Το απόγευμα της Παρασκευής, 9ης Αυγούστου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στη Μικρή Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Επισκοπής.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Τούς βοηθείας τῆς παρά σοῦ δεομένους μή παρίδῃς, Παρθένε, ὑμνοῦντας καί ὑπερυψοῦντας σέ, Κόρη, εἰς αἰῶνας».
Ψάλαμε καί ἀπόψε τήν Παράκληση πρός τήν Παναγία μας μέ κατάνυξη καί εὐλάβεια, ὅπως κάθε ἀπόγευμα αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου.
Ἀμέτρητες καί ἀναρίθμητες οἱ παρακλήσεις πού ἀπευθύνονται πρός αὐτήν τήν εὐσπλαγχνική Μητέρα, τήν Κυρία τῶν Ἀγγέλων, τή Δέσποινα τοῦ κόσμου, κάθε ἡμέρα, κάθε στιγμή, ὁλόκληρο τόν χρόνο. Μά πιό πολλές αὐτές πού τίς ἀπευθύνουμε τοῦτες τίς ἡμέρες, καθώς πορευόμαστε νοερά πρός τή Γεθσημανῆ, μαζί μέ τούς ἀποστόλους ἐκ τῶν περάτων, γιά νά τή συνοδεύσουμε στό οὐράνιο ταξίδι της.
Ἀμέτρητες καί ἀναρίθμητες οἱ παρακλήσεις μας πρός τή γλυκύτατη Μητέρα μας σέ ὅλα τά μήκη καί τά πλάτη τοῦ κόσμου. Ἀμέτρητες καί ἀναρίθμητες ὅσες καί οἱ χτύποι τῆς καρδιᾶς μας, γιατί ποιός μπορεῖ νά πεῖ ὅτι δέν ἔχει ἀνάγκη τῆς βοηθείας της, δέν χρειάζεται τήν προστασία της, δέν ἀποζητᾶ τήν παρηγορία της, ὅσες φορές καί ἄν τήν ἔχει ζητήσει, ὅσες φορές καί ἄν ἔχει καταφύγει σ’ αὐτήν, ὅσες φορές καί ἄν τήν ἔχει ἐπικαλεσθεῖ;
Γι’ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος ἔβαλε στά χείλη μας ἀπόψε καί αὐτή τήν ἱκεσία πρός τήν Παναγία μας. «Τούς βοηθείας τῆς παρά σοῦ δεομένους μή παρίδῃς, Παρθένε, ὑμνοῦντας καί ὑπερυψοῦντας σέ, Κόρη, εἰς αἰῶνας».
Ἱκετεύσαμε, λοιπόν, τήν Παναγία μας νά μήν ἀδιαφορήσει γιά ὅσους ἔχουν ἀνάγκη καί ζητοῦν τή βοήθειά της, γιά ὅσους τήν ὑμνοῦν καί τήν δοξάζουν στούς αἰῶνες. Ἱκετεύσαμε τήν Παναγία μας νά μήν ἀδιαφορήσει γιά τά αἰτήματά μας, ἐπειδή εἶναι πολλά καί συνεχῆ καί ἐπίμονα, ἀλλά νά ἀνταποκριθεῖ σ’ αὐτά ὡς στοργική Μητέρα καί νά μᾶς χαρίσει τή βοήθειά της.
Καί τήν ἔχουμε ἀνάγκη, ἀδελφοί μου, τή βοήθεια τῆς Παναγίας μας, γιατί ὅλοι μας βρισκόμαστε ἀντιμέτωποι μέ δεκάδες προβλήματα καί ὑποθέσεις, μέ δεκάδες καταστάσεις καί δυσκολίες πού ξεπερνοῦν τίς δυνάμεις μας καί λυγίζουν τά γόνατά μας.
