🔹Α ‘ μέρος
🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Έχει γίνει πια έθος, από αυτήν την εκκλησιαστική έπαλξη, να σας παρουσιάζω τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τους,κάθε χρόνο τον μήνα Σεπτέμβριο.
Δεν παρουσιάζω μόνο τε βιογραφικά στοιχεία των Αγίων Συνοδικών. Αναφέρομαι και σε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καθενός εκ των νέων μελών, στις ιδιαιτερότητες τους, στην διαδρομή τους,στην σχέση τους με τον Πρώτο και τα υπόλοιπα μέλη της ΔΙΣ, στο «ειδικό βάρος» τους και πόσο μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις κατά την διάρκεια της θητείας τους. Και το σημαντικότερο: τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς τους δώδεκα Μητροπολίτες οι οποίοι μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο- Πρόεδεο της ΔΙΣ, κρατούν στα στιβαρά χέρια τους το πηδάλιο της Εκκλησίας ως ναύτες βάρδιας.
Η νέα ΔΙΣ αναλαμβάνει τη διοίκηση της Εκκλησίας σε μία εποχή που δεν την εμπιστεύεται πια ο κόσμος στο μέτρο που θα έπρεπε.Και η ΔΙΣ μετά την αδρανοποίηση- για να μην πούμε την υποβάθμιση- της Ιεραρχίας -η οποία συνέρχεται πλέον μόνο για να εκλέξει νέους Μητροπολίτες και όχι για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της Εκκλησίας και του λαού μας- έχει εξελιχθεί στο ανώτατο όργανο διοίκησης αφού η Συνοδικότητα έχει μπει στο γύψο και στο χρονοντούλαπο.Αχρι καιρού.
Εάν εξαιρέσουμε κάποιες Μητροπόλεις της Εκκλησίας μας, των οποίων οι Ποιμενάρχες εργάζονται με πίστη, συνέπεια, μεθοδικότητα, ανιδιοτέλεια και σοβαρότητα, κάποιοι κληρικοί μας με τις οργανωμένες και στελεχωμένες σωστά ενορίες, κάποιες ιερές Μονές αλλά και οι χριστιανικές αδελφότητες (όσο κι αν ενοχλούνται κάποιοι), όλα τα άλλα είναι στον αυτόματο πιλότο.
Ο Μεγάλος Χριστόδουλος, ο Χριστόδουλος μας, έλεγε ΚΑΝΕΙΣ δεν περισσεύει στην Εκκλησία.
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν, αυτές τις επάλξεις , δυστυχώς στην υπόλοιπη Ελλάδα τα μηνύματα είναι αποκαρδιωτικά.
Ο κόσμος έχει απομακρυνθεί από την Εκκλησία. Είτε εκκλησιάζεται από συνήθεια, είτε δεν εκκλησιάζεται καθόλου.
Φταίνε σίγουρα και οι αψυχολόγητες .. ατάκες που ακούγαμε επί εποχής κορονοϊού να τις εκστομίζουν μάλιστα και οι ίδιοι οι Ιεράρχες μας : «το σπίτι μας είναι κατ’ οίκον Εκκλησία» ή το άλλο «μένουμε σπίτι μας τώρα». Και έκτοτε, θαρρείς και δεν ξαναβγήκαμε να ξαναπάμε στην Εκκλησία.
Το λυτρωτικό μυστήριο της ι. Εξομολογήσεως έχει αδρανήσει.Ελάχιστοι εμπιστεύονται πια το ιερό πετραχήλι για να αποθέσουν τα προβλήματα και στις έγνοιες τους.
Οι νέοι μας σήμερα ούτε εκκλησιάζονται, ούτε εξομολογούνται. Και ο ποιμένες, οιουδήποτε βαθμού, δεν ανησυχούν! Δεν δραστηριοποιούνται να επαναφέρουν πίσω τα νειάτα, τα οποία αποτελούν το μέλλον της πατρίδας μας αλλά και της Εκκλησίας μας.
Αυτό το «ελάτε όπως είστε» του Χριστοδούλου, δεν αξιοποιήθηκε ούτε και κεφαλαιοποιήθηκε ποτέ. Έμεινε σαν το μετέωρο βήμα…
Η νέα ΔΙΣ καλείται να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία Χριστό! Και δεν είναι σχήμα λόγου αυτό. Η νέα ΔΙΣ οφείλει να δραστηριοποιηθεί και να μας δείξει ότι είναι ένας ζων οργανισμός ο οποίος δεν αναφέρεται μόνο στο παρελθόν και σε όλα εκείνα που αποτελούν τη βάση της Εκκλησίας μας αλλά νοιάζεται σοβαρά και για το μέλλον του θεσμού που εκπροσωπεί και ομιλεί σε χρόνο μέλλοντα.
Ο λαός μας χρειάζεται επανευαγγελισμό. Από κληρικούς όμως που πιστεύουν (!), που πιστεύουν στον Θεό και στην αποστολή τους και όχι στην καριέρα τους.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει ότι αρκεί ένας άνθρωπος «ζήλω πεπυρωμένος ολόκληρον διορθώσασθαι δήμον».
Δεν υπάρχει ούτε ένας; Και αν υπάρχει χάνεται μέσα στην αδράνεια των πολλών.
Η νέα ΔΙΣ οφείλει να αφουγκρασθεί τις ανάγκες του λαού του Θεού. Όσο εμείς αφήνουμε κενά, τόσο θα εισέρχονται στην Πατρίδα μας «προβατόσχημοι λύκοι», αιρετικοί.
Ήμουν στην Θεσσαλονίκη κατά την διάρκεια της Διεθνούς Εκθέσεως και σε κάθε πλατεία υπήρχαν νεαροί και νεαρές καλοντυμένοι και ευγενικοί, με τραπεζάκι μέσα στους δρόμους, όπου μοίραζαν βιβλία και περιοδικά Προτεσταντών και Χιλιαστών. Αυτά τα παιδιά είναι δικά μας παιδιά, που τα προσηλύτισαν οι αιρετικοί και τα έκαναν όργανα τους!
Εμείς; Εμείς ξέρουμε μόνο να κατηγορούμε τις αδελφότητες ως «παρεκκλησιαστικές οργανώσεις», οι οποίες όμως είναι ίσως οι μόνες που στέκονται έξω από τους Ι. Ναούς και μοιράζουν ορθόδοξα εκκλησιαστικά φυλλάδια και περιοδικά.Αν και αυτές εσχάτως έχουν μειώσει το έργο τους και την δυναμική που είχαν κάποτε. Όσο αφήνουμε κενά, Άγιοι Πατέρες, έρχονται και τα αναπληρώνουν οι αιρετικοί. Που είναι ένας σύγχρονος Αυγουστίνος να υψώσει το κέρας και την φωνή και να τους πάρει και να τους σηκώσει ο διάβολος όλους αυτούς! Αλλά που να βρεθεί; Όλοι έχουν μπει στο καβούκι τους και αρκούνται στο να περνούν καλά χωρίς να προκαλούν!
Η νέα ΔΙΣ θα κληθεί να αντιμετωπίσει προκλήσεις πρωτόγνωρες αλλά και πειρασμούς εξωφρενικούς. Ήδη περάσαμε ένα «crach test» με την προκλητική ενέργεια του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, ο οποίος ήλθε και ενήργησε ως «Δούρειος Ίππος» της νέας τάξης πραγμάτων, μαγαρίζοντας τον τόπο μας, την ορθόδοξη Ελλάδα με κάτι ξενόφερτο και προφανώς άγουρο να συμβεί και να εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας.
Και κανείς στο Φανάρι όχι μόνο δεν του πήρε το κεφάλι, αλλά ούτε καν του έκανε κάποια σύσταση! Και οι λίγες φωνές που ξεχώρισαν στην Πατριαρχική Σύνοδο σίγησαν κάτω από την ενός ανδρός αρχή, του Πατριάρχη,ο οποίος δεν ήθελε,δυστυχώς , να δώσει συνέχεια στο θέμα.
Ο Αρχιεπίσκοπος και η νέα ΔΙΣ, όπως πολλές φορές το έχω πει με κίνδυνο να χαρακτηριστώ εμμονικός, οφείλει να ενσκύψει στο πρόβλημα των υπέργηρων και ασθενούντων Αρχιερέων, να το δει προσεκτικά και να τους απαλλάξει από τα καθήκοντά τους. Είναι κρίμα να ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι και να ρεζιλεύονται εις τας δυσμάς του βίου τους.
