🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Όταν διά την αλαζονεία των ανθρώπων ο Θεός δημιούργησε την σύγχυση των γλωσσών, τότε χωρίστηκαν οι άνθρωποι και γεννήθηκαν στην γη τα διάφορα έθνη. Αυτό στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης.
Στην εποχή της Καινής Διαθήκης κάποιες άλλες γλώσσες, οι πύρινες του Παναγίου Πνεύματος,χάρισαν στους Αποστόλους φωτισμό πίστη, αγάπη και αυτό το Άγιο Πνεύμα κάλεσε τους πάντες σε ενότητα μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.
Ωστόσο, καλούνται να αντιμετωπίσουν σύγχρονες προκλήσεις, νέους Νέρωνες και Διοκλητιανούς αλλά και προβατόσχημους λύκους, νέους Αρείους που εισάγουν “καινά δαιμόνια” και θέλουν να αλώσουν την Εκκλησία και να “σκορπίσουν τα λογικά πρόβατα” του Χριστού.Και ως έναν βαθμό τα καταφέρνουν ανεμπόδιστοι αφού η πίστη μας χαλάρωσε.
Η νέα ΔΙΣ καλείται να ενώσει πρώτα την φωνή της Ιεραρχίας, και μετά να συνενώσει και ασχοληθεί με τους προβληματισμένους χριστιανούς, οι οποίοι από το φόβο τους προτιμούν να κάθονται στα σπίτια τους παρά να πηγαίνουν στην Εκκλησία για να μην κολλήσουν κορονοϊό!
Τέλος η νέα ΔΙΣ καλείται να αναφέρεται και να “απολογείται”, μόνο στον Αρχιποίμενα Χριστό και να “κλίνει ευλαβικά το γόνυ” μόνο μπροστά στην Αγία Τράπεζα, απ’ όπου θα αντλεί δύναμη και χάρη Θεού, κάτι που θα αντανακλάται και σε μας, τους ταπεινούς και εκτός του ιερού κλήρου αγωνιζόμενους χριστιανούς.
Η ΔΙΣ αποτελείται από Ιεράρχες που έχουν φόβο Θεού. Που δεν παίζουν παιχνίδια, ούτε πολιτεύονται για να στρώσουν πιο εύκολα το κόκκινο χαλί της επόμενης μέρας. Ας μην εφησυχάσουν και ας μην φοβηθούν. Ελπίζουμε και προσδοκούμε ότι αυτά που έρχονται δεν θα μας κάνουν να ντραπούμε και η Εκκλησία μας αυτή τη φορά θα μας κάνει να νοιώσουμε διπλά υπερήφανοι που είμαστε μέλη της.Και μη ξεχνάμε: οι πιστοί στην πατρίδα μας αγαπούν την Εκκλησία.Επανερχόμαστε στην παρουσίαση των μελών της ΔΙΣ της 165ης Συνόδου. Στο πρώτο μέρος είδαμε τους πρώτους έξι Ιεράρχες οι οποίοι ανήκουν στις Νέες Χώρες και σήμερα θα παρουσιάσουμε τους υπόλοιπους έξι οι οποίοι ανήκουν στις Παλαιές Χώρες. Κάποιοι φίλοι μου έστειλαν κάποια μηνύματα σχετικά με τα πρόσωπα που παρουσίασα στο πρώτο μέρος. Μου είπαν ότι ναι μεν δεν παρουσιάζω τα βιογραφικά των Συνοδικών μελών αλλά ο τρόπος που κάνω την παρουσίαση αποκαλύπτει πολύ περισσότερα πράγματα για την προσωπικότητα του καθενός από ένα ψυχρό βιογραφικό! Και αυτός είναι ο στόχος μου. Και ευχαριστώ που με ενθαρρύνουν σε αυτό.Όταν μάλιστα επικαλούμαι και αναφέρω συγκεκριμένα περιστατικά τα οποία γνωρίζω και τα οποία έζησα προσωπικά το κάνω γιατί δείχνουν με τον πιο άμεσο τρόπο το περιεχόμενο και το επίπεδο των παρουσιαζομένων. Ως «φωνή υδάτων πολλών» έρχεται να μας πει το «ποιος είναι ποιος» εκ των Ιεραρχών που συμμετέχουν στη ΔΙΣ και οι οποίοι με τη στάση τους και τις αποφάσεις τους καθορίζουν την πορεία της Εκκλησίας μας, δεδομένου άλλωστε ότι η Ιεραρχία μας δεν είναι ένα ιδιαίτερα ευκίνητο όργανο. Είχε να συγκληθεί λόγω κορονοϊού δύο χρόνια και συνήλθε προ ημερών στην Ι. Μονή Πεντέλης και εκ του αποτελέσματος το συμπέρασμα που αποκομίσαμε είναι ότι η Ιεραρχία είναι μόνο για εκλογές νέων Ιεραρχών. Τίποτα από τα υπόλοιπα δεν είναι για το Χριστεπώνυμο πλήρωμα.
