«Ήταν ο καλύτερος Κανονιολόγος της Καθολικής Εκκλησίας και φιλορθόδοξος στο έπακρον. Έχαιρε εκτίμησης στην Αγία Εδρα και είχαν φιλικές σχέσεις με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο από την νεανική τους ηλικία»
Ο χαρακτηρισμός «εμβληματικός», τον οποίο ο επικοινωνιολόγος Σωτήριος Τζούμας, στην ιστοσελίδα του «Εξάψαλμος», χρησιμοποιεί, για να αποχαιρετήσει τον Έλληνα Καθολικό, καθηγητή και Επίσκοπο, είναι απόλυτα σωστός. Ο αποθανών «ήταν ο καλύτερος Κανονιολόγος της Καθολικής Εκκλησίας και φιλορθόδοξος στο έπακρον. Έχαιρε εκτίμησης στην Αγία Εδρα και είχαν φιλικές σχέσεις με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο από την νεανική τους ηλικία» συνεχίζει στο άρθρο του ο Σ.Τζούμας
Ο π. Δημήτριος ήταν, για δεκαετίες, ο Έλληνας καθολικός ιερέας που διδάσκει κανονικό δίκαιο σε ποντιφικά πανεπιστήμια της Ρώμης και στο Καθολικό Ινστιτούτο του Παρισιού. Δάσκαλος για τους περισσότερους καθολικούς και ορθόδοξους ιεράρχες που σπούδασαν στο εξωτερικό και σύμβουλος Παπών και Πατριαρχών, ανατολικών καθολικών αλλά και ορθοδόξων εκκλησιών. Γιατί ήταν νομομαθής αλλά και αντικειμενικός και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, χωρίς να ζητά την προβολή. Επίσης βοήθησε πολλούς, ορθόδοξους (και καθολικούς, όπως ο υπογράφων), να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές σε ποντιφικά ιδρύματα (θεολογία, νομικά, κανονικό δίκαιο). Για το λόγο αυτό έχαιρε εκτίμησης από πολλούς ορθόδοξους ιερείς και Μητροπολίτες αλλά και καθηγητές Θεολογίας
Κυκλοφόρησε δεκάδες βιβλία σε πολλές γλώσσες, ενώ στη γλώσσα μας παραμένουν πάντα επίκαιρες οι μελέτες του «Η νομική θέση της Καθολικής Εκκλησίας εν τη ελληνική επικράτεια» (Διδακτορική Διατριβή, 1978), «Το Μυστήριο του Γάμου στο νέο Κώδικα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» (Έκδοση: Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών. Θεσσαλονίκη 1985) και «Βάπτισμα – Χρίσμα – Θεία Ευχαριστία στο νέο ΚΚΔ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» (Έκδοση: Κυριακίδης, Θεσσαλονίκη 1989) Φυσικά είχε αποφασιστικό ρόλο στην πρόσφατη έκδοση του Κώδικα Κανονικού Δικαίου στην ελληνική γλώσσα.
Παρόλο που του προτάθηκαν καίριες θέσεις σε υπηρεσίες της Αγίας Έδρας (είχε συμμετοχή για δεκαετίες, στο θεολογικό Διάλογο με την Ορθόδοξη Εκκλησία και υπήρξε μέλος στους Οργανισμούς Ανατολικών Εκκλησιών και Προώθησης της Ενότητας των Χριστιανών και στο Δικαστήριο Αποστολικής Επισφραγίσεως) προτίμησε να παραμείνει καθηγητής μέχρι να του ζητηθεί να επιστρέψει στη χώρα μας ως Ποιμένας της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας. Δέχθηκε να υπηρετήσει την κοινότητα στην οποία είχε κάνει τους ιερατικούς του όρκους και, σε λίγα χρόνια, έδωσε λύσεις σε πολλά χρονίζοντα θέματα…
Ας μου επιτραπεί να θυμίσω δύο ιστορικές παρεμβάσεις του, ως καθηγητής αλλά και ως Ιεράρχης
Α. Τα Χριστούγεννα 1991 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β` ευχήθηκε καλές γιορτές στους βόρειους γείτονές μας, με τους οποίους είχαμε διαμάχη για τη χρήση του ονόματος Μακεδονία… Ακολούθησε ένα εφιαλτικό 6μηνο στη χώρα μας, με κατηγορίες κατά της Καθολικής Εκκλησίας.