Η Ιεραρχία οφείλει να εκλέξει νέους Αρχιερείς, σεμνούς, αγίους, διδακτικούς, όπως λέγει ο Απ. Παύλος, ώστε να ποιμάνουν κατά Θεόν το χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Η νέα ΔΙΣ, είναι αδήριτη ανάγκη, να φέρει την Εκκλησία κοντά στον λαό και τον λαό κοντά στην Εκκλησία. Ο Χριστόδουλος κάποτε είχε πει ότι η Ευρώπη μας χρειάζεται για να της δώσουμε πάλι το Φως. Κι εμείς δυστυχώς, σκοτίσαμε και τον λαό μας. Βγάλτε τους φλογερούς ιεροκήρυκες –υπάρχουν- να οργώσουν την Ελλάδα, όπως ο Άγ. Κοσμάς ο Αιτωλός, όπως οι Κολλυβάδες, και να δώσουν στον λαό μας Χριστό, ελπίδα, αισιοδοξία! Σώστε τον παραπαίοντα λαό μας, την σκοτισμένη νεολαία μας, δώστε τους Χριστό για να σταματήσουν να ψάχνουν υποκατάστατα. Μη τα θεωρείτε όλα δεδομένα! Έχουν αλλάξει οι εποχές. Κατεβείτε από τους θρόνους και ακούστε τον πόνο του λαού μας.Ακούστε τους καημούς και τα βάσανα που τον δέρνουν!
Αφήστε τα ανθοχρυσοστόλιστα και λαμπροφορούμενα αρχιερατικά συλλείτουργα, βγείτε από τα μητροπολιτικά σας μέγαρα και συμπονέσατε με τον λαό μας.
Μην επαναπαύεστε, Άγιοι Αρχιερείς, στα 9ακις θυμιατίσματα και στις υποκλίσεις των ιερέων σας. Πλησιάστε τον λαό μας, σας έχει ανάγκη. Τότε θα έρθουν πάλι μέρες Κυρίου. Τότε η Πατρίδα μας θα σωθεί!
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2022 , αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους, ανέλαβε η νέα ΔΙΣ της 166ης Συνοδικής Περιόδου, την οποία θα αποτελούν:
- Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμος, Πρόεδρος.
Και μέλη οι Μητροπολίτες:
- Ζιχνῶν καί Νευροκοπίου Ἱερόθεος (χειροτονήθηκε στις 17-5-2003)
- Ἐλευθερουπόλεως Χρυσόστομος (χειροτονήθηκε στις 28-4-2004)
- Σερβιῶν καί Κοζάνης Παῦλος (χειροτονήθηκε στις 29-4-2004)
- Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος (χειροτονήθηκε στις 9-10-2004)
- Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας(χειροτονήθηκε στις 10-10-2004)
- Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μάρκος(χειροτονήθηκε στις 8-10-2011)
- Σταγών και Μετεώρων Θεόκλητος (χειροτονήθηκε στις 7-10-2017)
- Μάνης Χρυσόστομος (χειροτονήθηκε στις 10-2-2018)
- Φθιώτιδος Συμεών (χειροτονήθηκε ως Επίσκοπος Θεσπιών στις 11-2-2018, ενώ εξελέγη Μητροπολίτης Φθιώτιδος στις 11/10/2019)
- Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος (χειροτονήθηκε στις 7-10-2018)
- Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἱερώνυμος(χειροτονήθηκε στις 13-10-2019)
- Περιστερίου Γρηγόριος (χειροτονήθηκε στις 17-10-2021)
Μπήκαμε στη νέα Συνοδική Περίοδο και όλα δείχνουν ότι θα περάσουμε μια ήρεμη εκκλησιαστική χρονιά χωρίς μεγάλες εντάσεις και ιδιαίτερα γεγονότα. Μόνο κάτι έκτακτο θα μας βγάλει από την ρουτίνα που διέρχεται η Εκκλησία. Αυτό που αιωρείται ως φήμη, η οποία, όμως,μένει να επιβεβαιωθεί είναι το αν θα προχωρήσει η Εκκλησία μέχρι τον Δεκέμβριο στην εξέταση της κατάστασης γερόντων και ανήμπορων Ιεραρχών για να σταματήσουν, επιτέλους, να λυμαίνονται τις Μητροπόλεις τα διάφορα περιβάλλοντα.
Στο στόχαστρο του Αρχιεπισκόπου μετά την οικειοθελή παραίτηση του Ηλείας- ο οποίος θέλει και επιμένει να τον διαδεχθεί ο Βοηθός Επίσκοπος Αθανάσιος – έχουν μπει μέχρι στιγμής, περί τους 4-5 γέροντες Αρχιερείς και ένας μέσης εκκλησιαστικής ηλικίας Ιεράρχης, ο οποίος είναι πασιφανώς ανήμπορος πλέον να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του. Και είναι κρίμα διότι επιβαρύνει την λαμπρά μέχρι τώρα πνευματική πορεία και προσφορά τους.
Δεν ξέρουμε πως θα κινηθεί η Σύνοδος και αν ενισχύσει τον Αρχιεπίσκοπο στην απόφαση που έχει λάβει ή αν οι Ιεράρχες σκεφτόμενοι τα δικά τους στερνά, λειτουργήσουν ανασταλτικά. Και στο παρελθόν- προ τετραετίας- ήλθαμε σε ανάλογη κατάσταση αλλά συγκεκριμένοι Συνοδικοί Ιεράρχες της εποχής εκείνης,άλλαξαν τις διαθέσεις και τα σχέδια του Αρχιεπισκόπου και το θέμα σταμάτησε εκεί.
Τέσσερα χρόνια μετά, δηλαδή μετά από τέσσερις Συνοδικές περιόδους, οι Μητροπόλεις αυτές εξακολουθούν κινούνται σε ρυθμούς εκμετάλλευσης από τα λεγόμενα περιβάλλοντα!
Ας δούμε τώρα έναν προς έναν τους 12 νέους Συνοδικούς Μητροπολίτες με τα δικά μας μάτια και την δική μας αντίληψη και θα καταλάβουμε πολλά ως προς τις δυνατότητες που έχει η νέα Σύνοδος.
Σήμερα θα εξετάσουμε τους πρώτους έξι(6) κατά τα πρεσβεία χειροτονίας Μητροπολίτες. Είναι και οι έξι(6) εκ των Νέων Χωρών. Αρχής γενομένης από τον Σεβ. Ζιχνών Ιερόθεο θα καταλήξουμε στον Σεβ. Χίου Μάρκο,το έκτο σε σειρά Συνοδικό μέλος. Και σε δυο μέρες θα δούμε και τους υπόλοιπους έξι (6) που είναι εκ των Παλαιών Χωρών. Θα ξεκινήσουμε από τον Σεβ. Σταγών Θεόκλητο , έβδομο στη σειρά των Συνοδικών και θα κλείσουμε με τον Σεβ.Περιστερίου Γρηγόριο, τον δωδέκατο.
- Ο Μητροπολίτης Ζιχνών καί Νευροκοπίου Ιερόθεος
Ο Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου Ιερόθεος (κατά κόσμον Δημήτριος Τσολιάκος) γεννήθηκε στα Μέγαρα το έτος 1945. Είναι 77 ετών εκ των οποίων τα είκοσι, σχεδόν,διαποιμαίνει την μικρή και ακριτική Μητρόπολη, στις εσχατιές της Μακεδονίας μας,δίπλα στα Βουλγαρικά σύνορα.
Ο Ιερόθεος φοίτησε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Το 1969 Χειροτονήθηκε Διάκονος και το 1974 Πρεσβύτερος. Από το έτος 1989, επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ υπηρέτησε στην Ιερά Σύνοδο ως Γραμματέας – Πρακτικογράφος.
Στις 16 Μαΐου 2003, επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου,εξελέγη Μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και την επόμενη ημέρα χειροτονήθηκε Μητροπολίτης στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.
Με ενέργειες του Μητροπολίτη Ιεροθέου τέθηκε η μηχανοργάνωση στα γραφεία και το λογιστήριο της Μητρόπολης που δεν υπήρχε πριν. Επίσης δημιούργησε Γενικό Ταμείο Κοινωνίας και Αγάπης»προς βοήθεια αναξιοπαθούντων ανθρώπων της επαρχίας του, εγκαινίασε 5 ναούς ενώ με προσωπικά του έξοδα ανακαίνισε 7 παρεκκλήσια. Ακόμη δημιούργησε την «Ουζούνειο Στέγη Φιλοξενίας και Αγάπης» μετά από στατική ενίσχυση, αναδιαμόρφωση και ανακαίνιση αξιοποιώντας υπάρχον τριώροφο κτίσμα. Ενέταξε τη Μητρόπολη στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Συνεργασίας «Ελλάδα-Βουλγαρία» και έτσι ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύθηκαν σε ειδική ιστοσελίδα μνημεία της περιοχής. Με προσωπικά του έξοδα εξόπλισε ναούς με μικροφωνικές εγκαταστάσεις και συστήματα κωδωνοκρουσίας. Ταυτόχρονα με πρωτοβουλία του συντηρήθηκαν πλεόν των εκατό εικόνων που πριν βρίσκονταν διασκορπισμένες και αφύλακτες σε διάφορους ναούς.
