Η άγνωστη κόντρα του μακαριστού Χριστόδουλου και της Αικατερίνης Σακελλαρόπουλου είναι γνωστή μόνο σε όσους την έζησαν.

Μία ιστορία από τα παλιά, η οποία όμως αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρη.

Αλήθεια, τι θα έλεγαν τότε οι ψηφοφόροι που Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας, εάν μάθαιναν πως μία εκ των στελεχών του ΣτΕ που πρωτοστάτησε στις αντιδράσεις κατά του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, θα προτεινόταν από την Ν.Δ. για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;

Ήταν λοιπόν Σεπτέμβριος 2006. Η Ελλάδα ανέκαμπτε από τον επταετή εφιάλτη του Κώστα Σημίτη, πρωθυπουργός ήταν ο Κώστας Καραμανλής, Αρχιεπίσκοπος ο Μακαριστός Χριστόδουλος.

Ηταν η εποχή που ο λόγος του Χριστόδουλου ακουγόταν παντού και η Εκκλησία περνούσε μία νέα Πεντηκοστή.

 Με πρωτοβουλία του τότε προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Γ. Παναγιωτόπουλου, αποφασίζεται να γίνει Αγιασμός στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και μάλιστα από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Εκεί μάλιστα ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε κάνει μια σύντομη αλλά εξαιρετική ομιλία, αναφερόμενος στην δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, είχε πει: «Το Συμβούλιο της Επικρατείας, στη νεωτέρα ιστορία αμφισβητήθηκε από τη διοίκηση και υπήρξε συχνά πεδίο αφόρητων πιέσεων για την έκδοση αποφάσεων που θα καλύπτουν τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες… Είναι εύλογη, κατά ταύτα, η επιθυμία των πολιτών να υπάρχει βεβαία ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και κυρίως να τηρείται η σταθερότητα και το αλώβητο του Συμβουλίου της Επικρατείας».

Μία εξαιρετική ομιλία, γροθιά στην διαπλοκή μεταξύ πολιτικής και δικαιοσύνης. Και όμως τότε κάποιοι δικαστές αντέδρασαν στην τελετή Αγιασμού. Για την ακρίβεια απείχαν και έστειλαν επιστολή στον πρόεδρο του ΣτΕ με την οποία μάλιστα διαμαρτύρονταν για την απόφασή του να γίνει  Αγιασμός στο Ανώτατο Δικαστήριο και μάλιστα παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Μεταξύ αυτών που είχαν συνυπογράψει την επιστολή, ήταν και η νυν ΠτΔ, κ. Αικατερίνη Σακελλαρόπουλου,η οποία μάλιστα πρωτοστάτησε στην αντίδραση. Α, ανάμεσα στους αντιδρώντες ήταν και ο συνάδελφος και φίλος της με τα περίεργα βίτσια που καταγγέλθηκε  για πράξεις που τον ανάγκασαν να παραιτηθεί εννοείται από τη θέση του.

Ο ισχυρισμός των αντιδρώντων  ήταν ότι ο Αγιασμός δεν είναι «απλή κοινωνική εκδήλωση», αλλά πράξη θρησκευτικής λατρείας, που «θέτει εν αμφιβόλω τη θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου»!! Προφανώς τα μυστικά ραντεβού με κυβερνητικούς και εν ενεργεία προέδρους του ΣτΕ, δεν θέτει εν αμφιβόλω την ουδετερότητα του δικαστηρίου…μόνο η θρησκευτική αναφορά το βλάπτει!

Η απάντηση του τότε προέδρου Γ. Παναγιωτόπουλου, του σοβαρού και επιφανούς αυτού δικαστή  ήταν άμεση: «Μακράν πάσης πραγματικότητας είναι η απόδοση στην εκδήλωση αυτή οποιασδήποτε άλλης ερμηνείας. Η τέλεση αγιασμού επί τη ενάρξει του νέου δικαστικού έτους αποτελεί αποκλειστικώς απλή εκδήλωση κατ’ έθιμο άλλωστε, ετησίως τελούμενη υπό των θεσμών (Βουλή των Ελλήνων, Αρειος Πάγος, Ελεγκτικό Συνέδριο κ.λ.π.) της Ελληνικής Δημοκρατίας».

Και είναι αλήθεια ότι αγιασμός έγινε τότε και στον Άρειο Πάγο, χωρίς την παραμικρή αντίδραση.Με την κακία και την αθεΐα τους έμειναν οι αντιδρώντες. Ανάμεσα τους και η κ. Σακελλαροπούλου η οποία προχθές πήγε στην τελετή για το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Και καλά έκανε.

Απαντώντας στις αντιδράσεις, ο Χριστόδουλος είχε χαρακτηρίσει «γελοία» τα επιχειρήματα των δικαστικών λειτουργών του Συμβουλίου της Επικράτειας.

Διερωτήθηκε δε «πώς να ερμηνεύσει κανείς την αντίδραση ορισμένων ανωτάτων δικαστικών, οι οποίοι αντέδρασαν στο να τελεσθεί αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικράτειας με γελοία επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην κριτική;», προσθέτοντας «ο εκσυγχρονισμός να γίνει, αλλά σε τομείς όπου θα εξυπηρετείται ο λαός μας και όχι καταλύοντας τις αρχές και τις αξίες του πολιτισμού και της θρησκείας μας».