Την 21-6-1992 η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» κυκλοφόρησε με βασικό τίτλο δήλωση του Ποντίφικα «ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (η Μακεδονία) πατρίδα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, του Μεθόδιου και του Κυρίλλου. Το Βατικανό καταδικάζει απερίφραστα οποιαδήποτε πλαστογράφηση της ιστορίας της». Η δήλωση είχε γίνει προς τη δημοσιογράφο Μαίρη Πίνη, τη συνάντηση της οποίας με τον Πάπα είχε κανονίσει ο π. Δ. Σαλάχας, ο οποίος και τη συνόδεψε σε αυτή, όπως φαίνεται στην πρωτοσέλιδη φωτογραφία. Η παπική δήλωση αποκλιμάκωσε σύντομα το κακό κλίμα που είχαν δημιουργήσει τα ΜΜΕ κατά της Καθολικής Εκκλησίας, στη χώρα μας
Β. Ως Ιεράρχης βρήκε λύση συνέχισης λειτουργίας της ΜΦΗ «Η Βηθανία» το οικονομικό παθητικό της οποίας ήταν δυσβάστακτο, παραχωρώντας τη χρήση του σε ιδιωτικό φορέα και του Νοσοκομείου «Η ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ» που ήταν και είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, αλλά ανήκει, ως ιδιοκτησία, στην Ιερά Μονή της Παμμακαρίστου, γι’ αυτό και Πρόεδρος του ΔΣ του Νοσοκομείου παρέμενε ο Έξαρχος των Ενωτικών.
Αρχικά του ζητήθηκε, από τον τότε Υπουργό Υγείας, να δωρίσει το ακίνητο του Νοσοκομείου στο Ελληνικό Δημόσιο! Απάντησε «Ευχαρίστως, αν μου υποσχεθείτε την συνέχιση λειτουργίας του, ως νοσοκομείου» Του είπαν ότι αυτό δεν ήταν δυνατό, για να σχολιάσει «Αν πω στην Αγία Έδρα ότι θα δώσω δωρεάν εκκλησιαστική περιουσία χωρίς να εξασφαλίσω τη συνέχιση της κοινωφελούς χρήσης της, μάλλον θα με στείλουν σπίτι μου…»
Από τον επόμενο Υπουργό, τον Άδωνι Γεωργιάδη, ενημερώθηκε ότι το Νοσοκομείο θα κλείσει, λόγω «χαμηλής προσέλευσης ασθενών». Απάντησε, ήρεμα, ότι τα στοιχεία ήταν λανθασμένα, το Νοσοκομείο ήταν συνήθως γεμάτο και η περιοχή που εξυπηρετεί είναι χαμηλού εισοδήματος και κρίσιμη για την κοινωνική σταθερότητα αλλά, αν αυτή ήταν η απόφαση, ζήτησε το κτίριο να εκκενωθεί και να επιστρέψει στην Εξαρχία το συντομότερο.
Ο Υπουργός κατάλαβε γρήγορα ότι είχε, απέναντί του, Ιεράρχη αποφασιστικό και γνώστη των νόμων. Επίσης ότι τα στοιχεία που παρουσίασε ο Επίσκοπος ήταν πραγματικά. Την 13-11-2013 υπογράφτηκε η νέα σύμβαση Υπουργείου με Εξαρχία και Μονή για συνέχιση λειτουργίας του Νοσοκομείου, με Πρόεδρο του 5μελούς Δ.Σ. τον εκάστοτε Διευθυντή. Στη σύμβαση αναγνωρίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής και της παραχωρείται μια θέση στο Δ.Σ. (ν. 4288 / 2014, άρθρο 43 )
Η τοπική μας εκκλησία ήταν τυχερή που είχε ως μέλος της τον Ιεράρχη Δημήτριο Σαλάχα. Ο Θεός ας τον αναπαύσει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΗΓΗ: syrostoday.gr