Ο Ιερόθεος είναι ένας σεμνός Ιεράρχης. Στα είκοσι σχεδόν χρόνια που διαποιμαίνει τον λαό της μικρής αλλά ιστορικής Μητρόπολης δεν ενόχλησε ποτέ και δεν προκάλεσε. Ακόμη και όταν αναμείχθηκε το όνομα του «για υπεξαίρεση μνημείων ιδιαίτερα μεγάλης αξίας» δεν είχε προσωπική ανάμιξη. Άλλοι κινούσαν τα νήματα. Γιαυτό και απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον βρήκε το 1998 ως Α ´ γραμματέα της ΔΙΣ και είναι ο μόνος που δεν μετακινήθηκε από τη θέση του, από το τότε επιτελείο της Συνόδου.Ο τότε Αρχιγραμματέας, επίσκοπος Διαυλείας Δαμασκηνός( νυν Μητροπολίτης Διδυμοτείχου)και ο έτερος γραμματέας, αείμνηστος Αρχιμ.Γρηγόριος Τσάκαλης, εκπαραθυρώθηκαν κακήν κακώς, διότι έτσι ήθελε ο γέροντας Πειραιώς Καλλίνικος ο οποίος επηρέαζε στο αρχικό στάδιο της εκλογής του τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Να πούμε για λόγους καθαρά απονομής του δικαίου, έστω και μετά θάνατον, όταν έφυγε από τη ζωή ο Αρχιμ. Γρηγόριος Τσάκαλης και πληροφορήθηκε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το φιλανθρωπικό έργο του προς φοιτητές και αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας αισθάνθηκε άσχημα για την αντιμετώπιση που επεφύλαξε η Εκκλησία προς αυτόν τον κληρικό της για καθαρά υποκειμενικούς λόγους.
Ο Ιερόθεος έμεινε στη θέση του Α Γραμματέως και η προαγωγή του ήταν πλέον μονόδρομος. Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον συμπαθούσε διότι ενώ υπηρετούσε ως εκείνη τη στιγμή σε αντίθετα στρατόπεδα δεν εξέπεμπε αντίθετα ρεύματα! Δεν του άρεσε να αναμιγνύεται σε λόγια και ίντριγκες.
Εξελέγη Μητροπολίτης από την έκτακτη Ιεραρχία του Μαΐου του 2003 και χειροτονήθηκε στις 17 Μαΐου 2003.
Υπήρξε συνεπής στις θέσεις και τις απόψεις του Ιεράρχης.Ήταν σεμνός και ιεροπρεπής σε όλη του την διαδρομή.
Λόγω ατυχών συγκυριών έμεινε απόμακρος από το Φανάρι.Χωρίς να το διατυμπανίζει ή να προκαλεί. Εφήρμοσε την τακτική της σιωπής ακόμη και σε μείζονα θέματα.
Μια στιγμή σύγχισης την ημέρα της ενθρόνισης του, παρά λίγο να εξελιχθεί από τον καχύποπτο Πατριάρχη και τους μονίμως κακούς συμβούλους του, σε αιτία πολέμου μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Συγκεκριμένα την ώρα της ενθρόνισης μνημόνευσε από την χαρά του και την σύγχυση της στιγμής στα Αρχιερατικά Ειρηνικά της ακολουθίας της ενθρόνισης του ονόματος του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και για το λόγο αυτό οι Πατριαρχικοί εξεμάνησαν.Ήταν τα προοίμια της απαράδεκτης συμπεριφοράς και της τιμωρίας του Χριστοδούλου από το Φανάρι.
Αφορμή ζητούσαν άλλωστε. Σήμερα όλα αυτά έχουν καταστρατηγηθεί και κανείς δεν δίνει σημασία.
Έκτοτε ο Ιερόθεος έκοψε κάθε ιδιαίτερη επικοινωνία με την υψηλή κορυφή. Σέβεται και τιμά τον θεσμό αλλά έως εκεί.
Ούτε ο ένας ξέχασε το συμβάν, ούτε ο άλλος.
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος κινήθηκε το 2014 για να μεταθέσει η Ιεραρχία τον Ιερόθεο στη γενέτειρα του τα Μέγαρα, ο Πατριάρχης διεμήνυσε ότι «δεν θα το επιτρέψει» – δεδομένου ότι ανήκει στις Νέες Χώρες- και σταμάτησε κάθε προσπάθεια.Ο Χριστόδουλος θα το έκανε και θα τους άφηνε να τρώμε τα λυσσακά τους, που λέει ο λαός! Αλλά δεν είναι όλοι σαν τον Χριστόδουλο!
Άργησε το Πατριαρχείο αλλά τον τιμώρησε θανάσιμα. Αυτό αποτελεί το αγκάθι στην καρδιά του σεμνού Ιεροθέου, που έκτοτε συνεχίζει αθόρυβα το έργο του στην μικρή επαρχία του με το παράπονο ζωγραφισμένο στο σεμνό του πρόσωπο. Η Μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου είναι μια μικρή Μητρόπολη. Δεν βγαίνει οικονομικά! Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος Βαλληνδράς,ο από Ζιχνών το έλεγε αυτό γιατί έκανε Μητροπολίτης Ζιχνών για 9 ολόκληρα χρόνια. Και στον Μακαριστό Σεραφείμ αλλά και στον Μακαριστό Χριστόδουλο ιδιαίτερα έκανε λόγο για ανασχεδιασμό των συνόρων των Μητροπόλεων. Ο Χριστόδουλος τόλμησε πολλές φορές να πει ότι η Εκκλησία χρειάζεται να κάνει τον δικό της Καποδίστρια, αλλά η τότε αντιπολίτευση ασκούσε πιέσεις να τα αφήσει ως έχουν! Και τώρα; Η Εκκλησία έρχεται αντιμέτωπη με τα προβλήματα της. Ούτε την Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας δεν μπορεί να διχοτομήσει!
Ο Σεβ. Ζιχνών Ιερόθεος μετά από 19 έτη Αρχιερωσύνης συμμετέχει για πολλοστή φορά ως Συνοδικό Μέλος, στην 166η Συνοδική Περίοδο αυτή τη φορά και μάλιστα από τη θέση του Αντιπροέδρου της ΔΙΣ.Είναι ο πρώτος στα πρεσβεία Αρχιερωσύνης. Δεν θα δημιουργήσει προβλήματα στον Αρχιεπίσκοπο, ούτε θα αντιταχθεί ποτέ στις όποιες επιλογές του εφαρμόζοντας την Συνοδική επιταγή: η γνώμη των πλειόνων κρατείτω! Στην σεμνή αντιφώνησή του άλλωστε στην εναρκτήρια συνεδρίαση της ΔΙΣ φάνηκε το ήθος του.
- Ο Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος
Ο Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος (κατά κόσμον Ιωάννης Αβαγιανός, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1947 στο Μεσαγρό Λέσβου. Και είναι ο δεύτερος κατά σειρά στα πρεσβεία της παρούσης Συνοδικής περιόδου.
Σπούδασε στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1973 και Πρεσβύτερος το 1977.Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στις Ιερές Μητροπόλεις Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας και Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου καθώς και στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Αποσπάσθηκε στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή ως Εφημέριος, Πνευματικός, Διευθυντής του Οικοτροφείου και Καθηγητής και εργάσθηκε με ζήλο. Στο πρόσωπο του οι σπουδαστές βρήκαν τον πατέρα και στυλοβάτη τους. Ασχολήθηκε επισταμένως με τη συγγραφή, δημοσιεύοντας πλήθος μελετών και δύο συλλογές γραπτών κηρυγμάτων.
Την 26η Απριλίου 2004 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ελευθερουπόλεως, η χειροτονία του ετελέσθει στις 28 Απριλίου 2004
Ο Χρυσόστομος ανδρώθηκε στο αυστηρό περιβάλλον του θρυλικού Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη.Μετά την παραίτηση του γέροντα Ιεράρχη, κινήθηκαν μερικοί να προτάξουν τον Χρυσόστομο α αντίπαλον δέος του Θεοκλήτου τον οποίο είχε επιλέξει ο Χριστόδουλος να προτείνει στην Ιεραρχία ως νέο Φλωρίνης. Αφού έφαγαν τα μούτρα τους τον απέσυραν. Στη συνέχεια «τύχη αγαθή» οδήγησε τα βήματα του Χρυσοστόμου στο περιβάλλον του Μακαριστού Χριστοδούλου επειδή ήταν ο… «νονός της Αθηνάς», συζύγου του Σωτήρη Μπαλατσούκα,ο οποίος την εποχή εκείνη υπηρετούσε ως υπεύθυνος του ιδιαίτερου γραφείου Επιστολικής Επικοινωνίας του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και λειτουργούσε ενισχυτικά της προαγωγής του Χρυσοστόμου.