🔺Οι Ιεράρχες που συμπληρώνουν το Ιερό Σώμα της ΔΙΣ κατά την 165η Συνοδική περίοδο με βάση τη σειρά που έχουν κατά τα πρεσβεία είναι οι:
7.Αργολίδος κ. Νεκτάριος
8.Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος
9.Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνος
10.Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος
11.Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης (όπως είναι η νέα ονομασία) κ. Χρυσόστομος
12.Καρπενησίου κ. Γεώργιος
Θα προσπαθήσω να είμαι σωστός, μετρημένος και αντικειμενικός στην παρουσίαση που θα κάνω.
🔺Ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος.
Ο πρώτος εκ των Μητροπολιτών των Παλαιών Χωρών που συμμετέχουν σε αυτή τη Σύνοδο. Εξελέγη το 2013. Στην περίπτωση του Σεβ. Αργολίδος Νεκταρίου τα πράγματα έχουν κυλήσει στην διαδρομή αντιστρόφως ανάλογα από τότε που ήταν ηγούμενος της Μονής Σαγματά. Έχαιρε μεγάλης φήμης και η Μονή επί των ημερών του είχε καταστεί φάρος τηλαυγής. Μάλιστα ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε υπόψη του να τον προωθήσει με την πρώτη ευκαιρία σε Αρχιερέα.Τον πρόλαβε η ασθένεια. Δεν είναι τυχαίο που την τελευταία επίσκεψη που έκανε πριν φύγει στο Μαιάμι τον Αύγουστο του 2007, ήταν στην Μονή Σαγματά ,τη εισηγήσει του π.Δημήτρη Φουρλεμάδη(τότε Γεν. Διευθυντή της Αλληλεγγύης) ο οποίος επαινούσε τον π. Νεκτάριο και το έργο του.Ο Νεκτάριος επιθυμούσε να εκλεγεί σε Μητρόπολη του λεκανοπεδίου και συγκεκριμένα ήθελε να γίνει είτε Μητροπολίτης Αττικής( πριν διχοτομηθεί η Μητρόπολη) είτε Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού, όταν διχοτομήθηκε. Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν του έκανε το χατήρι. Τότε οι σχέσεις των δύο ανδρών πέρασαν από δοκιμασία. Ο Νεκτάριος εξαπέλυε μύδρους κατά του Ιερωνύμου και η Μονή του είχε καταστεί αντιερωνυμική …γιάφκα. Όπως ηταν η Μονή Μάζι κατά του Χριστοδούλου τα 10 έτη της Αρχιεπισκοπείας του. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος – γνωστός για την ψυχραιμία του- είχε διαγράψει προς στιγμή τον Νεκτάριο από τους προς προαγωγή λεγόμενους Βοιωτούς.Κυριολεκτικά τον ξέχασε. Ο Σεβ. Ιλίου Αθηναγόρας, παλαιός αδελφός της Μονής Σαγματά αλλά και άνθρωπος του Αρχιεπισκοπικού περιβάλλοντος, σε μία προσωπική του υπέρβαση αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον φωτογραφικό διασυρμό που υπέστη ολίγον προ της εκλογής του σε Μητροπολίτη Ιλίου,κάνοντας καλοσύνες και ψυχικά. Με δική του πρωτοβουλία γεφύρωσε το ρήγμα Ιερωνύμου – Νεκταρίου και με την μέθοδο της υποβολής και ανθυποβολής τον έβγαλε από τη δυσμένεια και τον έβαλε στην Αρχιεπισκοπική σκέψη για Αργολίδος! Και πράγματι εξελέγη πανηγυρικά.
