You are currently viewing «100 χρόνια μετά» στην Αγία Μαρίνα Ηλιουπόλεως

«100 χρόνια μετά» στην Αγία Μαρίνα Ηλιουπόλεως

  • Reading time:1 mins read

Ο ιερουργός του κηρύγματος την Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017, στο ναό της Αγίας Μαρίνης Ηλιουπόλεως, εκκινώντας την ομιλία του από την φράση « καθ᾿ υπερβολήν ­εδίωκον την εκκλησίαν του Θεού και επόρθουν αυτήν» της Αποστολικής περικοπής και την λέξη «λεγεών» της Ευαγγελικής περικοπής, η οποία αναφέρεται στο όνομα των δαιμονίων που «εισήλθον εις τους χοίρους, και ώρμησεν η αγέλη κατά του κρημνού εις την λίμνην και απεπνίγη», μίλησε για τους διωγμούς που υπέστησαν, τον περασμένο αιώνα, οι ορθόδοξοι Ρώσοι και γειτονικοί λαοί, έως της ώρας που οι λεγεώνες των εχθρών τους, κατακρημνίστηκαν.

Τον φετινό Οκτώβριο, με το παλιό ημερολόγιο, συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Ρωσική Επανάσταση του 1917. Τότε ιδρύθηκε ἡ Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (Ε.Σ.Σ.Δ.), που χώρισε τον κόσμο στα δύο, μέχρι την οριστική διάλυσή της, το 1991. Σε απόδοση ελάχιστης τιμής για τα 80 εκατομμύρια θύματα και μάρτυρες των σκληρών διωγμών εναντίον της Εκκλησίας, τελέστηκε μνημόσυνο και στις δύο θείες λειτουργίες που τελούνται στο ναό, κάθε Κυριακή.

Με σύγχρονο αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας του Καζάν, προστάτιδος των Ρώσων, να εκτίθεται προς προσκύνηση στο ναό, ημέρα κατά την οποία τιμάται από τους Ρώσους, σε ανάμνηση της απελευθέρωσής των από τους Πολωνούς, στις 22 Οκτωβρίου 1612, ο ομιλητής και πρόεδρος του εκκλησιαστικού Συμβουλίου του ναού Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου μίλησε για τη πεποίθηση των ορθοδόξων Ρώσων, ότι η εξαφάνιση της εικόνας της Παναγίας του Καζάν το 1904 ήταν το προμήνυμα του κακού που θα ακολουθούσε και που τελικά ήρθε, με την 70χρονη δυναστική διοίκηση των χωρών που συγκρότησαν, με την βία, την Σοβιετική ένωση.

Αναφέρθηκε στα γεγονότα της λεγόμενης Οκτωβριανής Επανάστασης από τους ανθρώπους, που εμπνευσμένοι από την φιλοσοφία του Γερμανοεβραίου Καρλ Μαρξ, προσπάθησαν να επιβληθούν στους λαούς της ανατολικής Ευρώπης, και τις συνέπειες της επικράτησής της. Ανέλυσε, την φράση «το όπιο του λαού», και μίλησε για τα γκουλάγκ, το παλάτι των Σοβιετ, πού δεν χτίστηκε ποτέ επάνω στα ερείπιά του ναού του Σωτήρος, τα Σταλινούγεννα, το τείχος του αίσχους, την περεστρόικα, αλλά και τη φράση «προλετάριοι όλου του κόσμου συγχωρέσετε μας», με την οποία ο Ρωσικός Λαός, σε διαδήλωση στην Κόκκινη πλατεία, ζήτησε συγνώμη από τους εργάτες όλου του κόσμου που παρασύρθηκαν από τα φρούδο κομουνιστικό σύνθημα «προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε». Περίγραψε τα γεγονότα του 1989 στις Σοβιετοκρατούμενες χώρες και στην οριστική διάλυση του μορφώματος της Ε.Σ.Σ.Δ το 1991, όπου ανήμερα των Χριστουγέννων υπεστάλη στο Κρεμλίνο της Μόσχας, η σημαία της Σοβιετικής ενώσεως.

Υπογράμμισε ότι το βάρος της αντίστασης το σήκωσε στους ώμους του ο ορθόδοξος λαός, ο οποίος διατήρησε άσβεστη τη φλόγα της πίστεως, ανέδειξε νεομάρτυρες και μετά 70 χρόνια αντιχριστιανικού διωγμού απέδειξε ότι η επιβίωση της ορθοδόξου εκκλησίας, είναι ένα διαρκές θαύμα. Τόνισε ότι «με τη βοήθεια του Θεού, μέσα από τις κατακόμβες του 20ου αιώνα ἡ Εκκλησία διατηρήθηκε και ορθώθηκε ξανά στην Ρωσία». Και κατέληξε λέγοντας «Ἡ μεγάλη ιδεολογική ήττα του υπαρκτού σοσιαλισμού φανερώνεται από το ότι ο ηγέτης του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Γεννάδιος Ζιουγκάνοφ δήλωσε: «ιδεολογικός μας αρχηγός είναι ο Ιησούς Χριστός»

Υποσημείωσε δε επιπλέον ότι «Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι οι Σοβιετικοί, εξόρισαν στα Ουράλια τούς Έλληνες του Εύξεινου Πόντου, προσπαθώντας να τους αφανίσουν από το πρόσωπο της γης».