Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος: 46 χρόνια κληρικός

Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα

«Επικαλούμενος το έλεος του εν Τριάδι Θεού και των τιμωμένων 630 Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας Του,δια την 46ην επέτειον από της εισόδου μου εις τον ιερόν κλήρον.

Πρίγκηπος,Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ’ εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου,19 Ιουλίου 2020»

Με το παραπάνω λιτό αλλά περιεκτικό σημείωμα ο Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος έκανε γνωστή την επέτειο των 46 ετών από την χειροτονία του σε διάκονο στις 14 Ιουλίου 1974 από τον Γέροντα Χαλκηδόνος Μελίτωνα , την θρυλική μορφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας και όλης της Ορθοδοξίας.

Ο Δημήτριος δεν είναι τυχαίος Ιεράρχης του Θρόνου. Έχει συμμετάσχει ενεργά σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχόλησαν το Φανάρι επι Πατριαρχίας Βαρθολομαίου και έχει βοηθήσει στην επιτυχή τους έκβαση. Αυτή τη στιγμή αποτελεί μια από τις χρυσές ελπίδες του Φαναρίου και ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον έχει πολύτιμο συνεργάτη σε κάθε δύσκολο εγχείρημα που αναλαμβάνει το Πατριαρχείο. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Δημητρίου είναι η μεγάλη ιστορική γνώση του και οι εμπειρίες που έχει από τα ακούσματά του από τους μεγάλους Ιεράρχες του Θρόνου τους οποίους έζησε και συναναστράφηκε κατά τα έτη που ωρίμαζε κοντά τους για να είναι έτοιμος να παραλάβει τη σκυτάλη για την επόμενη μέρα. Τον Δημήτριο τον γνώρισα νεαρό Διάκονο και μετά Αρχιδιάκονο του Μακαριστού Δημητρίου.

Είχα την ευλογία όμως να περνώ ατέλειωτες ώρες μέσα στο Ιδιαίτερο Πατριαρχικό Γραφείο περιμένοντας τον Παναγιώτατο. Και τότε συνομιλούσαμε ακατάπαυστα. Δύο πράγματα έμαθα κοντά στον Δημήτριο: την νεώτερη εκκλησιαστική ιστορία του Πατριαρχείου απο τον Αθηναγόρα και μετά. Και το σπουδαιότερο: αν κάτι κρατά όρθιο το Φανάρι είναι η αδιάλειπτη προσευχή όλων των ενοίκων του και η πιστή τήρηση των παραδόσεων του. Κάποτε ο ανηψιός του Πατριάρχη φίλος Χρήστος Αναστασιάδης πληροφορηθείς ότι περνώ κάποιο χρόνο μέσα στο ιδιαίτερο γραφείο περιμένοντας τον Πατριάρχη μου είχε πει: εκμεταλλεύσου τον χρόνο αυτό με τον Δημήτριο και μίλησε μαζί του πνευματικά.

Θα δεις ότι έχεις πολλά να ωφεληθείς. Και το επιχείρησα όντως και έμαθα πολλά. Και κυρίως ότι οι Φαναριώτες Ιεράρχες παρά το πέπλο μυστηρίου που τους καλύπτει σε πολλές εκφάνσεις της προσωπικής τους ζωής, εντούτοις είναι βαθιά προσηλωμένοι στην πίστη και έχουν επίγνωση του χρέους τους έναντι της Εκκλησίας και της ιστορίας.

Ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Δημήτριος γεννήθηκε στα Ταταύλα της Πόλης στις 26 Ὀκτωβρίου 1952.

Σπούδασε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης μέχρι που την έκλεισαν οι Τούρκοι. Συνέχισε στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1971-1975) και το Θεολογικό Κολλέγιο Oak Hill του Λονδίνου (1980-1981)

Χειροτονήθηκε διάκονος στις 14 Ιουλίου 1974 από τον Γέροντα Χαλκηδόνος Μελίτωνα υπηρετώντας εξ αρχής και για 30 συναπτά έτη, σε διάφορες επιτελικές θέσεις της Πατριαρχικής Αυλής του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Χειροθετήθηκε ακολούθως Μέγας Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και υπηρέτησε με αγάπη και αφοσίωση τον Πατριάρχη της αγάπης Δημήτριο. Εξελέγη στις 2 Οκτωβρίου 1990, μετά από πρόταση του ίδιου Του Πατριάρχη Δημητρίου, Μητροπολίτης Σεβαστείας και χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου από τον Πατριάρχη Δημήτριο, στις 4 Νοεμβρίου 1990.

Ως Μητροπολίτης Σεβαστείας, διετέλεσε Διευθυντής του Ιδιαίτερου Γραφείου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου (1991-2008), αναλαμβάνοντας θέματα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, συμβάλλοντας στην μεταβατική περίοδο κατόπιν της παραίτησης του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου έως της σύνταξης του νέου Συντάγματος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Κατά την περίοδο της κρίσης μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, σχετικά με τις Μητροπόλεις των λεγόμενων «Νέων Χωρών», συνέταξε συγκριτική μελέτη με τίτλο: «Ἡ Πατριαρχική καί Συνοδική Πρᾶξις τοῦ 1928 παρακωλυομένη τοῖς ὅροις». Συμμετείχε στην Πατριαρχική Εξαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αρμόδια για το Άγιο Όρος, συμβάλλοντας να σχηματιστεί κανονική Μοναστική Αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου . Από το 2000 συμμετέχει περιοδικά στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και σε διάφορες Συνοδικές Επιτροπές. Παράλληλα έχει συμμετάσχει στις Διορθοδόξους Συνόδους, την Πανορθόδοξο Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως (2005) για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και την Διευρυμένη Σύνοδο της Γενεύης (2006) για την Εκκλησία της Κύπρου.

Η Ιερά και Αγία Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις 19 Απριλίου 2018, τον εξέλεξε παμψηφεί Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων. Μάλιστα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εισηγήθηκε ένθερμα την απονομή στον νέο Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων Δημήτριο τής τιμής τού Γέροντος τού Οικουμενικού Θρόνου. Ενθρονίσηκε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στην Πρίγκηπο, στις 28 Απριλίου, παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μεγάλου αριθμού Αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Εκκλησίας της Κρήτης, μοναχών από το Άγιο Όρος , κλήρου και λαού της Επαρχίας του.

Φωτογραφίες από την θεία Λειτουργία της Κυριακής 19 Ιουλίου 2020, ημέρα που εόρτασε την επέτειο των 46 ετών από την χειροτονία του εις διάκονο.