Του Δρος Χαραλάμπους Μπούσια Υμνογράφου.

Το Σάββατο 25/12 τὸ μεσημέρι τὰ πνευματικὰ παιδιὰ τοῦ Ἁγίου Καρυστίας τὸν τίμησαν ἀξιοχρέως γιὰ τὴν ἐπέτειο τῶν πενηνταπέντε ἐτῶν ἀρχιερατικῆς του προσφορᾶς στὴν εὐβοϊκὴ αὐτὴ μητρόπολη ιερεῖς καὶ λαϊκοί, ὅλοι εὐεργετημένοι ἀπὸ τὸν ἀκάματο αὐτὸ Ἀρχιερέα συγκεντρώθηκαν καὶ εὐφράνθηκαν πνευματικὰ καὶ ὑλικὰ κοντά του.

Καὶ αὐτὸς μὲ τὴν χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ποὺ ἀντανακλοῦσε στὸ ἱλαρὸ πρόσωπό του, τοὺς εὐλογοῦσε περίχαρις καὶ τοὺς ἀπέδιδε τὴν τιμὴ μὲ τὴν ἀρχιερατική του εὐχή.

Ἡ ἐκδήλωση περατώθηκε μὲ τὸν σύντομο λόγο τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ, Δρος Χαραλάμπους Μπούσια, ὁ ὁποῖος ἀνέφερε τὰ ἑξῆς:

Πενηνταπέντε χρόνια ποιμαντικῆς δράσεως!

Συμπληρώθηκαν ἐχθές, στις 24 Νοεμβρίου, πενηνταπέντε χρόνια ἀρχιερατικῆς διακονίας στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Καρυστίας καὶ Σκύρου τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. κ. Σεραφεὶμ Ρόρη.

Στὰ πενηνταπέντε αὐτὰ χρόνια ὁ Ἅγιος Καρυστίας «ἀναζωσάμενος τὴν ὀσφύν» (Παρ. λα΄ 17) καὶ μὲ τὴν Θεία Συνέργεια δρᾶ ἱεραποστολικά, φιλανθρωπικά, λειτουργικά, ἀθόρυβα, ἀλλὰ θεάρεστα, πρὸς εὐπρεπισμὸ τῶν ψυχῶν τῆς λογικῆς του ποίμνης.

Ὡς ἄλλος Πατροκοσμᾶς ὁ Σεβασμιώτατος Σεραφεὶμ  δὲν ἀφήνει χωριὸ ἢ οἰκισμὸ τῆς Μητροπόλεως του, αὐτῆς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος, ποὺ νὰ μὴν τὴν ἐπισκεφθεῖ. Τρέχει, κηρύσσει, νουθετεῖ, διδάσκει, ἀγκαλιάζει τοὺς ἐμπεριστάτους, ρίχνει βάλσαμο στὶς πληγὲς τῶν πονεμένων, ψάχνει νὰ βρεῖ τοὺς ἀναγκεμένους, νὰ τοὺς συμπαρασταθεῖ, νὰ τοὺς ἁπαλύνει τὸν πόνο, νὰ ἔρθει ἀρωγὸς στὶς συσκολίες τους.

Ἔχοντας πρότυπο τὸν «Καλό μας Σαμαρείτη», τὸν  Κυριό μας, τὸν ἐλθόντα «εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι» (Α΄ Τιμ. α΄ 15) ὁ Ἅγιος Καρυστίας καὶ θέτοντας τὸν ἑαυτό του εἰς «τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ»,  δὲν δίδει «ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τοῖς  βλεφάροις νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις» (Ψαλμ, 131, 4).

Παρὰ τὴν σωματική του κόπωση ἡ ψυχή του ἀναπαύεται στὴν χαρὰ τῆς προσφορᾶς λέγοντας: «Ἱλαρὸν δότην ἀγαπᾶ ὁ Θεός» (Β΄ Κορ. θ΄ 7). Πάντα εἶναι χαμογελαστός, προσηνής, εὐαγγελικός, δείχνοντας τὴν ἀγάπη ποὺ τρέφει γιὰ κάθε ἕνα ἀπὸ τὴν λογικὴ ποίμνη ποὺ τοὺ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος.
Παρὰ τὰ πενηνταπέντε χρόνια πνευματικῆς ὁδοιπορίας καὶ σωματικῆς κοπώσεως ὁ Ἅγιος Καρυστίας νεάζει καὶ ἀνακαινοῦναι ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης του.

Ὁ Κύριος γνωρίζει τοὺς κόπους καὶ τὶς ἀγωνίες του, «ὁ ἐτάζων καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμ. 7, 5).

 Ἐμεῖς βλέπουμε πόσες ψυχὲς ἀναγέννησε καὶ πόσο ἡ Μητρόπολή του πνευματικὰ μέσα ἀπὸ τὴν ἐπιδίωξη τῆς ἐν Χριστῷ πτωχείας ἀνακαινίσθηκε.

Βλέπουμε, θαυμάζουμε καὶ εὐχόμεθα ὁλόψυχα νὰ τοῦ δίνει δύναμη ὁ Κύριος, ὥστε μέχρι τὴν ὥρα τῆς ἀναλύσεώς του νὰ μᾶς δείχνει πόσο ἀκούραστος εἶναι στὴν ἀρχιερατική του διακονία καὶ νὰ ἀπολαμβάνουμε θεαρέστως κυβερνωμένη  τὴν ἁγιοφρούρητη ἐπαρχία του.
Δ.Χ.Μ.