Όπως κάθε χρόνο έτσι και έφέτος εορτάσθηκε στην ενορία της Ευαγγελίστριας Χίου,η πρώτη Ανάσταση, όπως καθιερώθηκε να λέγεται και μάλιστα με τον ίδιο ξεχωριστό τρόπο, χάρη στον ένθεο ζήλο και την αγωνιστική διάθεση του εφημερίου του ναού π. Χριστοφόρου Γουρλή.

Η κορύφωση του Μέγα Εσπερινού συνοδεύτηκε από την θεαματική και χαρακτηριστική έκφραση χαράς για την Ανάσταση του Κυρίου!

Οι πιστοί που συμμετείχαν , με ρυθμικούς χτύπους στα στασίδια και υπό τους ήχους των καμπάνων, διατράνωσαν το χαρμόσυνο μήνυμα της νίκης του Χριστού επί του θανάτου.Και ο εορτασμός της δεύτερης Ανάστασης στην Ευαγγελίστρια της Χίου έχει γίνει αφενός viral και αφετέρου έχει μεταβληθεί σε πόλος έλξης για όλη την Ελλάδα, την γειτονική Τουρκία αλλά και για τους παρεπιδημούντες στο νησί τουρίστες. Όχι μόνο οι Χιώτες αλλά και οι ξένοι που επισκέπτονται το νησί, θέλουν να ζήσουν από κοντά τη μέρα αυτή στην Ευαγγελίστρια της Χίου.

Η δεύτερη Ανάσταση στη Χίο με τον π. Χριστοφόρο Γουρλή, έχει μπει στα must του νησιού και όσοι έχουν την τύχη να πάνε για Πάσχα στη Χίο, δεν θέλουν να το χάσουν. Τόσο η θετική δημοσιότητα που έχει λάβει το έθιμο όσο και ο αδαμάντινος χαρακτήρας του π. Χριστοφόρου, έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο κύμα προσκυνηματικού τουρισμού στον ναό της Ευαγγελίστριας Χίου.

Το «Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην, ότι σύ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι» δίνει το έναυσμα για την κορύφωση της τελετής. Αμέσως μετά οι πολυέλαιοι άρχίζουν να σείονται, ενώ τα σήμαντρα του ναού και τα στασίδια αντηχούν από τους ρυθμικούς χτύπους των πιστών.

Σε ένα σκηνικό απόλυτης συμμετοχής και συμβολικής έντασης, ο π. Χριστοφόρος Γουρλής με έναν εντυπωσιακό σάλτο εξέρχεται από την Ωραία Πύλη και κατευθύνεται στον Σολέα σκορπίζοντας δάφνες, σύμβολα της νίκης και της αιώνιας ζωής. Η εικόνες είναι όχι μόνο εντυπωσιακή αλλά και επιβλητική: οι πολυέλαιοι κουνιούνται σαν από σεισμό και η συγκίνηση κορυφώνεται, με όλους τους παρευρισκόμενους να μετέχουν ενεργά σε αυτό που βλέπουν και βιώνουν.

Το αναστάσιμο σκηνικό συναντάται σε αρκετούς Ιερούς Ναούς της χώρας, αλλά με ιδιαίτερη ένταση και συμμετοχή στη Χίο,γιαυτό και έχει ισχυρό σημειολογικό χαρακτήρα.

Συνδέεται με τη διάρρηξη των δεσμών του Άδη από τον αναστημένο Χριστό – μια εικόνα πνευματικής και κοσμικής ανατροπής, η οποία εκφράζεται με θόρυβο, ένταση και συμμετοχή.Και επικράτησε κατά τα χρόνια της σκλαβιάς στους Τούρκους.

Η λεγόμενη Πρώτη Ανάσταση, γνωστή και ως Μέγας Εσπερινός του Μεγάλου Σαββάτου, τελείται το πρωί της ίδιας ημέρας, γύρω στις 08:45 και προαναγγέλει το μεγάλο θαύμα της Ανάστασης. Όπως επισημαίνουν οι θεολόγοι, ο ακριβής χρόνος της Ανάστασης του Χριστού δεν είναι γνωστός.

Το γεγονός διαπιστώθηκε μεταγενέστερα, «βαθιά χαράματα»,λίαν πρωί, όταν οι Μυροφόρες γυναίκες επισκέφθηκαν τον τάφο για να αλείψουν με μύρα το σώμα Του.

Η συμβολική αυτή αναπαράσταση, λίγες ώρες πριν από την κορύφωση της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας το βράδυ, σηματοδοτεί την πρώτη γεύση του θριάμβου της ζωής επί του θανάτου, σε συνδυασμό με το Άγιο Φως που φτάνει από τον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων.

Η συμμετοχή των πιστών στην Πρώτη Ανάσταση στον Ιερό Ναό της Παναγίας Ευαγγελίστριας δεν αποτελεί απλώς μέρος της λειτουργικής πράξης, αλλά μετατρέπεται σε βιωματική εμπειρία, καθώς συνδυάζει τον ήχο, την κίνηση, τον λόγο και τη συγκίνηση.Αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν πίστη!

