Ο νεομάρτυρας Γεώργιος δεν λογάριασε την αγχόνη, δείχνοντας πως πουθενά αλλού ο θάνατος δεν έχει τόση θέση και σημασία, όσο όταν προσφέρεται για τα ιδανικά, που μας εκφράζουν.

Το πιστεύω του σήμαινε πως παραδεχόταν την χριστιανική αλήθεια ως ζωντανή πραγματικότητα. Και ήταν ισοδύναμο  με το ό,τι ζούσε και το οποίο εμπνεόταν από τα ιδανικά της Ορθοδοξίας.

Ένα άγνωστο περιστατικό από τη ζωή του αγίου Γεωργίου δείχνει ότι ήταν ένας απλός και καθημερινός άνθρωπος, που, όμως, μέσα του, είχε αναγγενηθεί και παρέμενε αμετακίνητος και ασάλευτος από τις αρχές του, μη φοβούμενος να βάλει σε κίνδυνο και τη ζωή του ακόμη και να πεθάνει για το Χριστό. 

Ένα περίπου μήνα μετά το γάμο του με την Ελένη (κατ’ άλλους τελέσθηκε τον Αύγουστο του 1836, κατ’ άλλους τον Οκτώβριο του 1836 και κατ’ άλλους τον Ιανουάριο του 1837) έφυγε από τα Γιάννινα και επέστρεψε τον Ιούνιο του 1837.

Κατόπιν, ο άγιος προσκολλήθηκε, ως ιπποκόμος, αυτό ήταν το επάγγελμά του, στο μουσελίμη των Φιλιατών Θεσπρωτίας, απ’ όπου επέστρεψε κατά τα τέλη Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη. 

Ξημερώνοντας, η Ελένη γέννησε αγόρι. «Εχάρη ο ευλογημένος ότι ηξιώθη να γίνη πατήρ» και ζήτησε από τον κύριό του την άδεια να παραμείνει στα Ιωάννινα για μερικές ημέρες, ώστε να παραστεί και στη βάφτιση του γιού του, παρότι γνώριζε ότι οι Τούρκοι κινούνταν απειλητικά εναντίον του.

Η βάφτιση του νεογέννητου έγινε στις 7 Ιανουαρίου 1838, ανήμερα του αγίου Ιωάννου. Ο νεοφώτιστος έλαβε το όνομα Ιωάννης.

Τη Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου 1838, ο μουσελίμης των Φιλιατών ανεχώρησε από τα Ιωάννινα, για να επιστρέψει στην έδρα του. Ο Γεώργιος προτίμησε αυτή τη φορά να μην ακολουθήσει τον κύριό του, αλλά να παραμείνει στα Ιωάννινα, κοντά στην οικογένειά του.

Και ακολούθησε το μάρτυριό του…

Οι πιστοί νιώθουν πωςο νεομάρτυρας Γεώργιος με το βίο του, τους προτρέπει στις ημέρες μας να γίνουν με υψηλά το μέτωπο αγωνιστές των ιδεωδών της Εκκλησίας.

Η επέτειος της εορτής του είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία οι αδιάφοροι να αφυπνιστούμε, οι χλιαροί να ζεσταθούμε, οι αποξενωμένοι και παραπλανημένοι να βρούμε το δρόμο μας, πλησιάζοντας το Χριστό και ανανεώνοντας την υπόσχεσή μας ό,τι θέλουμε να ζήσουμε κοντά Του με κοχλάζουσα πίστη.

Να σημειωθεί πως ο περικαλλής ναός του αγίου Γεωργίου στα Γιάννινα θεμελιώθηκε στις 7 Αυγούστου 1960 από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων κυρὸ Σεραφείμ σε οικόπεδο, που παραχώρησε ο δήμος Ιωαννιτών, με δαπάνη του δωρητή Χρήστου Πάτση. Εγκαινιάστηκε στις 25 Οκτωβρίου 1970 απὸ τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Νικόλαο ΣΤ΄.

Εξάλλου να σημειωθεί ότι στις 26 Οκτωβρίου 1971 έγινε η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του αγίου Γεωργίου, με φροντίδα του τότε αρχιμανδρίτη και μετέπειτα Μητροπολίτη Ιωαννίνων αοίδιμου Θεόκλητου.

Για τους πιστούς των Ιωαννίνων ο νεομάρτυρας Γεώργιος λειτουργεί ως ανυψωτικός μοχλός, ως μαγνήτης του θείου ελέους, της ψυχικής ανάτασης, που προσφέρει τη δικαίωση.

Η γνήσια χριστιανική ζωή του επέφερε κάθαρση της ψυχής του και καρποφορία. Αυτή την καρποφορία, που είναι ένα ζωντανό κήρυγμα και μια διαχρονική αλήθεια, έχει ανάγκη σήμερα η εποχή μας.