Όταν παρουσιάστηκε η προοπτική της προαγωγής του αρχικά ο Χριστόδουλος είχε προγραμματίσει να τον προτείνει για την Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης. Αλλά όταν ετέθη από τον γέροντα ΚαλαβρύτωνΑμβρόσιο η πρόβληση του Παύλου για προαγωγή στο Αρχιερατικό αξίωμα έγινε η τράμπα: ο Παυλος στην Κοζάνη και ο Χρυσόστομος στην Ελευθερούπολη . Ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος ξεκίνησε την ποιμαντορία του σε ευοίωνες συνθήκες. Η μικρή Μητρόπολη της Μακεδονίας μας είχε μεγάλη προίκα από τον εργατικό και δημιουργικό ποιμενάρχη της Αμβρόσιο.
Ο διάδοχος του Αμβροσίου,ο Ευδόκιμος παρά τα περί αντιθέτου διαδιδόμενα την εποχή εκείνη, έκανε μια συντηρητική διαχείριση και άφησε την Μητρόπολη σε οικονομική ισομέρεια χωρίς χρέη τουλάχιστον.
Ο Χρυσόστομος είναι ένας ήσυχος Ιεράρχης και καθόλου προκλητικός. Πλαισιώθηκε από ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του και ξεκίνησε την ποιμαντορία του με πολλά όνειρα και όρεξη για δουλειά.Στη διαδρομή βάρυνε. Τον πρόλαβαν τα χρόνια του. Έχουν υπάρξει κατά καιρούς διάφορα αρνητικά σχόλια για κακές επιλογές συνεργατών και επίδειξη ανοχής σε ανάξιους κληρικούς που δεν θα έπρεπε να φέρουν το τιμημένο και άγιο ράσο. Αλλά όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Η υγεία του θεωρείται επισφαλής και οι κοντινοί του άνθρωποι τον φροντίζουν επιμελώς ώστε να μην υπάρξουν αρνητικά απρόοπτα.Ο δεξιός βραχίονας και Πρωτοσύγκελλός του Αρχιμ. Χρυσόστομος Μπένος μπορεί να συγκεντρώνει τα πυρά διαφόρων για τον απολυταρχικό τρόπο με τον οποίο διοικεί αλλά είναι αλήθεια ότι χωρίς την παρουσία του θα είχαν πολλά καταρρεύσει στην Μητρόπολη.Είναι ο κυματοθραύστης για πολλά θέματα. Και κυρίως για να βάζει στην τάξη κάποιους επίορκους κληρικούς που κλέβουν ασύστολα τους ναούς στους οποίους υπηρετούν. Ο Αρχιμ. Χρυσόστομος υπήρξε μαθητής του Σεβ. Ελευθερουπόλεως από τα έτη φοίτησης στη Ριζάρειο. Έκτοτε αποτελεί τον πιστό και αφοσιωμένο συνεργάτη του Μητροπολίτη τον οποίο ακολουθεί παντού.
Μέσα στα διάφορα που προσάπτονται στον Χρυσόστομο είναι ο αψυχολόγητος και λαϊκίστικος τρόπος με τον οποίο παραχωρήθηκε η παραθαλάσσια έκταση της Μητρόπολης, έμπροσθεν της εξοχικής κατοικίας του Μητροπολίτη( το ανοικοδόμησε εκ θεμελίων ο αείμνηστος και δυναμικός Αμβρόσιος)προς χρήση από τον καθένα για θαλάσσια λουτρά! Και αυτό θα αποτελεί εσαεί τον κόλαφο της ποιμαντορίας του. Δεν του το ζήτησαν με κραυγές και διαδηλώσεις και τα συναφή για να αναγκαστεί να το δώσει αλλά το παραχώρησε οικειοθελώς. Λες και ήταν δικό του. Και αυτό αποτελεί ένα από τα λάθη των Αρχιερέων μας: να ταυτίζουν την θέση που κατέχουν προσωρινά και με τη χάρη και την ανοχή του Θεού, με όρους ιδιοκτησιακής συνειδήσεως ή…ασυνειδησίας!
Ο Χρυσόστομος έχει μια αδιάφορη αλλά ισορροπημένη σχέση με τον Αρχιεπίσκοπο. Ωστόσο τον σέβεται και τον υπολογίζει. Και γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Ιερώνυμος δεν είναι Χριστόδουλος που ξεχνούσε γρήγορα. Η θητεία του ως Συνοδικού μέλους θα κυλήσει ομαλά και χωρίς απρόσμενα γεγονότα και εκπλήξεις.
Είναι ένας από τους λίγους Ιεράρχες των Νέων Χωρών που δεν έχει προσκαλέσει τον Πατριάρχη για Ποιμαντική επίσκεψη. Μάλιστα κατά το τελευταίο ταξίδι του Πατριάρχη σε Καβάλα και Θάσο τον περασμένο Σεπτέμβριο πολλοί υπέθεσαν ότι θα του απευθυνθεί πρόσκληση και από Ελευθερούπολη. Αλλά δεν έγινε ούτε αυτή τη φορά. Ίσως τώρα που είναι Συνοδικό μέλος να υπάρξουν εξελίξεις και σε αυτό το θέμα και τη νέα χρονιά να δούμε νέα συλλείτουργα Προκαθημένων στο νόμο Καβάλας. Αυτή τη φορά στην ιστορική Ελευθερούπολη.
- Ο Μητροπολίτης Σερβίων καί Κοζάνης Παύλος
Ο Μητροπολίτης Παύλος, γεννήθηκε στην Ροδιά Αιγιαλείας το 1942.Σπούδασε Νομική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεντέλης.
Διάκονος χειροτονήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1971 από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο τον Α’. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 13 Μαΐου 1973 από τον Επίσκοπο Βρεσθένης Δημήτριο, νυν π. Αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Στις 19 Φεβρουαρίου 1978 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον ίδιο Επίσκοπο. Μετά την εις Πρεσβύτερο χειροτονία του, υπηρέτησε ως Προϊστάμενος του Ναού Εισοδίων Θεοτόκου Νέας Φιλοθέης.
Στις 3 Οκτωβρίου 1979 τοποθετήθηκε Ιεροκήρυκας και Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.Πολύ σύντομα έγινε ο δεξιός βραχίων και πιστός συνεργάτης του τότε Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβροσίου. Από τις 27 Μαρτίου 1990 μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου 1991, υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και από το 1991 μετετέθη στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αμερικής και ανέλαβε ιερατικώς Προϊστάμενος της Αγίου Δημητρίου Αστόριας Νέας Υόρκης.Στις 30 Απριλίου 2001 και αφού εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος ο Χριστόδουλος, επέστρεψε από την Αμερική και υπηρέτησε στα Γραφεία της Ιεράς Συνόδου και ως Ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.Στις 26 Απριλίου 2004, εξελέγη ύστερα από εισήγηση του γέροντος Καλαβρύτων Αμβροσίου προς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης και ενθρονίστηκε στην Κοζάνη στις 20 Ιουνίου του ίδιου έτους.
Ο Παύλος είναι ένας Sui generis άνθρωπος και συχνά εκρηκτικός αλλά είναι αληθινός και καλόψυχος. Δεν φοβάται να πει τη γνώμη του,ακόμη και αν δυσαρεστήσει τον συνομιλητή του. Με το Οικουμενικό Πατριαρχείο οι σχέσεις του είναι τυπικές. Και όταν το Φανάρι θέλησε εξαιτίας των εκλογών του 2004 (επειδή δεν τηρήθηκε , δήθεν το γράμμα της Πράξεως του 1928)να στοχοποιήσει τον Χριστόδουλο και να τον τιμωρήσει,ο Παύλος στάθηκε με ευγνωμοσύνη στο πλευρό του Χριστοδούλου αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες! Έχει πάντως άριστες σχέσεις με πολλούς Ιεράρχες του Θρόνου. Το διάστημα που υπηρέτησε στον Άγιο Δημήτριο Αστορίας του έδωσε την ευκαιρία να γνωριστεί με πολλούς Αρχιερείς του Θρόνου και να αναπτύξει μαζί τους επικοινωνία.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι εντός Σεπτεμβρίου επισκέφθηκε την Κοζάνη ο εμβληματικός Ιεράρχης του θρόνου, Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος και συλλειτούργησαν.
Ο Παύλος μέσα σε λίγα χρόνια παρουσίασε έργο θαυμαστό στην ταλαιπωρημένη Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης στην οποία οι δύο τελευταίοι προκάτοχοι του – Διονύσιος Ψαριανός και Αμβρόσιος Γιακαλής- ο ένας εξαιτίας του γήρατος και ο άλλος εξαιτίας προσωπικών και ψυχογενών προβλημάτων την άφησαν στο έλεος του Θεού, ώστε να φτάσει σε μεγάλο σημείο παρακμής. Ο Παύλος, ευθύς ως εξελέγη Μητροπολίτης ανασκουμπώθηκε και άρχισε το έργο της ανοικοδόμησης. Και τα κατάφερε. Οργάνωσε την Μητρόπολη κατά τρόπο άριστο.
