Τα δύο Πατριαρχικά «ραπίσματα»

Η αναβολή της χειροτονίας σε Επίσκοπο Αλέξανδρου Μπέλια του Σλαβικού Βικαριάτου όπως πρώτος έγραψε ο «Ε.Κ.» σε αμφότερες τις ηλεκτρονικές του εκδόσεις, την αγγλική www.thenationalherald.com και την ελληνική www.ekirikas.com το μεσημέρι της Παρασκευής 15 Ιουλίου 2022, ήταν το δεύτερο ράπισμα που δέχθηκε στα Αρχιεπισκοπικά του μάγουλα ο Ελπιδοφόρος.

Το πρώτο ήταν πριν από ένα μήνα στις 15 Ιουνίου 2022, όταν η Συνοδική Επιτροπή επί των Επαρχιών του Θρόνου εν των Εξωτερικώ καθ’ υπόδειξη βέβαια του ιδίου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου καθότι όπως οι πάντες γνωρίζουν άνευ αυτού -του Πατριάρχη εννοώ –επιτροπές και σύνοδοι, γραμματείς και λοιποί του Φαναρίου «ου δύνανται ποιείν ουδέν», που πάει να πει δεν μπορούν να κάνουν τίποτε.

Για το Καταστατικό η Επιτροπή επί των Επαρχιών του Θρόνου εν τω Εξωτερικώ, έδωσε εντολή στον Ελπιδοφόρο να συγκαλέσει την Επαρχιακή Σύνοδο και να ζητήσουν ομοφώνως την κατάργηση της αναστολής του Καταστατικού, όπως και έγινε. Βέβαια το ερώτημα εν προκειμένω ήταν γιατί να χρησιμοποιηθεί η Επαρχιακή Σύνοδος η οποία δεν ζήτησε την κατάργηση του Καταστατικού, αλλά μόνος ο Ελπιδοφόρος χωρίς καν να ενημερώσει ούτε τη Σύνοδο, ούτε το Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο. Ίσχυσε εν προκειμένω ότι έπραξε «δίχα της γνώμης των πλειόνων» πράγμα που συνιστά «τυρεία και φατρία» για να χρησιμοποιήσω τον δέοντα εκκλησιαστικό ορισμό. Τέλος πάντων η Επαρχιακή Σύνοδος καλώς έπραξε και ζήτησε την κατάργηση της αναστολής του Καταστατικού.

Ο Ελπιδοφόρος είναι άξιος της μοίρας του. Δυστυχώς κονιορτοποίησε μέσα σε τρία χρόνια την «μεσσιανική ελπίδα» που είχε δημιουργηθεί περί αυτού αποδεικνύοντας διαρκώς το μέγεθος της έλλειψης ευθυκρισίας που τον διακρίνει, ώστε πλέον η πλειονότητα των ιεραρχών του Φαναρίου, αλλά ακόμα και άνθρωποι που τον στήριξαν παντοειδώς επιμένοντες πως έπρεπε να επιτύχει για να επιτύχει η Εκκλησία και η Ομογένεια της Αμερικής ομολογούν πως «δεν κάνει αυτός για την Αμερική» κι όσο πιο γρήγορα κάνει πέτρα την καρδιά ο Βαρθολομαίος και το συνειδητοποιήσει, τόσο το καλύτερο για την Αρχιεπισκοπή και το Πατριαρχείο,

Υπενθυμίζω πως η αναστολή του Καταστατικού είχε γίνει την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020 κατ’ απαίτηση του Ελπιδοφόρου από τον Πατριάρχη και την περί Αυτόν Σύνοδο, ο οποίος δυστυχώς του έκανε του Ελπιδοφόρου και αυτό το χατίρι, μαζί με τον εξοστρακισμό του πολλαπλώς και πολυτρόπως ευεργέτη του Φαναρίου, αλλά και του ίδιου του Ελπιδοφόρου, Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης Ευαγγέλου.

