Του Σωτήρη Μ. Τζούμα Δύο Εκκλησίες του Ελληνισμού δοκιμάζονται.
Για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία. Από τη μια η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κύπρου με την καρατόμηση του Μητροπολίτη Πάφου κ. Τυχικού και από την άλλη η ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης, η οποία στην προσπάθειά της να εκλέξει τον νέο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου βρέθηκε μπροστά στην σθεναρή αντίσταση Πρωθυπουργού και Πατριάρχη, με πράξεις και μεθοδεύσεις από την πλευρά τους μη συνάδουσες με την ορθόδοξη εκκλησιολογία.
Στην Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος εξέλεξε ως διάδοχό του στην Πάφο έναν δικό του, υποτίθεται , κληρικό ο οποίος όμως στην προσπάθειά του να κάνει ευρύτερα γνωστές τις ζηλωτικές διαθέσεις του, άρχισε να διαφοροποιείται από την επίσημη Εκκλησία στην οποία ανήκει και να αρθρώνει απόψεις οι οποίες έφεραν σε δύσκολη θέση τους συνεπισκόπους του- πλην των Σεβ. Μητροπολιτών Μόρφου Νεοφύτου και του Λεμεσού Αθανασίου αλλά και των Επισκόπων που τους ακολουθούν. Φάνηκε και από την ψηφοφορία.
Μετά από αρκετές παρατηρήσεις που του έγιναν με θεσμικό τρόπο προκειμένου να επανέλθει στην κοινή γραμμή για όλους συνέχισε να διαφοροποιείται και να λέει υπερβολές που θύμιζαν ασκητή των σπηλαίων και όχι Ιεράρχη της στρατευομένης Εκκλησίας ο οποίος ζει και δρα μέσα στον κόσμο αφού ποιμαίνει τον λαό του Θεού.
Σήμερα η Εκκλησία της Κύπρου τακτοποίησε μόνη τα του οίκου της. Χάρη στην διορατικότητα και την πρόνοια που είχε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β ´ ο οποίος προέβη εγκαίρως στην Συνοδική τακτοποίηση της Εκκλησίας της Κύπρου, ώστε να έχει απαρτία και να μπορεί να αντιμετωπίζει κάθε πρόβλημα. Οπότε συνήλθε εν Συνόδω και αποφάσισε κατά πλειοψηφία την έκπτωση του Τυχικού από την Μητρόπολη Πάφου στην οποία είχε εκλεγει προ διετίας.
Όταν είχε δοκιμαστεί προ ετών με ένα ανάλογο θέμα το οποίο είχε πάρει διαστάσεις σκανδάλου, σχετικά με τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο, η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος την έβγαλε από τη δύσκολη θέση με την σύγκληση Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου η οποία φρόντισε να διαλευκάνει το θέμα και να αποκαταστήσει την ηρεμία και την τάξη. Και ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος καθάρισε τότε την κόπρο του Αυγείου και παρέδωσε τον Μητροπολίτη Αθανάσιο πάλλευκο στην συνείδηση του ποιμνίου του.
Αυτή τη φορά η Εκκλησία της Κύπρου τακτοποίησε εκ των ενώντων το πρόβλημα που την ταλάνιζε το τελευταίο διάστημα εξ αφορμής των δηλώσεων και της εν γένει προβληματικής συμπεριφοράς του Μητροπολίτη Τυχικού. Μετά από διεξαγωγή ψηφοφορίας και με αποτέλεσμα 10 προς 6, αποφάσισε την έκπτωσή του από την Μητρόπολη Πάφου. Βέβαια εξακολουθεί να είναι μέλος της Ιεραρχίας και να συμμετέχει στη Σύνοδο. Την επαρχία του έχασε.
Ιδού οι 10 Μητροπολίτες που ψήφισαν κατά και οι 6 Μητροπολίτες που ψήφισαν υπερ. 
Και ως εδώ είναι κατανοητό το θέμα.