Ο Παύλος δεν είναι ανθρωπος που δεν θα χαριστεί σε κανέναν αν κάτι δεν είναι σύμφωνο με τα πιστεύω και τις απόψεις του. Αλλά και δεν θα κινηθεί και ενάντια σε κανέναν χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Εσχάτως προσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του έναντι του Αρχιεπισκοπικού κατεστημένου με την ανδρώα και ανδρική διαφοροποίηση και στάση του στην εκλογή νέου Μητροπολίτη Καστορίας. Αντέταξε έναντι του εκλεκτού του Αρχιεπισκόπου για την συγκεκριμένη Μητρόπολη την προαγωγή του Πρωτοσυγκέλλου του και στενού συνεργάτη του Αρχιμ. Χριστοφόρου Αγγελοπούλου, ενός ικανού και άξιου κληρικού, κατά κοινή ομολογία. Και μολονότι γνώριζε ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι παντοδύναμος και δεν θα χάσει , το τόλμησε. Είναι βέβαιο ότι η αντιπαράθεση του με τον Ιερώνυμο δεν θα συνεχίσει! Είναι έξυπνος άνθρωπος και ξέρει να ελίσσεται ακόμη και αν ξέρει ότι θα αδικηθεί! Ο Παύλος θέλει ειδικό χειρισμό και όχι εγωισμούς και προσταγές. Λειτουργεί συναινετικά αν καταλάβει ότι ο άλλος τον αντιμετωπίζει με σεβασμό και ισότιμα.Και είναι χρήσιμος στα δύσκολα γιατί τολμά! Δεν κρύβεται! Μια μεγάλη ομάδα Ιεραρχών της Β. Ελλάδος και όχι μόνο τον εκτιμά, τον ακούει και τον ακολουθεί στις θέσεις του,χωρίς να δίνουν την εντύπωση της ομάδας και της παρασυναγωγής εντός της Ιεραρχίας.
Ως Συνοδικό μέλος της παρούσας ΔΙΣ είναι βέβαιο ότι δεν θα μας απασχολήσει αρνητικά αλλά όταν κρίνει ότι γίνονται πράγματα που στερούνται της Συνοδικότητας , δεν θα διστάσει να βγει ανοικτά και να το πει και να υπενθυμίσει προηγούμενες συμπεριφορές. Παρ´οτι άγει το 80ό έτος της ηλικίας του και συγκαταλέγεται στους γέροντες Ιεράρχες είναι ακμαιότατος. Έχει αντοχές, νεανικό σφρίγος και όρεξη για δουλειά. Διακρίνεται για τον φιλομοναχισμό του και την φιλακόλουθη διάθεση του. Και όταν οι τοπικοί άρχοντες αντιταχθούν στο έργο του και στις όποιες επιλογές του τους απαντά με θάρρος και τους αποστομώνει ευγενικά! Ο Παύλος έχει ακόμη πολλά να κάνει στην επαρχία του. Και το βέβαιο είναι ότι όταν μια μέρα αναχωρήσει για την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα τον θυμούνται και θα τον αναπολούν πολλοί!
- Ο Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως και Σαμοθράκης Ἄνθιμος
Ο κατά κόσμον Χρήστος Κουκουρίδης, γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1962, στην Αλεξανδρούπολη, με γονείς θρακικής-προσφυγικής καταγωγή από το Μεγαρήσι Κεσσάνης της Ανατολικής Θράκης.[1]
Το 1981 φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή της Ξάνθης, το 1983 έλαβε το πτυχίο της Ζαριφείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρουπόλεως και στη συνέχεια ενεγράφη στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης απ’ όπου αποφοίτησε πτυχιούχος το 1987.
Στις 6 Οκτωβρίου 1985 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο(μετέπειτα Θεσσαλονίκης) και μετονομάσθηκε Άνθιμος.
Το 1989 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε Εφημέριος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Αλεξανδρουπόλεως. Το 1990 διορίστηκε Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και το 2000, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού. Από το 1993 υπήρξε ο πνευματικός των Κατασκηνώσεων της Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως και από το 2000 μέλος του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Έβρου.
Πραγματοποίησε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές επί σειρά ετών σε τοπικούς περιφερειακούς Σταθμούς. Επισκέφθηκε με διάφορες ευκαιρίες τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας (2008), Αντιοχείας (2009) και Ιεροσολύμων, το Σινά και τις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας (το 1991 εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου σε Σεμινάριο Νεότητας και το 2009), της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αμερικής.
Συμμετείχε στην ακολουθία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στη Ρώμη για την επιστροφή των λειψάνων των Αγίων Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου στην Κωνσταντινούπολη στις 27 Νοεμβρίου 2004. Συνόδευσε επίσης, τον Μάιο 2010, τον Οικουμενικό Πατριάρχη στο ταξίδι του στη Βουλγαρία. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2007 συμμετείχε στην τριμελή Αντιπροσωπεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για την ενθρόνιση του νέου Πατριάρχου Ρουμανίας Δανιήλ στο Βουκουρέστι. Τον Ιούνιο του 2008 μετέβη στο ιεραποστολικό κλιμάκιο στην πόλη Κιπούσι της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό όπου εγκαινίασε το σχολείο με το όνομα “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ”, προσφορά των πιστών της Μητροπόλεως.
Στις 6 Οκτωβρίου 2004 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως. Η χειροτονία σε Μητροπολίτη έγινε στις 9 Οκτωβρίου 2004 από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών. Η Ενθρόνιση στην Αλεξανδρούπολη πραγματοποιήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2004, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστοδούλου.
Αν ο Άνθιμος μπορούσε να τιθασεύσει τον δύσκολο και πολλές φορές υπερφίαλο χαρακτήρα του θα μπορούσε να είναι το αδιαμφισβήτητο φαβορί της επόμενης μέρας για την Εκκλησία μας . Έχει λόγο μοναδικό, κήρυγμα ανεπανάληπτο και γραφή που θα τη ζήλευαν ποιητές και ρήτορες. Αλλά μερικές φορές όπως κάνει το γάλα και γεμίζει την καλδάρα, έτσι το χύνει. Προφανώς δεν βοηθάει το ύψος του στο να έχει άμεση αντίληψη κάποιων πραγμάτων. Το έλεγε και ο Χριστόδουλος αυτό:οι ψηλοί συλλαμβάνουν με καθυστέρηση τα γεγονότα! Και δεν είχε άδικο.
Ο Σεβ. Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος ξεκίνησε την εκκλησιαστική διαδρομή του δίπλα στον πνευματικό του πατέρα και καθοδηγητή του Μητροπολίτη νυν Θεσσαλονίκης Άνθιμο, τον από Αλεξανδρουπόλεως. Όταν μετετέθη στη Θεσσαλονίκη ο γέρων Ανθιμος είχε ζητήσει από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να τον διαδεχθεί ο Πρωτοσύγκελλος του ,δηλαδή ο Ανθιμος junior,αλλά ο Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν πρόθυμος στην αρχή. Σε πρώτη στάδιο ο Χριστόδουλος ήθελε να στείλει στην ακριτική Αλεξανδρούπολη τον νυν Μητροπολίτη Κορίνθου Διονύσιο. Στη συνέχεια όμως, ένα ραντεβού του Αρχιεπισκόπου με τον τότε Αρχιμ. Άνθιμο που το έκλεισε η επιμονή του τότε Αρχιδιακόνου του Ανθίμου( υπηρετεί τώρα ως απλός ιερεύς Αρχιμανδρίτης στην Αλεξανδρούπολη) και του υπογράφοντος, έκαναν την ανατροπή. Ο Ανθιμος έχει την ικανότητα του λόγου όπως προείπαμε και με τις κατάλληλες λέξεις κατάφερε να τουμπάρει τον Χριστόδουλο. Ο ανένδοτος έως τότε Χριστόδουλος έγινε υπέρμαχος του Ανθίμου για Αλεξανδρούπολη. Στην αρχή μας το σερβίρισε δειλά και διστακτικά αλλά στη συνέχεια ενθουσιωδώς. Ε κρίμα είναι έλεγε! Αν δεν γίνει τώρα εκεί που θα γίνει; Βέβαια ο Ανθιμος δεν στάθηκε ευγνώμων στον Χριστόδουλο σε όλα και κυρίως στα δύσκολα. Όταν το Φανάρι είχε βάλει σκοπό του να τον ταπεινώσει και ενδεχομένως να τον εκπαραθυρώσει, ο Ανθιμος δεν έδειξε τον παλμό της ευγνωμοσύνης του προς αυτόν. Προσέγγισε το φανάρι λες και το φοβόταν! Αλλά και στον Χαριστείο τόμο για τον Γέροντα του Θεσσαλονίκης Άνθιμο υπήρξε άδικος με τα κατά πάντα ολίγα που έγραψε για τον Χριστόδουλο.
