Με λατρευτική λαμπρότητα τιμήθηκε  η Κοίμηση της Αγίας Άννης στην Εκκλησία της Αλβανίας.

Από την Κορυτσά, όπου υπάρχει ο ομώνυμος ναός, έως το Αργυρόκαστρο, όπου στους Γεωργουτσάτες σώζεται παλαιά Εκκλησία.

Την ημέρα της ανάμνησης της Κοίμησης της Αγίας Άννης, 25 Ιουλίου 2023, εορτάστηκε στον ομώνυμο ναό της Κορυτσάς, που ανακαινίστηκε εκ βάθρων από τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο και η 25η επέτειος της ενθρόνισης του Μητροπολίτου  Ιωάννου.

Προσήλθαν άλλοι αρχιερείς, αλλά και κληρικοί, της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, καθώς και πιστοί, κυρίως νέοι, να συμπροσευχηθούν μαζί του και να του προσφέρουν τα άνθη της αγάπης τους.

Προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ιωάννης και συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Φίερι και Απολλωνίας Νικόλαος, Ελμπασάν Αντώνιος, καθώς και ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος,  πλαισιούμενοι απόπλειάδα ιερέων.

Στο τέλος της θείας λειτουργίας ο Μητροπολίτης  Ιωάννης δέχθηκε ευχές, από τους ιερωμένους και το λαό.  από λαϊκούς και κληρικούς.

Την παραμονή της εορτής τελέστηκε μέγας αρχιερατικός εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Ιωάννου.

Η ενθρόνιση του Σεβασμιωτάτου πραγματοποιήθηκε στην Κορυτσά, στις 25 Ιουλίου 1998, στον μητροπολιτικό ναό της «Ζωοδόχου Πηγής», ενώ στις 20 Ιουλίου του 1998 είχε προηγηθεί η χειροτονία του από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, συμμετασχόντων του Μητροπολίτου Βερατίου Ιγνατίου, καθώς και των δύο εκπροσώπων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Μητροπολίτου Πέργης Ευαγγέλλου και του Μητροπολίτου Φιλαδελφείας Μελίτωνα.

Πριν την ανάδειξή του στο επισκοπικό αξίωμα, είχε υπηρετήσει  ως καθηγητής και κοσμήτορας της Θεολογικής Ακαδημίας «Η Ανάστασις του Χριστού» στο Δυρράχιο.

Όπως ολόκληρη η Εκκλησία της Αλβανίας, έτσι και η Μητρόπολη Κορυτσάς, αναζωπυρώθηκε μετά την περιπέτεια του διωγμού. Πρωτοστάτης της αναζωπύρωσης και αναγέννησης ο Μητροπολίτης Ιωάννης υπό την καθοδήγηση και μέσα στη ζεστή αγκαλιά του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που απέδειξε και αποδεικνύει ότι άνδρες με μεγάλη πίστη κατορθώνουν μεγάλα πράγματα.

Βασική γραμμή του Μητροπολίτη Ιωάννη, αυτά τα 25 χρόνια, είναι: Όταν οι άλλοι αρνούνται το Χριστό, εμείς οφείλουμε να τον ομολογήσουμε. Όταν τον εγκαταλείπουν, εμείς να σταθούμε κοντά Του. Όταν τον σταυρώνουν, εμείς να τρέχουμε δίπλα Του.

Όλος ο αγώνας του, με αφετηρία την αγάπη του στο Θεό, απλώνεται στην αγάπη του και προς το συνάνθρωπο. Και μάλιστα τον αδύναμο και πονεμένο.

Μέσα από ποιμαντικές, κατηχητικές, κοινωνικές και άλλες παρεμβάσεις, δίνει πνοή στην ιστορική Μητρόπολή του. Βάζει αγάπη και βρίσκει αγάπη.

Με τη ζεστασιά της αγάπης του της αληθινής, που την εμπνέει ο Χριστός και τη φλογίζει το φωτεινό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου κ.  Αναστασίου,  προσελκύει γύρω του ανθρώπους, ανεξάρτητα από το θρήσκευμά τους, που τους βοηθά, και «γκρεμίζουν», χωρίς και ίδιος πολλές φορές να το καταλαβαίνει πως συμβαίνει αυτό, τα τείχη της πίκρας μέσα τους, την απομόνωση και τη μοναξιά τους.  Πρώτα απ’ όλα, και αυτό είναι το σημαντικότερο, τους βγάζει με τη στοργή του από τη “φυλακή” του εαυτού τους.

Ο κ. Ιωάννης είναι εκφραστής, μιμούμενος τον πνευματικό του πατέρα Μακαριώτατο  Αναστάσιο, ενός κόσμου με αρετή, με αυθεντικότητα, που με τη δάδα της πίστης δυναμώνει, αντιστέκεται στις δυσκολίες, «γεννά» καλοσύνη.

Και τον κουβαλάει αυτόν τον κόσμο στην ψυχή του, τον έχει όχι ξεθωριασμένο, αλλά θεριεμένο στην καρδιά του.

Με πόθο στην καρδιά και προσηλωμένος στο όραμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου πορεύεται πάντα μπροστά, με την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι δίπλα του και του δίνει πνευματικά φτερά.