Στον Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Καλλιθέας (Χαροκόπου) εορτάζεται κατ” έτος πανηγυρικά η μνήμη του Αγ. Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων πλαισιωμένος από τους Ιερείς του Ναού.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από το ανάγνωσμα της εορτής ( Πρξ. στ,8- ζ, 5, 47-60) όπου αναφέρεται η φράση «Στέφανος πλήρης πίστεως και δυνάμεως » ! Τι θαυμάσιος, είπε ο Σεβασμιώτατος, αλλά και τι αυτονόητος συνδυασμός : Πίστη και δύναμη ! Και όμως αυτός ο συνδυασμός είναι δυστυχώς σπάνιος. Γιατί πολλές φορές έχομε δυνατούς χωρίς πίστη και πιστούς χωρίς δύναμη.
1. Δυνατοί χωρίς πίστη.
α. Άνθρωποι που διαθέτουν την δύναμη της εξουσίας. Όταν δεν εμπνέονται από την χριστιανική πίστη, συνήθως καταπιέζουν τους λαούς,προκαλούν συγκρούσεις και πολέμους και σωρεύουν ερείπια. Πολεμούν και την Εκκλησία ανοιχτά ή κεκαλυμμένα.
β. Άνθρωποι που διαθέτουν δύναμη οικονομική. Και αυτοί, χωρίς Χριστό, απομυζούν, εκμεταλλεύονται και κινούν σαν πιόνια τους πάντες στην παγκόσμια σκακιέρα των συμφερόντων. Και ακούμε συχνά για τις περίφημες «αγορές » ! Τι είναι, ποιοι κρύβονται από πίσω ;
γ. Άνθρωποι που διαθέτουν δύναμη λόγου και σοφίας κατ” άνθρωπον ή το τάλαντο της τέχνης. Και αυτοί, όταν εγκλωβίζονται στα του κόσμου τούτου και μόνο, γκρεμίζουν συχνά την πίστη στις καρδιές των ανθρώπων και μάλιστα των νέων και τους αφήνουν χωρίς πυξίδα και γραμμή πλεύσεως.
2. Πιστοί χωρίς δύναμη.
α. Οι πιστοί, αλλά δειλοί. Που, όταν το ρεύμα του κακού κυλάει ακάθεκτο, αυτοί ξεχνούν το » ού γαρ έδωκεν ημίν ο Θεός Πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως » (Β Τιμ.α,13). Και αντί να γίνονται υδατοφράκτες, γίνονται άχυρα,που αφήνονται να τους παρασύρει το ρεύμα. Δεν ακούνε το «νυν αγώνος χρεία και παγκρατίου και πάλης «.
β. Οι πιστοί, αλλά τυπολάτρες. » Έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι » ( Β Τιμ. γ, 5 ). Τηρούν τους τύπους ξεχνώντας την ουσία. Αλλά οι τύποι χωρίς την ουσία, που εκφράζουν είναι ακριβώς ανούσιοι.
Ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος, κατέληξε ο Μητροπολίτης Κορωνείας, μας θυμίζει να ξανασυνδέσουμε εμείς οι πιστοί την πίστη με την δύναμη. Αυτό απαιτεί η εποχή μας. Αν θέλουμε να είμαστε «το άλας της γης «( Ματθ. ε, 13 ) και όχι ένα άχρηστο καρύκευμα. Το «φως του κόσμου » ( Ματθ. ε, 14) και όχι στιλβωμένος επιφάνειες.