Αλλά γιατί αυτή η ειδική αυστηρή μεταχείριση προς τον Τυχικό;
Και δημιουργείται ευλόγως ένα ερώτημα : Γιατί αυτά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Πέρυσι επί μήνες δοκιμάστηκε η Εκκλησία της Κύπρου με την υπόθεση της μονής Αββακούμ. Ολόκληρο το νησί έμεινε άφωνο μπροστά στα όσα ακούγονταν ότι συνέβαιναν στην Μονή Αββακούμ. Πηχαίοι τίτλοι παντού. Βαρύγδουπες δηλώσεις και νομικοί χειρισμοί διάτρητοι από παντού. Μας είχαν ζαλίσει για σκάνδαλα …Κλεψιές …για αγόρια γυμνά – escort …για ύπαρξη βίντεο με εξευτελιστικό περιεχόμενο….
Λες και συγκεντρωνόταν υλικό για να γυρίσουν τσόντα..Επί μήνες μέγας σκανδαλισμός και ευτελισμός της Εκκλησίας της Κύπρου !!
Και κανενός δεν άνοιξε η μύτη …..!!Δεν είδαμε να τιμωρείτε κανείς. Και ένα χρόνο μετά το θέμα παραμένει ανοικτό.
Ο Αρχιεπίσκοπος σε αντίθεση με την ταχύτητα που κινήθηκε για να καρατομήσει τον Τυχικό, στην υπόθεση της Μονής Αββακούμ κινήθηκε με αργούς ρυθμούς. Ανύπαρκτα ή μάλλον χλιαρά αντανακλαστικά. Δεν έκανε τίποτα.Ή μάλλον έκανε προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Και ερωτώ:τι μεγαλύτερο κακό έκανε, αλήθεια, απ τα περσινά ρεζιλίκια ο Τυχικός και έχασε το θρόνο του; Μαρτυρία πίστεως έκανε ο άνθρωπος ως Ιεράρχης της Εκκλησίας μας. Μπορεί να το έκανε άκομψα και υπερβολικά αλλά δεν εξέκλινε ηθικά, ούτε και των όρκων που έδωσε κατά την χειροτονία του. Λέγεται πως στην κατάληξη αυτή του Τυχικού έπαιξε ρόλο και το Φανάρι το οποίο δεν έκρυψε την ενόχλησή του για τις κορώνες του Τυχικού κατά του Πάπα και του Βατικανού.Και διεμήνυσε τα δέοντα προς τον Γεώργιο. Όχι άδικα. Αλλά .. «αρκούντως αντι- εκκλησιολογικά», όπως θα έλεγε αν ζούσε σήμερα ο Μακαριστός Κορίνθου Παντελεήμων, ο οποίος θεωρούσε πάντα ως λάθος κίνηση την ανάμιξη μίας Εκκλησίας στα εσωτερικά θέματα μίας άλλης.
Πάντως περιμένουμε να μας πουν από την Εκκλησία της Κύπρου γιατί αυτά τα δύο μέτρα και σταθμά. Τότε ίσως να κατανοήσουμε και μείς αυτή την εξέλιξη! Πολύ περισσότερο όταν ο Τυχικός δεν ήταν κάποιος άγνωστος στον Αρχιεπίσκοπο αλλά δικό του ανάστημα.
Το πρόβλημα στην Εκκλησία της Κρήτης. Η ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης από την άλλη δείχνει οτι δεν μπορεί να μεταθέσει έναν Μητροπολίτη άλλης Μητροπόλεως στην χηρεύουσα Μητρόπολη του νησιού,όπως ακριβώς το ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης με τον οποίο διοικείται για μισό αιώνα. Με
Τον ίδιο Καταστατικό Χάρτη στι παρελθόν έγιναν μεταθέσεις Μητσοπολιτών από την
εκκλησία της Κρήτης. Τα γράψαμε και ας μην τα επαναλάβουμε.
Στην προσπάθειά τους οι Ιεράρχες της Κρήτης να εκλέξουν σήμερα δια μεταθέσεως τον Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου σε Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου ήλθαν αντιμέτωποι με το επίμονο πείσμα του Πρωθυπουργού κ.Μητσοτάκη ο οποίος δεν θέλει τον Αμφιλόχιο γιατί του έχει ασκήσει κριτική πάνω σε θέματα που έβλαψαν την Εκκλησία και το Χριστεπώνυμο πλήρωμα αλλά και γιατί τόλμησε να πει στον Πρόεδρο της Γερμανίας όταν επισκέφθηκε την Κρήτη για το επίμαχο θέμα των αποζημιώσεων.
