«Το μεν αληθές εν, το δε ψεύδος πολυσχιδές»

Αγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός

🔺Γράφει ο Σωτήρης Μ. Τζούμας

«Δια τι ουχί μάλλον αδικείσθε; διὰ τι ουχί μάλλον αποστερείσθε;» ήταν το καίριο ερώτημα του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους που πλανάται διά μέσου των αιώνων ανάμεσα στους χριστιανούς.

«Διατί δεν προτιμάτε να στερηθήτε μάλλον από το δίκαιό σας, από το συμφέρον σας…» Και συνεχίζει λίγο παρακάτω: «..αλλά το φοβερό είναι ότι εσείς, καίτοι Χριστιανοί, αδικείτε τους άλλους»!
Και θα περίμενε κανείς τουλάχιστον από τους εκπροσώπους του Θεού, τους Ευαγγελίζοντες τον λόγο Του και τους κηρύττοντες την αγάπη Του, να έχουν μια διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων, αλλά δυστυχώς οι κληρικοί μας δεν τηρούν αυτά που κηρύττουν. Τα λένε για μας λες και δεν ισχύουν για εκείνους και μάλιστα σε αυστηρότερη μορφή!

Θα θέλαμε τους κληρικούς μας «ανεπίληπτους, νηφάλιους, κόσμιους, διδακτικούς», πάλι κατά τον Παύλειο λόγο.Αλλά δεν είναι. Και αυτό συχνά φαίνεται και γράφεται ή σχολιάζεται μερικές φορές. Αλλά αυτό είναι μία φυσική και δίκαιη εξέλιξη. Όταν συλλαμβάνεται κάποιος ως επίορκος πρέπει να γίνεται γνωστό και όχι να κουκουλώνεται για να το επαναλάβει με μεγαλύτερη θρασύτητα.

Θυμάμαι τον Μεγάλο Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο την εποχή που ο Τύπος του έκανε τότε άνανδρες επιθέσεις για κάθε θέμα, ακόμη και γιατί …ανέπνεε, και κάποιοι του έλεγαν να προσφύγει στη Δικαιοσύνη ή να στείλει μία απάντηση για να αποκαθιστά τις ανακρίβειες που έγραφαν… Όταν το θέμα ήταν θεσμικό ζητούσε να τους γίνει μια απάντηση με στοιχεία. Αλλά όταν ήταν προσωπικές επιθέσεις εναντίον του δεν ήθελε να κάνουμε τίποτα. Έλεγε ένα …οι καημένοι, αναφερόμενους τότε στους συκοφάντες του και τα σφράγιζε όλα.Και για κάποιους συνεπισκόπους του το έλεγε αυτό όταν του ροκανίζαν το θρόνο.

Και όταν ένα πρωινό είχε βγει μία εφημερίδα από τις πολλές που τον αποδομούσαν καθημερινά, με πρωτοσέλιδη επίθεση με ένα ψευδές και συκοφαντικό ρεπορτάζ μας είπε αυτό που έθεσα ως προμετωπίδα του κειμένου μου:

« Το μεν αληθές εν, το δε ψεύδος πολυσχιδές» αυτό λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.Και η αλήθεια αργά ή γρήγορα λάμπει.Μην ανησυχείτε. Μας φοβούνται περισσότερο από όσο νομίζουμε γιατί κατάλαβαν ότι ο λαός μας πιστεύει και μας ακολουθεί!
Αλλά αυτά γίνονταν προ 18-20 ετών! Η υπάρχουσα κατάσταση, αυτό που ζούμε σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό.

Δεν εξέλειπαν από την Εκκλησία οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι, δεν εξέλειπαν οι υποκριτές, αυτοί που άλλα κηρύττουν, άλλα λένε και άλλα πράττουν.Και όταν τους αποδοκιμάζουμε για την συμπεριφορά και τα πεπραγμένα τους δεν το αντέχουν.