Ωστόσο ο Ανθιμος ευτύχησε να έχει δίπλα του ως πιστό συνεργάτη και βοηθό για όλα τα θέματα, έναν εξαίρετο κληρικό το π. Ειρηναίο , Πρωτοσύγκελλο της Μητρόπολης. Είναι ο δεξιός του βραχίων και ο ακαταπόνητος εργάτης του Ευαγγελίου, τα πάντα τοις πάσι γενόμενος! Μου διηγείται φίλος μου, πατέρας ενός εφήβου αγοριού που ζει στην Αλεξανδρούπολη ότι το παιδί του σε μια από τις συζητήσεις του του εκμυστηρεύτηκε πως αν του συμβεί κάτι και τηλεφωνεί στον πατέρα του και δεν τον βρίσκει, τον επόμενο που θα πάρει θα είναι ο π. Ειρηναίος! Τόση εμπιστοσύνη αισθάνεται! Όταν το άκουσα συνειδητοποίησα πολλά και σιχτίρισα τους σκατόψυχους για όσα βρώμικα και άθλια πράγματα είπαν εναντίον ενός Κληρικού. Αλλά το άδικο τιμωρείται νομοτελειακά. Και… «μακάριοι» οι πτωχοί τω πνεύματι!
Ο π. Ειρηναίος συχνά συγκρατεί τον Άνθιμο από τις υπερβολές και τις περιττές δηλώσεις υπέρ του ενός και εναντίον του άλλου και διασώζει την κατάσταση αλλά και τον ίδιο τον Άνθιμο από το να εκτίθεται συνεχώς. Και ενώ ο π. Ειρηναίος βρίσκεται στον δρόμο προς την προαγωγή ένας ανεγκέφαλος Ιεράρχης της Εκκλησίας μας φρόντισε να γεμίσει τον εκκλησιαστικό χώρο με τα βοθρολύματα που παράγει ο κακόψυχος χαρακτήρας του για να του κάνει κακό! Και τι δεν ξέρασε! Προφανώς αν ήταν του …σχεδίου- όπως είναι οι περισσότεροι- δεν θα τον πείραζε και δεν θα έλεγε τίποτα. Αλλά εστι δίκης οφθαλμός!
Ο Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος είναι ένας εκ των πλέον δημιουργικών Ιεραρχών. Πρόσφατα εγκαινίασε παρουσία του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη και του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου μια πρότυπη Μονάδα φροντίδας Γερόντων που όμοια της δεν υπάρχει ούτε σε μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα. Οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο είναι άριστες. Και όπως όλα δείχνουν θα σταθεί στο ύψος του ως Συνοδικό μέλος και θα συνδράμει τον Αρχιεπίσκοπο στο έργο του.Στην Σύνοδο θα είναι πλήρως εναρμονισμένος με τον Αρχιεπίσκοπο αλλά όποτε χρειαστεί θα πει αυτά που πρέπει να πει! Είναι γνήσιος Θρακιώτης! Ελεύθερο πνεύμα!
- Ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας (κατά κόσμον Μάρκος) Τύρης, γόνος μικρασιατικής καταγωγής, γεννήθηκε στα Διαβατά Θεσσαλονίκης το 1958.
Πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στον τόπο καταγωγής του και στη συνέχεια φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας. Έλαβε το πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαμίας και ακολούθως το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ομιλεί την Τουρκική γλώσσα.
Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε επιτυχώς στη γνωστή βιομηχανία μπισκότων «Παπαδοπούλου» ως εργάτης και στη συνέχεια ως διοικητικό στέλεχος.
Εκάρη Μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος το έτος 1984 από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Nεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.Διονύσιο. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου. Ακολούθως έλαβε και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου.
Διετέλεσε Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος και Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. Από το 1989 έως και την εις Επίσκοπον εκλογή του υπήρξε υπεύθυνος του Γραφείου Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη και υπήρξε στενός συνεργάτης του τότε Μητροπολίτη Θηβών Ιερωνύμου, νυν Αρχιεπισκόπου, γιαυτό και υπέστη μαζί του όλες τις κατηγορίες και τις ταλαιπωρίες της εποχής εκείνης! Ο Βαρνάβας βγήκε αλώβητος από όπλο αυτό αλλά πιο δυνατός και πιο σοφός! Θωρακίστηκα με δύναμη και τις κατάλληλες γνώσεις ώστε να μη βρεθεί παλλη φορά σε ανάλογη θέση! Δεν είναι τυχαίο που εφέτος μετά από τόσα χρόνια παραιτήθηκε από τη θέση του στην Υπηρεσία Οικονομικών της Εκκλησίας.
Την Τετάρτη 6 Οκτωβρίου του 2004, μνήμη του Αποστόλου Θωμά, εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως εις διαδοχήν του παραιτηθέντος αρχοντικού Γέροντος του Διονυσίου,ο οποίος είχε υποστεί εγκεφαλικό, όντας τοποτηρητής της Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2004, μνήμη των αγίων μαρτύρων Ευλαμπίου και Ευλαμπίας, εχειροτονήθη Μητροπολίτης εις τον Καθεδρικό Ναό Αθηνών.
Την Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2004, Σύναξη πάντων των εν Νεαπόλει αγίων Μαρτύρων, ενεθρονίσθη εις τον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως.
Ο Βαρνάβας είναι ένας πολυτάλαντος Ιεράρχης. Έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με την ίδια ευκολία και με τα σαλόνια και με τα αλώνια! Εκεί που είναι προστάτης των αδυνάμων και των διωκομένων , μπορεί και μετατρέπεται με την ίδια άνεση συνομιλητής υπουργών και αξιωματούχων! Έχει την ικανότητα της οργάνωσης και της διευθέτησης σοβαρών αποστολών. Μολονότι ήταν στενός συνεργάτης του Ιερωνύμου στις προ του 1998 Αρχιεπισκοπικές εκλογές, αυτό δεν τον εμπόδισε να έλθει κοντά με τον Χριστόδουλο και να το πει ευθέως σε όλους! Ο Γέροντας του,Μακαριστός Νεαπόλεως Διονύσιος μαζί με τον αείμνηστο Σερρών Μάξιμο ανήκαν στον στενό περιβάλλον και στον σκληρό πυρήνα υποστηρικτών του Χριστοδούλου για την εκλογή του σε Αρχιεπίσκοπο. Αν δεν ήταν αυτοί οι δύο Ιεράρχες δεν θα είχε ποτέ ο Χριστόδουλος την στήριξη των Ιεραρχών της Β. Ελλάδος σε αυτό τον συντριπτικό βαθμό!
Και έφυγαν και οι δυο με το ίδιο παράπονο: ότι ο Αρχιεπίσκοπος τον οποίο αγωνίστηκαν λυσσαλέα να βγάλουν δεν ανταπέδωσε τα ίσα όταν του το ζήτησαν! Βέβαια οι συνθήκες ήταν διαφορετικές! Αλλά άντε να τους το εξηγήσεις τώρα που έφυγαν με την πίκρα στα χείλη. Ο Βαρνάβας ανδρώθηκε εκκλησιαστικά κοντά στον Διονύσιο και έμαθε καλά την «τέχνη»(όπως απεκάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην Θάσο) το ποιμαίνειν. Κάτι παραπάνω ήξερε! Αν ο Διονύσιος αγωνίστηκε να οργάνωση και να δημιουργήσει την ανύπαρκτη έως τότε Μητρόπολη, ο Βαρνάβας αγωνίστηκε και αγωνίζεται να τη διατηρήσει στα ίδια επίπεδα και να την επαυξήσει. Και χαλεπώτερον το διατηρήσαι του κτήσασθαι! Ο Βαρνάβας είχε άριστες σχέσεις με τον Μακαριστό Μητροπολίτη Δράμας Παύλο. Είχαν γνωριστεί στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας και έκτοτε διατήρησαν την επικοινωνια και φιλία τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν και κοινή γραμμή στα θέματα της Εκκλησίας ούτε ψήφιζαν το ίδιο. Έκαστος είχε την ξεχωριστή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα του. Όταν ασθένησε αιφνιδίως ο Παύλος στη Νάουσα την Κυριακή 30 Απριλίου 2022 τον Βαρνάβα ειδοποίησε και του είπε ότι πηγαίνει στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη μετά την εγκληματική καθυστέρηση του νοσοκομείου στη Βέροια. Τον είχαν τρεις ώρες σε αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία! Και δυστυχώς μετά από αυτή την εξέλιξη δεν μας ενημέρωσε κανείς να σπεύσουμε να φέρουμε τα πάνω κάτω! Και το γεγονός αυτό θα βαραίνει όσο ζω την συνείδηση μου. Ο Πατριάρχης μου είπε στην Θάσο κάτι συγκινητικό που θα το κρατώ για πάντα μέσα μου: όσο έβλεπα τον Άγιο Νεαπόλεως στην Τραπεζούντα θυμόμουν τον αείμνηστο Παύλο και αυτά που είπα στο Τρισάγιο ήταν δικά μου, βγαλμένα από την ψυχή μου. Και να τελειώσω την περιγραφή των ταλάντων του Σεβ. Νεαπόλεως με αυτό που είχε πει ο Χριστόδουλος γιαυτόν όταν είχε έλθει Αμερική να τον δει το διάστημα της δοκιμασίας του και ανέλαβε να μας μαγειρέψει ενώ δεν διαθέταμε και πολλά πράγματα στις προμήθειες μας! Και όμως τα κατάφερε κατά τρόπο εκπληκτικό και φάγαμε 12 άνθρωποι που ήμασταν εκείνη τη μέρα εκεί. Και ο Αρχιεπίσκοπος είπε χαμογελώντας: « ο Αγιος Νεαπόλεως έχει την ικανότητα του Κυρίου μας! Μπορεί να ταΐσει με λίγα υλικά πεντάκις χιλίους άνδρας! Αν ζούσες τα χρόνια του Χριστού Δεσπότη μου θα σε είχε πάρει κοντά του ως άμεσο βοηθό».
