Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Δεν λησμονήσαμε ποτέ οι πιστοί τον μεγάλο Αρχιεπίσκοπό μας, τον μακαριστό Χριστόδουλο.
Έβγαλε την Εκκλησία στην επιφάνεια και την έκανε ρυθμιστικό παράγοντα της κοινωνίας. Είχε λόγο.
Λόγο εκκλησιαστικό, αφυπνιστικό, εκκλησιαστικό, προφητικό. Απαντούσε στα ερωτήματα. Ερμήνευε γεγονότα. Έδινε λύσεις. Διέλυε αμφιβολίες. Είχε την ικανότητα να προσβλέπει όχι στο αύριο αλλά στο μεθαύριο της Εκκλησίας αλλά και την διορατικότητα να προβλέπει τα γεγονότα. Ήταν ηγέτης. Ένας μεγάλος εκκλησιαστικός ηγέτης που όσο περνούν τα χρόνια τόσο μεγαλώνει το κενό που μας άφησε.
Είχε πει κάποτε «να είστε έτοιμοι γιατί κάποιοι προετοιμάζουν γενική έφοδο κατά της χώρας», αλλά πολλοί δεν τον άκουσαν. Χαρακτήρισαν τα λόγια του ως κινδυνολογίες…
Ωστόσο, σήμερα τα λόγια του είναι πολύ επίκαιρα. Οι δυσκολίες που είχε προβλέψει είναι μπροστά μας. Τις βιώνουμε.Αλλά λείπει εκείνος!
Λείπει ο κάθε Χριστόδουλος, ο κάθε σωστός πνευματικός πατήρ και ηγέτης που θα διεγείρει τους Ιεράρχες ώστε να υψώνουν τη φωνή και το ανάστημα τους, που θα στηρίζει τον λαό μας, θα τονώνει το ηθικό του, θα του ξεδιπλώνει τα φτερά του, θα του δίνει ελπίδα, θα του δίνει ξανά τον Χριστό!
Την Δεύτερα δικάζεται στην Κέρκυρα ο Ποιμενάρχης του νησιού κ. Νεκτάριος γιατί αποφάσισε εν μέσω κορονοϊού να υψώσει τη φωνή του και να είναι συνεπής με την αρχιερατική του συνείδηση, πέρα και πάνω από τις απαγορεύσεις που επεβλήθησαν άνωθεν.
Ο Νεκτάριος έπραξε το σωστό και έβγαλε την Εκκλησία της Ελλάδος ασπροπρόσωπη. Μπορεί να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου και ενδεχομένως και να τιμωρηθεί από το δικαστήριο για την πλημμεληματικού χαρακτήρα πράξη του.Αλλά το όνομα του και η περιπέτεια που διέρχεται θα αποτελεί εις το διηνεκές ξεχωριστό κεφάλαιο της εκκλησιαστικής μας ιστορίας.
Και ναι,θα καθίσει στο εδώλιο του ποινικού δικαστηρίου αλλά θα είναι μόνος ,χωρίς την συμπαράσταση της Εκκλησίας που ανήκει.
Και αλήθεια πού είναι η διοικούσα Εκκλησία για να του συμπαρασταθεί; Πού είναι οι συνεπίσκοποί του για να του κρατήσουν το χέρι;
Όταν συνέβη το γεγονός αυτό μόνον ο Σεβ. Λαρίσης Ιερώνυμος έκανε μία δήλωση συμπαράστασης. Οι δε εννέα που;Δυστυχώς σιώπησαν …
Αλλά και τώρα εν όψει του δικαστηρίου η ΔΙΣ , πέρα από δύο λέξεις χλιαρής συμπαράστασης που συμπεριέλαβε στο επίσημο ανακοινωθέν που εξέδωσε για τις εργασίες της,ουδεμία άλλη ενέργεια δεν έγινε.
