2020: μια  χρονιά που δύει στο διάβα των αιώνων και όλοι οι άνθρωποι, όπου γης, την ξαποστέλνουμε. Μια χρονιά που οι περισσότεροι «καταριούνται» γι’ αυτά που έζησε η ανθρωπότητα.

Πού ήσουν  Θεέ μου μια ολόκληρη χρονιά; Πού είσαι Θεέ μου και τώρα; Σε χρειαζόμαστε και ας σε αγνοούμε!

Χάθηκαν τόσοι άνθρωποι στον πλανήτη μας! Φυσικά φαινόμενα έγιναν αιτία χάσουν την ζωή τους  άνθρωποι, να χαθούν χιλιάδες ζωντανά και να καταστραφούν φυσικοί δρυμοί, καλλιέργειες, περιοχές απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, τόποι μοναδικοί, απείρου κάλλους!

 Ο Θεός ήταν  πάντα εκεί… εδώ… κοντά μας…Αλλά εμείς τον αγνοήσαμε!

Εμείς Τον διώξαμε! Σαν την εποχή του πύργου της Βαβέλ είπαμε πως θα δημιουργήσουμε τον υπεράνθρωπο και θα υποκαταστήσουμε έτσι τον ίδιο τον Θεό (!) φτιάχνοντας έναν άνθρωπο που δεν θα αρρωσταίνει, που δεν θα πεθαίνει ίσως, αλλά εκτελεί κατά γράμμα τις παραγγελίες και τις εντολές που δέχεται από τη νέα τάξη πραγμάτων.

Εμείς οι ίδιοι «πεθάναμε» τον Θεό μέσα μας!Εμείς οι ίδιοι τον διώξαμε από τη ζωή μας.  Κι όπως την εποχή του Νώε έτσι και τώρα,

 σ´αυτόν τον αιώνα τον απατεώνα, Τον διαγράψαμε από την ζωή μας, δεν Τον θέλουμε να είναι μέσα στα πόδια μας  γιατί είναι εμπόδιο στην δήθεν ελευθερία μας  Αυτός και οι νόμοι Του !!!

Και ιδού το αποτέλεσμα της αποστασίας μας. Μια ματιά στο βιντεάκι…που μας αποκαλύπτει των λόγων μας το αληθές!