-Γιαυτό είμαι κοντά σας τώρα, του απάντησε συγκινημένος ο Βαρνάβας.
Ο Σεβ. Νεαπόλεως είναι ένας δραστήριος και αποτελεσματικός Ιεράρχης. Μπορεί να φέρει εις πέρας τις πιο δύσκολες αποστολές χωρίς να προκαλέσει ή να δημιουργήσει θόρυβο. Ο λαός της επαρχίας του μολονότι ανήκει κοινωνικά σε διαφορετικά στρώματα τον αγαπά, τον σέβεται και τον στηρίζει. Ο Βαρνάβας κινείται μακριά από ομάδες οι οποίες στοχεύουν στον Αρχιεπισκοπικό θώκο την επόμενη ημέρα. Μολονότι θα μπορούσε να έχει φιλοδοξίες πέρα αυτό που είναι και κάνει αλλά αρκείται στο να ποιμαίνει θεοφιλώς την επαρχία του.
Τόσο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος , όσο και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τον εκτιμούν γιατί πάντα παίζει με ανοιχτά χαρτιά.
Πολλοί είναι αυτοί που βλέπουν τον Βαρνάβα να διαδραματίζει ρόλο την επόμενη ημέρα αλλά επειδή ξέρουν ότι δεν είναι φλύαρος, ούτε προπαίτης,θεωρούν ότι θα προκύψει αιφνιδίως.
- Ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν Μάρκος
Τελευταίος για σήμερα αλλά όχι και έσχατος ο Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Μάρκος (κατά κόσμον Μάρκος Βασιλάκης).
Γεννήθηκε στη Χίο το 1965 και φοίτησε στο Γ΄ Δημοτικό Σχολείο Αγ. Μάρκου Βροντάδου Χίου και στο Ανδρεάδειο Γυμνάσιο Βροντάδου. Αν του στερήσεις και το νερό ακόμη μπορεί να ζήσει! Αν του στερήσεις τον τόπο του θα μαραζώσει! Αθεράπευτος χιολάτρης και μάλιστα Βρονταδούσης.Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και αποφοίτησε από το Τμήμα Κλασικής Φιλολογίας το 1988 ως ένας εκ των αρίστων του έτους του. Μετά την αποφοίτησή του παρακολούθησε για τρία χρόνια το Μεταπτυχιακό Βυζαντινό Διεπιστημονικό Σεμινάριο και στη συνέχεια διδακτορικό στην Βυζαντινή Φιλολογία. Την ίδια χρονική περίοδο εργάζεται για πέντε χρόνια ως φιλόλογος καθηγητής στον Πειραιά. Επίσης Μετά την Φιλοσοφική η μεγάλη αγάπη στη Θεολογία βρήκε διέξοδο με τη φοίτηση του στο τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1998.
Το 1994 χειροτονήθηκε διάκονος και το 2000 πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Χίου κυρό Διονύσιο, τον Γέροντά του όπως τον αποκαλεί.Στην Ιερά Σύνοδο εισήλθε με πρόταση των ανθρώπων του Χριστοδούλου ( Σερρών Θεολόγου, Βρεσθένης Θεοκλήτου, του υπογράφοντος κ. ά.). Ο Χριστόδουλος είχε γνωρίσει τον Μάρκο στα ταξίδια του στη Χίο και είχε εκτιμήσει τόσο την θεολογική του κατάρτιση όσο και τα ελληνικά γράμματα που ήξερε.
-«Ξέρει γράμματα», έλεγε!
Εργάσθηκε ως γραμματέας – πρακτικογράφος της Συνόδου, παραμένοντας όμως κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου και φιλόλογος καθηγητής. Το 2010 με πρόταση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ανέλαβε Αρχιγραμματέας της Συνόδου, θέση την οποία διατήρησε έως την επισκοπική του εκλογή. Την ίδια εποχή μετά την προαγωγή του τότε Αρχιγραμματέως Κυρίλλου σε Μητροπολίτη Κηφισίας, ο ισχυρός τότε Μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος είχε απαιτήσει από τον Ιερώνυμο την τοποθέτηση του Πρωτοσυγκέλλου του Αρχιμ. Φιλοθέου Δέδε, στη θέση αυτή. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος το αρνήθηκε πεισματικά. Δημιουργήθηκε μια διχογνωμία σε σημείο παρεκήγησης και ένας προβληματισμός για το αν θα μπει στη θέση αυτή ο νυν Λαρίσης Ιερώνυμος αλλά πάνω στην καραμπόλα το «πνεύμα το Άγιο» έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Μάρκου οποίος ήταν Α Γραμματέας της Συνόδου. Πολλοί δεν το πίστευαν στην αρχή, γιατί το προφίλ του Αρχιμ. Μάρκου Βασιλάκη ήταν ταπεινό και δεν εξέπεμπε σε κληρικό καριέρας που μπήκε στον ιερό κλήρο για να γίνει Αρχιερεύς! Αλλά εξέπληξε τους πάντες τόσο με την εργασιομανή συμπεριφορά του( από φυλακής πρωίας έως νυχτός) αλλά και με την ακριβοδίκαιη συμπεριφορά και την εντιμότητα του. Εξάρθρωσε κύκλωμα εκμετάλλευσης των χρημάτων της Αρχιγραμματείας τα οποία λυμαίνονταν άνθρωποι χωρίς αναστολές! Δεν ξέρω αν του πιστώθηκε ποτέ αυτό αλλά είναι αληθές!
Μετά την Κοίμηση του Χίου Διονυσίου εξελέγη Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών. Ήταν 7 Οκτωβρίου 2011 με ρεκόρ ψήφων. Στην πρώτη ψηφοφορία έλαβε 78 ψήφους επί του συνόλου 79 ψηφισάντων, ενώ στην δεύτερη ψηφοφορία 75 ψήφους επί του συνόλου 79 ψηφισάντων.Τέτοια ποσοστά αποδοχής δεν είχαμε ποτέ άλλοτε! Μόνο ο Μάρκος και ο Φιντέλ Κάστρο. Τυχαίο;
Η χειροτονία του πραγματοποιήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2011 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου Αττικής-ναό στον οποίο εκκλησιάζονταν ως φοιτητής και λειτουργούσε ως κληρικός- προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Β’, συμπαραστατούμενου από πλειάδα Μητροπολιτών.
Στις 10 Νοεμβρίου, παραμονή των Ελευθερίων της Νήσου από τον τουρκικό ζυγό, ο Μητροπολίτης έφθασε στο νησί της Χίου και τέλεσε πριν την ενθρόνιση Τρισάγιο στο Κάστρο της Χίου για τον Εθνομάρτυρα προκάτοχό του Μητροπολίτη Χίου Πλάτωνα. Στην συνέχεια του έγινε υποδοχή στην Κεντρική Πλατεία (Βουνάκι), ακολούθως με πομπή έφθασε στον Ιερό Μητροπολιτκό Ναό Χίου όπου ανάγνωσε τον επιβατήριο λόγο του.
Ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος έχει επικριθεί από ορισμένους για τα σχόλια του για το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα και τη διαχείριση του από τους πολιτικούς. Έχει δηλώσει ότι «οι πολιτικοί μας έχουν κατεβάσει τα παντελόνια και προσκυνούν, έχουν παραδώσει τη χώρα» και ότι «δεν υπάρχουν πρόσφυγες, είναι όλοι λαθρομετανάστες»,θέσεις που χαρακτηρίστηκαν «κήρυγμα μίσους» και παρέπεμπαν σαφώς σε απόψεις που εξέφραζε στο παρελθόν ο ατρόμητος Χριστόδουλος, χωρίς να λογαριάζει τις αντιδράσεις της Αριστεράς.
