ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ἐλέῳ τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Φθιώτιδος
Πρός τόν εὐσεβῆ καί φιλόχριστο λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος.
Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
«Καί ἔσεσθέ μοι μάρτυρες, ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
Ἀπό σήμερα ὅλα παίρνουν ἄλλη ὄψη καί ἄλλο νόημα. Παντοῦ βασιλεύει τό φῶς καί ἡ χαρά. Ἡ κακία τῶν ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ ἐκυριάρχησε γιά μιά ἡμέρα, ὅπου ἔφερε φόβο καί τρόμο. Ἀπό σήμερα «νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια». Ἐνίκησε τόν θάνατο ἡ ζωή. Διάλυσε τό σκοτάδι τό φῶς. Ἡ ἁμαρτία ἔδωσε τή θέση της στή Χάρη. Ὁ Θεάνθρωπος μέ τόν θάνατό Tου ἐνίκησε τόν θάνατο καί διέλυσε τά δεσμά τοῦ Ἅδου.
Μέ ἱερό ἐνθουσιασμό ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἀναφωνεῖ: «Ὦ τάφος ἀθανασίας χωρίον. Ὦ τάφος ἀναστάσεως ἐργαστήριον. Ὦ τάφος τῶν τάφων κατάλυσις. Ὦ τάφος ἐν ᾧ θάνατος τοῦ εἶναι θάνατος παύεται. Ὦ τάφος ἐν ᾧ ζωή φύεται πέρας οὐκ ἔχουσα».
Καί ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος συμπληρώνει: «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, ᾅδη, τό νῖκος;» (Α΄ Κορινθ. 15,55).
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας εἶναι τό κεντρικό γεγονός τῆς πί- στεώς μας. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι γεγονός ἀναμφισβήτητο, ἱστορικά κα- τοχυρωμένο. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἐβεβαίωσε γι΄αὐτό «ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις». Ἐμφανιζόταν στούς μαθητές του μετά τήν Ἀνάσταση πολλές φορές. Ἐπί σαράντα ἡμέρες Τόν ἔβλεπαν συνέχεια γιά νά πεισθοῦν, ὅτι δέν ἦταν φάντασμα ἀλλά ὁλοζώντανος ὅπως τόν ἐγνώρισαν. Ἀκόμη καί συνέφαγε μαζί τους ὄχι σύμφωνα μέ τούς φυσικούς νόμους, γιατί δέν πεινοῦσε πλέον, ἀλλ΄ἐπειδή ἤθελε να βεβαιώσει τήν ἀλήθεια τῆς
Ἀναστάσεως, ὅτι δηλαδή ἦταν ἡ σάρκα, πού ἔπαθε καί ἀναστήθηκε. (Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωήλ).
Ἐπίσης, «τεκμήρια» τῆς ἐκ τοῦ τάφου ἐγέρσεως εἶναι ὁ κενός τάφος, τά ὀθόνια καί τό σουδάριο, ὁ κεκυλισμένος λίθος, οἱ ἔκθαμβοι στρατιῶτες, ἡ δυσπιστία τοῦ Θωμᾶ. Εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεών του γιά τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι ἡ ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας, οἱ στρατιές τῶν ἁγίων μαρτύρων, τά θαυμαστά καί παράδοξα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.
Παρ΄ ὅτι πολεμήθηκε καί πολεμᾶται ἀπό τούς ἐχθρούς καί τούς ἀρνητές τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, ἐξακολουθεῖ νά εἶναι τό γεγονός ἐκεῖνο, πού ἄλλαξε τόν κόσμο, πού ἐδημιούργησε νέο πολιτισμό, πού ἔφερε στήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων τήν ἀλήθεια, τήν ἐλευθε- ρία, τήν δικαιοσύνη καί τήν ἀγάπη.
Δέν πανηγυρίζουμε μόνο τήν νίκη τοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζουμε ἀκόμη τήν διά τοῦ Χριστοῦ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἄνθρωπος ἄλλαξε καί ἀλλάζει πορεία.
Ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ἡ πιό φωτεινή μορφή τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ θεμελιωτής τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, πού ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τῶν χριστιανῶν, ὀφείλει τήν μεταστροφή του στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Τί μεσολάβησε, ὥστε ἡ σκληρή καρδιά του νά γίνει τρυφερή σάν τῆς μάνας, ἡ ματιά του νά δακρύζει ἀπό συμπάθεια, ὁ φανατισμός του νά γίνεται δύναμη ἀγάπης, ὁ διώκτης νά γίνεται κήρυξ καί ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ;
Τό κήρυγμά του εἶναι κήρυγμα Σταυροῦ καί Ἀναστάσεως.
«Ὁ Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γρα- φάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί» (Α΄ Κορινθ. 15,3), διακηρύττει μέ δυνατό λόγο.
Σήμερα ὁ ἄνθρωπος τοῦ μοντέρνου πνεύματος καί τῆς νέας ἐποχῆς ἔχει ἀνεβάσει στή θέση τοῦ Θεοῦ τά εἴδωλα. Ἡ θεοποίηση τῆς ἐπιστήμης, ἡ κομματικοποίηση τῆς κοινωνίας, ἡ
λατρεία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἡ ἀχόρταγη ἐμμονή στά πάθη τῆς σαρκός, ἡ ἀλλοίωση τῶν ἠθῶν, ὁ εὐτελισμός κάθε ἀγαθοῦ καί ὡραίου, καθιερώνει σιγά – σιγά στήν κοινωνία μας τήν εἰδωλολατρεία.
Ἐμεῖς ὅμως χρειαζόμαστε ἀνθρώπους, πού μέ τήν πίστη στήν Ἀνάσταση καί μέ τήν βίωση τοῦ μυστηρίου της θά γκρεμίσουν τά εἴδωλα, θά νεκρώσουν τά πάθη, θά ἀναστήσουν τίς ἀξίες.
Ἡ ὀπισθοδρόμηση μερικῶν ἐκ τῶν συγχρόνων εἰς τήν ζωή τῶν εἰδώλων ἐπιφέρει πολλά δεινά, μέ πρῶτο καί κύριο τήν ἐπικράτηση τοῦ πνευματικοῦ σκότους. Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τήν σύγχρονη δουλεία καί νά μᾶς καταστήσει ἐλευθέρους.
Τό χρέος ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν εἶναι νά εἴμαστε καθημερινοί μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Νά εἴμαστε μέ τήν ἴδια τή ζωή μας «υἱοί τῆς ἀναστάσεως». Ὅπως οἱ Ἀπόστολοι «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» ἐκήρυξαν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καί ἐμεῖς πρός πᾶσα κατεύθυνση νά διασαλπίσουμε τήν νίκη τοῦ Κυρίου μας κατά τῆς ἁμαρτίας καί νά βοηθήσουμε τούς συνανθρώπους μας νά βροῦν τό φῶς, πού θά φέρει στή ζωή τήν παντοτινή χαρά, τήν ἐλπίδα καί τήν εὐτυχία.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί τέκνα τῆς Ἐκκλησίας.
Χριστός Ἀνέστη! Αὐτό εἶναι τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα μέσα σ΄ ἕνα χειμαζόμενο κόσμο, τοῦ ὁποίου τήν πτωμαῒνη ὀσφραινόμεθα κάθε μέρα. Χαρεῖτε τήν σωτήρια καί φωτόλουστη νύκτα τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ νύχτα αὐτή θά ἀνατείλη τήν μόνιμη ἡμέρα τῆς ζωῆς.
Μετά θερμῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† O ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
