Ο Ιερεμίας ήταν  μια  ζωή αναλισκόμενος για τους άλλους, για αγάπη μιλούσε και αγάπη ποιούσε. Ήταν γεννημένος για κληρικός και μάλιστα της προσφοράς, της αγάπης και της συγχωρητικότητας.

 Δεν άντεξε η χρυσή του καρδιά το φορτίο της ζωής και την φθορά του χρόνου. Έφυγε κατά τρόπο οσιακό όπως ακριβώς έζησε!

Όταν αισθάνθηκε το τέλος να πλησιάζει ζήτησε από τον πιστό και αφοσιωμένο συνεργάτη του π. Ιάκωβο Κανάκη να του διαβάσει την Παράκληση της Παναγίας μας την οποία ευλαβείτο από παιδί και στην Γ ωδή ακριβώς εξέπνευσε. Όταν κατάλαβε   το τέλος του είπε στον  π. Ιάκωβο να πάρει αμέσως τέσσερις Ιεράρχες με τους οποίους συνεδέετο και είχε πνευματικές σχέσεις να τους αναγγείλει το τέλος του. Πράγμα που έπραξε αμέσως ο π. Ιάκωβος. Και ασφαλώς ενημερώθηκε και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Ακόμη και με αυτό το τέλος μας έδειξε πόσο ευλογημένος και διαφορετικός ήταν.

Τον Σεβ. Γόρτυνος τον γνώρισα ως Αρχιμανδρίτη  κατά τα φοιτητικά μου χρόνια. Ήταν μια εποχή  που εμπιστευόταν το πετραχήλι του εκατοντάδες άνθρωποι και μάλιστα νέα παιδιά, φοιτητές της μεγαλούπολης.Εναπόθεσα τότε  κι εγώ  πολλές φορές σε αυτό το πετραχήλι  αμαρτίες, αγωνίες και προβληματισμούς της ζωής μου.

Ο αείμνηστος Ιερεμίας ήταν γεννημένος εξομολόγος γιατί είχε την ικανότητα να ηρεμεί τον εξομολογούμενο και να τον οδηγεί με τον τρόπο του κοντύτερα στον Θεό. Θυμάμαι ότι με πίεζε να ιερωθώ, βλέποντας την κλήση μου στα της Εκκλησίας και τις γνώσεις που είχα. Άλλωστε ήταν η εποχή που είχα ξεκινήσει να αθρογραφώ. Και όταν του έλεγα ότι δεν κάνω εγώ για κληρικός μου απαντούσε: μήπως έκανα εγώ; Αλλά όταν έγινα κατάλαβα πως ήμουν γεννημένος γιαυτό. Ναι ήταν πνευματικός με όλη τη σημασία της λέξης.

Οι δρόμοι μας χωρίστηκαν όταν  έφυγα στις ΗΠΑ για να συνεχίσω τις «κοσμικές σπουδές μου», όπως μου έλεγε. Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος- τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος – είχε μπει από πολλών ετών στη ζωή μου. Κουβεντιάζαμε για τον Ιερεμία τον οποίο θεωρούσε ενάρετο

Κληρικό. Όταν η χάρη του Κυρίου τον αξίωσε να γίνει  Αρχιεπίσκοπος Αθηνών  πήρε τον Ιερεμία ως Ιεροκήρυκα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το  χάρηκα γιατί κατάλαβα ότι είχε στο μυαλό του την προαγωγή του. Και πράγματι πολύ σύντομα άρχισε να τον συζητά για Μητροπολίτη Σισανίου. Δυστυχώς γεγονότα του παρελθόντος στα οποία είχε πρωταγωνιστήσει  ο Ιερεμίας τότε που ήταν ζηλωτής και σε πολλά θέματα ακραίος βγήκαν στην επιφάνεια. Είχε πρωτοστατήσει στα έκτροπα που έγιναν την ημέρα της χειροτονίας του Μακαριστού  σήμερα Μητροπολίτη Γρεβενών Σέργιου στον Μητροπολιτικό ναό Αθηνών.  Τα χρόνια πέρασαν αλλά ο Σέργιος δεν ξέχασε ποτέ ότι του χάλασαν την ωραιότερη μέρα της ζωής του. Έβαλε  veto στον Χριστόδουλο  για την προαγωγή του Ιερεμία σε Μητρόπολη όμορη των Γρεβενών.Ο Σέργιος του χρέωνε μέρος των αντιδράσεων που συνέβησαν στη χειροτονία του στην Μητρόπολη Αθηνών αν και ο καθοδηγητής των επεισοδίων  ήταν άλλος. Ήταν η ημέρα που ο προεξάρχων της Θείας Λειτουργίας και Χειροτονίας αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ είχε νευριάσει και βγήκε και έβρισε από την Ωραία Πύλη τους αθεόφοβους ταραξίες. Ο Ιερεμίας ανήκε τότε στους ζηλωτές του Αυγουστίνου Καντιώτη  και συμμετείχε  σε επεισόδια και διαδηλώσεις κατά της διοίκησης της Εκκλησίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ως γνωστόν  δεν ήταν εγωιστής, ούτε εμμονικός  άνθρωπος γιαυτό και δεν έκοψε την άνοδο του Ιερεμία παρά τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν προς στιγμή. Γιαυτό για να μην δημιουργήσει πρόβλημα τον έβγαλε  από τη δοκιμασία της εκλογής  για την Μητρόπολη Σισανίου και έθεσε  τον αείμνηστο Παύλο Ιωάννου ως υποψήφιο , ο οποίος έγραψε την δική του ιστορία. Τον Ιερεμία τον έθεσε ως υποψήφιο για την  ιστορική Μητρόπολη Γόρτυνος στην οποία εξελέγη με ευρεία πλειοψηφία και αποδοχή εκ μέρους  της Ιεραρχίας.

Μεγάλος υποστηρικτής του Ιερεμία αλλά και ο ιεράρχης που του άλλαξε την πορεία του προς το καλύτερο, ήταν ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος. Χάρη στον Καλλίνικο ο Ιερεμίας βγήκε στην επιφάνεια και άρχισε να ελπίζει την προαγωγή του. Και ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ο οποίος τον παραδεχόταν και τον σεβόταν ως Ιεροκήρυκα και πνευματικό άνθρωπο με αγάπη πρότεινε στην Ιεραρχία την προαγωγή του.

Με τον αείμνηστο Ιερεμία είχαμε συχνή και ζεστή επικοινωνία.Και αυτό συνεχίστηκε και στα έτη που ήταν Αρχιερεύς. Για την ιστορία να πω πως ήταν ένας από τους λίγους Αρχιερείς οι οποίοι εξελέγησαν επί Χριστοδούλου  και θέλησα να πάω στην ενθρόνιση του. Αύριο ,15 σχεδόν χρόνια μετά θα τον αποχαιρετήσουμε στον ίδιο ναό στον οποίο  ενθρονίστηκε με πάνδημη συμμετοχή στην όμορφη αλλά φτωχή επαρχία που τον έταξε η Εκκλησία .