Για το ζήτημα αυτό η Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζήτησε από την εισαγγελέα κατά του ρατσισμού στην Αθήνα και από την Εισαγγελία Χίου τη διερεύνηση αν διαπράχθηκαν αξιόποινες πράξεις από τον Μητροπολίτη αλλά η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
Ο Μάρκος απάντησε στους επικριτές του ότι πρέπει να απενοχοποιηθεί η λέξη «λαθρομετανάστης». Κύκλοι της Μητρόπολης Χίου ανεφεραν τότε ότι ο Μητροπολίτης αναφέρονταν στο «πρόβλημα αλλοίωσης της πληθυσμιακής σύνθεσης του ανατολικού Αιγαίου» και επικαλέστηκαν στατιστικά του Λιμενικού που αποκαλύπτουν πως μόλις ένας στους τέσσερις από αυτούς που φθάνουν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είναι πραγματικοί πρόσφυγες από τη Συρία, ενώ οι υπόλοιποι είναι οικονομικοί μετανάστες.
Αν και οι ενοριακές αίθουσες είχαν χρησιμοποιηθεί για την περίθαλψη μεταναστών, ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα σταθεί εμπόδιο στη δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας αφού ο προτεινόμενος χώρος εν μέρει ανήκει στην Εκκλησία.
-«Άλλο πράγμα να δείχνουμε την ανθρωπιά μας και άλλο να βγάζουμε με τα ίδια μας τα χέρια, τα μάτια μας», είχε πει!
Το 2016 ο μητροπολίτης Μάρκος τέλεσε τη λειτουργία της Ανάστασης σε φυλάκιο της νησίδας Παναγιά , δίπλα στις Οινούσσες και μια αναπνοή από την Τουρκία, το καθεστώς κυριότητας της οποίας αμφισβητεί η Τουρκία γιαυτό και γίνεται συχνά στόχος παραβιάσεων από τουρκική αεροπορία και ναυτικό.Στην τελετή παρίσταντο ο δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι των Οινουσσών, στρατιωτικές και λιμενικές Αρχές. Τουρκικό σκάφος του Λιμενικού προσπάθησε να παρενοχλήσει τη Θεία Λειτουργία με μεγάφωνα, πλησιάζοντας τη νησίδα, αργότερα όμως αποχώρησε. Τον Μητροπολίτη Χίου ευχαρίστησε για την παρουσία του ο τότε Διοικητής της Χίου, ταξίαρχος Γ. Μπικάκης. Ο Μάρκος τέλεσε και πάλι λειτουργίες στην νησίδα Παναγιά σε μεγάλες εορτές το 2016 και το 2017.Αν και μικρός το δέμας είναι ατρόμητος.
Σε παλαιότερο κήρυγμα έχει καταδικάσει τη γιόγκα επειδή σχετίζεται με τον Ινδουισμό και είναι αντίθετος στη δημιουργία ισλαμικού τεμένους στην Ελλάδα. Κάτι που δεν τολμούν να πουν άλλοι! Ο Μάρκος το τολμά και δεν σκέφτεται τις συνέπειες. Απλά εκεί που θεωρείς ότι έχεις να κάνεις με έναν Ιεράρχη που το λέει η ψυχή του, έναν σύγχρονο Παπαφλέσσα, εκεί χάνεται μέσα στις εμμονές του και στις υπερβολές που έχει από τα νεανικά του χρόνια και συχνά αφήνει τον εαυτό του να παρασύρεται.
Έχει απαγορεύσει να τελείται γάμος και βάπτιση την ίδια μέρα στην ίδια εκκλησία.Αυτό που επικράτησε να λέγεται… γαμοβάφτιση σε όλη την Ελλάδα, στη Χίο είναι απαγορευμένη πράξη. Επιτρέπει το ένα Μυστήριο με το άλλο να έχει τουλάχιστον μια ημέρα απόσταση και εννοείται θα προηγείται ο γάμος.
Στις 25 Απριλίου 2018, εγκαινίασε την Βιβλιοθήκη της Ιεράς Μητρόπολης Χίου με την ονομασία «Άγιος Αγαπητός»( το όνομα του πατέρα του) η οποία αποπερατώθηκε χάρη στις δωρεές ιδιωτών (κυρίως της οικογένειας Προκοπίου) αλλά και στην χρηματική συμβολή του ίδιου του Μητροπολίτου Μάρκου εξ ιδίων του. Έχει συμβάλλει αποφασιστικά στην αγορά σημαντικών και ακριβών μηχανημάτων που έχει ανάγκη το Νοσοκομείο Χίου και δυστυχώς το κράτος δεν φροντίζει να αποστείλει. Και αυτό έχει εκτιμηθεί από τους Χιώτες κάθε κοινωνικής τάξης.
Ο Χριστόδουλος αν ζούσε σήμερα θα τον καμάρωνε για τη στάση του σε πολλά θέματα αφού παραμένει πιστός τοις κείνου ρήμασι. Τον τιμά και τον μνημονεύει σε κάθε λειτουργία και πολλές φορές όταν τον θυμάται κλαίει!
Ο Χριστόδουλος καμάρωνε τον τρόπο που παρενέβαινε στη Σύνοδο και τον ενημέρωνε για θέματα που μπορεί να ήταν απληροφόρητος. Πολλές φορές μάλιστα του έδινε κάποια ιδέα και διεξόδους για διάφορα θέματα,γράφοντας του διακριτικά πάνω στα κίτρινα χαρτάκια poster και του τα έδινε με έγγραφα για να μην το καταλαβαίνουν οι Συνοδικοί. Και αυτό ο Χριστόδουλος πολύ το εκτιμούσε και το έλεγε. Και στον Ιερώνυμο το ίδιο έκανε αλλά εκείνος και μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει τον λόγο που το έκανε.
Ο Μάρκος μολονότι μεγάλωσε σε μια γειτονιά που ζούσε ο π. Αμβρόσιος, ο Γέροντας των Αγίων Πατέρων που όλη η Χίος σεβόταν και εκτιμούσε μετά την Κοίμηση του άφησε τον εαυτό του να παρασυρθεί από μία αδικαιολόγητη εμμονή κατά των σεμνών χριστιανών που ακολουθούν το Παλαιό εορτολόγιο στη Χίο.Ούτε από τον Μακαριστό Διονύσιο είχε τέτοιες αρνητικές επιρροές, ούτε από την μετέπειτα πορεία του και την επικοινωνία του. Με την πάροδο των ετών είναι αλήθεια ότι έχει αρχίσει να αμβλύνει τις γωνίες αλλά θέλει ακόμη πολύ δρόμο μέχρι να φτάσει στα επίπεδα που συμπεριφέρονται άλλοι Αρχιερείς της Εκκλησίας μας που έχουν στις Μητροπόλεις τους χριστιανούς που ακολουθούν το παλαιό, όπως ο Σεβ. Φθιώτιδος και άλλοι Αρχιερείς.
Να θυμόμαστε πάντως ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος λίγο έλειψε για να «κλείσει» το θέμα αυτό. Αν ο Θεός του έδινε μερικά χρόνια θα είχαμε ανακουφισθεί και από αυτό τον βραχνά που ταλαιπωρεί την Εκκλησία μας. Ας ελπίσουμε ότι θα έλθει η μέρα που θα υπάρξει λύση.
Ένα θέμα που αντιμετωπίζει ο Μάρκος είναι η επικοινωνία του με τον ιερό κλήρο της επαρχίας του. Πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα γίνεται σχολαστικός με αποτέλεσμα οι ιερείς να θυμώνουν και αυτό μετά να το λένε προς τα έξω, γεγονός που βλάπτει την δημόσια εικόνα του. Αλλά ο Μάρκος δεν δίνει σημασία σε όλα αυτά. Τα θεωρεί ως ένα μέρος της ποιμαντορίας του. Και τα γράφω όλα αυτά εγώ με πλήρη συνείδηση δεδομένου ότι έχω ασκήσει πολλές φορές κριτική και μάλιστα αυστηρή στον Μάρκο. Με αντιμετώπιζε πάντα με υπομονή γιατί όπως μου έλεγε εμείς μεγαλώσαμε σε παράλληλους δρόμους. Μπορεί να μην είμαστε πλέον κοντινοί φίλοι αλλά του αναγνωρίζω την αρχοντιά της υπομονής και του σεβασμού προς έναν άνθρωπο που ξέρει τι γράφει, όπως μου αναγνωρίζει, έστω και αν το κάνω αρκετές φορές με υπερβολικά επιθετικό τρόπο. Ο Σεβ. Χίου Μάρκος θα συνεργαστεί άψογα με τον Αρχιεπίσκοπο κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο και πολλές φορές θα εκπλήξει με τις θέσεις που θα πάρει!
🔺Ακολουθεί η συνέχεια με τους υπόλοιπους έξι Συνοδικούς Μητροπολίτες έως το Σαββατοκύριακο.
