Για το θέμα των κοινοτήτων που διαπραγματεύεται η σημερινή μας ανάλυση, είχα γράψει και στο παρελθόν αφού οι κοινότητες είναι το βασικό και δομικό δυναμικό συγκρότησης του εκκλησιαστικού και εν πολλοίς του ομογενειακού μας βίου, γι’ αυτό επέλεξα κι αυτόν τον τίτλο από τη συσσωρευμένη πείρα του σοφού Ελληνισμού μας.

Ο λόγος που επανέρχομαι σήμερα είναι τα οδυνηρά συμβαίνοντα στην ιστορική κοινότητα της Αγίας Τριάδος του Σικάγου, έργο πίστης και εθνικής συνείδησης των πρωτοπόρων Ελλήνων μεταναστών πριν από 121, της οποίας τον ναό το σχολικό κτίριο του Ημερήσιου σχολείου της, «Σωκράτης», και εν γένει το κτιριακό της συγκρότημα θα περιέλθει στην κυριότητα της τράπεζας στις 14 Δεκεμβρίου, λίγες μέρες πριν από τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων.

Κατ’ αρχήν να υπενθυμίσω πως το πρώτο μέλημα των πρωτοπόρων Ελλήνων μεταναστών ήταν η ίδρυση εκκλησιαστικών ενοριών-κοινοτήτων γύρω από τις οποίες στη συνέχεια οργανωνόταν όλη τους η ζωή και δραστηριότητα.

Πολλές κοινότητες ξεκίνησαν είτε ως ελληνικοί σύλλογοι, είτε ως ελληνικά σχολεία και βαθμηδόν εξελίχθηκαν σε εκκλησιαστικές κοινότητες, φροντίζοντας οι λαϊκοί διοργανωτές τους να εξασφαλίζουν ιερείς κατά κύριο λόγο εξ’ Ελλάδος, στους οποίους έδιναν μία συμβολική αμοιβή διότι χρήματα δεν υπήρχαν και τελούσαν τη Θεία Λειτουργία, τις Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και τα μυστήρια.

Αυτό που εξακολουθεί να γίνεται μέχρι σήμερα είναι πως μία ομάδα πιστών και αφοσιωμένων λαϊκών συγκροτούν μία επιτροπή, ξεκινούν ουσιαστικά την κοινότητα, συλλέγοντας συνάμα κι ένα χρηματικό ποσό ως πρωτόπλασμα.

Στη συνέχεια, απευθύνονται στον Μητροπολίτη της περιοχής ή στην Αρχιεπισκοπή και ξεκινά η διαδικασία θέσπισης της νέας κοινότητας.

Οι λαϊκοί αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία, αυτοί εξασφαλίζουν τους οικονομικούς πόρους κι απλώς η Αρχιεπισκοπή ή η Μητρόπολη δίνουν την ευλογία τους και στη συνέχεια στέλνουν ιερέα για τις ιεροπραξίες, τον οποίο βέβαια πληρώνουν οι λαϊκοί, ενώ η Αρχιεπισκοπή αρχίζει και εισπράττει τη μηνιαία χρηματική συνδρομή από την κοινότητα.

Μ’ άλλα λόγια, το σύστημα είναι στημένο κατά τα πρότυπα της συνεταιριστικής αλυσίδας καταστημάτων – franchise- αγγλιστί. Ουδείς εκ της Αρχιεπισκοπής ή της Μητρόπολης φαίνεται να ενδιαφέρεται ή ρωτά αν μπορεί η νεοσύστατη κοινότητα να ανταποκριθεί οικονομικά τη στιγμή που έχει να πληρώσει υποθήκη για το κτίριο του ναού ή το ενοίκιο αν πρόκειται στην αρχή για κάποιον ενοικιαζόμενο χώρο.

Μ’ άλλα λόγια, αντί να έλθει η Αρχιεπισκοπή ή η Μητρόπολη και να κάνουν μία ιερή χειρονομία δίνοντας κάποια οικονομική βοήθεια προς τη νεοσύστατη κοινότητα, απεναντίας αρχίζουν να λαμβάνουν από την πρώτη κι όλας στιγμή.

