You are currently viewing Τιμήθηκε λιτά ο μεγαλειώδης ηρωισμός των Σουλιωτών στη μάχη της “Βρυτζάχας”

Τιμήθηκε λιτά ο μεγαλειώδης ηρωισμός των Σουλιωτών στη μάχη της “Βρυτζάχας”

  • Reading time:9 mins read
Toυ π. Ηλία Μάκου
Με επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων, κατάθεση στεφάνων και ομιλία ο δήμος Δωδώνης, ο δήμος Σουλίου, η τοπική κοινότητα Ζωτικού Ιωαννίνων και ο σύλλογος απανταχού κατοίκων Ζωτικού «Η Βρυτζάχα»,  τίμησαν την Κυριακή 18 Ιουνίου την ηρωική μάχη των Σουλιωτών στο μέρος της “Βρυτζάχας”.

 

Παρέστησαν, μεταξύ άλλων ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Δωδώνης Χρήστος Ντακαλέτσης, ο δήμαρχος Σουλίου Γιάννης Καραγιάννης, ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ζωτικού Νίκος Πάκος, ο πρόεδρος του συλλόγου “Η Βρυτζάχα” Δημήτριος Μπούκας, ενώ συμμετείχε ο Όμιλος Απόδοσης Τιμών και Ιστορικής Αναβίωσης Σουλίου.

Στους χαιρετισμούς και στην ομιλία τονίστηκε ότι οι ηρωικές πράξεις των  Σουλιωτών φωτίζουν διαχρονικά την ανάγκη ομοψυχίας και επαγρύπνησης και αποτελούν αδούλωτο φάρο λευτεριάς.

Η εκδήλωση έγινε για πρώτη φορά το 2016, μετά από εισήγηση του πρόεδρου του Συλλόγου Απανταχού Κατοίκων Ζωτικού «η Βρυτζάχα», ενώ στο χώρο είχε στηθεί μνημείο το 1998 με πρωτοβουλία του τότε προέδρου του συλλόγου «το Ιστορικό Σούλι», Αθανάσιου Αθανασόπουλου.

Στις 12 Ιουνίου 1800, Ο Αλή Πασάς, στην τρίτη εκστρατεία του κατά των Σουλιωτών, τον Ιούνιο του 1800, ετοιμαζόταν να εισβάλλει στο Σούλι και για το σκοπό αυτό είχε συγκεντρώσει στρατεύματα στο οροπέδιο «Λιβάδι», ψηλά στη Βρυτζάχα, όπου σήμερα υπάρχει το χωριό Ζωτικό Ιωαννίνων.

Τα μεσάνυχτα της 11ης προς τη 12η Ιουνίου, ειδοποιημένος ο Φώτης Τζαβέλλας από τον Παραμυθιώτη μπέη Πρόνια, με τον οποίο διατηρούσε φιλία, επιτέθηκε εναντίον των Τουκαλβανών με 300 Σουλιώτες και τους κατάφερε καίριο πλήγμα, με πολλούς νεκρούς, αιχμαλώτους και λάφυρα.

Το ασκέρι του Αλή πασά, λόγω της ασφυκτικής πίεσης των Σουλιωτών, αλλά και μιας έντονης καταιγίδας, διασκορπίστηκε.

Καθώς κανείς ακούει και διαβάζει για τα κατορθώματα των Σουλιωτών, όλο και περισσότερο νιώθει, πως εισχωρεί στην περιοχή του απαράμιλλου ηρωισμού.  Σ’ έναν κόσμο, που είναι ολότελα διαφορετικός, από τους άλλους κόσμους. 

Στην ψυχή των Σουλιωτών φώλιαζε το πιο ασυμβίβαστο, η ελευθερία. Δεν υπηρετούσαν την ευζωία, είχαν τόση ασκητικότητα και στέρηση, αλλά τη συνείδηση του απόλυτου. 

Γι’ αυτό η μνήμη των ηρώων και των μαρτύρων του Σουλίου παραμένει το καταπληκτικό αποκορύφωμα της αντίστασης για λευτεριά. Οι Σουλιώτες είναι το απροσπέλαστο τρόπαιο του εσωτερικού κάλλους, ένα τρόπο αρετής, που οδηγεί στη θυσία για την υπεράσπιση των ιδανικών και των αξιών.