Ενδημούν δυστυχώς οι ρασοφόροι -χωρίς βέβαια να αποκλείουμε και τις πολλές,καλές και φωτεινές εξαιρέσεις- που δεν ανέχονται κριτική από κανέναν, που επιθυμούν διακαώς να μένουν συνεχώς στο απυρόβλητο, που ωρύονται όταν κάποια διειδυτική ματιά γίνει αποκαλυπτική πέννα και βγάζει στα φόρα τις όποιες ατασθαλίες τους ή λοξοδρομήσεις τους ή όταν κάποιος χρωστήρας αποτυπώσει σε δημόσια θέα τις υπερβολές, τις αδολοσχίες τους, την κατάχρηση εξουσίας και τις διαστρεβλώσεις των γεγονότων.

Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί είναι υποκριτές. Γιατί απουσιάζει η αγάπη από μέσα τους. Γιατί είναι αχρείοι και άθλιοι.

Ο λαός μας λέει όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά! Όταν υπάρχουν γεγονότα, μαρτυρίες, συμβάντα και αποδείξεις, τότε «ουδέν κρυπτόν ό ου μη φανερόν γενήσεται».Ας βρίσκουν ή ας κατασκευάζουν μάρτυρες. Η αλήθεια θα φανεί. Ας βρίσκουν ή ας πιάνουν επίορκους σε κάθε χώρο, ακόμη και της δικαιοσύνης, η αλήθεια αργά ή γρήγορα λάμπει και τότε και οι λίθοι κεκράξονται!

Και αυτό καταγράφεται.
Αλλά θα ανέμενε κανείς από εκπροσώπους του Θεού, οι οποίοι είτε ως επίσκοποι είτε ως πνευματικοί, βρίσκονται «εις τύπον και τόπον Χριστού» να μιμούνται τον αρχιποίμενα και αρχηγό της πίστεώς μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος δέχθηκε ραπίσματα, χλεύη, εμπαιγμούς, φραγγέλιο, εμπτυσμούς, ονειδισμούς και κολαφισμούς εν σιωπή!Θα ανέμενε κανείς από αφιερωμένους ανθρώπους στην Εκκλησία και το έργο της, να φέρονται ανθρώπινα και όχι σαδιστικά και εκδικητικά προς συνανθρώπους που τους ευεργέτησαν. Αλλά που τέτοιες αρετές; Τις διδάχθηκαν μεν αλλά δεν τις εφάρμοσαν ποτέ!

Ο Κύριος και ιδρυτής της πίσεως μας, παρά τα όσα υπέμεινε δεν απέστειλε κανένα εξώδικο ούτε στον Άννα, ούτε στον Καϊάφα, ούτε στον Πόντιο Πιλάτο!Ούτε τους μήνυσε κατά το Ρωμαϊκό δίκαιο της εποχής εκείνης. Υπέμεινε την αδικία, ως ο μόνος Δίκαιος!Υπέμεινε την κακότητα, ως ο μόνος άκακος! Εκείνος βέβαια, ήταν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός!

Εμείς οι άνθρωποι πώς να αντέξουμε την κριτική, δίκαιη ή άδικη;
Απαιτείται παλληκαριά, τόλμη, εσωτερική πληρότητα, ήθος και ανδρεία.

Πώς να δεχθούμε την δημόσια υπόδειξη των λαθών και των αδυναμιών μας;Αυτό προϋποθέτει ταπείνωση.

Και τα μέν και τα δε δυστυχώς, αποτελούν είδη προς εξαφάνιση! Σήμερα έχουμε γεμίσει από κομπλεξικά και ατάλαντα ανθρωπάκια, τα οποία αν δεν είχαν ευνοηθεί στη ζωή τους από κάποιες συγκυρίες θα είχαν μείνει στο περιθώριο για να διαχειρίζονται την κατάθλιψή τους και να επιδίδονται σε έναν τρόπο ζωής φαινομενικά ενάρετο αλλά στην πραγματικότητα ξένο προς το αληθινό ήθος της Εκκλησίας.