Ωστόσο ο Νεκτάριος ως Μητροπολίτης έχει απογοητεύσει-εχθρούς και φίλους. Προφανώς δεν έχει ιδιαίτερη κλήση ή δεν τον ικανοποιεί η διοίκηση. Ο τρόπος που φέρεται στους κληρικούς και η σκληρή συμπεριφορά του προς συγκεκριμένες ενορίες τις οποίες έχει στοχοποιήσει είναι στοιχεία μιας δυσαρμονίας που υπάρχει στην Μητρόπολη μεταξύ ποιμενάρχη και ποιμνίου. Και αυτή η αναντιστοιχία αν δεν κάνει κάτι να αλλάξει δεν θα του βγει σε καλό. Επίσης τα συνεχή ταξίδια του εκτός Ελλάδος («ιπτάμενο Ολλανδό» τον αποκαλούν)αλλά και οι κορώνες που πετά κατά καιρούς έχουν δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα στον εκκλησιαστικό χώρο γιατί από το σύστημα επαινείται κατά τρόπο σκανδαλώδη.Μάλιστα μεσούσης της πανδημίας παρουσίασε μια έξαρση στις …κορώνες αυτές και δεν απέφυγε τον σχολιασμό μας. «Ανούσιες φωσκολιάδες», τα ονομάσαμε. Πάντως όλα αυτά τον έχουν καταστήσει Ιεράρχη που αμφισβητείται και αυτό δεν αρμόζει στο επίπεδο του. Όλα αυτά τα αναφέρουμε για να παρουσιάσουμε τις χαοτικές αντιθέσεις που τον διακρίνουν ως Ιεράρχη και συνθέτουν την προσωπικότητα του. Έχω παρουσιάσει και στο παρελθόν προσωπική μου πικρία που όταν του είπε πολιτικός της επαρχίας του- Υπουργός τότε- ότι θα έχει ραντεβού μαζί μου για ένα σοβαρό θέμα του είπε μην τον βοηθήσεις αυτόν γιατί ήταν με τον Χριστόδουλο. Και όταν συναντήθηκα με τον Υπουργό μου το αφηγήθηκε με θλίψη. Με τον ίδιο τρόπο φέρθηκε και στις τελευταίες εκλογές Ιεραρχών. Ενώ το 2013 έδινε τη μάχη του να εκλεγεί Αργολίδος την ίδια μέρα γινόταν και η εκλογή της Μαρωνείας στην οποία ήταν και πάλι υποψήφιος ο Βρεσθένης Θεόκλητος. Πέρασαν οκτώ χρόνια από τότε! Και όμως ούτε αυτή τη φορά τον ψήφισε για Λαγκαδά όπως είπε . Βλέπετε όπως έλεγε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ το χούι δεν κόβεται!
Ο Αργολίδος Νεκτάριος είναι ένας μοναχικός Επίσκοπος. Με τον Σεβ. Δημητριάδος Ιγνάτιο διατηρεί καλές σχέσεις και σε κάποια πράγματα συμπορεύονται. Κατά τα άλλα ακολουθεί την δική του γραμμή. Ωστόσο είναι απόλυτα εναρμονισμένος με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον οποίο δεν προβλέπεται να απογοητεύσει κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο. Δεν θα τον φέρει σε δύσκολη θέση. Βλέπετε ανήκει και αυτός στο ..μπετόν αρμέ που είπε ο Αρχιεπίσκοπος. Να θυμούνται πάντως πως ενίοτε καταρρέουν και τα μπετόν αρμέ και μάλιστα κάνουν μεγάλο θόρυβο κατά την πτώση τους. Ας το έχουν υπόψη τους!