Δεν θα έπρεπε να αποστείλει η ΔΙΣ στην Κέρκυρα, για να παραστούν στο δικαστήριο τουλάχιστον δυο Συνοδικούς Ιεράρχες μετά του Αρχιγραμματέως ;
Δεν θα έπρεπε να τεθεί το θέμα επισήμως σε επίπεδο Αρχιεπισκόπου και Πρωθυπουργού για το τι μέλλει γενέσθαι και να σταματήσει αυτή η παρωδία;
Δεν λέμε να γίνει παρέμβαση στη Δικαιοσύνη αλλά να δείξουμε στην κοινή γνώμη και στον θρησκευόμενο λαό μας ότι κάποιοι ενδιαφέρθηκαν και ότι κάτι κινείται;
Αλλά πως να γίνει αυτό όταν η Ιεραρχία δεν συνεκλήθη στην τακτική κατ´έτος συνεδρίαση της και αφέθηκε να γίνει αυτό « εν ευθέτω χρόνω»; Πότε δηλαδή; Κανείς δεν ξέρει!
Λες και η Εκκλησία διοικητικά αυτοκαταργήθηκε.
Η Διαρκής υπογράφει και ασχολείται μόνο με μεταθέσεις και «τρέχοντα υπηρεσιακά θέματα». Οι συνάξεις των Αρχιερέων μας λόγω…covid-19, γίνονται μόνο για γιορτές, πανηγύρια, ανακομιδές λειψάνων, φιέστες και τραπεζώματα.
Και οι μεγάλες «επιτυχίες» της Εκκλησίας μας έφτασαν να είναι κάποιες υπογραφές με υπουργούς, για κονδύλια, επιδοτήσεις, αναπτυξιακά προγράμματα κλπ, κλπ.
Αλλά ήλθε η ώρα να αναρωτηθούμε: αυτό είναι Εκκλησία; Μήπως έχουμε χάσει τον δρόμο μας; Μήπως μας τύφλωσε η εποχή και οι απαιτήσεις της;
Αυτή είναι η αποστολή της Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο;
Πότε θα προσεγγίσουν τους νέους μας που χάνονται;
Πότε θα γίνουν αλιείς ανθρώπων;
Πότε θα προσφέρουν στον λαό μας την Ορθοδοξία ως διέξοδο σε όλα τα προβλήματα;
Πότε θα διακονήσουν πρώτα τις ελληνορθόδοξες αξίες και ύστερα τον Έλληνα;
Πότε θα αντισταθούν στην πολυπολιτισμική και άθεη λαίλαπα που θέλει να εξαφανίσει κάθε τι το ελληνικό και ορθόδοξο;
Πότε θα πιστέψουν (κάποιοι) ότι είναι θεματοφύλακες ενός πολύτιμου θησαυρού που οφείλουν να διατηρήσουν και συνάμα να μοιράσουν στον λαό του Θεού, διότι ο Χριστός είναι ο «πάντοτε εσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος»;
Μας πρόδωσαν και οι εκκλησιαστικοί ταγοί μας;
Όχι, είναι δύσκολο να το πιστέψουμε.
Όχι όλοι τουλάχιστον! Υπάρχει η μαγιά.
Πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Οι αριθμοί δεν έχουν σημασία. Το μέτρο είναι το πύρωμα της καρδιάς. Η θερμουργός πίστη. Η αγάπη για τον Χριστό και την Ελλάδα.
«Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις»!
Λαέ του Θεού, ορθόδοξε Έλληνα, κράτα ζωντανή την πίστη σου, τα ιδανικά που σου μεταλαμπάδεψε η γιαγιά σου ή οι γονείς σου. Μείνε κοντά στην Εκκλησία! Ναι, αυτή που έχει και αμαρτωλούς και επιλήσμονες, που έχει όμως και διαμάντια και λίρες 100.
Δεν μας ενδιαφέρει το καρκίνωμα του προσώπου τους, μας ενδιαφέρει η Χάρη του Θεού, που έρχεται σε μας διά των αμαρτωλών χειρών τους. Κι αυτή η Χάρη, η θεία Χάρη, είναι σωτήρια, είναι η «πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα».