Σήμερα οι άνθρωποι αυτοί καταλαμβάνουν θέσεις-κλειδιά και φτιάχνουν το μύθο τους.Εναν μύθο του οποίου η κατάληξη θα είναι ένα τραγικό επιμύθιο.

Και δεν θέλουν επ´ουδενί να βρεθεί κάποιος να τους χαλάσει το προφίλ. Αμέσως εξεγείρονται και αντεπιτίθενται με όλα τα μέσα για να φιμώσουν τον άλλο.

Το είδος αυτό ανθρώπων θέτει στην υπηρεσία του τα πάντα και τους πάντες. Και για να πετύχει το στόχο του πληρώνει αδρά.

Ξεκινούν συνήθως την αντεπίθεση με την αποστολή εξωδίκων διαμαρτυριών χωρίς να απαντούν όμως στα όσα λέγονται ή γράφονται εναντίον τους. Και μετά προχωρούν κανονικά μέχρι να καταφέρουν το στόχο της φίμωσης. Γιατί;

Μα για να τρομοκρατήσουν ελεύθερες συνειδήσεις, για να σφραγίσουν στόματα και να καλύψουν αλήθειες.

Κόπηκε η οποιαδήποτε γραμμή άλλης επικοινωνίας; Δεν υπάρχει ενδιάμεση οδός;

«Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού» είπε ο Χριστός.

Μια τεκμηριωμένη και πολιτισμένη απάντηση σε όποια σχόλια ή δημοσιεύματα,τα οποία μπορεί να ενέχουν υπερβολές ή ανακρίβειες είναι επιβεβλημένη και επαινετή.Και αν δεν δημοσιευτεί τότε κάνεις το επόμενο βήμα που είναι η αποστολή εξωδίκου διαμαρτυρίας ή η προσφυγή στη Δικαιοσύνη.

Πως κατηγορείς τον άλλον ότι σε συκοφαντεί όταν προηγουμένως δεν του έχεις αποστείλει μια απάντηση με τις δικές σου θέσεις για να του αμβλύνεις την εντύπωση που έχει δημιουργήσει για σένα αλλά απλά του ζητάς να σταματήσει να αποκαλύπτει τα όσα γίνονται;

Γιατί θέλεις να τον φοβίσεις κατ´ευθεία με την προσφυγή στη Δικαιοσύνη;

Είναι ίσως η πιο εύκολη οδός, η προσφυγή στην Δικαιοσύνη. Αλλά η Δικαιοσύνη μπορεί να λέγεται ότι είναι τυφλή αλλά στο τέλος βλέπει καθαρά!
Η τακτική της «σηπίας της μελανηφόρου» δεν οδηγεί πάντα σε ασφαλή αποτελέσματα. Αντιθέτως.

Αργά ή γρήγορα κάθε ψεύτικος μύθος αποκαλύπτεται και καταρρέει!

« Το μεν αληθές εν, το δε ψεύδος πολυσχιδές» λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός και μας το θύμισε σε ανύποπτο χρόνο ο Μεγάλος Χριστόδουλος ο οποίος δικαιώθηκε από τα γεγονότα και σήμερα δεκαέξι ολόκληρα χρόνια από τον κοίμησή Του δεν κατάφερε ούτε ο διάδοχος του να τον σκεπάσει, ούτε ο Πατριάρχης. Ζει στις συνειδήσεις του λαού μας και μας διδάσκει.Και όλοι λέμε: που είσαι Χριστόδουλε;

Η αλήθεια είναι μία. Και κάποτε θα λάμψει. Αυτό επιτάσσει η νομοτέλεια και η Θεία Δικαιοσύνη. Διότι υπάρχει ο πνευματικός νόμος! «Έστι δίκης οφθαλμός ος τα πάνθ’ ορά» και αλοίμονο σε όποιον παίζει εν ου παικτοίς.