Ο Πατριάρχης θέλοντας να εξυπηρετήσει τον Πρωθυπουργό – αλλά και για τους «δικούς» του λόγους- ζήτησε από τον Αρχιγραμματέα της Συνόδου Αρχιμ. Βοσπόριο να απευθυνθεί στο Υπ. Παιδείας και να προκαλέσει την παρέμβασή του για την ερμηνεία μίας φωτογραφικής διάταξης του Καταστατικού – διάταξης που εισεχώρησε στον Καταστατικό για να τακτοποιήσουν προ πενήντα ετών τον τότε Επίσκοπο Μιλητουπόλεως Στυλιανό (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας) στην Μητρόπολη Κυδωνίας και πάλι. Αλλά και τότε απέτυχε η Πατριαρχική παρέμβαση. Αντί του Στυλιανού εξελέγη παμψηφεί Κυδωνίας ο Ειρηναίος, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κρήτης.
Να πούμε πάντως πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο όταν θέλει να εξυπηρετήσει ημετέρους βρίσκει πάντα τον τρόπο να το κάνει- είτε με φωτογραφικές διατάξεις, είτε με τροπολογίες και κυβερνητικές παρεμβάσεις. Πάντα κάνει αυτό που θέλει. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!
Το περίεργο στο προκείμενο θέμα μας είναι το γιατί ο Πατριάρχης διέγραψε με μία μονοκονδυλιά τα όσα θετικά προσέφερε μέχρι τώρα ο Μητροπολίτης Κισσάμου στο Φανάρι. Προφανώς ηχεί πιο ισχυρά και ηχηρά η κριτική που δέχθηκε μετά την εκλογή του Αρχιεπισκόπου Κρήτης και με τα όσα περιλάμβανε μία επιστολή που έλαβε για τους ατυχείς χειρισμούς του- για την εκλογή αυτή.
Για το θέμα αυτό και τα όσα έγιναν στο παρασκήνιο εκδιώχθηκε ο τότε Εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα, Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος- λες και οι Αρχιερείς δεν μπορούν ή δεν τους επιτρέπεται να έχουν προσωπική γνώμη αλλά οφείλουν να εκτελούν κατά γράμμα αυτά που εντέλονται.
Για τον ίδιο λόγο είχε γίνει τότε και αναδόμηση στην πατριαρχική αυλή, η οποία ελλείψει ικανού εμψύχου υλικού δεν επεκτάθηκε.
Ο Μητροπολίτης Ίμβρου ενω κινήθηκε με τον ίδιο ρυθμό και στην ίδιο μήκος κύματος με τον Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως την γλύτωσε με μία επίπληξη.
Αύριο Παρασκευή ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης και η αντιπροσωπεία των Ιεραρχών της Κρήτης που μετέβη στο Φανάρι θα αντιμετωπίσουν ενώπιοι ενωπίων το πρόβλημα.
Η συνάντηση αυτή εμπεριέχει έναν μεγάλο κίνδυνο.Και για το λόγο αυτό θα πρέπει και οι δύο πλευρές να μελετήσουν πολύ προσεκτικά τις κινήσεις τους και τις αποφάσεις τους.
Αν οι εκ Κρήτης Μητροπολίτες καταφέρουν να πείσουν τον Πατριάρχη, όταν θα επιστρέψουν στην έδρα τους να πράξουν αυτό που επιθυμούν.Και τότε μένει να αντιμετωπίσουν και οι δύο πλευρές από κοινού και μαζί το πείσμα του Πρωθυπουργού.
Αλλά η ισχύς και η νίκη εν τη ενώσει.