Ο Κωνσταντίνος δεν είναι άνθρωπος που του αρέσει να ανακατεύεται σε γεγονότα που δεν τον αφορούν αλλά και όταν αδικείται το αποδέχεται σιωπηλά και αποδίδει τα πάντα στο σχέδιο του Θεού. Έχει περίσσευμα αγάπης και συμπόνιας για κάθε πάσχοντα άνθρωπο και όσοι τον γνωρίζουν και συνεργάζονται μαζί του πιστεύουν ότι ο Θεός θα είναι πάντα απλόχερος μαζί του λόγω της καλής του καρδιάς. Είναι γλυκός και μειλίχιος άνθρωπος και έχει πάντα έναν καλό λόγο για όλους ακόμη και για εκείνους που τον αμφισβητούν. Μιλά πάντα με χιούμορ προς όλους αλλά αν τον υποτιμήσεις δεν σου το ανταποδίδει αλλά σε διαγράφει. Την καλή πλευρά και την απλότητα του χαρακτήρα του δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να την εκμεταλλευτεί κάποιος αεοτονύχης αλλά αυτό μένει μόνο ως εντύπωση γιατί δεν είναι εύκολο να υποτιμήσεις την νοημοσύνη του. Και αυτό είναι και το δυνατό στοιχείο του χαρακτήρα του. Δεν έχει ξεδιπλώσει ακόμη όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του στη έπαλξη που τον έστειλε η Εκκλησία. Και από τη Σαλαμίνα λαμβάνουμε παράπονα ότι δεν την επισκέπτεται συχνά. Ας ελπίσουμε ότι θα εντείνει την ποιμαντική του μέριμνα προς όλους. Ως Συνοδικό μέλος θα είναι κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για τον οποίο αισθάνεται μεγάλη ευγνωμοσύνη για όλες τις ευεργεσίες που έλαβε από την Εκκλησία επί των ημερών του. Ακόμη και αν υπάρξει θέμα που θα διχάσει τα μέλη της ΔΙΣ ο Σεβ. Μεγάρων θα παραμείνει στην πλευρά του Αρχιεπισκόπου. Δεν θα διαταράξει ποτέ την καλή σχέση που έχει μαζί του όσο και αν διεμβολιστεί από πρόθυμους που αρέσκονται στον να διχάζουν και να δημιουργούν προβλήματα.
Η γνωριμία αυτή ήταν ο πρώτος κορυφαίος σταθμός στην εκκλησιαστική πορεία του και αυτό αποδείχθηκε από τα ίδια τα γεγονότα που ακολούθησαν ως ιδιαίτερα ευεργετικό της περαιτέρω διαδρομής του.Όλα έγιναν γρήγορα.
Πολύ σύντομα συνδέθηκε περισσότερο τόσο με τον Γέροντα Αλέξιο όσο και με τον Αλέξιο junior αλλά και με τον κλήρο και λαό που στο πρόσωπο του Χρυσοστόμου βρήκαν τον αναγεννητή της πνευματικής ζωής της Μητεοπόλεως. Έχτισαν σε ένα χρόνο μια καθαρή σχέση πατρός και υιού και μία καθαρή φιλία με τον μικρό Αλέξιο στηριγμένη σε ειλικρινή και αμοιβαία αισθήματα, τα οποία μέχρι σήμερα εξακολουθούν να υφίστανται αδιατάρακτα.
Ο Χρυσόστομος ως Πρωτοσύγκελλος, δεν υπήρξε παρεμβατικός στο έργο των κληρικών . Ακολούθησε πιστά τον τρόπο διοίκησης του Μητροπολίτη Αλεξίου. Ωστόσο όταν κάπου διαφωνούσε το έλεγε και είχε πάντα έτοιμη την εναλλακτική λύση.
🔺Ο Μητροπολίτης Καρπενησίου Γεώργιος
Πνευματικό ανάστημα του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου γιαυτό και τον έφερε στην Σύνοδο και τον προώθησε γρήγορα στην Μητρόπολη Καρπενησίου.
Ο Ιερώνυμος ως Θηβών και Λεβαδείας είχε κοντά του ένα δυναμικό επιτελείο δόκιμων συνεργατών και καταξιωμένων κληρικών όπως είναι οι Μητροπολίτες Φαναρίου Αγαθάγγελος, Ιλίου Αθηναγόρας,Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος, Αργολίδος Νεκτάριος κ.ά.
Όταν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος το 2008 προτίμησε να τον διαδεχθεί ο ηπιότερος όλων και ο πλέον πειθαρχημένος, όπως απεδείχθη ο νέος Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος. Τους άλλους τους πήρε στην Αθήνα και άρχισε σιγά σιγά να τους προωθεί σε Μητροπολιτικές έδρες. Ο μόνος που παραμένει αναξιοποίητος πέραν του σημαντικού έργου που επιτελεί στην Αποστολική Διακονία είναι ο Φαναρίου Αγαθάγγελος ο οποίος πληρώνει ακόμη την προαγωγή του σε Επίσκοπο από τον Μακαριστό Χριστόδουλο.