Ούτε η «Ηγεσία των 100», αλλά ούτε και το Ταμείο «Πίστη: Για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό» έχουν μέχρι στιγμής πρωτοστατήσει ή συμβάλλει στο ελάχιστο οικονομικά για την ίδρυση ή εν πάση περιπτώσει τη διάσωση μιας κοινότητας που έχει πιθανόν βρεθεί σε εμπερίστατη κατάσταση.

Ολα, μα όλα τα φροντίζουν και τα καταβάλουν οι λαϊκοί, οι απλοί και αφοσιωμένοι άνθρωποι της Ομογένειάς μας, προς τους οποίους όχι λίγες φορές μερικοί ιερείς και αρχιερείς συμπεριφέρονται από ανάγωγα μέχρι απάνθρωπα, με προσβολές, φωνασκίες, εκρήξεις, απειλές, νευρώδεις συμπεριφορές και τα συναφή απαράδεκτα.

Προσοχή, δεν είπε κανείς να μη δοθεί η λογία στην Αρχιεπισκοπή, ούτε να μην δοθεί αύξηση στον ιερέα, ο οποίος οφείλει να ζήσει την οικογένειά του αξιοπρεπώς, αλλά εκείνο που λέμε είναι η χλιδή και οι αδικαιολόγητες σπατάλες που γίνονται παντού, αρχίζοντας από την Αρχιεπισκοπή, η οποία τελικά πτώχευσε.

Κι όταν οι κοινότητες φτάνουν στο σημείο πιεζόμενες και καταπιεζόμενες να δώσουν κι άλλα, και λέγουν ότι δεν μπορούμε, δεν έχουμε, τότε εφαρμόζεται η μέθοδος της απειλής του είδους ότι δεν θα εγκριθούν οι εκλογές σας, δεν θα σας δώσουμε πιστοποιητικά γάμων και βαφτίσεων ή το χειρότερο όλων θα σας πάρουμε τον ιερέα.

Αλήθεια σκέφθηκε κανείς τι θα γίνει αν κάποια στιγμή βρεθούν τριάντα κοινότητες σε κάθε Μητρόπολη και πουν: Εντάξει ανακαλέστε τον ιερέα, εμείς παύουμε από σήμερα τη μισθοδοσία του. Θα παραμείνει κλειστός την Κυριακή ο ναός, αλλά θα εξηγήσουμε στο εκκλησίασμα και στα Μέσα Ενημέρωσης Ομογενειακά και Αμερικανικά με λεπτομέρειες τη συμπεριφορά σας και συνάμα διακόπτουμε και τη χρηματική μας συνεισφορά προς την Αρχιεπισκοπή;

Προσοχή, άδειασαν οι ναοί. Χάνουμε τους ανθρώπους μας. Οι νέοι έχουν γυρίσει την πλάτη και φεύγουν, λιμός επερχόμενος και η αρχή γίνεται δυστυχώς από το Σικάγο, από την ιστορική κοινότητα της Αγίας Τριάδος, δείγμα και εδώ ολοκληρωτικής απουσίας ηγεσίας σε Αρχιεπισκοπικό και Μητροπολιτικό επίπεδο.

Βέβαια ο Ναθαναήλ δεν έχει κλείσει χρόνο ακόμα εκεί, τα κληρονόμησε, κι εδώ που τα λέμε προσπαθεί να καθιερώσει μία ανασυγκρότηση, αλλά η προκείμενη περίπτωση του χαλά την εικόνα. Δεν έπρεπε ποτέ να είχαν φθάσει τα πράγματα στο σημερινό τους έσχατο σημείο να βγει ο ναός και το κτιριακό συγκρότημα στο σφυρί.

Οι πρωτοπόροι μας ιδρυτές της θα στριφογυρίζουν μέσα στους τάφους τους.

Οσο για βοήθεια από το Φανάρι, αυτά είναι ψιλά γράμματα, έχει μόνο δικαιώματα αλλά όχι υποχρεώσεις. Και μάλλον Πατριαρχεύων τώρα πλέον για κάποιο λόγο είναι ο Αμερικής Δημήτριος.

Από τη στιγμή που ο «Ε.Κ.» έβγαλε το θέμα εκατοντάδες τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα από ολόκληρη τη χώρα και σωρεία οι φόβοι πως δεν είναι η μόνη κοινότητα που πάει για πλειστηριασμό, θα ακολουθήσουν κι άλλες. Εύχομαι και ελπίζω όχι.