Προβλήματα προσωπικά καί οἰκογενειακά, θλίψεις καί ἀσθένειες στενοχωροῦν τήν ψυχή μας καί συνθλίβουν τή ζωή μας. Γεγονότα θλιβερά καί δυσάρεστα πού συμβαίνουν δίπλα μας καί στόν κόσμο καί ἀποτελοῦν εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς καθημερινότητός μας μᾶς κάνουν νά ἀγωνιοῦμε γιά τό μέλλον, γιά τή ζωή μας, γιά τά παιδιά μας. Καί δέν εἶναι λίγες οἱ φορές πού διαπιστώνουμε πώς οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί τά ἀνθρώπινα μέσα δέν εἶναι ἱκανά νά μᾶς προσφέρουν βοήθεια.
Ὅμως ἐκεῖ πού ἀνθρώπινες δυνατότητες φθάνουν στά ὅριά τους, ἐκεῖ ἀρχίζουν τά ἀνεξάντλητα ὅρια τῶν δυνατοτήτων τῆς Παναγίας μας. Γι’ αὐτό καί ἄς προσφεύγουμε σ’ αὐτήν μέ πίστη, μέ ἐμπιστοσύνη, ὄχι μόνο ὅταν ἀπελπιζόμαστε καί ἀπογοητευόμαστε ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καθημερινά καί συνεχῶς. Ἄς καταφεύγουμε στήν Παναγία μας ὄχι μόνο γιά τά προβλήματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν προσωπικά ἀλλά καί γιά τά προβλήματα πού ὑπάρχουν γύρω μας, γιά τά προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τούς ἀδελφούς μας καί τόν κόσμο, γιατί ἡ Παναγία μας εὐαρεστεῖται ἀπό τό ἐνδιαφέρον μας γιά τούς ἄλλους, πού εἶναι καί ἐκεῖνοι παιδιά της, καί ἱκανοποιεῖ μέ μεγαλύτερη προθυμία καί τά δικά μας αἰτήματα.
Ἄς καταφεύγουμε στήν Παναγία μας καί ἄς ζητοῦμε τή βοήθειά της ὡς εἰλικρινεῖς καί γνήσιοι ὑμνητές της. Διότι τότε ἡ Παναγία ἀνταποκρίνεται ταχύτερα στά αἰτήματά μας, ὅταν ἐμεῖς δέν τήν ὑμνοῦμε μόνο μέ τά λόγια, δέν τήν ὑμνοῦμε μόνο μέ τά χείλη, δέν τήν ὑμνοῦμε μόνο ὅταν βρισκόμαστε σέ μεγάλη ἀνάγκη, ἀλλά ὅταν τήν ὑμνοῦμε μέ ἀγάπη καί ἀπό ἀγάπη κινούμενοι, ὅταν τήν ὑμνοῦμε μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη, ἀλλά κυρίως ὅταν τήν ὑμνοῦμε μέ καθαρή καρδιά, ὅταν τήν ὑμνοῦμε προσπαθώντας ταυτόχρονα νά μιμηθοῦμε τήν ἁγία ζωή της, ἀκολουθώντας τίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της.
Γιατί οἱ πραγματικοί ὑμνητές τῆς Παναγίας, ἐκεῖνοι τῶν ὁποίων τά αἰτήματα ἀκούει καί στά ὁποῖα μέ χαρά ἀνταποκρίνεται, εἶναι ὅσοι εἶναι πιστοί μαθητές τοῦ Υἱοῦ της. Αὐτούς δέν τούς ἀντιπαρέρχεται ποτέ ἀλλά τούς ἔχει πάντοτε κάτω ἀπό τή σκέπη καί τήν προστασία της.
Γι’ αὐτό παρακαλώντας τήν Παναγία μας αὐτές τίς ἡμέρες γιά ὅλα τά ἄλλα, ὅσα μᾶς ἀπασχολοῦν καί ὅσα ἔχουμε ἀνάγκη, ἄς τήν παρακαλέσουμε καί γι’ αὐτό· νά μᾶς ἀξιώνει νά εἴμαστε πάντοτε πιστοί μαθητές τοῦ Κυρίου, νά εἴμαστε γνήσιοι ὑμνητές της, γιά νά εἴμαστε ἄξιοι καί τῆς βοηθείας της καί νά τήν ὑμνοῦμε εἰς πάντας τούς αἰῶνας.
