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, Κερκύρας κ. Νεκτάριο (ο κελευόμενος) και Καισαριανής κ.Δανιήλ. Η φωτογραφία είναι από τον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Βόλου στην εις πρεσβύτερο χειροτονία του τότε π. Νεκταρίου.
Και οι τρεις εκλογές και χειροτονίες είναι του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Και οι τρεις αποδείχθηκαν σημαντικοί Ιεράρχες της Εκκλησίας μας.
Ο Σεβ. Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος αν δεν άφηνε τον εαυτό του να επηρεάζεται απο φωνές δήθεν προοδευτικές θα μπορούσε να ήταν ο αδιαμφισβήτητος Αρχιεπίσκοπος στην μετά Ιερώνυμο εποχή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αυξήσουν τα «τάλαντα» που τους χάρισε ο Θεός και να προσφέρουν τα μέγιστα, εν προκειμένω στον χώρο της Εκκλησίας, εξ αιτίας κάποιων συνεργατών τους, ανθρώπων της «αυλής» τους, ή γνωστών τους που ασκούν με διάφορους τρόπους επίδραση και επιρροή επάνω τους.
Ο Σεβ. Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ είναι ένα διαμάντι της Ιεραρχίας. Λόγιος, κατηρτισμένος, με δυνατό λόγο. Παρά τον δύσκολο χαρακτήρα του και την νευρικότητα που συχνά εκπέμπει ως άμυνα, είναι ο μόνος Ιεράρχης που μπορεί να σταθεί σε κάθε διάλογο ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας και να κονιορτοποιήσει τον κάθε συνομιλητή του. Αν το ήθελε θα μπορούσε να είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος αλλά δεν το θέλει.
Ο Σεβ. Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος άγει σήμερα και τα ονομαστήριά του, είναι η μεγάλη αποκάλυψη της εποχής της κρίσεως του κορονοϊού! Εκεί που νομίζαμε ότι μας πήρε ο ύπνος μαζί με όλη την Ιεραρχία εμφανίσθηκε ο Νεκτάριος και με την τόλμη του και τον απροσκύνητο χαρακτήρα του απέδειξε πως υπάρχει Θεός και Εκκλησία.
Το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας τον ευγνωμονεί γιατί μας απέδειξε ότι υπάρχει ελπίδα! Υπάρχει κληρικός, ιεράρχης, που τιμά την αρχιερωσύνη του. Υπάρχει ιεράρχης πιστός, αγωνιστής, μαχητικός!
Σήκωσε επάνω του όλο το βάρος και την πολεμική και μάλιστα χωρίς –την ώρα του πολέμου- συμμάχους, ούτε καν τους συνεπισκόπους του. Κράτησε σθεναρή μα συνάμα ιερή αντίσταση στην αντίχριστη λαίλαπα της εποχή μας. Έγινε ένας σύγχρονος ομολογητής της αμωμήτου πίστεώς μας. Και ας μην φανεί υπερβολικό, έγινε μάρτυρας, πρωτίστως συνειδήσεως, αφού σύρθηκε κυριολεκτικά για τον Χριστό στα δικαστήρια. Ένα λαμπρό αστέρι στο στερέωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας που μας χαροποίησε, μας ενέπνευσε θάρρος και πνεύμα ομολογίας, μας στήριξε σε καιρούς πραγματικά διωγμού, μας τόνωσε και μας ανεπτέρωσε το θρησκευτικό μας φρόνημα.
Ταπεινά του ευχόμαστε χρόνια πολλά και ευλογημένα. Μια ποιμαντορία θεοφιλή και όσο το δυνατόν ανέφελη.( Ευχαριστώ τον Σεβ. Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο γιατί με την φωτογραφία αυτή μας ξύπνησε μνήμες και μας ενέπνευσε το σχόλιο)