Αν όμως ο Πατριάρχης μείνει προσηλωμένος στην άποψή του γιατί δεν θέλει να κακοκαρδίσει τον Πρωθυπουργό τότε τι θα πράξουν οι Μητροπολίτες;
Θα εκλέξουν αυτόν που θέλουν εκείνοι ή αυτόν που θα τους επιβληθεί άνωθεν;
Αν κάνουν το πρώτο θα προκληθεί μία πρόσκαιρη ταραχή οχι μεγαλύτερη πάντως από αυτή που ζούμε σήμερα! Μπορεί να αργήσει να βγεί το προεδρικό διάταγμα αλλά κάποια στιγμή θα υποχωρήσουν αυτοί που αντιδρούν.Εχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα Ιεραρχών και Αρχιεπισκόπων στην εκκλησιαστική ιστορία μας που σεβόντουσαν την Αρχιερωσύνη τους και έπρατταν κατά συνείδηση και όχι αυτό που τους υπαγόρευαν τα όποια συμφέροντα.
Αν όμως οι Ιεράρχες της Κρήτης εκλέξουν αυτόν που θα τους επιβληθεί άνωθεν τότε θα χάσουν την όποια αξιοπιστία τους.
Όλοι θα τους ερωτούν το αυτονόητο:προς τι αυτή η κωλυσιεργία και οι παλινωδίες, αν ήταν να ενδώσουν στο τέλος ή από τον ημιτελικό; Ας έκαναν εξ αρχής αυτό που τους ζητήθηκε!!
Εντύπωση πάντως μας κάνει η στάση του Πατριάρχη. Μία στάση μου γεννά πολλά ερωτηματικά. Όταν ο Πρωθυπουργός του δηλώνει οτι είναι δυσαρεστημένος με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και ζητά να τον απομακρύνει κάνει οτι δεν ακούει … Δεν λέγω οτι είναι σωστό και οτι καλά κάνει ο Πρωθυπουργός. Αλλά κάνω την σύγκριση.Τώρα ο Πρωθυπουργός – ο ίδιος ο Πρωθυπουργός – του ζητά να εμποδίσει την εκλογή- μετάθεση ενός Ιεράρχη με τον οποίο έχει προσωπική βεντέτα και ο Πατριάρχης προς γενική έκπληξη όλων εκτελεί κατά γράμμα την επιθυμία του και ευλογεί την κρατική παρέμβαση, δημιουργώντας κακό προηγούμενο.
Αν αύριο μία Κυβέρνηση θελήσει να κάνει παρέμβαση για άλλο θέμα, με τι ηθικό ανάστημα θα την εμποδίσει το Πατριαρχείο αφού εκείνο τους έδειξε τον τρόπο και τον δρόμο: να περνούν τροπολογίες μέσα από άσχετα νομοσχέδια. Το ζήσαμε και αυτό!
Οταν αποδέχεσαι ένα αίτημα και κάνεις αυτό που σου ζητούν πως θα πεις για άλλο παρόμοιο θέμα, μην ανακατεύεσαι στα θέματα αυτά;
Και εδώ δύο μέτρα και σταθμά!Παλιά Φαναριώτικη συνταγή! Πετυχαίνει στην αρχή αλλά μετά έχει συνέπειες!
Το θέμα είναι να μην ζαλίζεσαι από το χειροκρότημα της υποδοχής! Στην αρχή όλοι χειροκροτούν. Όταν όμως πέφτουν οι τίτλοι τέλους τότε μετρά πόσοι απέμειναν κοντά σου. Και αν κατανοοούν τη διαφορά μεταξύ του Οίκου του Θεού και του Κολοσσαίου με φτηνές παραστάσεις….!
Συνοψίζοντας να πούμε οτι δύο Εκκλησίες, η μία αυτόνομη και η άλλη ημιαυτόνομη δοκιμάζονται από κάποια θέματα που θα μπορούσαν να επιλυθούν χωρίς να σκανδαλίσουν τον λαό. Αλλά δεν το κάνουν. Αφήνουν τα πείσματα και τους εγωισμούς να τους κατευθύνουν.Αυτά βλέπει ο Θεός και μας έχει σιχαθεί…
Όταν σαπίσει η κεφαλή,η σήψη μεταδίδεται
σε όλο το σώμα …..