Ο Καρπενησίου Γεώργιος ανήκει στον στενό πυρήνα των ιεραρχών που στηρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο σε όλα αλλά σε θέματα αρχών και αλήθειας έχει τη δική του γραμμή. Χωρίς να είναι προκλητικός δεν διστάζει να εκφράσει τις απόψεις του και να πει αλήθειες που και οι άλλοι σκέφτονται αλλά δεν τολμούν να πουν ευθέως και κατά πρόσωπο. Με την κρίση της πανδημίας τον θαυμάσαμε στον δημόσιο λόγο του σε δηλώσεις, σε συνεντεύξεις και κηρύγματα. Αλλά και σε αυτά που είπε στον αν. Υπουργό Εσωτερικών κ. Στέλιο Πέτσα που τον επισκέφθηκε. Με λόγια βγαλμένα από την καρδιά του και τα οποία θα έπρεπε να έχει απευθύνει η Σύνοδος προς την Κυβέρνηση, ο Σεβ. Καρπενησίου Γεώργιος με λίγες μεστές λέξεις εξέφρασε την καθόλου Εκκλησία και μας έκανε να αισθανθούμε πως η Εκκλησία μας δεν μας ξέχασε. Ήταν και παραμένει πάντα στη σκιά του Αρχιεπισκόπου και ποτέ δεν διεκδίκησε θέσεις και διακρίσεις παρά τω Αρχιεπισκόπω. Σε θέματα αρχών διατηρεί την αυτονομία του και πράττει κατά συνείδηση και όχι ως φιμωμένος στρατιώτης. Και αυτό το διαπιστώσαμε και στις τελευταίες εκλογές. Ο Καρπενησίου Γεώργιος είναι ο Αρχιερεύς της Εκκλησίας μας από τον οποίο έχω ζητήσει όχι μια αλλά πολλές φορές «συγγνώμη» τόσο κατ´ιδίαν όσο απο αυτή την έπαλξη για τον λάθος τρόπο που υποδέχθηκα την υποψηφιότητα του σε Μητροπολίτη. Έπρεπε να τον γνωρίσω για να πω ότι είναι ένας σημαντικός Ιεράρχης της Εκκλησίας μας. Ο Καρπενησίου Γεώργιος είναι ένας άνθρωπος υπομονής και ξέρει να τα ξεπερνά όλα με την καλοσύνη και τον διάλογο.Συνομιλεί και συνεργάζεται με όλους τους Αρχιερείς, αλλά δεν μπορεί κανείς να του προσάψει το παραμικρό, ότι ανήκει δηλαδή στη μία ή στην άλλη ομάδα.Είναι Ιεράρχης με απόλυτα συνειδητοποιημένη τη Συνοδικότητα γιαυτό και δεν θέλει να ανήκει σε επιμέρους ομάδες που λειτουργούν εντός της Ιεραρχίας και στηρίζουν η κάθε μία τα προσωπικά της συμφέροντα για την επόμενη μέρα.Επίσης εκ της ιδιοσυγκρασίας του τολμά πάντα να εκφράζει τις απόψεις του και αν χρειαστεί να υψώνει φωνή και να αποστομώνει τους θρασείς και αιθεροβάμονες.Εντός της Ιεραρχίας είναι γνωστές οι ατάκες του ακόμη και προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.Όταν διαπιστώνει ότι υπάρχει αντί- συνοδικό πνεύμα στις αποφάσεις της Εκκλησίας δεν διστάζει να το πεί.Κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο αναμένεται να κυλήσουν ομαλά τα πράγματα και αν παρουσιαστεί κάποιο θέμα που θα θέλει ειδικό χειρισμό, το βέβαιο είναι ότι θα ταχθεί με το καλώς νοούμενον συμφέρον της Εκκλησίας παρά θα προτιμήσει να κάνει επίδειξη της υποταγής του προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, έναντι κάποιου πρόσκαιρου προσωπικού κέρδους! Ο Γεώργιος είναι Ιεράρχης του καθήκοντος.Και αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό.