Πρόκειται για μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της Μεγάλης Εβδομάδας στη Χίο, που κάθε χρόνο συγκεντρώνει εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες πιστούς, ντόπιους και επισκέπτες, οι οποίοι επιζητούν όχι μόνο την πνευματική συμμετοχή αλλά και τη συναισθηματική σύνδεση με το Θείο Πάθος και την Ανάσταση.

Ευλαβικοί προσκυνητές όλοι προσέρχονται για να ζήσουν το έθιμο και να απολαύσουν τη μεγάλη και σημαντική αυτή ημέρα της Εκκλησίας μας η οποία τείνει να ξεχαστεί και να περάσει στην αιωνιότητα ως μία ακόμη παράδοση που ξεχάστηκε!

Στο κήρυγμα του ο δραστήριος και δυναμικός π. Χριστοφόρος αφού τόνισε την σημασία της συμμετοχής στο έθιμο και την αξία της Αναστάσεως για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς δεν παρέλειψε να στηλιτεύσει την Πολιτεία, που με σειρά Νόμων που ψηφίζονται( εννοούσε το νόμο για το γάμο των ομοφυλοφίλων)χτυπιούνται ο Χριστός και η Εκκλησία, φυσικά επί ματαίω, όπως τόνισε με βεβαιότητα γιατί ο πιστός λαός δεν προδίδει την πίστη του και η παρουσία των πιστών σήμερα αυτό φανερώνει.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι όλες οι τηλεοράσεις απόψε- ακόμη και ξένοι τηλεοπτικοί σταθμοί- θα έχουν συμπεριλάβει στα δελτία ειδήσεων τους, την πρώτη Ανάσταση από την Ευαγγελίστρια Χίου και τον πατέρα Χριστοφόρο Γουρλή να εξέρχεται σχεδόν πετώντας εκ του ιερού Βήματος και να τον αποκαλούν «ιπτάμενο ιερέα»!Θέλω να επισημάνω κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση: την εξαιρετική ομάδα συνεργατών του οι οποίοι τον βοηθούσαν σε όλα αλλά και καλή ποιότητα παιδιών που ήταν μέσα στο Ιερό Βήμα. Ήταν εύκολο να διαπιστώσει κανείς την πολύ καλή σχέση και επικοινωνία όλων με τον π. Χριστοφόρο. Και αυτό σημαίνει ότι κάνει πολύ καλή δουλειά! Όλα αυτά χρειάζονται και κόπο και χρόνο! Και ο π. Χριστόφορος δεν φείδεται ούτε κόπων, ούτε χρόνου! Και γιαυτό έχει καλά αποτελέσματα! Και αυτό φαίνεται!

Και για να φωτίσουμε λίγο τα γεγονότα και την ιστορία του π. Χριστοφόρου Γουρλή να πούμε και να σας θυμίσουμε ότι ο ιερέας που δοκιμάστηκε κατά τα έτη της πανδημίας, διότι θέλησε να μείνει πιστός στην ιερή αποστολή του και αμετακίνητος στο ιερό καθήκον του και να μην υπακούσει στις άνωθεν εντολές και στις εισαγγελικές απαγορεύσεις οι οποίες δεν θα έπρεπε να έχουν ουδεμία ανάμιξη στα εσωτερικά της Εκκλησίας, λες και βρισκόμαστε υπό ξενική κατοχή.

Χάρη στην αγάπη του κόσμου έμεινε αλώβητος και ξεπέρασε την δοκιμασία συνεχίζοντας το θεάρεστο έργο του! Ο λαός της ενορίας του αλλά και όλης της Χίου δεν τον εγκατέλειψε. Του συμπαραστάθηκε και τον εμψύχωσε για να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο το θεάρεστο

έργο του.

Είχα να παρακολουθήσω από κοντά το έθιμο πολλά χρόνια! Και το έζησα ξανά και γέμισα τις πνευματικές μπαταρίες μου.

Παράλληλα βρήκα την απάντηση στην απορία που πάντα είχα: τι είναι αυτό που κάνει τον π. Χριστοφόρο να θέλει να ζει τόσο έντονα και παραστατικά το έθιμο αυτό; Είναι η πίστη, ο ένθεος ζήλος του, η αφοσίωσή του στην Εκκλησία και η πιστή τήρηση των όρκων που έδωσε κατά την χειροτονία του.

Αυτό τον οπλίζει με δύναμη και τον οδηγεί σε μια θεία σαλότητα η οποία τον κάνει ξεχωριστό.

Όταν είχαν συμβεί τα γεγονότα τότε με την πανδημία,ο μακαριστός Δράμας Παύλος μου είχε πει για τον π. Χριστοφόρο: «ο Ιερέας αυτός έχει κάτι. Και σίγουρα τον διακρίνει μια ξεχωριστή δύναμη η οποία τον κατευθύνει. Μακάρι η Εκκλησία μας να είχε μερικούς ακόμη ωσάν τον π. Χριστοφόρο. Θα είχε άλλη πορεία»! Αλλά αυτά τα έλεγε ο αείμνηστος Παύλος.Τα έγραψα μία φορά και σήμερα τα επαναλαμβάνω γιατί ξέρω ότι από εκεί που είναι βλέπει τον π. Χριστοφόρο και αγάλλεται η ψυχή του.