Κι έτσι όπως ήταν αναμενόμενο ο Πατριάρχης τα βρήκε μπροστά του κι ένας Θεός ξέρει πόσα άλλα. Άλλωστε βοούν όλα τα άκαιρα και αδόκιμα της Κληρικολαϊκής την οποία μετέτρεψε ο Ελπιδοφόρος σε νυχτερινό κέντρο ή αλλιώς «σκυλάδικο» επί το λαϊκότερο, ενώ ευτέλισε όπως ήδη έγραψα ακόμα και τα Πατριαρχικά οφίκια τα οποία μοίρασε ακόμα και σε «υβριστές» του Πατριαρχείου και κήρυκες «αυτοκεφαλιστές». Στελέχη της Αρχιεπισκοπής έλεγαν εμπαικτικά πως παρέλειψε να δώσει «βραβείο» στον Ερμή. Ο Ερμής είναι ο σκύλος που έφερε ο Ελπιδοφόρος από τη Χάλκη μαζί με τα μέλη της «συνοδείας» του και ο οποίος περιφέρεται πολλάκις λυτός μέσα στην Αρχιεπισκοπή.

Ας αφήσουμε τα προσφάτως διαμειφθέντα στην Αθήνα με εκείνη την «υπερπαραγωγή» της βάπτισης των τέκνων του Ελληνοαμερικανικού ομοφυλοφιλικού ζεύγους. Προς Θεού, δεν είπε κανείς να μην βαπτισθούν τα παιδάκια τα οποία είναι εντελώς αθώα και φυσικά αποτελούν ξεχωριστά πρόσωπα με την θεολογική και ανθρωπολογική οντολογική έννοια του προσώπου και φυσικά έχουν δικαίωμα να εισέλθουν δια του βαπτίσματος στην Βασιλεία του Θεού, την Εκκλησία. Τα θέμα είναι ότι ο Ελπιδοφόρος κόμισε σ’ αυτή τη βάπτιση η οποία από μυστήριο ιερό και μέγα μεταποιήθηκε σε Χολιγουντιανή υπερπαραγωγή την αρχιερατική και αρχιεπισκοπική τιμή και αξία επικυρώνοντας και επιβραβεύοντας τον γάμο του ομοφυλόφιλου ζεύγος, την χρήση παρένθετης μητέρας μεταβαίνοντας ειδικά γι’ αυτό από την Αμερική στην Ελλάδα, «υφαρπάζοντας» ουσιαστικά την κανονική άδεια ιεροπραξίας κατά τρόπο παραπλανητικό από τον οικείο ποιμενάρχη Μητροπολίτη Γλυφάδας Αντώνιο.

Το ορθότερο και συνετότερο θα ήταν η βάπτιση αυτών των δύο αθώων παιδιών, τα οποία ο Ελπιδοφόρος και οι «γονείς τους» τα έβαλαν στο μάτι του δημοσιοσχεσίτικου κυκλώνα, να γινόταν από έναν ιερέα ευσχημόνως, χωρίς φανφαρισμούς, εξεζητημένες ξιπασιές και σκανδαλισμό των ανθρώπων. Το γεγονός μάλιστα ότι βγήκε φράξια του Τσίπρα -αυτός επί τέλους ούτε στεφανώθηκε, ούτε τα παιδιά του βάπτισε – παίζοντας τον άχαρο ρόλο του αμύντορα του Ελπιδοφόρου είναι φανερωματικό πολλών πραγμάτων. Θαρρώ πως μ’ αυτό «καταλαβαινόμαστε τώρα δεν χρειάζονται περισσότερα» που θα έλεγε κι ποιητικός λόγος.

Εν τω μεταξύ η γελοιοποίηση προσώπων και θεσμών συνεχίζεται με μικρονοϊκές κινήσεις των αδρά αμειβομένων συμβούλων και σαϊνιών χάραξης στρατηγικής εν Αθήναις και εν ΗΠΑ, στήνοντας τον Ελπιδοφόρο στο Ιονικό Χωριό να χαϊδεύει και να συνομιλεί ακόμα και με άλογα, αλλά και με επίσκεψη του στον Ελληνοαμερικανό πρέσβη  των ΗΠΑ στην Αθήνα Γεώργιο Τσούνη, στην προσπάθεια τους να ισιώσουν την εντόνως στραπατσαρισμένη εικόνα του, διασπείροντας μεθοδευμένα δημοσιεύματα παντού. Μιας που αναφέρθηκα στους «γνωστούς τω αρχιερεί» που αποτελούν την επικοινωνιακή ομάδα του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου, να πω και τούτο πως οφείλει να πληροφορήσει την πλήθουσα Εκκλησία της Αμερικής πόσα πληρώνονται, από πού πληρώνονται, τι έργο επιτελούν, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που «γηροκομούνται» στην Αρχιεπισκοπή.